Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit]

Hij stond ernaar te kijken met goede hoop en een theelepel nieuwsgierigheid. Oei, de eerste keer klonk niet echt mooi, maar daar had zij al weer een slim plan voor bedacht. Alleen, de tweede keer klonk het ook naar niks. En tot zijn verbazing merkte hij ook op dat de muziek die ze eerst hoorde was opgehouden. "Ehm." Zei hij terwijl hij hard nadacht. "Het komt vast omdat je moe bent van het vechten." Ja, dat moest het wel zijn. Mimi hield nu haar klauw voor haar mond om te verbergen dat ze aan het lachen was. Hij was misschien een sukkel, maar wel echt een schattige sukkel. In plaats van toe te geven dat Cecille er niks van bakte dacht hij dat ze gewoon moe was.

Keyboard was niet haar ding vanwege het vingerwerk. En ze moest weer lachen. Ongelofelijk, hij was serieus met muziek bezig en zij kon alleen maar grapjes maken over haar zelfliefde, om het maar even zo te noemen. Hij had zich eigenlijk ook wel voor zijn hoofd willen slaan. Maar de plicht roept. Muziek stond op het spel! "Drummen!" Zei hij. "Jij moet drummen!" Mimi fronste. Dat was nog niet eens zo'n heel slecht idee. Ze wist wel zeker dat Cecille geen genie was, maar drummen zou ze misschien nog wel kunnen.

Oh daar had ze natuurlijk dan wel weer gelijk in. En zelfs al zou ze alleen de stokken kopen zou er nog geen garantie zijn dat zie op haar reis genoeg drum-sets zou tegenkomen om er gebruik van te maken. Hij zette zijn handen in zijn zij en zuchtte. "Hoe gaan we dan je muzikale genie naar voren halen?" Sprak hij tegen zichzelf. Hij mocht deze kans toch echt niet verloren laten gaan hoor. "Zeg Cecille," Begon hij rustig. "Soms krijg ik goeie ideeën als ik even totaal iets anders ga doen." Hij wilde een voorstel doen, maar kon eigenlijk niet echt iets verzinnen. Nu stond hij daar gewoon een beetje de verte in te staren.


OOC: Maak je geen zorgen JP can manage ;)

Even de stad in lopen? "Prika!" Zei hij opgewekt. Hij had namelijk al zo vaak 'prima' misspelled op zijn Holocaster als 'prika', dat hij maar besloten had om dat woord voortaan te gebruiken. Hij pakte de Pokéball van Mimi en stuurde haar terug. "Ik weet dat je daar niet zo van houdt." Sprak hij tegen zijn Pokéball en ging vervolgens zijn spullen opruimen. Hij vond het wel leuk om zo zonder plan wat te gaan doen. Het is net als een improvisatievoorstelling, maar dan leuker.

Cecille reageerde vragend op 'prika'. "Ohja," Hij kreeg een brede glimlach op zijn gezicht en zei: "Dat is mijn versie van 'prima'." Veel dieper hoefde hij er waarschijnlijk niet op in te gaan. En als dat wel moest zou ze dat wel vragen. Daar ging hij althans van uit.

Hij deed zijn grote keyboard rugzak weer om en ging helemaal recht staan. Alsof hij zo'n militair was die orders te horen zou krijgen van zijn commandant. Cecille had besloten dat hij de weg mocht wijzen. "Het is misschien het leukst op in het centrum van Mauville te beginnen en dan gewoon een willekeurige route te kiezen." Stelde hij voor. Hij zette zijn handen op de draagriemen van zijn rugzak terwijl hij op haar antwoord wachtte.

Ze wilde het dus wel weten. "Ja, dat klopt. Ik heb prima heel vaak verkeerd gespeld als prika en nu zeg ik gewoon prika." En vervolgens begonnen ze te lopen op een pad dat Cecille gekozen had. Maar dat vond hij niet zo erg. Als het maar leuk is. Hij keek ver voor zich uit toen Cecille aan hem wat hij verder nog allemaal interessant vind. "Hmm." Hij deed zijn handen in zijn zakken. "Ik hou wel van zwemmen. En filosoferen is ook echt een hobby van me." Dat had hij voor hun ontmoeting nog zitten doen zelfs.

"Als het een wedstrijd is om de meeste lol te hebben, dan is het zeker een wedstrijd!" Zei hij met één opgeheven wenkbrauw. Hij had eigenlijk wel kunnen voorspellen dat Cecille, die al bewezen had erg van sport te houden, zou vragen naar het zwemmen. Maar hij moest haar toch echt teleurstellen, want zo snel kon hij nou ook weer niet zwemmen. "De zee." Mompelde hij nadat Cecille hardop was gaan nadenken. Hij zwom zelf het liefste in de zee eigenlijk. Maar moest hij nu ook naar haar verdere hobbies gaan vragen? Misschien is het wel leuker om een andere vraag te stellen. "Wat is jou grootste droom?"

"Jatoch!" Riep hij toen Cecille zei dat de beste wedstrijd een lol-wedstrijd is. Daar was hij het absoluut mee eens. Hij kreeg zo het gevoel dat ze goede vrienden zouden worden. Nu dat hij erbij nadacht waren ze dat volgens hem al. Hij gaat namelijk niet zo maar leuke dingen doen met mensen die hij niet mag. En verder zei ze nog iets over Slaterport. Het was niet echt zijn bedoeling om een voorstel te doen, maar hij wist in ieder geval nu dat Cecille erg goede oren had. Die kon wel opletten.

De droom die ze beschreef was voor hem op zich niet zo interessant. Een beroep uitvoeren zag hij zelf niet zo als een droom. Er waren namelijk al zo veel mensen met een beroep. Wat is daar nu speciaal aan? Achja, als zij er gelukkig van wordt, dan is het voor hem allang goed. Wat hij eigenlijk nog wel het leukste vond aan haar antwoord is dat ze per se tijd wilde hebben voor haar vriendin. Met dat antwoord zorgde ze er namelijk voor dat Jean-Pierre's ogen begonnen te glinsteren en een glimlach op zijn gezicht toverde. Het was echt een lief antwoord.