Oh damn.

Ze zou het proberen. “En als die vriend van je niet goed genoeg is, dan trakteer je me achteraf maar weer op een drankje en help ik je wel - Garrett jaagt ze snel genoeg weg,” merkte hij met een grijnsje op. Deed hij het weer? Zijn hulp aanbieden? Ach, met Alana was ‘t anders. Alana was geen Lilium. Alana had geen waarde voor hem. “Maar, een drankje sla ik niet af,” zei hij, waarna de bar al in zicht kwam en het niet lang duurde voor hij naar binnen stapte, om aan een bar en absoluut niet een tafel te gaan zitten, een kruk vrijhoudend voor het roodharige grietje dat dus ineens zijn gezelschap was.

“En als die vriend van je niet goed genoeg is, dan trakteer je me achteraf maar weer op een drankje en help ik je wel - Garrett jaagt ze snel genoeg weg,” Alana glimlachte even dankbaar naar hem. "Al hoop ik niet dat hij terug komt, anders ben ik bang dat ik mijn spieren helemaal afscheur." mompelde ze, terwijl ze naar haar arm keek. Hopelijk was het niet weer begonnen met bloeden, dan kon ze weer om het half uur een nieuw verbandje aanleggen. Ze had nog gevraagd of het gehecht mocht worden, maar nee. “Maar, een drankje sla ik niet af,” klonk er vervolgens. Nou, dat was dan weer mooi zeg. De bar kwam gelukkig vrij snel in zicht, als ze eenmaal wat op had ging het wel weer wat beter. Maar, ze moest er wel op letten dat ze niet teveel zou drinken. Straks werd Connor weer boos op haar, ugh. Ze ging naast Aiden zitten en keek even naar de barman. "Een biertje," zei ze tegen hem, waarna ze zich naar Aiden draaide. "Wat wil je?" vroeg ze vervolgens aan hem.

Ze bestelde bier. Bier? Dat was geen vrouwendrankje. Hij had Passoa verwacht. Piña Colada. Wijn. Maar bier? Welk meisje dronk er nou bier als je ergens een drankje ging doen? Hij zuchtte dan ook een keer en keek haar teleurgesteld aan. “Een whisky,” zei hij. Hij weigerde immers van dat smerige, goedkope bier te drinken wat ze in barren als deze schonken. Whisky was altijd een veilige keuze. Whisky was altijd een goede keuze. Hij hield van whisky. “Had van jou toch wat zoetigers verwacht, stelt me een beetje teleur,” merkte hij rustig op, zijn hoofd even schuddend. De meeste grietjes waar hij mee had gedronken gingen immers voor de wel bekende passoa. Heilige Arceus. Niet dat passoa leidde tot goede dingen…

“Een whisky,” Zo zo. Eigenlijk had ze ook een biertje verwacht maar oke. "En voor hem dus een Whisky." zei ze terwijl ze naar Aiden wees. “Had van jou toch wat zoetigers verwacht, stelt me een beetje teleur,” Pfft, oke dan. "Ik hou niet van zoetige dingen." zei ze terwijl ze glimlachte naar de man achter de bar toen hij haar haar bier gaf. He he, eindelijk. Ze nam een gulzige slok van haar bier, Arceus. Dit had ze echt gemist. Eerst ging ze om de dag ofzo naar de bar, maar nu ze Connor had werd hij altijd zo boos als ze ging drinken. Ach, nu was Aiden er. Soort van. "Hoe gaat het met je Flareon?" besloot ze te vragen, dat was zo'n lief ding. Oh, en vooral lekker warm. Maar ach, zij had nu Duncan en die zou ze ook niet willen inruilen hoor hihi.

Ze hield niet van zoetige dingen en Aiden hief zijn wenkbrauwen op. Dat verbaasde hem oprecht. Hij had haar echt wel ingeschat voor een type dat van zoet hield, vooral gezien haar ehm… Spectaculair vrouwelijke kledingsstijl. Ze was totaal geen tomboy of iets in die richting. Nee, ze was een echte… Een echte vrouw? Gewaagd, in ieder geval. En iets zei hem dat ze het tegengestelde was van Lil.
Toen ze vroeg hoe het met zijn Flareon ging, glimlachte hij rustig. “Met Élise gaat ‘t prima,” zei hij. Ja, in principe ging het goed met Élise. Wel zou hij haar binnenkort de box in sturen, omdat de Pokémon… Te soft was. Ze voelde alles zo goed aan en hij kon haar getroost niet gebruiken nu. Bovendien wist hij dat, mocht hij Lilium ooit tegenkomen, Élise haar vrolijk zou begroeten en veel zin had hij er niet in.
Toen de glazen neer werden gezet nam Aiden er onmiddellijk een slok van. “Arceus, da’s beter.” Hij dronk vrijwel dagelijks, dus het branderige gevoel was hem bekend.

“Met Élise gaat ‘t prima,” klonk er en Alana die glimlachte even naar hem. "Dat is mooi." zei ze rustig. “Arceus, da’s beter.” klonk er. Alana nam nog gulzig een slok van haar bier. Arceus, dit had ze echt nodig. "Echt he?" zei ze met een lichte glimlach. "Hier verlang ik al weken naar." mompelde ze terwijl ze nog een slok nam van haar bier. Ja, dit was niet het meest vrouwelijke wat ze kon drinken, maar ach. "Maar, hoe gaat het verder met jou, Aiden?" vroeg ze uiteindelijk maar. Ach, wat praten kon nooit kwaad.

Het meisje zei hier al weken naar te verlangen en Aiden hief zijn wenkbrauwen. “Ah, ik zit hier vaak genoeg,” zei hij met een kleine glimlach. Ja, het gebeurde vaak genoeg dat hij aan de drank sloeg. Het had hem in genoeg problemen gebracht, maar het maakte wel duidelijk dat hij een kind van zijn moeder was, was het niet? Aiden zuchtte even en keek haar aan toen ze vroeg hoe het verder met hem ging. Hij hief zijn schouders voor een moment. “Genoeg redenen voor een drankje,” zei hij met een kleine grijns, voor hij zijn hoofd even schudde. Hij besloot al het gejammer maar voor zich te houden, dit was genoeg. “En met jou?”

“Ah, ik zit hier vaak genoeg,” Alana draaide even een beetje rond met haar glas, waardoor het bier op en neer ging in het glas. "Mijn vriendje vind het niet goed als ik drink." zei ze, waarna ze het laatste beetje van haar bier naar binnen goot. "Nog één alsjeblieft." zei ze tegen de jongen, die haar glas weer ging vullen. “Genoeg redenen voor een drankje,” zei de jongen als antwoord op haar vraag. “En met jou?” Alana keek hem even aan. "Buiten dat ik naar mensen per ongeluk foto's stuur, ik gestalkt word en gebeten ben door mijn eigen pokémon... Wel redelijk." zei ze luchtig, waarna ze weer een grote teug nam van haar bier. "Hoe gaat het met de eh..." Jeetje, dat was wel heel dom dat ze dat woord was vergeten zeg. "Gyms?" Arceus, dat was best wel beschamend. Dat ze niet eens meer wist dat het een gym was, oepsie.

Haar vriendje vond het niet goed als ze dronk. Aiden hief een wenkbrauw. “Je vriendje klinkt als je baas.” Een grijns trok over zijn gezicht. Iemand als Alana leek hem niet het type om dit te accepteren. En misschien bedoelde haar vriend het wel goed, zoals hij het ooit had bedoeld met Lil, maar voor nu zag het er naar uit dat hij de jongen maar een verschrikkelijke drampiloot vond. Het feit dat ze er nog een bestelde deed hem dan ook even een mondhoek optrekken. Ze luisterde dus niet naar die baas.
Buiten de foto’s, beten en stalkerijen ging het goed, waarna ze vroeg naar de gyms. “Onderweg naar nummertje zeven op ‘t moment,” vertelde hij. “En gebeten worden? Dat ken ik. Is ‘t zo erg?” Amore had hem de eerste tijd ook keer op keer gebeten en hij was allang blij dat die afdrukken van zijn armen verdwenen waren, al sierde een lelijk litteken nu zijn ene arm. Verdomde Floyd.

Toen hij zei dat hij klonk als haar baas fronste ze even. "Hij is bang dat ik met mannen in bed beland." oke oke dat kloprte ook wel maar he, dat hoefde Aiden niet te weten he. Ze keek even verbaasd naae hem toen hij zei dat hij voor de zevende badge ging. "Jeetje man, kom ik aan met dat ik naar de tweede gym ga." zei ze met een ietwat plagerig glimlachje. Toen hij het had over dt bijten keek ze even naar het verband rond haar arm. "Dokter zei dat het zelfs een spier in mn arm heeft geraakt, zit nu een scheur in. Ik kan bijna niks meer man." mompelde ze terwijl ze nog een slok nam van het bier. "Gaat wel weer over, uiteindelijk." zei ze met een lichte schouderophaal. Tja, het was wel zo. "Heb je ook ervaring met bijtende pokémon dan?" vroeg ze vervolgens aan de jongen. Ze hoopte wel dat Erin bijdraaide, ze had geen zin om iedere keer met der arm in verband te zitten.

Hij was bang dat ze met mannen in bed belandde. Aiden slikte zijn drinken met wat moeite in en keek het meisje net wat te plagerig aan. “Wie wil jou nou hebben?” vroeg hij geamuseerd, al schudde hij al snel zijn hoofd. Nee, het meisje - de vrouw, eigenlijk - was niet slecht om te zien en hij kon begrijpen dat ze zekere aandacht kreeg wanneer ze in een bar was.
Haar opmerking over de tweede gym deed hem grijnzen. “Bij die zat ik nog het langste vast.” En toen versloeg hij hem zo hard. En ging gym vier stuk. En gym zes. Ja, Aiden had die fout destijds meer dan goed gemaakt, had hij zo het idee. Toen ze door ging over de spier in haar arm, hief hij zijn wenkbrauwen voor een moment. “Ja, mijn Pikachu beet.” Een grijnsje sierde zijn gelaat. Ja, Amore was een complete hel geweest om op te voeden. “En jij dan? Welk rampzalige wezen richt deze schade aan?” Zijn lege glas werd ondertussen bijgevuld en hij begon aan zijn tweede ronde. Hij was benieuwd hoe veel hij er vandaag nemen zou.

Toen ze de plagerige opmerking hoorde stak ze even haar tong naar hem uit. Ze nam weer een slok, waarna ze het glas weer op de tafel zette. Ze keek op toen hij zei dat hij daar het langste vast zat. "Ik denk dat ik een aardige kans maak. Skarmory en een Blastoise die kan mega evolven zijn zeer handig." zei ze, waarna ze het laatste beetje uit haar glas opdronk en de barman wenkte terwijl ze haar glas naar hem uitreek. Pikachu beet hem dus, Connor was ook een keer gebeten door Pikachu, dat wist ze nog wel. "Electrike." zei ze met een zucht. "Ik wilde haar niet eens aaien ofzo, ik was zelfs met mijn shiny Houndoom bezig, en toen viel ze uit het niks aan." zei ze, terwijl ze naar de barman glimlachte toen hij het gevulde glas weer voor haar zette. Ze pakte haar glas op en draaide zich weer een beetje naar Aiden, wachtend op een eventueel antwoord.

Blastoise. Aiden grijnsde even. “Mijn Blastoise, destijds een Wartortle, was ook wie mij uit de brand redde,” zei hij met een grijnsje. “Dus denk inderdaad dat die je genoeg hulp zal bieden.” Ja, hij wist dat het een sterke evolutielijn was, al deden ze in zijn ogen nog wel onder voor zijn favoriet: Charizard. Maar, anders zou hij er daar geen twee van hebben. Dat was vrij erg te verwachten.
Een Electrike. Aiden grinnikte even na haar woorden en wachtte tot zijn glas nogmaals hervuld werd (het ging nu al heel wat sneller), voor hij er weer een slok van nam en haar aankeek. “En je besloot ‘r toch te vangen? Je bent een interessant type.” Hij zuchtte even. Maar goed, hij had hetzelfde met Amore gedaan, was het niet?

Alana knikte even begrijpend naar Aiden, dus hij had er ook één? Cool hoor. Toen hij zei dat ze haar toch had gevangen rolde ze even met haar ogen. "Ze beet me pas paar dagen nadat ik haar had gevangen. Toen ik haar net had gevangen haalde ze alleen maar uit. zei ze wat onverschillig. Tja, daar kon zij niks aan doen. Ze kreeg een gemene grijns op haar gezicht toen er iets binnen schoot. "Ik kan je nog wel iets leuks vertellen over Raven." zei ze, waarna ze een slok van haar bier nam en zich naar Aiden draaide. "Heb je interesse om dat te horen?" Soms, was ze gewoon een beetje gemeen hihi.

Alana vertelde dat de Pokémon haar pas beet na de vangst en Aiden schudde zijn hoofd even droogjes. “Opvoeden die handel,” merkte hij rustig op. Hij nam nog een slok van zijn drankje en bewoog het glas wat rond, zodat de alweer minder geworden inhoud rond draaide in het glas. Zo onderhand werd zijn hoofd wat waziger, aangezien hij toch al flink wat glazen achterover had gegooid. Misschien niet zijn beste idee ooit, maar Aiden was nooit een wijs man geweest. Toen Alana vroeg of hij iets wilde weten over Raven, leunde hij wat naar haar toe en zette hij zijn elleboog op de bar, het glas opnieuw leeg neerzettend, wachtend tot deze hervuld zou worden. Na de foto’s die hij van Alana gekregen had, zou het hem niets verbazen als ze iets raars had gedaan bij Raven.