After the party

De zwartharige haalde haar schouders op en voelde dat hij haar weer mee begon te sleuren. Lopen ging nog altijd niet geweldig, het zou nog wel wat uurtjes duren voordat ze weer normaal op haar benen kon staan. Kort zuchtte ze, maar begon toen toch maar weer mee te strompelen. Immers had stilstaan toch geen zin, want dan was ten eerste het enige wat haar overeind hield weg, ten tweede had hij haar nog altijd vast omdat ze anders alsnog zou vallen. De zwartharige ging dan ook bijna weer een keertje plat, maar wist zich hierna redelijk goed staande te houden. "Ik heb geen zin meer," begon ze toen weer wat te klagen. Plotseling stond ze stil, ze had echt geen zin meer om te lopen en haar hoofd deed pijn van de val van net.

_{In stilten waren ze verder gegaan en Floyd zou er niet over klagen. Hun bestemming was echt in de buurt en dadelijk was alles over. Dan kon hij zelf ook naar huis om eens in zijn bed te duiken en zich nergens zorgen om te maken. Dat was natuurlijk alleen zolang Dominique bleef wandelen en dat deed ze uiteindelijk niet meer. ‘Het center is letterlijk nog vijf minuutjes wandelen, meer niet,’ zei hij terwijl hij een ruk gaf aan de arm van het meisje in de hoop haar mee te krijgen. Vrouwen. Niks mee aan te vangen.}

_{Oké. Het was genoeg. De jongen nam de pokébal van Wag erbij en liet de pokémon er meteen uit. ‘Neem haar eens mee,’ zei hij terwijl dat hij al verder wandelde. De Zweilous nam het meisje vast aan haar kleding met één van de koppen om haar vervolgens mee te nemen. Als ze te hard zou tegen werken was de kans vast heel groot dat ze haar kleren er gewoon door zou kapot trekken, maar dat was dan haar eigen schuld. Waglington had in ieder geval genoeg kracht om het meisje mee te krijgen tot aan het pokémoncenter. Het ging vast een heel pak sneller gaan dan als Floyd er zelf voor moest zorgen.}

_{Floyd keek naar achter wanneer hij hoorde hoe iets waar de grond raakten. Eerst had hij niet willen kijken. Hij wist wat er gebeurd was. Madam wilde niet volgen en wou uit de greep ontsnappen, daarom dat ze op de grond was gevallen. Wanneer hij zag dat ze haar vest niet meer aan had kwam er een frons op de jongen zijn gezicht. Waar dat ze eigenlijk dat ze mee bezig was? Ook Waglington leek er niks van te snappen. Eén kop was smakelijk op het kledingstuk aan het kauwen terwijl dat de andere verward keek in de richting van Dominique. Ondanks dat de pokémon niet kon zien.
‘Het is niet omdat je dronken bent dat je stripties moet doen, dat is voor niks nodig,’ zei Floyd die zijn armen over elkaar sloeg en naar Dominique keek. Vervolgens haalde hij zijn schouders maar op en wandelde verder. ‘Neem haar mee, zie maar hoe je het klaar krijgt,’ zei hij met een klein gebaar. Waglington deed wat hij moest en probeerde Dominique nog vast te nemen aan iets. Of het een ledemaat was of een kledingstuk, het probeerde iets vast te nemen.}

_{Een zucht kwam bij de man vandaan die traag verder wandelde. ‘Met jou weet je nooit, het zou me in ieder geval niks verbazen moest je het wel willen,’ zei hij op een zuchtende toon. Waglington moest hebben opgemerkt dat hij iets vast had in zijn bek want hij probeerde het meisje weer mee te krijgen door aan het volgende kledingstuk te trekken. Als Dominique gewoon mee zou komen was alles veel simpeler. Floyd kon het pokémon center zelfs al zien dus dat wilde zeggen dat het echt niet ver meer was, hun tempo was gewoon verschrikkelijk traag en er kwam ook zoveel tussen. Verschrikkelijk. ‘Je weet dat dit allemaal je eigen schuld is right?’ vroeg Floyd zonder dat hij haar aan keek. Nee hij wandelde gewoon verder. Waglington zou voor de rest wel zorgen.}

_{En daar ging het volgende. Floyd had gedacht dat zijn pokémon wel had geleerd na zijn vorige fout maar nee. Iets scheurde en wanneer Floyd over zijn schouder naar achter keek wist hij dat het foute boel was. Dat kon ze niet menen. Ze lag op de grond, in haar ondergoed en heet jurkje stak in de mond van Waglington, die dus wat nieuws gevonden had om op het kauwen. ‘Verdomme...’ mompelde hij. Hij hield zijn hand tegen zijn voorhoofd terwijl dat hij hulpeloos bleef staan. Floyd had zich op veel kunnen voorbereiden, maar dat was iets waar hij zich gewoon niet op had kunnen voorbereiden. Als mensen op dat moment voorbij zouden komen hadden ze echt een heel verkeerd beeld. Dat kon ook gewoon niet anders.
Veel keus had Floyd niet. Hij deed zijn leren jas uit en gooide die naar het meisje toe. ‘Doe aan,’ zei hij. Met een meisje dat haast volledig naakt was ging hij echt niet ergens binnen wandelen. De leren jas zou ook niet veel doen eigenlijk, enkel haar bovenlichaam wat bedekken. Aan het bedekken van haar onderlichaam kon hij maar weinig doen. Enkel hopen dat er niemand in het center was.}

_{Het meisje trok gelukkig de jas aan die naar haar toe werd gegooid, het zou dom zijn om het niet te doen maar in haar dronken staat was het mogelijk geweest. Gelukkig was ze niet iemand die heel de tijd aan mensen ging plakken en knuffels zou geven, da zou op dat moment pas awkward zijn geweest. ‘Je moet Wag de schuld niet geven, het is je eigen schuld dat je hier nu bent en dat dit alles gebeurd,’ zei hij terwijl hij haar aan bleef kijken, wel klaar om eindelijk eens verder te gaan. Eén van de koppen van de zweilous gromde echter naar het meisje vanwege haar reactie, de andere probeerde haar weer beet te nemen. ‘Je kan nu gewoon volgen of je riskeert het dat je terug je kleding verliest,’ zei Floyd. Hopelijk ging zijn jas niet ook stuk, dat zou dan al de tweede keer zijn dat zijn jas werd vernield door een pokémon. En dan zou het ook nog eens zijn eigen pokémon zijn geweest.}

_{Dominique deed in ieder geval moeiten om zelf te stappen, en aangezien Wag kwaad begon te worden leek het veiliger de pokémon weer in zijn bal te steken. Hij liet de draak dan ook terug keren en stak de pokébal ervan terug weg. Dominique daarin tegen kwam weer aan wandelen en nam zijn arm weer vast. ‘Ik ga nog beginnen denken dat je me graag aanraakt,’ mompelde hij terwijl hij verder begon te wandelen. Sleuren had toch geen zin en was alleen maar onhandig. Zijn blik hield hij ondertussen strak voor zich uit om niet naar de half naakte Dominique te moeten kijken. Wat hield hij er op dat moment van dat het zo verlaten was op straat.}