A Cold Ranger [+ Claudia LeBlanc]

Ze deed een poging om 't gesprek aan de praat te houden, maar had werkelijk geen idee meer hoe ze het moest gaan doen. Ze kreeg antwoord op de vragen die ze stelde, maar dat was dan ook het enige. Rustig at ze verder aan haar lunch en nam tussendoor een slok van d'r drinken, terwijl ze luisterde naar wat Vincent te zeggen had. "De zee is altijd ruwer dan dat men verwacht," zei ze op een kalme toon. Dat was iets wat haar vader altijd tegen d'r zei op het moment dat ze terug kwamen van weer een expeditie. Ze grinnikte zachtjes bij die herinnering, terwijl ze de laatste restjes van haar eten opat.

Vincent gaf haar gelijk en terwijl ze beide rustig doorgingen aan hun lunch, kreeg ze opeens de conclusie dat ze vast wel spannende of leuke dingen te vertellen had als ranger zijnde. Ze grinnikte zachtjes, terwijl ze de laatste restjes van haar lunch naar binnen werkte en eventjes nadacht. "Daar vraag me nogal wat, ik doe dit werk immers nog niet zo heel erg lang," zei ze op een rustige toon, terwijl ze met een servet haar mond afveegde en alles op d'r bord legde. Ze dacht na, waren er opvallende dingen die ze had meegemaakt als ranger zijnde. "Ik krijg over het algemeen veel vragen waarom iemand met mijn achtergrond een Ranger is geworden, maar voor de rest zijn het vrije rustige dagen. Je doet wat opdrachten, je reageert op meldingen, maar echt vreemde dingen zijn een zeldzaamheid. Voor mij dan tenminste," legde ze uit, hopend dat ze de jongeman niet teleurgesteld had.

Een verontschuldigende glimlach verscheen op haar gezicht. Zelf was ze ook nog niet zo heel lang ranger, dus echt veel kon ze er niet over zeggen. Dit was echt persoonlijke ervaring en daar had ze nog niet zo veel van. Op de volgende vraag van Vincent keek ze een beetje verrast op. Daarna schudde ze haar hoofd. "Ik ben bekend met de dreiging van Team Rocket, maar ik heb ze zelf nog niet tegengekomen. Om eerlijk te zijn vermijd ik Lumiose City een beetje zolang ik er geen opdracht te doen heb," gaf ze eerlijk toe. Vincent zei dat hij aardig wat af wist van de specialisaties binnen de rangers, waarvan Claudia eventjes moest glimlachen. "Goed voorbereid zijn is het halve werk. Waar zou jij je in willen specialiseren?" vroeg ze daarom maar aan hem.

Ze had het idee dat ze hem teleurgesteld had met haar antwoord, maar ze kon nou eenmaal geen leugens gaan verspreiden over haar werk. Ze was een Ranger, dus zou ze honest werk verrichten en alles bij het boekje doen. Niet dat er in het boekje stond dat ze niet mocht liegen, maar ze had geen zin om verhaaltjes te gaan bedenken nu. Wel merkte de jonge jongen op dat het inderdaad een gevaarlijke plek was de afgelopen tijd. "Uiteindelijk zullen we Team Rocket er wel weer uit krijgen," zei ze, haar stem iets standvastiger dan dat ze zich erover voelde. Ze wist niet eens of het mogelijk was om Team Rocket uit de hoofdstad te drijven.
Vincent vertelde dat hij Area Ranger wilde worden, hij zou dus het veld werk willen gaan doen. Claudia moest toegeven dat het wel iets was voor hem, hij leek haar niet echt iemand die zich op het gevaarlijke werk zou willen storten en het liefst met pokémon bezig was. "Red Ranger, en dan uiteindelijk door naar Top Ranger. Ik wil graag de ondergang van Team Rocket nog meemaken," legde ze met een kleine glimlach uit.