A Cold Ranger [+ Claudia LeBlanc]

Ondanks dat ze zich meer thuis voelde in de koudere streken van het land, kwam ze toch telkens weer uit bij de zee en/of rivieren van Kalos. Misschien kwam het ook omdat ze bijna gedwongen werd door Sneaux, haar Glaceon, die nu vrolijk over stukken van de zee rende door stukken ijs onder haar poten tevoorschijn te laten komen. Met een glimlach op haar gezicht keek ze toe hoe haar pokémon over het ijs danste en was blij dat ze de juiste keuze had gemaakt om haar Eevee te laten evolueren in een Glaceon. Dit was waarschijnlijk toch wel de beste vorm voor haar geweest.
Opeens werd haar aandacht getrokken door iemand die door middel van een onbekende pokémon en een sloep op het strand aankwam en ze gebaarde Sneaux dat ernaar toe ging. De Glaceon schaatste bijna in de richting van het sloepje, wat ervoor zorgde dat ze een stuk van de zee vastlegde met een stuk ijs. Terwijl Claudia haar hoofd schudde wandelde ze naar de jongen toe en haar lichtblauwe ogen gleden naar de onbekende pokémon toe. "Gegroet," zei ze kalmpjes, terwijl haar Glaceon het ijs weer liet verdwijnen en naast haar ging zitten.

De jongen leek jonger te zijn. Ze schatte hem rond de leeftijd van Jace, de trainer die ze een paar dagen geleden had leren kennen. Daar in tegen zag Jace er wel een stuk... volwassener uit dan deze jongen. Maar dat kwam misschien ook door de lading vragen waarmee ze overvallen werd. Claudia kon het niet laten om een wenkbrauw vragend op te trekken terwijl ze luisterde naar de vragen. "Geen trainer, ranger en dit is inderdaad mijn Glaceon," reageerde ze rustig, terwijl Sneaux een rondje om haar heen liep en daarna naar de witharige jongen wandelde om daar te bedelen voor aandacht. Dat was het enige wat niet veranderd was aan het gedrag van haar pokémon toen ze evolueerde, ze was nog steeds gek op aandacht krijgen van andere. "Kijk uit dat ze je hand niet bevriest," waarschuwde ze de jongen op voorhand.

De jongen bedacht zich blijkbaar niet bij haar waarschuwing en aaide Sneaux gewoon onder d'r kin. De Glaceon legde haar oren in d'r nek van plezier en gaf een kopje tegen de hand aan, waarna ze 'm voorzichtig een koude lik gaf en hierop uitademde. Enkele ijskristallen vormde zich in de hand van de jongen, maar het zou geen schade moeten doen. Het was gewoon het teken dat Sneaux iemand aardig vond, ze beloonde diegene dan altijd met een zelfgemaakte ijskristal. Dat was iets wat Claudia nooit helemaal begreep, maar het deerde haar niet zo heel erg veel.
Ondertussen vertelde de jongen dat hij Vincent heette, ook graag bij de rangers wilde en vroeg daarna naar haar naam. "Claudia Leblanc. Vanwaar de interesse in de rangers, als ik vragen mag?" vroeg ze daarna, toch wel ergens geïnteresseerd waarom iemand bij de rangers zou willen komen.

Een algemeen antwoord bijna, zo begon het tenminste te klinken. Ze had genoeg mensen gesproken die of bij de rangers wilde komen voor die reden of bij de rangers waren met die reden. Vrij weinig variatie, helaas. Ze knikte langzaam. "Een welbekend antwoord," zei ze rustig, terwijl ze haar blik eventjes naar haar Glaceon liet glijden. "Je kwam aan in een sloep. Rondje varen of van verder af?" vroeg ze daarna, nieuwsgierig naar waarom hij met een sloep aan land kwam. Niet veel mensen in Kalos gingen uit varen immers, de meeste namen gewoon hun pokémon of pakte de boot in de richting van Hoenn.

Ze trok een wenkbrauw op. Hij kwam varend vanaf Hoenn. Als haar geografie een beetje goed was, was dat geen kleine tocht om te maken in een sloep. Maar hij vertelde daar dan ook wel weer bij dat het een goede training was voor zinjn Empoleon. Oh, dan moest dat dus de pokémon zijn geweest die naast hem had gestaan. "Vakantie?" vroeg ze daarna rustig. "Je aanmelden voor de rangers kan ook in Hoenn immers," vervolgde ze. Haar lichtblauwe ogen gleden over de jongeman heen, terwijl Sneaux een poging deed om in het sloepje te komen en daarbij face first erin viel. Slim ding..

De jongen vertelde dat hij Kalos wilde zien en een kleine glimlach verscheen op haar gezicht. Natuurlijk, dat was ook een reden om in een sloep van Hoenn naar Kalos te komen varen. Niet de meeste logische manier om te ondernemen, maar dat was haar mening. "Met een specifieke reden, of gewoon voor een uitstapje?" vroeg ze daarna, om het gesprek op gang te houden. Vincent zei dat haar Glaceon een schatje was, nadat ze haar koppie boven de rand van de sloep uitstak. "Ze is lief ja, niet altijd even slim, maar ach," zei Claudia rustig. De Glaceon draaide zich om in de sloep en dook er weer in, opzoek naar interessante dingen om eventueel mee te kunnen spelen.

"Zoveel avontuur zal je niet vinden in Kalos. Gewoon uit de buurt blijven van Lumiose City 's avonds and you should be doing just fine," zei ze rustig, met een lichte waarschuwende toon in haar stem. Haar ogen waren nog steeds bij haar Glaceon, die zo te zien iets had gevonden in de sloep. "Ze is mijn partner pokémon ja. Ze is met me meegekomen uit Kanto als Eevee en een tijdje geleden heb ik d'r laten evolueren in een Glaceon," legde Claudia daarna uit. "Al enig idee welke pokémon jij als partner gaat kiezen?" vroeg ze daarna aan de jongen, aangezien hij toch had aangegeven dat hij een Ranger wilde worden.