[Patrol] Vince, Vincent. Vincent, Vince

Het schoot toch nog wel aardig op. Met z'n vieren leek de tijd snel te gaan en het graven nog sneller. Toch had hij het warm en voelde zijn lichaam beurs. Immers was hij dit soort dingen niet echt gewend. Het zwaarste wat hij tilde was zijn koffer en daar was alles mee gezegd. Hij kwam overeind, rechte zijn rug en veegde een zweetdruppel van zijn voorhoofd af op het moment dat hij een schreeuw naast zich hoorde en Vincent in de grond verdween.
Rustig liep Vince naar de rand van het gat en keek naar beneden. "Gaat 't?" riep hij naar beneden toe, terwijl Scarlet langs hem schoot naar beneden toe. "Hulp nodig om eruit te komen?" vroeg hij daarna, klaarstaand om een seintje aan Lily te geven om ze met een Psychic weer uit het gat te halen.

Vince knikte toen zijn partner zei dat het wel goed zat en concludeerde dat dit juist het gat was wat ze moesten gaan volgen. Hij huiverde eventjes bij de gedachten van weer door d grond te moeten gaan, herinneringen aan zijn vorige opdracht van de Rangers waren niet al te prettig, maar hij sprong toch maar achter de jongere man aan. Eenmaal op de grond keek hij naar boven, waar zijn Chimecho nog steeds hing. "Kom maar Lily, niets aan de hand," suste hij naar naar beneden toe. De wind chime pokémon twijfelde eventjes, voordat ze zichzelf in de duisternis liet glijden. Hij glimlachte eventjes verontschuldigend naar Vincent. "Ze is geen fan van het donker," zei hij zachtjes, terwijl hij zichzelf achter z'n hoofd krabde. Oops.

"Slim," gaf Vince toe toen Vincent een zaklantaarn tevoorschijn haalde en deze aandeed. Hij scheen door de tunnel heen, die verderop een bocht maakte. Hij knikte toen zijn partner zei dat ze die kant op moesten omdat ze anders naar de beek toe zouden wandelen en dat ze het nat zouden krijgen als die los barsten. "Ligt eraan of je kan zwemmen," zei hij met een scheve grijns op zijn gezicht. De jongeman begon een beetje los te komen, waardoor zijn flauwe en slechte gevoel voor humor naar boven kwam. Een goed of een slecht teken, dat liet hij maar over aan diegene waarmee hij op dat moment in gesprek was. "Maar is goed, laten we dan maar gaan," zei hij rustig, terwijl hij de Chimecho in zijn armen hielt. Lily was echt geen fan van deze grot en kroop in elkaar bij elke stap die Vince zetten.

Rustig aaide Vince zijn pokémon. Hij had haar altijd weten te behoeden voor het donker, door een klein lichtje aan te laten als ze gingen slapen, maar hier kon hij echt niets aan doen. Op het moment dat de grond onder hen begon te schudden en waterspetters op de grond vielen met hogere snelheid keek hij een beetje angstig om zich heen. Nu haatte hij het dat zijn pokémon geen teleport kon leren, zodat ze hier weg zouden kunnen komen. "Ik vraag me af wat het was," zei Vince zachtjes, toen Vincent zei dat het iets groots moest zijn dat momenteel dichtbij was. Hij haatte het dat het dichtbij was, hij wilde hier gewoon weg.
Een zacht gesnuif in zijn nek liet hem in elkaar duiken en zijn nekharen overeind staan. "Help," piepte Vince zachtjes, terwijl hij zich langzaam omdraaide. Precies op het moment dat een witte pokémon in zijn gezicht brulde.

Vince piepte terwijl hij achterover viel van schrik en Lily uit z'n handen viel. De wind chime pokémon vloog opeens voor de witte pokémon, die met een klauw uithaalde naar haar. Ze slaakte een schelle kreet en liet de pokémon daarmee achteruit strompelen. Precies op het moment dat Vincent hem te hulp schoot met zijn pokémon en Scarlet erop af stuurde. Vince voelde zijn hart in zijn borst kloppen, terwijl hij achteruit kroop en Lily bij zich riep. "Gebruik Yawn op de pokémon," zei hij tegen z'n Chimecho, die de bel in de richting van de pokémon stuurde. Vince's ogen keken in de richting van zijn partner, die zo te zien calm and collected bleef op dit moment. Arceus, hij had nog veel te leren.

"You don't say!?" zei Vince in de richting van zijn partner, terwijl hij een verwoede poging deed om overeind te komen. Hij zag hoe Scarlet de Vigoroth van hem af hield en helaas zorgen zijn inspraak in het gevecht niet voor veel goeds. De Yawn aanval van Lily zorgde er alleen maar voor dat de pokémon nog woester werd en Scarlet was gedwongen om een Iron Defense aanval uit te voeren. Ondertussen vluchtte Vince naar achter toe en vervloekte zichzelf dat hij geen goede pokémon had voor een gevecht te winnen. Waarschijnlijk zouden alle aanvallen die hij op de pokémon deed 'm alleen maar woester maken namelijk.

Vincent kwam achter hem aangerend en met enkele chaotische bewegingen, baande Vince zichzelf een weg naar boven toe. Hij had geen idee wat er zou gaan gebeuren, nog wat er zou gaan gebeuren als ze niet op tijd boven zouden komen. Voor nu was het alleen maar pure paniek die hem in zijn greep had en dat was een gevoel waar hij niet al te blij mee was. Vince haalde diep adem, terwijl hij in de richting van de tunnel voor zich keek. Waarom had hij nou niet gewoon een pokémon die nuttig was, die hem zou kunnen helpen in het gevecht of hem nu uit deze situatie zou kunnen helpen.
Een pluk licht deed hem op kijken. Ze waren er bijna, snel rende hij vooruit en stak zijn hoofd boven de grond uit. Vince haalde diep adem en duwde zichzelf uit de grond, voordat hij zich omdraaide en een hand uitstak om Vincent te helpen. mocht dit nodig zijn. Helaas was de paniek nog niet uit zijn lichaam verdwenen, en toen hij iets op zijn rug voelde, slaakte de bruinharige jongen een gil en greep de witharige jongen spontaan vast. Oops...