Why are you even here?! (Nathan Malone)

De jongen had nog gezegd als hij het water uit komt en noemde haar ook nog een slimmerd. Riddle had er verder niet meer op gereageerd en ging even later ook het water in. Maar ze was ook alweer snel het water uit gegaan en in de opslag had ze een mooie, nog gloednieuwe, opblaas bal tevoorschijn gehaald. Met een geamuseerde glimlach had ze het ding op gegooid en richting Nathan geslagen. Nathan ving het ding op en Riddle kreeg al snel de bal terug gekaatst. De rosé blondine was snel weer het water in gegaan en sprong omhoog om met een vlakke hand de bal weer te raken en deze terug te slaan naar Nathan. "Als de bal achter je terecht komt, zonder dat je hem terug kan slaan, heeft de ander een punt" begon ze ineens met regels te bedenken. "Hij moet dan echter wel op het wateroppervlak terecht komen en niet uit het zwembad" zei ze met een glimlach. "O en ja mag niet te dicht naar achteren staan, anders kan die bal nooit achter je komen" zei ze grinnikend "En dat is niet eerlijk". Ze keek even weg en probeerde haar haar weer in toom te houden. "Heb jij nog leuke regels?" vroeg ze geamuseerd terwijl ze wachtte tot Nathan weer terug zou slaan.

Nathan haalde zijn schouders op en sprak dat het prima klonk en dat hij verder niks had toe te voegen. De jongen kreeg het weer voor elkaar om de bal terug te slaan. Riddle's felblauwe ogen volgde hoe de bal haar kant op kwam. Het ding kwam echter precies op haar gezicht af. Haar gezicht vertrok en uit een reflex sprong ze op zij en deed ze nog een poging om haar arm uit te steken. De bal kaatste tegen haar arm aan, maar kwam achter haar op het wateroppervlak terecht. Riddle liet langzaam haar arm zakken. Verdomme, heeft hij nog een punt ook. Ze draaide zich om en pakte de bal. Ze draaide zich weer naar Nathan "Punt voor jou" zei ze glimlachend waarna ze het ding weer in de lucht gooide. Met een sprongetje en een vuist smeet ze het ding richting Nathan. Ze was niet van plan om te verliezen. Ze pakte haar haar bij elkaar en zette alles in een staart, met het elastiekje wat nog steeds om haar pols zat. Kwam dat stomme haar tenminste niet steeds in haar gezicht. "Eigenlijk moeten we iets bedenken voor de winnaar en de verliezer" zei ze vervolgens geamuseerd. Het moest toch spannend gemaakt worden, of niet?

Riddle keek toe hoe hij wat naar achteren kwam en net aan de bal raakte met zijn hand. Echter was het een beetje een onhandige slag waardoor de bal te weinig vaart maakte om hard haar kant op te komen. De jongen zei dat het idee van haar het wel een stuk interessanter ging maken. Dat zou het inderdaad doen. "Ja, dat zou een stuk interessanter worden" zei ze terwijl ze ondertussen een stuk naar voren was gekomen. Met veel moeite kon ze de bal weer de lucht in brengen. Terwijl ze weer wat naar achteren ging, sprong ze op en raakte met haar platte hand de bal toen hij weer naar beneden kwam. Ze had hem net gered, die bal. Ze ging weer wat naar achteren in het zwembad en keek toe hoe de bal door de lucht vloog richting Nathan. "Maar wat..." mompelde ze terwijl ze wat denkend rond keek. "De loser mag op alles wat gezegd word alleen "Ja" en "Nee" antwoorden" zei ze met een grijns. Dat zou zo hilarisch worden, zeker als er iemand allemaal vragen ging stellen. "Maar...." begon ze "Je MOET de waarheid spreken" Riddle was enorm geamuseerd, maar als zij verloor dan moest zij het doen. Ach ze overleefde het wel.

De jongen moest glimlachen bij het idee en na haar extra woorden over dat je de waarheid moest vertelden, kwam er zelfs een grijns. Hij stemde er mee in en Riddle kon ook alleen maar grijnzen. Nu ging ze zeker haar best doen om niet te verliezen. Haar felblauwe ogen waren weer gefocust op de bal terwijl ze luisterde naar Nathan. Hij zei tot de zeven punten en vroeg of het een deal was. Riddle knikte snel terwijl ze de bal in het oog hield, hij kwam lager en nu pakte ze haar kans. Ze haalde uit en haar hand raakte de bal. Deze keer schoot hij op Nathan af, maar veel minder in een boogje. Riddle zorgde ook dat ze wat meer naar voren kwam. Haar blik was gevestigd op Nathan en de bal. Met een grijns op haar gezicht hield ze beide in de gaten. Als hij zou winnen zou het echt een drama worden waarschijnlijk, tenminste zoiets verwachtte ze wel, ze moest gewoon zelf winnen. Met een zucht ging ze weer klaar staan.

De bal werd nu zowat in een rechte lijn naar Nathan geschoten en dat pakte goed uit voor Riddle in ieder geval. De bal kwam achter hem terecht en ze stonden nu dus gelijk. Een grijns verscheen op haar gezicht terwijl ze toe keek hoe Nathan de bal weer te pakken kreeg en terug gooide naar haar. Hij zei 'één-één', indeed ze stonden gelijk. Riddle kon de bal weer makkelijk terug spelen en zo ging de bal een paar keer heen en weer. Elke keer kwam de bal door geluk of toeval of gewoon klunzigheid achter Nathan en Riddle terecht. De punten liepen op en al snel zaten ze beide aan de zes punten. "Hmm..." zei ze "Nog 1 puntje" zei ze grijnzend. Ze was toch wel benieuwd wie ging winnen. Het zou voor de winnaar super grappig zijn, maar voor de verliezer zou het gewoon ronduit vervelend zijn. De bal was ondertussen weer aan haar kant en ze gooide de bal op "Here goes nothing" zei ze grappend waarna ze de bal een knal gaf, Nathan's richting op. Ze mocht nou geen enkele steek laten vallen anders kon ze straks alleen nog maar "Ja" en "Nee" zeggen.

Nathan sprong al meteen weer omhoog om de bal met een flinke knal terug te keren. Haar felblauwe ogen waren gefocust op de bal en ze probeerde nu niet naar Nathan te kijken, want dan werd ze straks nog afgeleid. Riddle zette een paar stappen naar achteren en keek hoe de bal steeds dichterbij kwam. Ze hoorde Nathan's stem, maar probeerde nog steeds hem niet aan te kijken. Hij zei dat ze het mooi kon vergeten dat hij ging verliezen. Een grijns verscheen op Riddle's gezicht. Ze maakte een sprongetje en haar hand raakte net de bal, dat scheelde niet veel, waardoor hij terug schoot naar Nathan. Ze grinnikte even "Oo ja?" vroeg ze wat geamuseerd "Je bent wel heel competitief ineens" zei ze grinnikend. "Je kan natuurlijk niet verliezen van een meisje..." zei ze wat nors waarna ze alweer snel wat moest lachen. Haar aandacht ging vervolgens naar Nathan. Wat ging hij doen? Liet hij hem perongeluk door gaan of kreeg ze de bal weer zo snel terug gekaatst.

De jongen moest grinniken om zijn eerdere woorden, maar de woorden die ze daarna sprak deed hem een wenkbrauw op trekken. De jongen zei dat ze niet echt iemand meer was die een 'meisje' genoemd kon worden. Ze keek hem even wat verbaasd aan en werd lichtelijk rood. Ze stond even met een mond vol tanden naar Nathan te kijken. Wat moest ze hier nou op reageren? Ze moest wel reageren! De jongen kreeg het voor elkaar de bal nog op het nippertje naar haar toe te kaatsen, maar nu kwam de bal recht op haar af. In de war van zijn vorige woorden probeerde ze weer na te denken en te reageren, maar helaas kwam dat veel te laat. Ze sprong op en de bal kwam tegen haar hand aan, waardoor hij weer wat omhoog werd gegooid, niet erg hoog though. De bal viel echter naar links en met allerlei pogingen probeerde ze de bal maar in de lucht te houden, maar elke keer had ze te weinig grip en was de bal op het puntje van haar hand te vinden. Een laatste poging werd gedaan, maar het was tevergeefs, de bal kwam achter haar op het wateroppervlak terecht en Riddle zelf belandde onder water. Een paar tellen later kwam de blondine alweer boven en hoestte ze wat, want ze had een slok water binnen gekregen. Blegh, dacht ze, maar haar ogen werden groot toen ze de opblaas bal achter zich zag drijven. Nee, gewoon nee, nee, hij moest een keer verliezen. Ze had nog niet eens kunnen reageren op zijn woorden van net. Hij had haar gewoon afgeleid. Lichtelijk geïrriteerd sloeg ze met haar vuist in het water. Langzaam liep ze op de bal af en pakte het ding op. Zeven - zes, verdomme. Ze draaide zich vervolgens naar Nathan toe en ze keek hem aan met een wat scheve glimlach, allerlei emoties waren van haar gezicht af te lezen.