Pups 'nd alcohol.

Ze herinnerde zich nog een beetje en zei dat de meiden vreemd waren. Aiden’s gezicht vertrok een beetje bij het horen van deze woorden. Oh Arceus, het was niet echt zijn bedoeling geweest dat ze het zich zou herinneren. En eigenlijk was het ook niet echt de bedoeling dat ze hier nu zat. Eigenlijk was niets hiervan de bedoeling en het maakte hem ergens ongemakkelijk, maar de tijd om erover na te denken had hij niet.
Hij. Oeps. Aiden kneep zijn ogen even dicht terwijl hij nadacht over een reactie. “Een lid van team Rocket,” besloot hij te zeggen. Ze wist dat hij ervaring had met ze, dus dat hij er één persoonlijk kende zou geen wonder zijn. In ieder geval was het maar beter als niemand wist dat zijn pa zo’n mafkees was. Hij had er niet graag iets mee te maken.
Ze bood haar verontschuldigingen aan en Aiden zuchtte. “Ben je nog niet moe?” besloot hij te vragen. Hij wist niet echt wat hij moest, eigenlijk. Hij wilde d’r dingen vragen, maar wilde d’r ook haar welverdiende rust geven.

Ohja. Aiden had in zijn gedachten eigenlijk een beetje vergeten te antwoorden op de vraag van ‘t blondje. “Dat was… Helaas waar,” merkte hij nog op. “En ‘t glas ook,” mompelde hij nog, even zijn hand samen knijpend. Het was zeker een vreemde avond geweest. Een vreemde dag, eigenlijk. Het was zo raar begonnen.
Het onderwerp was over gelopen op Team Rocket en ze zei dat ze allemaal vervelend waren en dat ze het vervelend vond dat hij er al zo lang last van had. Aiden grijnsde droogjes. “Ik kan wel wat hebben,” merkte hij op. “Ze hebben me redelijk met rust gelaten sinds Tyrion groter werd.” Garrett was in die tijd ook al angstaanjagend geweest, maar waar zijn kracht groeide, groeide zijn agressie mee. Het was nu dus veel erger dan het vroeger was.
Ze was een beetje moe, maar ze wilde nog niet gaan slapen. Haar hoofd lag tegen zijn schouder en hij legde de zijne wat opzij, waardoor hij iets tegen haar aan leunde. Immers was hij eigenlijk moe, maar hij had niet het idee dat hij kon slapen met haar in de buurt en wilde haar ook niet terugsturen nu ze zich zo voelde. “Dan blijf je nog even zitten,” glimlachte hij. Misschien vond hij het zo erg nog niet.

Even keek Aiden haar wat droogjes aan toen ze hem zei dat hij in ieder geval een meisje had gehad die avond. “Jij ook,” merkte hij op. Dat was eigenlijk nog veel erger geweest, want Lilium had een compleet andere reactie gehad dan hij. Hij had het meisje waarschijnlijk meer schaamte laten voelen dan andersom. En zo hoorde het ook. Hij had geen zin in die vervelende, oerdomme typjes.
Ze zei blij te zijn dat hij met rust gelaten werd en zei te hopen dat Leo ooit zo sterk raakte als Tyrion. Aiden hief zijn schouders voor een kort moment. “Als je er genoeg tijd in stopt vast wel,” zei hij. Al wist hij ook wel dat de band tussen hem en Tyrion veel dieper moest liggen na al die jaren. Hij hoefde het niet eens meer te zeggen als hij iets van de Charizard verwachtte. Daarom zou het vreemd worden om met Khaleesi te vechten. Hij was Tyrion zo gewend, dat hij misschien iets van Khaleesi zou verwachten wat hij niet van haar mocht verwachten.
Toen Lilium hem vroeg of hij wel eens nachtmerries had, dacht Aiden even kort na. Eigenlijk herinnerde hij zich nooit wat hij droomde, maar hij kon zich niet herinneren vaak wakker te schrikken. “Nee, niet echt. Maar ik merk nooit iets van dromen ‘s nachts,” legde hij uit. Wat was hij eigenlijk saai soms.

Ze zei hem op te houden en merkte op dat het bij haar niet op de mond was geweest, maar dat hij kans maakte op enge ziektes. Hij fronste even toen ze de woorden uitsprak. “Dan krijg jij ze toch ook wel, hoor,” merkte hij droogjes op. Zou da kunnen via wang-speeksel? Nee, natuurlijk niet. Het was ook maar beter van niet en hij was blij dat hij het meisje zo snel weggejaagd had. Ksst. Hij wilde geen kusjes.
Ze was blij dat hij haar Leo gegeven had en Aiden hief eventjes zijn wenkbrauw op. “En Cheshire. En Snowflake,” voegde hij er wat tevreden aan toe. Hij was eigenlijk nog niet eens zo slecht voor d’r geweest. Hij vroeg zich lichtjes af waarom. Het was niet zo dat hij Vivienne of een ander meisje ooit iets gegeven had, dus waarom had hij dit bij haar wel gedaan? Misschien was het voor beiden beter als hij zijn brein daar niet te veel over pijnigde.

Ze mompelde het niet te willen en Aiden lachte even kort. “Rustig aan, zolang niemand je vanachter een raam zoent, zul je wel veilig zijn,” merkte hij op. Het zou heus wel meevallen. Het was niet zo dat je van elk minuscuul kusje een ziekte kreeg, of zo. “Sowieso zoen je zo weinig mensen verder dat je je geen zorgen hoeft te maken om ziektes, of wel?” merkte hij nog op. De kans dat je van één kusje iets kreeg… Want het advies bij zulke voorlichtingen (op school) was immers het behouden van één partner, was het niet?
Het meisje leek trots op het behalen van de vijfde badge en Aiden grijnsde droogjes. “Gefeliciteerd, dan lopen we gelijk,” zei hij. Al had hij totaal geen probleem gehad met de vijfde gym, aangezien hij het beëindigd had met Tyrion. En het had er niet echt op geleken dat Tyrion veel problemen had met de Pokémon, maar het gebeurde dan ook niet vaak dat Tyrion ergens echt problemen mee had. Als iets moeilijk leek te gaan, maakte hij een onverwachtse actie en ging de winst alsnog naar Tyrion.

Aiden hief even zijn schouders toen ze hem vroeg naar de ramen. “Denk daar maar vooral niet meer over na,” merkte hij rustig op. Toen het meisje door ging over een of andere blind date op valentijnsdag, vertrok zijn blik echter een beetje. “Je- … Oh. Oké. Klinkt eh… Leuk,” zei hij wat twijfelend. Wauw, Aiden. Smooth. Had ze zich nou serieus voor zoiets opgegeven? Even werd hij er wat ongemakkelijk van. Wat nou als het een serveerder was? Wat nou als. Dat soort types zouden zich vast en zeker opgeven voor dit soort dingen, hij wist het zeker! Nee, dit kon niet. Dadelijk ging ze zoenen met een serveerder. Met zijn hand kneep hij even in de brug van zijn neus. Nee, dat was niet echt goed. Dat zou haar mentaal schaden. Ja, dat was het. Dat was absoluut de reden waarom hij dit geen goed idee vond.
Ze bedankte hem na zijn felicitatie en kroop wat tegen hem aan. Het begon wat stiller te worden maar gezien het feit dat hij best slaperig was, zag hij het niet als ongemakkelijk en gebruikte hij de tijd meer om duf voor zich uit te staren, terwijl hij ervoor zorgde dat hij wakker bleef. Immers zou hij als hij ging liggen binnen no-time weer liggen te slapen.

Ze murmelde dat het inderdaad leuk klonk en Aiden wendde zijn blik even af. Nou, niet zo eigenlijk. Maar, hij kon haar moeilijk vertellen dat hij liever niet had dat ze ging, of wel? Zoiets zou vast wel goed en veilig geregeld zijn, dus in principe was er niets om zich zorgen over te maken en toch deed hij het. Was dit een bar geweest dan had hij zijn vuist hard neer geslagen van irritatie, maar nu wist hij zich in te houden. Het zou beter zijn als hij dat niet deed.
Toen het meisje zich meer tegen hem opkrulde keek hij haar even wat verbaasd aan, maar toen hij opmerkte dat ze in slaap sukkelde was het al helemaal mis. Ho eens. Nee, nee, nee, nee, nee. Ze ging toch niet hier slapen? Tegen hem aan? Hallo! Doe dat eens niet. Lilium? Aiden wilde haar niet wakker maken en optillen… Nee. Sowieso wist hij niet of ze weer wakker zou worden met een nachtmerrie. Oh Arceus, wat moest hij hier nou mee?
Hij had geen idee hoe lang hij nog opbleef, maar uiteindelijk voelde ook hij zijn bewustzijn wegzakken en vergat hij het hele idee niet alleen in het bed te zijn. Vandaag was een vreemde dag, maar nu was hij hopelijk toch echt afgesloten.