P.S. Send Cash

Onderwerp: P.S. Send Cash wo dec 26, 2018 2:08 pm

P.S. Send Cash

Wie had gedacht dat Aquacorde Town van alle plekken zo’n grote kerstmarkt zou organiseren? Het hele plein stond vol met kraampjes en mensen en op geen enkele manier kon je om de zoete geuren van vers gebakken eten heen. Zelfs overdag zat de sfeer er goed in dankzij de luide kerstmuziek die continu op de speakers werd afgespeeld. Eigenlijk was het helemaal geen plek voor een introvert als Gryphon en al helemaal niet in haar eentje. De mensen probeerde ze zoveel mogelijk te ontwijken. Haar kleine postuur maakte het iets makkelijker om zich tussen families die van hun chocolademelk genoten door te dringen. Maar een uurtje, dan kon ze hier weer weg.

Ze hield halt voor haar doelwit. De grootste kraam van allemaal: de loterij. Niemand zou het verdacht vinden als ze plaats nam tussen een groepje mensen en aandachtig naar de loterijmeester luisterde. Wat de meeste mensen niet zou opvallen, was dat ze in eerste instantie geen loten kocht en aantekeningen maakte van wat de eigenaren van de kraam aan het zeggen waren. Om zeker te zijn dat ze niet verdacht werd gevonden door de omstanders, verplaatste ze elke tien minuten. Na een half uurtje had ze een indruk van het systeem waarmee de prijzen werden bepaald. Iedereen die dacht dat het om geluk ging, had het goed mis.

Met haar gewonnen informatie verliet ze de menigte. Hoe ze precies zou zorgen dat ze de prijs zou krijgen die ze wilde was wat ze nu moest gaan bedenken. Tussen de loterij kraam en de wafelkraam er naast was een klein beetje ruimte waar ze tussendoor kon om rustig over haar plan na te denken.

Onderwerp: Re: P.S. Send Cash wo dec 26, 2018 6:49 pm

Over het algemeen werden de grote evenementen in de grote plaatsen geplant. In haar beide thuisregio's was dat tot zo ver het geval geweest. Natuurlijk had je wel kleinere, traditionele evenementen in de kleinere plaatsen. Maar zoiets groots als de Kerstmarkt in Aquacorde Town was toch wel nieuw. Quinn had zo ongeveer het idee dat er minstens anderhalf keer zo veel mensen rondliepen als dat er überhaupt in het dorpje woonde. Het was vreselijk druk en daar had ze het niet zo op als ze eerlijk moest zijn. Ze was eerst de hele markt over gelopen om een idee te krijgen van alle kraampjes die ook maar een beetje interessant waren. Het eerste wat ze was gaan halen was iets om te eten. Jezelf continu door de mensenmassa heen bewegen was leuk en al maar ook behoorlijk vermoeiend. Met een of ander vreemd broodje in haar hand liep ze richting het volgende stalletje. Loterijen waren nooit helemaal eerlijk, er was altijd wel een manier om de kansen te beïnvloeden. Daarvoor moest je alleen eerst informatie winnen zonder dat het al te veel opviel. Ze besloot eerst maar eens te kijken wat er allemaal rondom gebeurde. De tweede keer viel haar het zelfde kind op als de eerste keer. Deze keer stond ze ergens anders maar weer schreef ze wat op. Oh, daar kon ze nog wel wat mee. Ze had er niet zo veel zin in om elke keer zelf op te schrijven wat er werd gezegd maar ze kon de aantekeningen van de ander dan wel gebruiken. Het was gewoon wachten tot ze klaar was met schrijven en haar notities ergens anders mee naar toe te nemen. Quinn stopte het laatste stukje brood in haar mond en zette de 'achtervolging' in zodra het kind wegliep van het kraampje. Quinn volgde haar de ruimte tussen de loterij en de wafelkraam in. Hm, misschien had ze toch beter een wafel kunnen nemen in plaats van dat gekke broodje. Maar goed, daar ging het nu niet over. "Yo, mag ik die notities eens zien?" vroeg Quinn op een neutrale toon, met haar ogen op de brunette gericht.

Onderwerp: Re: P.S. Send Cash zo apr 28, 2019 9:59 pm

P.S. Send Cash

Gryphon’s haren sprongen overeind bij het horen van de stem. De notities werden zo dicht mogelijk tegen haar borst gedrukt terwijl ze omkeek wie haar gevolgd was. Haar blik zocht voornamelijk naar een teken dat dit een werknemer was van de loterij, want als dat zo was had ze een groot probleem. Echter kon ze nergens een teken vinden dat deze persoon van plan was om de notities af te pakken en wellicht te verbranden, en dat zorgde dat ze al iets meer ontspande.

De vraag was nu of deze jonge vrouw door had waar de notities voor waren. Even bleef Gryphon stil, inschattend waar haar kansen lagen. Delen vond ze op zich geen probleem. Delen met vreemden, dat werd al iets moeilijker. “Wat ga je er mee doen?” Ondanks dat de zwartharige haar duidelijk met één hand fijn kon knijpen, waagde Gryphon het er op om eerst een soort van vertrouwen op te bouwen. Als dit haar kans om te winnen op het spel zette, zou ze niet zo makkelijk in zee gaan.

Gesponsorde inhoud

» [Patrol] Send me on my Way
» Send in the clowns
» Send Me On My Way [+Ethan Campbell]