Why are you even here?! (Nathan Malone)

Ze zag de glimlach op zijn gezicht verschijnen en dat liet haar zelf al weer een stuk beter voelen. Geen idee hoe, maar het gebeurde. De jongen schudde zijn hoofd op haar laatste woorden waardoor ze hem dus iets nieuwsgierig aan keek. De jongen zei dat het misschien wel zo was, maar dat het niet erg was en dat iedereen dat wel eens gehad zou hebben. Riddle dacht even na, hij had waarschijnlijk gewoon gelijk. Haar denkende blik veranderde al snel in een vrolijke gezichtsuitdrukking. Ze ging vervolgens liggen, maar dit keer echt naast hem en pakte net zoals de keer dat ze dronken was zijn arm om die als knuffel te gebruiken. Het boeide haar niet veel dat hij zonder shirt sliep though, vond ze totaal niet erg. Riddle grinnikte lichtjes en bleef gewoon zo liggen. Waarna haar blik even af dwaalde naar het plafond. "Je bent zo warm" zei ze met een grijnsje op haar gezicht, hem niet aan kijkend, het kwam er ook een beetje uit het niets uit. Na ja ze had nu haar personal verwarming.

Ja, hij werd alweer als kussen gebruikt en als warmtebron. Riddle lag dus wel vredig zo, zo kon ze uren blijven liggen, als hij het maar was though. Maar ze had dan ook gewoon een fijn bed, dus tja het lag gewoon heerlijk zo. Ze voelde hoe zijn hand door haar haren ging en Riddle kon alleen maar lichtjes grinniken. Ze voelde hoe zijn hoofd op die van haar 'steunde' en Riddle slaakte even een zucht van ontspanning. Vervolgens hoorde ze Nathan's woorden waardoor ze even naar het plafond staarde. Dit soort momenten ja. Al kreeg Riddle even heel erg de neiging om.... Riddle liet ineens zijn arm los en ging rechtop zitten, ze draaide zichzelf naar hem toe en er kwam een grijns op haar gezicht. "Sorry, dit moet even" zei ze geamuseerd waarna ze haar twee handen, ieder aan een kant, tegen zijn wangen aan legde en vervolgens dichterbij kwam en haar lippen op de zijne drukte. Een beetje ruw was het wel, maar ze sloot vervolgens haar ogen, gewoon even genietend van het moment.

Riddle had zijn hoofd vast gepakt en had haar lippen op zijn lippen geduwd, om hem een zoen te geven, ja ze had het even niet kunnen weerstaan door de woorden die hij had gesproken. De groenharige jongen accepteerde de zoen en zo was het even een paar seconden helemaal stil. Zou wat zijn geweest als hij het niet had geaccepteerd though, dan klopte er gewoon iets niet. Uiteindelijk haalde ze haar lippen van de ze zijne en nam ze zelf even adem. Ze grinnikte lichtjes en liet zich weer op haar rug vallen op haar bed. Ja, dit soort momenten mochten van haar ook langer duren. Ze gooide haar benen in de lucht en liet ze wat heen en weer bewegen terwijl ze naar het plafond staarde. Ja, het was wel rustgevend, maar ze was nog lang niet moe, ze had iets te veel energie op het moment. Ze liet haar benen dan ook weer snel vallen en ze legde haar amen achter haar hoofd en begon aan haar staart te frunniken die ze net nog in haar haar had geknoopt. "Ik wil niet slapen" begon ze mauwend "Ik heb te veel energie!" zei ze er opgewonden achteraan. Vervolgens ging ze weer rechtop zitten en draaide ze naar Nathan terwijl ze op haar knieën zat "Kom we gaan iets leuks doen" vroeg ze enthousiast. Niet wetend of hij überhaupt wel zin had om iets te doen.

Riddle was veel te energiek op het moment en ze had er echter nog niet over nagedacht wat ze zouden kunnen doen. Haar ouders zaten waarschijnlijk nog beneden dus door het huis rennen was geen optie, niet dat sowieso ene optie was als iets om te 'doen'. Nathan vroeg dan ook 'wat dan?' en hij vroeg het ook nieuwsgierig. Riddle keek om zich heen, op zoek naar iets wat ze konden doen en ze zuchtte even. "Ja, dat is een goede vraag" zei ze droogjes terwijl ze van haar bed op sprong. Ze begon door haar kamer heen te lopen, bedenkend wat ze zouden kunnen doen. Ze liep weer naar haar bed en bleef daar staan en pakte haar hoofdkussen op. Ze keek er even naar waarna ze het ineens in Nathan's gezicht gooide, het kussen was super zacht dus het kon geen zeer doen. "Kussengevecht" zei ze blij waarna ze naar het midden van haar kamer liep. "Nee, toch maar niet" mompelde ze, zulke dingen deed je met vriendinnen, niet met je lover, of tenminste dat dacht ze. Ze zuchtte even diep "Denk mee Nathan" zei ze geamuseerd. Ze had net een kussen in z'n face gegooid, wat houd ze toch van hem. Haar blik ging naar haar laptop die op haar bureau stond, nee, geen optie. Ze keek naar haar tv, nee, ze had geen zin om tv te kijken, misschien Nathan wel. "Waarom ben je geen meisje, dan was het al een stuk makkelijker" begon ze te lachen. Natuurlijk meende ze het niet, ze wilde geen meisje als lover. Vervolgens ging ze maar op het voeteneind van haar bed zitten, denkend naar de grond te staren.

De jongen kwam vervolgens met het idee om een horror-movie night te houden. Ook echt specifiek horror, ze had wel heel wat films liggen, horror films, maar echter had ze ze nog nooit gekeken, omdat ze elke keer alleen thuis was en het idee alleen al gaf haar de kriebels. Zelfs overdag durfde ze het niet in haar eentje te kijken. Riddle glimlachte wat ongemakkelijk, misschien was het nu wel anders met Nathan erbij. "Oké" begon ze "Ik heb alleen geen idee of ik 'goede' horror films heb" ging ze verder. "Ik heb ze namelijk nog nooit gezien...." zei ze er grinnikend achter na "Ik was te veel alleen thuis". Riddle liep naar haar tv, de kast waar de tv op stond zat vol met dvd's. Ze trok een paar lades open en trok er wat dvd's uit die op horror of thriller films leken. Ze keek dan bij sommige ook achterop om te kijken wat voor een genre het was. Met de stapel films liep ze vervolgens naar Nathan toe en ze dropte ze naast hem op het bed. "Ik zou zeggen, kies maar uit" zei ze met een glimlach "Ik heb er geen verstand van namelijk" zei ze lachend terwijl ze zelf ook op het bed ging zitten om wat naar de dvd's te kijken en te lezen achterop om te weten waar het over ging. Soms vertrok haar gezicht dan ook bij het lezen.

De jongen zei dat hij er vrij zeker van was dat er wel een paar goede tussen zaten. Zal vast wel, maar Riddle had sowieso een hele verzameling aan films, maar ja de helft had ze waarschijnlijk niet eens gezien. Ook zij was op het bed gaan zitten om naar de hoesjes van de dvd's te kijken, maar ze werd gewoon echt niet vrolijk van wat ze allemaal las, zeker toen ze een van de Saw films begon te lezen, die gooide ze dan ook snel maar weer weg op haar bed. Haar blik ging vervolgens naar Nathan die een hoesje vast had met een dvd erin. Hij vroeg wat ze van die film vond en het hoesje werd op gehouden. Ze draaide zich om zodat ze de hoes beter kon bekijken. De jongen las de beschrijving voor. 'Op een laatste uitje rijden twee broers die naar Vietnam moeten hun Jeep in de prak, wat leidt tot problemen in deze bloederige film over de herkomst van Leatherface' ze kreeg gewoon serieus al kriebels van het horen bij de woorden 'bloederig' en 'Leatherface', als ze het goed had, was dit een van de films die gebaseerd was op een echte seriemoordenaar die bestaan had. Riddle glimlachte weer ongemakkelijk "Wat jij wil" zei ze met een glimlach. Ze stemde er maar gewoon mee in, alle films vond ze waarschijnlijk even verschrikkelijk en ze moesten er wel een kijken. Ze pakte de dvd uit zijn hand en stond op waarna ze naar de dvd speler liep. Ze deed de dvd in de speler en pakte de afstandbediening. Ze drukte op een paar knopjes en eenmaal bij het menu drukte ze op 'start'. Riddle liep vervolgens terug en sprong op het bed, waarna ze naast Nathan ging zitten, tegen de rugleuning van haar bed in kleermakerszit. Ze pakte een van de kussens om die vervolgens stevig vast te houden. Nou ze was heel benieuwd.

De film startte en ze zat bijna verstopt achter het kussen wat ze onderhand aan het fijn knijpen was. Haar blik was op de tv gevestigd. Het begon met koeien die zo te zien naar de slacht werden gebracht. Riddle keek een beetje ernstig naar het scherm, arme koeien, ging er meteen door haar gedachten. Uiteindelijk kwamen ze bij de slacht en Riddle keek even de andere kant op. Ze hoorde Nathan echter ineens grinniken en ze keek hem dan ook even vanuit haar ooghoeken aan. "Wat?" vroeg ze "Ik hou niet van horror films ja, maar misschien is het met jou erbij minder erg" mompelde ze waarna ze weer naar de tv keek. Waarschijnlijk durfde ze na deze film haar kamer dus echt niet meer uit en ook Nathan mocht het licht uit doen als ze gingen slapen. De film werd nu al meteen gewoon erg, er werd een baby geboren, wat er al absoluut niet smakelijk uit zag. Riddle trok even een vies gezicht, als je zoiets zag wilde je altijd al meteen geen kinderen meer. Op het moment was de film alleen erg ranzig niet eng, dus het kussen zakte wat weg voor haar gezicht.