{Open} Trade of wonders

Wanneer dat West het pokémon center binnen wandelde viel het hem op dat het er niet meteen druk was. 'We gaan in ieder geval niet lang moeten wachten.' sprak hij rustig tegen de pokémon die dat naast hem zweefde. Het was een vrij duistere pokémon alleen al door het uiterlijk. Skull was ten eerste al een Ghost type, had een schedel als gezicht en hij zag er uit als een Grimm reaper. Veel mensen leken hem liever te ontwijken maar West had hem graag aan zijn zijde, daarom ook dat hij haast nooit zijn bal in ging. Dat en omdat West vond dat pokémon niet thuishoorden in een kleine bal. Hij was van mening dat ze veel liever buiten rond liepen, vlogen, zweven, zwemmen of wat ze ook deden. Ergens leek hij wel gelijk te hebben want Skull zag er in ieder geval gelukkig uit. 'Maar dat is goed, dat ik heel goed. Je zal enkel wel even terug in je bal moeten gaan.' zei West terwijl dat hij de enige pokébal die een pokémon bevatten erbij nam en de Duskull weer liet terug keren. Vervolgens liep hij naar de balie en gaf hij zijn pokémon af. 'Gewoon even voor controle.' het was een gewoonten van de jongen om zijn pokémon om de zoveel tijd te laten controleren zelfs al hadden ze niks gevochten.
Terwijl dat West nog aan de balie stond en aan het wachten was tot hij zijn pokémon weer terug kreeg hoorde hij achter zich de deuren open gaan. Even wierp hij wel een blik op het meisje dat binnen wandelde en vervolgens richting het trade gedeelten ging. Het zag er wel naar uit dat ze hem niet had gezien. Zodra dat hij Skull weer terug kreeg liet hij de pokémon uit zijn bal om nadien naar het meisje te gaan. Hij zweeg gewoon en ook zijn voetstappen waren aardig stil. Het meisje stond aan één van de computers en was bezig aan een wonder trade. Rustig liep West dichter bij en ging iets achter het meisje staan om mee te kunnen zien. Wanneer dat de trade een succes was zetten het meisje echter enkele passen naar achter en vervolgens liep ze zacht tegen hem aan om zich meteen te verontschuldigen. 'Maakt niet uit joh, zo'n zaken kunnen gebeuren.' sprak hij glimlachend, zijn blik wel gericht op de pokébal die ze in haar handen had. 'Net een pokémon getrade?' vroeg hij al leek het antwoord hem wel duidelijk.

Het meisje leek even te zijn vergeten dat ze net een trade had gedaan. Bij haar reactie moest West dan ook even zacht grinniken. Ze moest wel heel diep in gedachten zijn geweest. Het meisje vertelde meteen welke pokémon dat de de trade had in gezonden en het bleek een Lickitung te zijn. West kon wel begrijpen dat ze die pokémon in de trade zou steken. Het was niet meteen een pokémon die een trainer echt in zijn team wou hebben. Zeker niet wanneer je echt een sterk team wou krijgen. 'Als je nog niet hebt gekeken waarom kijk je dan niet? Wie weet wat voor geweldige pokémon je gekregen hebt.' zei de zwartharige jongen met een glimlach. Hij had zelf nog nooit aan een wonder trade gedaan, maar hij vond het niet erg. Skull was zijn enige pokémon en die zou hij echt niet in de wonder trade gooien, ook zou hij geen pokémon vangen gewoon om die dan in een wonder trade te gooien. Daar zag hij het nut niet van in. 'Heb je al vaker gedaan aan zo'n wonder trade?' voor West was heel de wonder trade best iets nieuw. Naar zijn weten hadden ze dat niet in Sinnoh maar er waren zoveel zaken die ze wel hadden in Kalos maar niet in Sinnoh. Daarom ook dat hij naar andere regio's wou gaan om te zien wat hij daar allemaal zou kunnen ontdekken.

----
Haha, het heeft allemaal te maken met de hoeden! x'DDDDd

'Auwsh.' zei hij. Hij kon het beeld van een Onix die op zijn tenen zou liggen zo voor zich halen. Met wat moeiten kon hij zich zelfs voorstellen hoeveel pijn het zou doen. Die pokémon wogen niet bepaald weinig en hadden ook nog eens een steen achtige textuur. 'Dat is niet iets dat ik graag zou uit testen.' vervolgde hij nog. 'Ik kan de pijn zo al voelen.' mompelde hij er zacht achter aan, maar dat was meer tegen Skull bedoelt die naast hem zweefde. Aangezien dat hij meer dan de helft van de tijd alleen rond zwierf en enkel Skull had om tegen te praten was het een gewoonten geworden van hem om alles maar ook bijna alles tegen de pokémon te zeggen. Eigenlijk was hij heel de tijd door aan het praten tegen zijn pokémon. Misschien moest hij maar eens op zoek naar een pokémon die ook terug kon antwoorden. Skull zou het ook zeker niet erg vinden. Zo te horen deed het meisje wel vaker aan wonder trade. Het leek de jongen wel leuk. Je kon een pokémon opsturen maar wat je terug kreeg bleef een verassing. Misschien was het wel een super goede pokémon of misschien was het juist een super slechte. Het leuke leek hem gewoon dat het bijna alles kon zijn. 'De verleiding is te groot, moest ik de kans hebben zou ik het vast ook wel eens doen.' zei West.
Uiteindelijk liet het meisje de pokémon die in de bal zat eruit en het roze wezentje verscheen enkele seconden voor hem. Het was een evolutie van Eevee, maar één die je enkel kon vinden in Kalos voor zover hij wist. In ieder geval had hij nog nooit een Sylveon gezien. Het meisje was naar de pokémon toe gewandeld en West had haar wat gevolgd zodat hij de pokémon beter kon bekijken. 'Wauw, dat is echt een meisjes pokémon.' was zijn eerste reactie, maar het was totaal niet gemeen bedoel. West kon zich gewoon niet inbeelden dat een volwassen mannelijke persoon zou rondwandelen met iemand dat er zo meisjes-achtig uit zag. 'Ga je die ook weer de trade in sturen?' vroeg hij toch.

Met een glimlach op zijn gelaat keek hij het meisje aan nadat hij had gezegd dat het een meisjes pokémon was. Met zijn arm duwde hij zachtjes tegen haar aan terwijl hij ondertussen sprak. 'Hee, je nu niet beledigd gaan voelen hé, je bent toch een meisje niet waar? Dus het past perfect.' bleef hij even vriendelijk zeggen. Vanuit zijn ooghoeken had hij naar haar gekeken, maar uiteindelijk vonden zijn ogen de andere pokémon weer terug. De pokémon zag er echt helemaal anders uit dan de andere Eevee evoluties en als je het hem vroeg leek die totaal niet op haar voorgangers. Je zou niet eens merken dat het een evolutie is van Eevee. Het meisje legde ondertussen uit dat haar team eigenlijk al vol zat maar dat ze die niet terug de wonder trade in zou gooien. 'Ze is in ieder geval de moeiten waard om bij te houden. Het lijkt erop dat je deze keer geluk hebt gehad met je trade.' ondertussen liep hij langs het meisje heen zodat hij naast haar stond. Daar zakte hij door zijn knieën zodat hij soort van op gelijke hoogten kwam te zitten. 'Dus als je haar houd, ga je haar dan een naam geven?' West keek van de pokémon naar het meisje. Als ze haar een naam zou geven was hij benieuwd welke het zou worden.
Toen ze echter over de Duskull begon keek hij omhoog naar de pokémon die daar zweefde. 'Nee, die volgt mij gewoon al een hele tijd. Geen idee waarom.' zei hij dood serieus terwijl dat hij naar de Ghost pokémon keek. Eens zien of ze het zou geloven. 

Het meisje reageerde gelukkig goed op het kleine duwtje dat ze had gekregen. Het was ook weer niet dat hij haar omver had geduwd. Sommige mensen zouden het echter niet meteen accepteren. 'Jij geen meisje?' sprak hij bedachtzaam. 'Kan je dat bewijzen?' vervolgde hij nadien met een plagende grijns op zijn gezicht. 'Als een jongen daarmee zou rond lopen wilt dat zeggen dat die mans genoeg is om een roze pokémon te hebben.' besloot West, toch zou hij nooit met zo'n roze pokémon willen rond lopen. Dat zou niet goed zijn voor zijn imago dat hij toch al niet had.
West was vroeger nooit een persoon geweest die een pokémon een naam zou geven, maar toch had hij Skull een naam gegeven en hij moest toegeven dat het makkelijk was. Zo kon je ten minste je pokémon persoonlijk aanspreken. Anders kon je elke pokémon van dezelfde soort bedoelen. Het meisje was in ieder geval wel van plan om haar pokémon een naam te geven. 'Lacie...dat zou haar wel passen.' zei hij.
Er werd gevraagd of hij dan wel een andere pokémon had maar hij moest de act blijven doorzetten. Ze geloofde het en dat was geweldig al zou het niet lang duren voordat ze door zou hebben dat het allemaal maar een grapje van hem was. 'Mja, ik vind het ook vreemd. Was naar hier gekomen om misschien eens te vragen waarom de pokémon het zou doen maar ze wisten het ook niet.' ging hij nog wel verder met uitleggen. Zijn blik was nog steeds gericht op Skull. Moest de pokémon emoties kunnen tonen was keek die vast verontwaardigd, of zo klonk in ieder geval toch het geluidje dat hij maakten. 'Maar ja, ik heb een zeer sterke Caterpi. Heb met die pokémon alle gyms van Sinnoh kunnen verslaan maar het lukt me niet om met haar de Duskull weg te jagen.' zei West op dezelfde serieuze toon. 

Met een klein pruillipje keek hij haar aan wanneer dat ze geen bewijs wou laten zien maar uiteindelijk haalde hij maar zijn schouders op. 'Jammer.' besloot hij te zeggen met een kleine zucht. Een zucht die misschien zwaar overdreven was. 'Misschien maar goed ook dan ben ik zeker dat ik s'avonds nog kan slapen.' vervolgde hij. Het was een opmerking die wel eens verkeerd kon worden opgevat maar daar kwam hij ook pas achter nadat hij het had gezegd. Dat overkwam West wel vaker maar hij leerde er nooit van. Soms was het beter om even na te denken voor je wat zei maar dat deed hij dus nooit. Dat was het nadeel van een flapuit zijn.
'Hmm, jammer genoeg dat ik niet mans genoeg ben om rond te wandelen met en roze pokémon.' mompelde hij verder. Uit gewoonten stak hij zijn handen in zijn jaszakken, iets wat niet handig was als je gehurkt op de grond zat. Het meisje of een pokémon zou nu maar zacht tegen hem moeten duwen en hij kon al omver vallen. De Sylveon werd ondertussen omgedoopt tot Lacie en ook de pokémon leek de naam goed te keuren. Het verhaal dat West aan het vertellen was werd in het begin geloofd maar lang duurde het niet voor dat ze hem door had. 'Je in de maling nemen? Nee, hoe kom je daar nu bij?' zei hij lachend terwijl hij in zijn haar krapte. 'De Duskull is inderdaad van mij. Hij noemt Skull en oja, ik ben trouwens West.' het was nog niet tot hem doorgedrongen dat hij zichzelf nog niet had voorgesteld.

Hij had het kunnen weten. Eigenlijk had hij het moeten weten dat ze het zou proberen maar toch kwam het aan als een volledige verassing. West kreeg van het nog onbekende meisje een por. Het was geen harde por maar toch genoeg om hem op de grond te krijgen. De jongen probeerde nog wel om zijn handen op tijd uit zijn zakken te halen maar het was al te laat. Hij viel opzij en landen op zijn schouder om dan door te rollen op zijn rug. Natuurlijk had hij zijn handen pas goed uit zijn zakken gekregen toen dat hij al op de grond lag. 'Touché.' zei hij met een glimlach op zijn gezicht terwijl dat hij nog heel even bleef liggen. 'Maar die had ik wel verdient.' Duskull wist zelf even niet goed wat er gebeurde toen dat zijn trainer ineens om viel. De pokémon ging dan ook meteen boven West zweven en keek de jongen aan.
De zwartharige jongen plaatste zijn twee ellebogen naast hem op de grond om zo zijn bovenlichaam wat op te tillen zodat hij het meisje aan kon zien. Wanneer dat deze haar tong uit stak, deed hij gewoon hetzelfde terug. 'Hm, dat klinkt wel zeer veel als een meisjes naam.' zei hij onschuldig om weer even terug te komen op het onderwerp van daarnet. 'En aangenaam.' ging hij nog verder. 'Als ik mij niet vergis heb je toch ook nog andere pokémon niet?'