Beating the rocks

Langzaam opende Robin zijn ogen en staarde even kort naar het plafond boven hem. Vandaag was hij van plan om Grant uit te gaan dagen, maar hij wist niet helemaal zeker of het hem zou gaan lukken. Hij wist al wel welke pokemon hij wilde gaan gebruiken, maar als er ineens een verrassing van de kant van de gymleider zou komen zou het nog lastig kunnen worden, maar hij moest maar gewoon hopen dat het goed zou gaan. Hij was van plan om sowieso zijn Blaziken te gebruiken en dan hem te laten mega-evolueren, maar hij wist niet helemaal zeker of dat goed zou gaan. Alleen hij moest het risico maar nemen, want hij wist niet of het anders zou lukken om het zonder de mega-evolutie te doen. Even zuchtte hij en stapte toen het bed uit, daar pakte hij zijn kleren en trok deze aan. Hij keek even om zich heen of hij alles had voor hij de deur opende en door de opening naar buiten liep.
Eenmaal buiten zijn kamer liep hij door de gang naar de plek waar de trap was en ging hij via daar naar beneden. Het leek hem alleen wel beter als hij eerst zou gaan ontbijten, want op een lege maag zou het nog lastig worden om een gymgevecht te gaan doen. Vooral als zijn maag de hele tijd zou rammelen. Hij zocht dus ook een tafeltje uit en ging eraan zitten, waarna hij wat eten bestelde en het begon te eten. Hij had geen idee of de gym lastig zou gaan worden, maar hij had wel het gevoel dat hij er klaar voor was, dus hopelijk zou hij het ook met succes kunnen voltooien.
Na het ontbijt liep hij het pokemon center uit en eenmaal buiten zette hij koers in de richting van de gym. Hij moest nog een aardige heuvel op en als hij eerlijk was had hij geen idee hoelang het hem zou duren en hij had ook geen idee wat hem in de gym te wachten zou staan. Als het zoals de vorige was zou het wel meevallen, maar het zou vast wel wat lastiger zijn dan dat. Hij was ondertussen bij de heuvel aangekomen en keek even naar boven voor hij omhoog begon te klimmen. Het was maar goed dat hij geen hoogtevrees had, want de stad werd onder hem steeds kleiner en iemand met hoogtevrees zou het waarschijnlijk allang opgegeven hebben. Na nog een tijdje te hebben gelopen was hij dan eindelijk aangekomen bij de ingang van de gym. Als je niet wist dat dit een gym was zou je haast denken dat het een grot-ingang was, maar het was toch echt de ingang van een gym. Hij haalde dan ook even diep adem voor hij de gym binnenstapte.
Eenmaal binnen in de gym werd hij al snel begroet door een donkere man met een nogal raar kapsel. "Welkom, mijn naam is Grant." Begon de man. "Ben je hier om me uit te dagen?" Even trok Robin zijn Wenkbrauw op, maar knikte toen kort. "Dat klopt, mijn naam is Robin en ik ben hier om je uit te dagen." Er verscheen een glimlach op de man zijn gezicht en hij wees naar boven. "Daarboven gaat het gevecht plaatsvinden." Robin richtte zijn blik op wat er achter de gymleider was en zag daar een grote klimwand. Verwachtte hij nou echt dat hij daar naar boven zou gaan klimmen? Hij wilde er wat tegenin brengen, maar merkte dat de gymleider niet meer was waar hij net nog was. "Kom je nog?" Robin richtte zijn blik weer omhoog en zag dat de gymleider in de tijd dat hij niet oplette omhoog was geklommen. Hij was dus overduidelijk serieus. Even zuchtte hij en liep toen toch maar naar de wand toe, waarna hij het eerste uitsteeksel vastpakte. Hij pakte nu ook met zijn andere hand een stuk en trok zichzelf toen wat omhoog. Hij was er niet zeker van dat dit hem zou lukken, maar als dit niet eens zou lukken zou hij de gymleider waarschijnlijk ook nooit aan mogen gaan. Hij plaatste zijn handen dan ook een stukje hoger en hees zichzelf weer een stuk omhoog. Dit ging zo door tot hij uiteindelijk bij de top aangekomen was en zichzelf over de rand omhoog kon hijsen. Hij hijgde wat van de inspanning, maar negeerde het eigenlijk zodra hij zijn blik op het strijdveld wierp. Hij wist nu wel dat hij van plan was om Grant in één keer te verslaan, want anders moest hij dit nog een keer doen en dat was niet iets waar hij heel veel zin in zou hebben. "Ben je daar dan eindelijk?" Kreeg hij te horen toen hij naar zijn plek op het strijdveld liep. "Ben je klaar om te beginnen?" Robin knikte even kort en luisterde naar de scheidsrechter die even de regels uitlegde. Ze waren niet echt anders dan bij de eerste gym, dus dan hoefde hij er ook niet echt bij na te denken. Hij hield alleen zijn blik gericht op de scheids tot deze zei dat ze mochten beginnen.
Grant gooide een pokeball de lucht in, waarna er uit de pokeball een nog voor hem onbekende pokemon verscheen. Snel pakte hij zijn pokedex en hield hem voor de pokemon. "Tyrunt, this Pokémon was restored from a fossil. If something happens that it doesn't like, it throws a tantrum and runs wild." Het was dus een draak- en steentype. Dan had hij daar wel een goede pokemon voor. Hij pakte een pokeball tevoorschijn en drukte op de knop, waarna de pokeball zich opende en er een Sealeo verscheen. De water- en ijstype zou een goede keuze zijn tegen de Tyrunt, vooral door de ijsaanvallen die ze kende. Hij keek even naar Grant, maar besloot toen om zelf degene te zijn die als eerste zou gaan aanvallen. "Sealeo, gebruik Water Gun." Hij wilde gewoon rustig beginnen en de eerste aanval zou waarschijnlijk toch gemist worden. De Tyrunt deed zoals hij had verwacht en ontweek de Water Gun, waarna hij de Sealeo probeerde te bijten, maar Robin was niet van plan om dat te laten gebeuren. "Gebruik Aurora Beam." De Tyrunt was nu al aardig dichtbij, maar de Sealeo vuurde precies op tijd de straal af, waardoor de Tyrunt volop geraakt werd en achteruit geduwd werd, maar de pokemon was duidelijk nog niet van plan om het op te geven en kwam weer opnieuw op de Sealeo af, alleen deze keer met een stomp. "Sealeo ontwijk!" Het was alleen al te laat en de pokemon werd geraakt door de stomp. De pokemon leek even niet te kunnen bewegen, maar ging toen toch wat achteruit om afstand te krijgen tussen de Tyrunt en haarzelf. "Sealeo Ice Ball." De Sealeo vormde zich in een bal en rolde op de Tyrunt af. de Eerste keer miste hij de pokemon, maar de tweede en ook de derde keer waren ze raak. De Tyrunt werd dus naar achteren geslagen en even wachtte Robin of de Tyrunt het op zou geven, maar ook weer niet te lang, want hij moest de pokemon geen kans geven om nog een keer aan te vallen. "Sealeo gebruik Aurora Beam en daarna nogmaals Ice Ball." De pokemon vuurde de straal af naar de Tyrunt en ging er toen zelf achteraan om de Ice Ball uit te voeren. De eerste straal raakte de Tyrunt en daarna werd de pokemon ook drie keer geraakt door de Ice Ball. "Maak het nu af met een Aurora Beam." De Sealeo vuurde nog een laatste straal af en gespannen wachtte hij af of de Tyrunt nog op zou staan, maar de pokemon kwam niet meer overeind. "Tyrunt is uitgeschakeld, de winnaar van dit gevecht is Sealeo." Dat was in ieder geval al een van de twee pokemon verslagen. Nu kwam alleen de volgende nog.
Grant keek hem even aan en gooide nog een pokeball de lucht in. Waarna er een pokemon uit verscheen. Robin pakte nogmaals zijn pokedex en hield hem ook voor deze pokemon. "Amaura, this ancient Pokémon was restored from part of its body that had been frozen in ice for over 100 million years." Dit was dus een ijs- en steentype. Dan zou Sealeo dus niet zo handig zijn, maar nu zou hij wel Blaziken goed kunnen gebruiken. Hij pakte de pokeball van Sealeo en riep haar terug, waarna hij de pokeball van zijn Blaziken tevoorschijn haalde en hem eruit liet. De Blaziken keek even naar zijn trainer en knikte toen even kort dat hij er klaar voor was. Ze zouden vooral vechtaanvallen moeten gaan gebruiken, maar een vuuraanval zou ook nog kunnen. Hij haalde even adem en richtte zijn blik op de Amaura. "Oke, laten we beginnen met een Blaze Kick." De Blaziken sprong omhoog en omhulde zijn voet in vuur om daarna naar de Amaura te trappen, maar het enige wat hij raakte was de grond, want de Amaura had hem ondertussen ontweken. Het volgende wat kwam was alleen veel sneller dan hij had kunnen bedenken en plots werd er een Rock Throw op de Blaziken gegooid. "Ontwijk." Riep hij nog wel, maar hoe snel de Blaziken ook was, sommige stenen raakten de pokemon nog steeds. "Damn, gebruik nu Double Kick." De Blaziken herstelde zich snel en haalde uit naar de Amaura, alleen de pokemon wist de eerste te ontwijken, alleen dat was niet alles van deze aanval, want er kwam ook nog een tweede trap en deze trof wel doel bij de Amaura, waardoor de pokemon wat achteruit geduwd werd. De Amaura kwam deze keer op de Blaziken afgestormd met een Take Down en de Blaziken kon hem niet meer ontwijken, waardoor hij naar achteren werd geduwd. Misschien was het toch beter als hij de Blaziken nu zou laten mega-evolueren, want anders kon het nog wel eens lastig worden.
Hij deed zijn mauw dan ook wat omhoog en liet zo de Keystone reageren met de Blazikenite. De Keystone begon dan ook licht te geven en ook werd de Blaziken omgeven door een raar soort licht. Hij was best gespannen, want misschien had hij dit beter niet kunnen doen, maar het had er niet op geleken dat hij veel keuze had gehad. Toen het licht eenmaal was verdwenen stond er een Blaziken alleen in een totaal andere form. Er kwamen nu slierten van vuur uit zijn polsen en ook was er zwart bij gekomen, maar dat was niet het enige ook de witte dingen die normaal gesproken naar beneden hingen stonden nu recht omhoog. Nu was het hopen dat dit hem zou helpen om deze gymbadge te winnen, want wie weet hoe dit zou gaan aflopen. "Laten we beginnen met een Fire Punch." De Blaziken omhulde zijn vuist in vuur en ging op de Amaura af. Robin merkte op dat de snelheid van de Blaziken een stuk omhoog was gegaan en dat zou zeker in hun voordeel werken. De Fire Punch werd alleen nog wel ontweken en er werd een nieuwe Rock Throw op de Blaziken afgestuurd. "Ontwijk en doe dan High Jump Kick." De Blaziken sprong in de lucht om de aanval te ontwijken en ging toen naar beneden om de Amaura met zijn knie te raken. De pokemon tuimelde wat achteruit, maar Robin was niet van plan om de pokemon rust te geven. "Doe nu Double Kick" De Blaziken ging weer vooruit en trapte twee keer naar de Amaura en beide aanvallen landen op de pokemon. "Geef haar geen rust en gebruik nu Blaze Kick en maak het daarna af met nog een Double Kick." De Blaziken trapte eerst met een door vuur omhulde voet en haalde daarna nog twee keer uit. Hierna sprong de pokemon weer een stukje achteruit en wachtte daar af of de Amaura nog op zou staan. Het was nu namelijk afwachten of het was gelukt of niet, want hij had de Amaura wel een aantal keren aangevallen, maar of het succes zou hebben was nog maar de vraag. Hij moest wel toegeven dat hij blij was dat hij de keuze had gemaakt om de mega-evolutie te doen, want de snelheid van de Blaziken was omhoog gegaan en daardoor had hij de overhand kunnen nemen.