De Schone Slaapster [open]

Onderwerp: De Schone Slaapster [open] do jun 09, 2016 8:02 pm

_{Genietend van een vanille-ijsje leunde Imogen tegen het hekje. Het gras kriebelde haar benen en ze zon scheen warm op haar gezicht. Ze moest zich met behoorlijke snelheid door het ijsje heen werken, want het dreigde voortdurend te gaan druppelen. De deuren van Mauville City schoven open en dicht wanneer er iemand voorbij kwam, een eindje verderop hielden een jochie van twaalf en de Aroma Lady die hier al de hele ochtend rondhing een pokémongevecht. Het leek erop dat de dame ging winnen, al deden de pokémon van het jongetje het zeker niet slecht. Imogen at het laatste puntje van het ijshoorntje op en liet haar Sunkern uit zijn pokéball komen.

"Goed, Helios, zoals je weet zijn we op reis om aan contests mee te doen. Om ze te winnen, om precies te zijn. Dus ik denk dat het tijd wordt dat we eens beginnen met het voorbereiden van een show." Ze grijnsde. Helios keek haar afwachtend aan, niet eens zo afkeurend als normaal. Blijkbaar spraken de woorden 'show' en 'winnen' hem ook wel aan. "Ik zat dus te denken: we moeten iets kunnen doen met het licht van Absorb en Mega Drain. Verder kunnen we ook iets met Growth doen, misschien aan het begin. Je kunt ook Ingrain, maar ik zie niet zo gauw hoe we dat in een contest kunnen gebruiken..." Ze had nog altijd zijn aandacht. "Maar nu zat ik te denken: we moeten iets met Grass Whistle doen. Je bent een geboren musicus, Helios, je Grass Whistle klinkt prachtig..." Helios groeide spontaan van trots. "...maar..." De Sunkern vernauwde zijn ogen. "...de jury valt ervan in slaap." Helios liet een verontwaardigde 'sun!' horen en Imogen hief verontschuldigend haar handen. "Het is geen belediging!" zei ze haastig. "Het is gewoon het effect van Grass Whistle, het is bedoeld om mensen en pokémon in slaap te wiegen. Dat is fantastisch, hoor, zo zoet dat je vanzelf in slaap valt, maar het is gewoon niet zo handig als de jury tijdens je show zo lieflijk in slaap gewiegd wordt." Ze geloofde wel dat ze het zo tactvol genoeg had overgebracht, want Helios keek niet meer zo boos. "Nou zat ik dus te denken," begon Imogen voorzichtig, "zou het mogelijk zijn om het op zo'n manier te doen dat men er niet door in slaap valt. Dat je als het waren iets expres 'fout' doet, zodat het wel mooi klinkt, maar het geen effect meer heeft?"Ze keek Helios zenuwachtig aan.

Fout? Hij ging toch niet expres iets fout doen? Daar was hij veel te goed voor! Tot zoiets ging hij zich niet verlagen! "Het is niet echt fout, natuurlijk, voor een contest show is het juist beter. Dan kan iedereen er pas echt volop van genieten", ging de paarsharige verder. Hm, als je het op die manier bekeek... Het was inderdaad wel een beetje irritant als iedereen in slaap viel terwijl je net je meesterwerk liet horen. Als dit werkte, zou iedereen zijn perfecte noten kunnen horen, hartgrondig kunnen meevoelen met zijn diepzinnige melodieën, wegzwijmelen bij de zoete, heldere klanken van zijn Grass Whistle. Zijn ogen begonnen te schitteren. Ze zouden aan zijn voeten liggen. Zijn figuurlijke voeten dan.

Imogen grijnsde tevreden toen ze Helios' gezichtsuitdrukking zag veranderen. De lach op zijn mooie gezichtje was vol van tevredenheid terwijl hij waarschijnlijk dacht aan alle bewondering die hij zou krijgen. "Goed, laten we het proberen", zei Imogen enthousiast. "Ik weet niet precies wat de slaperigheid veroorzaakt bij Grass Whistle, maar misschien werkt het als je de melodie wat verandert en het misschien iets levendiger laat klinken? Probeer het eens." Helios, meegesleept door het enthousiasme, schraapte zijn keel, bracht een blaadje naar zijn mond en begon hartstochtig te fluiten.

Hij was nog geen drie seconden bezig of Imogen sliep als een roos.}

Onderwerp: Re: De Schone Slaapster [open] do jun 09, 2016 8:26 pm

Hij kreeg altijd een beetje een apart gevoel als hij in Mauvile liep. Hij wist niet zeker of het goed of slecht was. Het was gewoon anders, zo'n stad vol met elektronica. Maarja, zo was hij dan hè. Hij dacht overal te veel over na. Vooral vandaag nadat hij het boek 'Existentialisme voor gevorderden' had uitgelezen. In de meeste gevallen konden zijn diepe denken geen kwaad, maar vandaag had hij Rouge bij zich gehad. En die was nu de dupe. "Zeg Rouge," Zei hij tegen de Blaziken die elegant naast hem liep. "welke zin geef jij aan het leven?" Ze keek hem verbaasd aan. Dat soort persoonlijke vragen vond ze een beetje onbeleefd. Maar ze hoefde geen antwoord te geven. Ze zag hoe haar trainer zijn oren spitste bij het horen van iets. Zelf had ze nog niks gemerkt, maar ze kon zien dat hij al weer aan het dagdromen was. Hij was aan het hopen dat het een bard of iets dergelijks was. Hij greep Rouge bij haar arm en sleurde haar naar het geluid.

Onderwerp: Re: De Schone Slaapster [open] do jun 09, 2016 8:50 pm

Imogen merkte niets van de geërgerde uitroepen van haar Sunkern, die duidelijk niet blij was dat ze in slaap gevallen was. Ze merkte ook niets toen de schuifdeuren van Mauville City opengingen en een jongeman en een Blaziken naar buiten kwamen. Imogen was diep in dromenland, in een niet eens zo heel vervelende droom over levende stickers en een zoektocht naar een verdwenen... iets. Ze wist zelf niet eens wat het was. Dat was in de droom echter geen enkel probleem en ze zocht dan ook lustig voort, samen met de stickers.

Helios had het heel wat minder naar zijn zin dan zijn trainer. Blijkbaar har het experiment niet gewerkt en daar lag ze dan te snurken. Nou ja, ze snurkte eigenlijk helemaal niet, maar ze liep in ieder geval diep genoeg om niet wakker te worden van zijn geroep. Hij besloot dan ook verder maar geen moeite meer te doen. Hij werd er schor van, en als het toch niet werkte... Hij zuchtte diep. Nou, als ze toch al sliep, kon hij net zo goed doorgaan met Grass Whistle. Hij was net begonnen een een nieuwe melodie toen een jongen en een soort uit de kluiten gewassen vuurkip naar buiten liepen. Helios floot nog wat harder en probeerde de muziek zo opwekkend te houden als hij maar kon. Eens zien of het dit keer wel werkte, of dat die twee ook in slaap zouden vallen.

Onderwerp: Re: De Schone Slaapster [open] do jun 09, 2016 9:42 pm

En toen de schuifdeuren open gingen vielen ze allebei bijna op de grond. Het volume van het lied werd ineens heel hoog en ze werden er slaperig van. Hun oogleden werden zwaar en ze gingen een beetje voorovergebogen staan. Het was uiteindelijk Jean-Pierre die voorover op de grond viel en in slaap viel. Rouge was zo slim om haar klauwen in haar oren te stoppen. Dit probeerde ze echter wel onopvallend te doen. Ze zou niet netjes vinden om de muzikant te beledigen.

Jean-Pierre werd wakker. Maar dit was niet Mauvile. Dit was een heel ander soort plek. Hij schrok. Het eerste dat hij zag waren levende stickers. Wat gebeurde hem nu? Eentje sprak hem zelfs aan. "Meneer, wilt u mij en deze jongedame vergezellen op onze zoektocht?" Zijn mond viel bijna open. Welke Shroomish had hier voor gezorgd?

Onderwerp: Re: De Schone Slaapster [open] ma jun 13, 2016 7:32 pm

Ze keek onder struiken, ze keek achter bankjes, ze keek in alle rondslingerende melkpakken die ze tegenkwam, maar het iets vond ze niet. Een mooi muziekje dat op de achtergrond klonk, zorgde er echter voor dat ze zich prima vermaakte en de moed niet verloor. Ze sprong enthousiast op toen een jongen vrij plotseling op het veldje verscheen. "Jij weet vast wel waar het is!" riep ze vrolijk. Zij en de stickers keken hem vol verwachting aan. De muziek was gestopt en er hing een gespannen stilte in de lucht.

Het werkte dus niet, helaas. De jongeman was voorover gevallen, al in slaap voor hij de grond raakte. Helios stopte met fluiten en kromp even ineen toen het gebeurde. Het was nogal een klap. Die jongen zou wel hoofdpijn hebben als hij wakker werd, en misschien had hij zich ook wel aan het grindpad geschaafd. Misschien was dit een goed moment om te vertrekken, voor er iemand boos werd. Zoals die nogal grote vuurkip, of die jongen zelf als hij weer wakker werd. De vraag was: hoe? De Sunkern keek even naar zijn trainer, die ineengezakt tegen het hekje aan lag. Dat werd dus niks. Licht verontrust keek hij naar de vuurkip. Misschien zou hij die ook in slaap kunnen krijgen? Maar nee, ze had onopvallend haar oren dicht, zag hij nu. Even vergat hij zijn bezorgdheid en snoof verontwaardigd. Goed, zijn muziek deed iedereen in slaap vallen, maar dan nog kon men toch wel gewoon luisteren?

Onderwerp: Re: De Schone Slaapster [open] ma jun 13, 2016 9:44 pm

De jongedame rende nu op hem af. Ergens was hij er wel blij mee dat er nog een ander mens was. Ze zei dat hij vast wel wist waar het was. "Uhm," Begon hij nog steeds verbaasd over de levende stickers. Hij stond op en probeerde het oogcontact met de stickers een beetje te vermijden. Behalve de sticker met het hondje er op. Die leek hem wel aardig. "Ik weet niet eens waar je het over hebt." Zei hij terwijl hij zijn armen opzij zwaaide. En ineens verscheen er een landkaart in zijn hand. Hij keek er naar en wist niet wat hij moest denken.

Op een gegeven moment zag Rouge dat de Sunkern was opgehouden en ze haalde haar klauwen uit haar oren. Dat gevaar was in ieder geval al geweken. Vervolgens raapte ze haar trainer op en legde hem op het gras naast het pad op zijn rug. Vervolgens keek ze weer naar de Sunkern. Ze probeerde met wat gebaren duidelijk te maken dat ze wilde weten of het meisje zijn trainster was. Als dat namelijk niet zo was zou ze boos worden. Zoiets doe je niet bij een dame.

Onderwerp: Re: De Schone Slaapster [open] di jun 14, 2016 10:48 am

De jongen leek er niet veel van te begrijpen. Nou, handig. Gelukkig liet het plotmechanisme van de droom al gauw een kaart in zijn hand verschijnen. Met een grote sprong stond Imogen naast hem en gluurde over zijn schouder mee naar de kaart. "Ik heb zo'n vermoeden dat we bij die grote, rode X moeten zijn", zei ze, er met haar vinger naar wijzend. "Kom, we vliegen, dat gaat sneller." Ze spreidde haar armen, nam een aanloopje en sprong de lucht in.

De vuurkip leek niet boos, gelukkig, dus toen ze haar klauwen uit haar oren haalde, zag Helios geen noodzaak om nog meer muziek te gaan maken. Al wilde hij nog steeds graag verder oefenen. De vuurpokémon legde haar trainer wat comfortabeler neer en wees naar Imogen. Wat, kon ze niet praten ofzo? "Dat is mijn trainer, ja", zei Helios. "En voor je het vraagt, dit is allemaal voor trainingsdoeleinden." Het was niet zijn schuld dat zij niet wakker kon blijven. "Maar hé, kun jij ze niet wakker schudden of iets?" Hij ging niet hardop toegeven dat hij erg weinig kon doen op deze manier, maar hij wilde best graag Imogen wakker hebben. Hij had geen zin om hier de hele dag te zitten.

Onderwerp: Re: De Schone Slaapster [open] di jun 14, 2016 11:08 am

De grote X ja.. hoe had hij die kunnen missen. Maar goed, hij deelde in ieder geval haar mening. Het iets was waarschijnlijk bij de X ja. En vervolgens ging ze.. vliegen? Hij vond het raar maar het zag er echt heel leuk uit. Hij kon de verleiding niet weerstaand dus hij deed het meisje na en begon te vliegen. "Kijk ons eens gaan!" Riep hij vrolijk en deed vervolgens een barrel roll.

Het meisje was zijn trainer dus. Dat maakte het wat minder erg. Wat voor trainingsdoeleinden dat dan moesten voorstellen wist ze niet, maar ze bleef wel goed opletten waar hij zijn blaadjes liet. Ze wilde zelf niet ook in slaap vallen. "Het is heel onbeleefd om een dame om fysiek werk te vragen." Zei ze toen kalm. "Daarnaast hoort men anderen niet bruut uit hun slaap te laten ontwaken" Ze ging in kleermakerszit naast haar trainer zitten. Schijnbaar had ze haar zin in het leven gevonden: 'Er voor zorgen dat haar trainer zich niet bezeerde'.

Onderwerp: Re: De Schone Slaapster [open] do jun 16, 2016 8:56 pm

Ze hadden het reuze naar hun zin, zo in de lucht. Een vlucht Pidgey vloog om hen heen. De grond onder hen zag er nu hetzelfde uit als de landkaart die de jongen net nog vast had gehad en Imogen wees weer naar de grote rode X. Ze landde erop en terwijl de Pidgey doorvlogen en uit het zicht verdwenen, keek Imogen zoekend om zich heen naar iets om mee te graven. Ze kon moeilijk haar handen gebruiken en allemaal van dat zand onder haar nagels krijgen dat je nooit meer weg kreeg, wel?

Helios snoof. Onbeleefd, tsss. Iemand wakker schudden was toch nauwelijks fysiek werk te noemen. "Ik geloof in vrouwenemancipatie", antwoordde hij. "En bovendien is het ook onbeleefd om je klauwen in je oren te stoppen als iemand muziek maakt", vervolgde hij uit de hoogte (technisch gezien uit de laagte, want hij was minstens anderhalve meter kleiner dan zij, maar afijn). Intussen was deze zogenaamde dame doodleuk naast haar trainer op de grond gaan zitten. "Ja, ze worden vast heel blij als ze straks wakker worden, blijkt dat de halve dag al voorbij is en ze vervolgens vanavond niet in slaap kunnen komen doordat ze niet moe meer zijn", merkte Helios fijntjes op.

Onderwerp: Re: De Schone Slaapster [open] do jun 16, 2016 9:19 pm

Hij zwaaide naar de Pidgey die om hen heen vliegen. Dat gebeurde ook niet iedere dag. Het was heel speciaal dat hem dat gebeurde. Vervolgens landde de dame waarmee hij aan het vliegen was en hij volgde. Zij had schijnbaar beter gelet op het feit dat ze al bij de X waren. Ook hij ging er bij staan. Het meisje keek druk om zich heen alsof ze op zoek naar iets was. Waarschijnlijk een schep of iets anders in die richting. "Ehm," Begon hij nog een beetje verlegen. "Het is papier, dus misschien kunnen we in plaats van een gat scheppen, een gat scheuren?" Hij kende de regels van deze wereld nog niet helemaal, maar op het moment klonk het best logisch.

"Kritiek is de taal van de dwazen. Dat zegt Jean-Pierre ook altijd." Reageerde ze op de dingen die de Sunkern te vertellen had. Op die manier probeerde ze duidelijk te maken dat de Sunkern maar op een constructievere manier moest gaan leren praten. Want hiermee ging hij niks bereiken. Verder wilde ze eigenlijk haar acties niet gaan verdedigen tegenover de knolraap.

Onderwerp: Re: De Schone Slaapster [open] do jun 16, 2016 9:32 pm

Papier, natuurlijk. "Je bent geniaal!" riep ze uit. Ze bukte en keek even naar de grond. Waar te beginnen? Was er niet ergens een hoekje dat uitstak waar ze aan kon trekken? Ze zag zo gauw niet echt iets, maar toen bedacht ze zich dat ze natuurlijk gewoon haar kapmes kon gebruiken. Ze had hem meegenomen omdat ze eerst naar de jungle had willen gaan, maar toen hadden haar avonturen haar hier gebracht. Ze stak het mes in de grond om een eerste opening te maken en scheurde die toen verder open. Een hemels licht scheen uit de scheur omhoog. Verblind door het licht vernauwde ze haar ogen tot spleetjes. Maar ja hoor, daar was het. HET. Dat waar ze al die tijd al naar zochten.

"Noem jij mij een dwaas?" riep Helios verontwaardigd uit. Die kip ging te ver. Hij was weg hier. Of tenminste, dat was hij geweest als hij HAD KUNNEN LOPEN. Maar voor een pootloos wezen was het erg lastig om ergens te komen. Wilde Sunkern deden meestal dan ook niet veel meer dan stilzitten en dauw drinken en met hun blaadjes schudden om Spearow weg te jagen, tot de wind een Sun Stone aandroeg en je evolueerde tot wat wel het mooiste wezen van de planeet moest zijn. Dat was het lot van de Sunkern. En het lot van deze Sunkern was dus het gezelschap van deze afschuwelijke, helemaal niet beleefde vuurkip. Hoe durfde ze hem een dwaas te noemen, terwijl hij zich uitsprak voor vrouwenrechten en duidelijk om het welzijn van deze arme, slapende mensen gaf? "Ik spreek enkel vanuit gezond verstand", sprak hij met nog een Growth om zijn woorden wat kracht bij te zetten.

Onderwerp: Re: De Schone Slaapster [open] do jun 16, 2016 9:49 pm

Ze noemde hem geniaal. Hij noemde anderen wel eens geniaal maar hij had het nooit terug gekregen. Er verscheen een blosje op zijn wangen door het compliment. Maar dit was van korte duur, want hij schrok van haar kapmes. Dat had hij dus niet verwacht van haar. Althans, het paste niet helemaal bij haar uiterlijk vond hij. Maar aan de andere kant waren er wel meer dingen hier die niet logisch waren. Daarna scheen er een verblindend vanuit het pas gemaakte gat. Wauw!

"Als een Fransman Duits spreekt, is deze dan Duits?" Het antwoord was natuurlijk nee. Al twijfelde ze of de Sunkern slim genoeg was om te begrijpen wat ze daarmee bedoelde. De Growth had er voor gezorgd dat Rouge wist dat de emoties hoog opliepen bij de zonnebloempit maar haar prioriteit lag bij haar trainer. "Niemand is ooit geholpen door boosheid. Kalmte ligt aan de basis van succes." Dat vond ze ook daadwerkelijk zo.

Onderwerp: Re: De Schone Slaapster [open] vr jun 17, 2016 6:01 pm

Een paar engeltjes kwamen aangevlogen om met triomfantelijk trompetgeschal aan te kondigen dat De Vondst was gedaan. Imogen lachte breed en pakte Het uit de kuil, waarna ze het omhooghield alsof het een trofee was die ze had gewonnen. Wat het was, zou ze nog steeds met geen mogelijkheid kunnen zeggen, waarschijnlijk doordat haar onderbewustzijn, dat deze droom immers aanstuurde, niets kon verzinnen dat cool genoeg was om deze queeste waard te zijn. In haar droomstaat had ze echte rniet eens door dat ze het niet wist, zoals dat gaat in dromen. "Hier, hou jij het maar bij je", zei ze, Het overhandigend aan de jongeman. Zelf keek ze wantrouwig om zich heen. De engeltjes en het licht waren intussen verdwenen en ze raakte zich ervan bewust dat er misschien meer mensen op deze schat uit waren. Als maar niemand probeerde het te stelen!

Oh Arceus, wat een kwelling. Helios was in het begin even bang geweest dat de vuurkip boos op hem zou zijn, maar een nachtmerrie als dit had hij zich niet eens voor kunnen stellen. Oh, evolueerde hij maar hier en nu! Het kon hem niet eens schelen dat er nauwelijks publiek was om zo'n gloriemoment te aanschouwen, als hij hier maar weg kon komen. "Er klopt helemaal niets van die logica en dat weet je zelf ook", zei hij geërgerd. Zijn laatste beetje kalmte spoelde weg toen de vuurkip over kalmte begon te praten. Kon ze niet gewoon haar snavel houden in plaats van de hele tijd dit soort semi-wijsheden te verkopen? Hij opende zijn mond om iets kwaads terug te zeggen, sloot hem weer omdat hij zich bedacht dat zich boos maken haar alleen maar in de kaart zou spelen, en bedacht zich toen dat als hij nu niets zei, het juist zou lijken alsof hij haar gelijk gaf. Wat een vreselijke situatie! In plaats van boos te worden of te proberen haar te overtuigen, besloot hij haar maar te negeren en in stilte te wachten tot Imogen uit zichzelf wakker werd, maar terwijl de seconden wegtikten, werd hij steeds zenuwachtiger. Arceus, het zou toch niet zo zijn dat zijn Grass Whistle zo goed was dat die twee hier morgenochtend nog lagen te slapen?

Onderwerp: Re: De Schone Slaapster [open] vr jun 17, 2016 7:11 pm

Na het hele gebeuren met de engeltjes werd het, nu nog onidentificeerbare, voorwerp in zijn handen geduwd. Hij moest eerst zijn ogen er van af wenden, anders zou hij misschien blind worden, maar het licht werd geleidelijk minder sterk. Toen hij weer durfde te kijken zag hij pas wat het was. Zijn onderbewuste kon namelijk wel iets verzinnen. In zijn ogen was de queeste vooral fantastisch geweest in plaats van episch. Het was een houten doosje met een klep er op. En aan de zijkant zat een zo'n soort hendeltje dat je kan draaien. Net alsof het zo'n duveltje in een doosje was. Boven op de klep stond in gouden letters 'Maak een wens en draai, wacht drie tellen en doe dan de klep open.' Dat het meisje druk om zich heen keek zag hij niet. Hij was te veel aan het nadenken over waar hij voor ging wensen.

Ze gaf niet veel aandacht aan de Sunkern. Haar verwachting werd al bevestigd. Het ding wist dus absoluut niet wat ze bedoelde. Een uitspraak kan logisch zijn, maar een vraag nooit. Ze stelde namelijk een vraag. Een vraag werd juist gebruikt om de logica te vinden. Ze zuchtte tevreden toen ze merkte dat het beestje klaar was met zijn vervelende opmerkingen.

Onderwerp: Re: De Schone Slaapster [open] zo jun 19, 2016 10:37 am

Imogen lette helemaal niet meer op de jongen, maar keek nog steeds rond, steeds ongeruster worden. Ze wist zeker dat iemand zou proberen hun schat te stelen, het kon niet anders. Een donkere wolk verscheen in de verte en heel zacht was een geraas te horen. Het leek op een zandstorm, maar Imogen wist wel beter: het waren de dieven! Een hele wolk van dieven die allemaal hun schat wilden hebben! "Snel, verstop je!" riep ze naar de jongen. Er stond een dun boompje naast het gat en daar ging ze achter staan, ervan overtuigd dat ze nu onzichtbaar was geworden voor de dieven. "Als jij nou op mijn hoofd gaat staan, pas je ook nog achter de boom", zei ze.

De kip zei niets meer, Arceuszijdank, maar Helios kon de tevredenheid bijna van haar af voelen stralen. Wat een vreselijke pokémon. Als Imogen ooit zou proberen er zo eentje te vangen, bedacht hij zich, dan zou hij haar koste wat het kost tegenhouden. Argh, wanneer werd ze nou eens wakker!

Gesponsorde inhoud

» [open] switching moods [ganzenopdracht] [open]
» Open lucht muziek [Open]
» [open] A new team member [open]
» [open]the one with a Quilava[open]
» [open] the one that falls [open]