[Quest] Oh, We Broke It Down

Met een zacht gesis, haalde ze de borstel door haar bordeaux rode haar heen, er zaten veel te veel klitten in en misschien moest ze eens gaan kijken naar een andere shampoo om dit op te lossen. Met een zucht legde ze de borstel naast zich neer en keek in de spiegel. Eigenlijk had ze nog wel wat langer van haar vakantie willen genieten, maar de Ranger Base had haar op de vingers getikt dat ze te lang weg was geweest, waardoor ze meteen weer een opdracht opgedragen had gekregen. Blijkbaar moest ze in een stadje hier redelijk dicht in de buurt op zoek gaan naar een groep dansers die problemen had met hun apparatuur. Meestal zou ze zo iets hebben afgeslagen, maar ze wilde haar baan eigenlijk niet verliezen en had besloten er dus toch maar op af te gaan. Rustig deed de jonge vrouw haar kap over d’r hoofd heen en keek naar de oren die ze erop had genaaid. Met een kleine glimlach ging ze met haar hand erover heen en slaakte een zachte zucht. ”Kom, Guaire, we moeten gaan,” zei ze rustig tegen haar Rowlet, die op een stok zijn veren aan het schoonmaken was. De uil pokémon keek op en vloog naar zijn trainer toe, waarna hij op haar schouder ging zitten. Over het algemeen zat de Rowlet daar altijd, aangezien hij geen fan was van in zijn pokéball te blijven. Natuurlijk zat hij daar wel als het echt nodig was, maar liever voelde hij de wind door zijn veren heen gaan. Iets waar Caela zich wel in kon vinden. Immers was zij ook een groot voorstander van vrij zijn, zeker na het hele fiasco met .. hém. Ze keek naar buiten toe en stond op, ze moest maar eens op weg gaan naar Coumarine City, zodat ze kon kijken wat nou precies het probleem was met deze groep mensen. Het was niet alsof ze een probleem had met groepen mensen ofzo, maar ze had het niet zo op streetdancers. De muziek was niet haar smaak en ze had het idee dat Guaire het ook niet echt kon waarderen. Rustig wandelde de jonge vrouw naar buiten toe, om begroet te worden met een warm lentezonnetje. Gelukkig was het wel goed weer, al had ze verwacht dat als het zou regenen dat de wedstrijd sowieso niet door zou gaan. Al zouden ze het dan wel naar binnen kunnen verplaatsen. In ieder geval moest ze maar eens onderweg gaan.

Met haar Rowlet op haar schouder wandelde ze door de stad heen. Het was een vrij rustige stad en op het eerste gezicht had ze niet het idee dat er echt iets aan de hand was. Caela deed haar Ranger Outfit recht en keek om zich heen. Het zag er niet naar uit dat ze in de buurt was van haar plaats van bestemming, maar toen ze zich stil hield, hoorde ze de wind zachtjes de muziek met zich meedragen. Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht en ze keek eventjes naar de pokémon die naast haar zat. ”Ga ze maar zoeken,” zei ze op een rustige toon, terwijl ze de Rowlet in de lucht vloog. De kleine groene pokémon sloeg zijn vleugeltjes uit en fladderde vrolijk in de richting van de muziek. Guaire was een van de beste dingen die haar overkomen was, in ieder geval van de goede dingen. Ze was ontzettend blij met haar partner pokémon, al moest ze misschien eens gaan zoeken naar een vriendje voor ‘m. Maar aan de andere kant, zolang ze een Graduate Ranger was, mocht ze maar één pokémon bij zich hebben. Dus hoe sneller ze deze opdracht had opgelost, hoe sneller ze verder kon gaan werken aan haar promotie. Toch was ze ondertussen wel aan het nadenken over wat voor ‘n soort pokémon ze erbij wilde hebben. Ergens wilde ze wel een andere vogel pokémon erbij, maar ze wist dat dat niet echt een optimaal team ging maken. Dus misschien een water type zodat ze naar de andere regio’s kon gaan varen. Caela schudde haar hoofd, dat was een zaak voor later. Guaire was teruggekomen en vloog vrolijk hotend in haar richting. Zo te zien had de Rowlet hun bestemming gevonden. Ze liep achter de pokémon aan, in de richting van de muziek die steeds luider in haar oren begon te drammen.
Eenmaal aangekomen bij een groepje mensen, merkte ze al snel dat de muziek minder luid was dan deze hoorde te zijn. Één van de stereo installaties bleek maar te werken, terwijl een groepje mensen rondom de andere stond. Rustig stapte ze op het groepje mensen af. ” Hi,” zei ze op een kalme toon. Een van de jongens draaide zich om en keek haar van boven naar onder aan. Het viel hem al snel op dat ze een Ranger outfit aan had en zijn verbaasde blik ging over in opluchting. “Ah, de Ranger,” zei hij en Caela glimlachte luchtig. ”Problemen met de stereo, niet waar?” constateerde ze, terwijl ze wees in de richting van de stereo installatie die duidelijk de geest had gegeven. De jongeman knikte wat vermoeid. “Vanmorgen werkte ze beide nog, maar toen ze hier aankwamen bleek er iets mis te gaan. De jongens kunnen er niet achterkomen wat er precies aan de hand is, dus misschien kan jij helpen?” De jongeman keek een beetje moeizaam, waarschijnlijk niet helemaal zeker of een vrouw kon helpen met elektronische apparatuur. Ze knikte rustig. ”Laat maar eens zien.” Met een verzekerde blik in haar ogen wandelde ze in de richting van de stereo installatie. Eens zien of ze kon vinden wat het probleem was. Op het moment dat ze in de buurt van de stereo installatie kwam, merkte ze al snel op dat er elektriciteit uit lekte, iets wat geen goed teken was. Met enige twijfel stak ze haar hand naar voren toe en kreeg bijna direct een schok. Al snel merkte ze dat de jongeman achter haar was komen staan. “Dat deed ‘ie vanmorgen nog niet,” sprak hij en Caela merkte de paniek in zijn stem op. Ze wilde antwoord geven, maar daar kreeg ze geen tijd voor. Elektriciteit explodeerde uit de stereo en al snel schoot een kleine oranje pokémon eruit. Snel pakte ze haar pokédex erbij om te zien welke pokémon dit was. ”Rotom, the Plasma Pokémon. With a body made of plasma Rotom is able to permeate various kinds of electrics devices, causing all sorts of problems.” piepte de stem van haar pokédex. Met een kleine glimlach haar gezicht knikte ze naar de Rowlet die rond haar vloog. ”Let’s battle, Guaire,” zei ze rustig.

De Rowlet schoot door de lucht heen, maar de Rotom vond het leuk om hem gewoon simpel te ontwijken en haalde daarna uit met een Thunder Shock aanval. Guaire wist ‘m net op tijd te omzeilen, maar was hierdoor de Rotom wel weer kwijt. Caela merkte dat de Rowlet geïrriteerd begon te raken met het feit dat de Rotom gewoon een stuk sneller was dan hem. ”Kalm aan Guaire, je vind ‘m wel. Concentreer je, luister naar de elektriciteit,” De kleine Rowlet sloot zijn ogen voor een moment, voordat hij weer rustig werd. Zo te zien had hij de Rotom gevonden. ”Nu, val aan met Ominous Wind,” riep Caela. Het was eventjes geleden sinds ze een goed gevecht had gehouden met haar pokémon, dus het voelde goed om weer eens all in te kunnen gaan. De Rowlet vloog de lucht in en sloeg met zijn vleugeltjes een paarse wind in de richting van de Rotom. De oranje elektrische pokémon schoot er vandoor, maar kon niet voorkomen dat hij geraakt werd door de Ominous Wind. Verward zweefde de Rotom door te lucht heen, terwijl een blauwe gloed over Guaire heen gleed. Zijn speed, attack, defense en special stats waren verhoogd, wat dit gevecht een stuk makkelijker zou moeten gaan maken. Toch liet de Rotom niet snel over zich heen lopen en viel aan met een Shock Wave aanval. De aanval was snel en gericht en de Rowlet kon niet op tijd wegkomen. ”Schud ‘t af, Guaire en aan met Leaf Blade,” zei Caela. De Rowlet schudde zich uit, maar er gleed een beetje elektriciteit over hem heen. Als dit door ging zetten zou de Rowlet verlamd raken. Caela hoopte dat dat niet ging gebeuren, dat zou het gevecht een stuk moeilijker gaan maken. De kleine uil pokémon schoot naar voren toe en zijn vleugeltjes gloeide groen op. Hij schoot langs de Rotom heen, maar deze bleef de aanval ontwijken. ”Volg hem en probeer ‘t overnieuw, Guaire!” vervolgde de ranger. De Rowlet zetten de aanval opnieuw in en de twee pokémon schoten door de lucht heen op verbazingwekkende snelheid. Uiteindelijk wist de Rowlet de Rotom in te halen en haalde hij uit met de Leaf Blade aanval. Caela keek op toen de kleine oranje pokémon naar beneden viel, maar wist zich halverwege de val weer op te pakken en viel direct aan met een Ominous Wind aanval van zichzelf. ”Kijk uit!” riep de ranger nog, maar de Rowlet kon niet meer weg komen. Hij werd vol geraakt door de aanval en verloor zijn vlucht. Caela kon alleen maar toekijken naar hoe haar partner naar beneden toe viel en stond op het punt om naar hem toe te rennen. Het was op dat moment dat Guaire zichzelf hervond en zijn vleugels uitsloeg. Een witte gloed gleed over hem heen en voor haar ogen veranderde haar partner pokémon. Ze pakte haar pokédex erbij en scande de pokémon die uit het witte licht barstte. ”Supremely sensitive to the presence of others, it can detect opponents standing behind it, flinging its sharp feathers to take them out.” ”Cool,” mompelde Caela zachtjes. Guaire had zichzelf weer helemaal hervonden, maar de Rotom was ‘m aan het uitdagen. Er schoten vonkjes van de oranje pokémon, naar haar net geëvolueerde partner. ”Guaire, val aan met Sucker Punch!” zei ze daarom. De Dartrix schoot op de Rotom af en haalde met zijn klauwen uit naar de pokémon. Deze had de aanval niet zien aankomen en kreeg de volle laag. De oranje pokémon leek al aardig verzwakt te zijn en misschien was het wel een beetje zielig, maar Caela wilde graag nog eventjes door vechten met haar net geëvolueerde pokémon. ”Nu, gebruik Pluck,” gierde ze achter haar pokémon aan. De Rotom gebruikte een Double Team, in de hoop om weg te komen en toen Guaire een van de klonen aan viel, kreeg hij meteen een Shock Wave tegen zich aan. De Dartrix krijste eventjes, voordat hij verder ging met zijn aanval. Hij schoot achter de Rotom aan en pekte hem met zijn wit/blauwe opgloeiende snavel. De Rotom probeerde te reageren met een Confuse Ray aanval, die de Dartrix net wist te raken. De uil pokémon zwakte af en keek daarna verward om zich heen. Caela vloekte zachtjes, maar gaf zich niet zo snel gewonnen. Ze pakte haar stylus erbij en schoot de tol in de richting van de Rotom. Geschrokken keek de oranje pokémon om zich heen, maar kreeg de witte lijn van licht niet verbroken. Ze draaide met de stylus in de rondte, totdat de tol een verbinding rondom de Rotom maakte en ze de assist af maakte. Daarna liet ze Guaire terugkeren, dat zou de verwarring moeten verhelpen. Ze floot de Rotom dichterbij en keek naar de pokémon. Ergens was het jammer dat ze ‘m niet mocht houden, het was een leuke pokémon geweest.

Rustig liep ze in de richting van de jongens en liet ze de Rotom zien. ”Deze kleine jongen zorgde ervoor dat de stereo overbelast raakte. Nu zou die weer goed moeten werken,” legde ze op een rustige toon uit. De jongens keken elkaar een beetje vreemd aan en rende in de richting van de stereo, die nog geen twee tellen later verschrikkelijke muziek te horen. Caela rolde met haar ogen, terwijl ze zich omdraaide naar de jongens toe. ”Ik snap echt niet wat ze goed vinden aan deze muziek,” mompelde ze tegen zichzelf. ”Nou ja, mijn taak is gedaan hier, dus ik ga deze jongen maar eens vrij laten en me melden bij de base.” Quest, done.