Typhlosion? [open]

Vivienne luisterde naar wat de pokédex had gezegd. Ze herkende het riedeltje van toen haar pokédex de Gallade van Judah had gescand. Dat was toen een nogal awkward situatie geweest, aangezien ze de pokédex niet eens fatsoenlijk in haar handen kon houden. Ze grinnikte zachtjes toen ze Fiora een buiging zag maken voor de neg geëvolueerde Chevell en merkte zelf hoe een kleine blos op haar gezicht stond. De brunette boog zich naar Jace toe en gaf 'm een knuffel, waarbij ze haar lippen op die van hem planten. "Zullen ze we maar laten?" vroeg ze zachtjes, toen ze de kus verbrak en zachtjes grinnikte.

Jace grinnikte zachtjes en knikte. Chevell en Fiora liepen toen "pratend" verderop het bos in. Jace kuste Vivienne. Hij hield zo verschrikkelijk van haar, wat zou hij ooit zonder haar moeten... Hij keek op naar de glimlachende hiker en archeoloog. Jace bloosde even en zei: "Ehm... Sorry dat kwam opeens er tussen."

Ze vertrouwde Fiora en wist dat ze van Chevell weinig te vrezen had, dus dit zou vast wel goed komen. Die twee zouden het goed doen samen. En nu ze het zo bedacht, dat zou dus het tweede koppel zijn binnen hun team en aangezien zij zelf ook een koppel waren, kwam dit best wel ... vreemd over. Ze schudde haar hoofd. Thoughts.exe has stopped working, request for help sending. Ze grinnikte zachtjes en kreeg opeens een kus van Jace. Ze zoende 'm terug en ging daarna naast hem staan. Een kleine blos verscheen op haar gezicht toen ze de hiker en de archeoloog zag kijken. "Oops," mompelde ze wat verlegen.

Jace knuffelde zijn liefje en zoende haar in de nek. Hij bedankte de twee mannen voor het eten en vroeg voorzichtig aan Vivienne of ze terug zouden lopen naar de toren. Hij wilde eigenlijk net als Fiora en Chevell lekker alleen met haar door het bos lopen en schattig doen.

Vivienne glimlachte voorzichtig en hielt zijn hand vast. Ze voelde zijn lippen in haar nek en huiverde eventjes. De vraag van Jace liet d'r opkijken en ze knikte voorzichtig. "Ja, lijkt me leuk," zei ze rustig en ze pakte haar tas op. Daarna maakte ze een kleine buiging naar de twee heren toe. "Dank u voor de vriendelijkheid en het eten, het was erg lekker," zei ze vriendelijk, met een glimlach op d'r gezicht,

Jace bedankte de twee heren en wensde ze veel succes met hun onderzoek. Hij deed zijn tas om en liep vervolgens hand in hand met Vivienne het bos in, voorbij de grot, richting de Chamber of Emptiness. Het duurde niet al te lang voordat ze ver van het kamp af waren. Toen zoende Jace plotseling Vivienne in haar nek en ging langzamerhand lager, waarbij hij (compleet met opzet) bovenop haar viel. Hij keek haar verliefd in de ogen aan en zoende haar.

De plotselinge wending van acties zorgde ervoor dat Vivienne schrok en een kleine kreet uit haar keel ontsnapte. Ze kwam op de grond terecht en keek beledigd naar haar vriend toe, maar al snel slaakte ze een zucht en liet het varen. "Gek," murmelde ze zachtjes voordat ze voelde hoe zijn lippen die van haar vonden. Ze liet het maar gaan en grinnikte zachtjes, terwijl ze haar armen om zijn nek sloeg en de zoen verdiepte.

Jace z'n lippen liepen van haar lippen naar haar nek. Hij gaf haar een liefelijk bijtje en liet zijn vingertoppen over haar, nu blootgestelde, buik glijden. Hij pinde haar met haar handen op de vloer en ging door met zoenen terwijl zijn vrije hand over haar buik gleed. Hij keek haar liefelijk aan en zei: "Ik hou zo veel van jou."

Vivienne voelde hoe haar gezicht langzaam rood kleurde en haar hartslag versnelde terwijl Jace haar vast pinde aan de grond en zijn tanden in haar nek stonden. Toch piepte ze zachtjes toen ze zijn hand voelde en keek hem eventjes aan. Eventjes geen problemen om zich heen, eventjes geen Team Rocket om over na te denken. Alleen maar zij twee en de vrijheid van de natuur om hun heen. "I told you, volgende keer een hotelkamer, toch?" zei ze zachtjes, terwijl ze overeind kwam en haar lippen zachtjes over die van hem liet glijden. "I'm so madly in love with you," mompelde ze daarna in zijn oor.

Jace glimlachte verliefd naar haar en zei: "We kunnen alsnog naar Santalune gaan en daar een kamer regelen..." Maar toen zei ze hoe verschrikkelijk ze van hem hielen hij... Hij kon het niet laten. Hij zoende haar intiem met beide handen door haar haar heen strelend, waarna hij met wat vlugge bewegingen haar blouse open knoopte en...

Met een blos op d'r gezicht en een licht geïrriteerde blik in d'r blauwe ogen, haalde ze een takje uit d'r haar en keek naar haar vriend. "We moeten écht op zoek naar betere plekken," verzuchtte ze zachtjes, terwijl ze een glimlach naar Jace wierp, met een kusje erachteraan. Ze kon het niet laten, waarom zou ze het willen laten, ze had een geweldig uitziende jongen naast d'r zitten, dus waarom mocht ze niet rustig blijven staren. Haar blauwe ogen stonden vrolijk, ondanks dat haar gezicht nog half rood was van de handelingen die waren uitgevoerd.

Jace lag hijgend op de grond midden in het bos met een rood hoof, geen shirt, schoenen en eigenlijk alleen zijn broek nog half aan. Blozend keek hij naar Vivienne die hem aan staarde en blijkbaar hem nog meer uitkleedde met haar ogen, wat hem betreft deed ze het maar hij kon wel een ronde door. Hij glimlachte verliefd naar zijn schatje en blies een kus naar d'r toe.

De rode tint op haar gezicht werd nog een tintje erger en ze voelde hoe haar nek pijn deed van de vele beten en zuigzoenen die erin stonden. Yep, dat werd sjaaltjes dragen voor de komende paar dagen. Ze zuchtte zachtjes en keek quasi kwaad naar Jace toen ze een kusje toe geblazen werd. "Al je het maar uit je hoofd haalt," zei ze tegen hem. "Je hebt je lol gehad, we moeten maar eens gaan kijken waar Fiora en Chevell zijn." Although, als hun pokémon net zo waren als hun trainers. Nee, dan hoefde ze daar voorlopig eventjes niet bij te zijn. Ze grinnikte zachtjes en keek in de verte, wat een vreemde wending namen dingen af en toe toch.

Jace trok dan toch maar zijn kleren weer aan. Met een glimlach keek hij op en zei met een speelse grin: "Ik heb zeker lol gehad, maar ik denk dat we ze wel tegen komen. Fiora kan ons telepathisch bereiken als het nodig is en ze kunnen beide teleporteren als ze snel nar ons toe moeten komen, maar ik denk dat ze elkar gewoon beter aan het leren kennen zijn."

"Hmpf," zei Vivienne zachtjes, terwijl ze de grijns van Jace probeerde te ontwijken. Ze deed haar kleding weer aan en haalde een takje uit haar t-shirt. Ze zuchtte en gooide het takje naar Jace toe. Toen hij begon over hun pokémon dacht ze eventjes na. De subtiele hint in zijn woorden liet haar huiveren. Ze had ooit geprobeerd om Fiora, toen nog een Kirlia, te breeden met haar Shuppet die ze toen nog had. Dat was niet echt geweldig uit gelopen. Zou het met Chevell beter verlopen? Ze leken elkaar in ieder geval te mogen, dat was al iets.