You Know What's Bugging Me?[Quest]

Cindy had haar volgende opdracht gekregen. Ze moest hiervoor een eindje reizen, maar dat vond ze voor een keer niet erg. Ze was de laatste tijd nogal veel rond Shalour city gebleven en ze merkte toch wel dat ze een keer wat verderweg wilde. Ze had hetzelfde aan haar pokemon gemerkt en dan vooral haar Floatzel, welke constant bij haar was gebleven sinds ze een ranger was geworden. Al snel zag ze het Aquacorde verschijnen en een kleine glimlach verscheen op haar lippen. Ze was nog niet eerder naar het dorpje geweest, maar het was zeker een leuke nieuwe ervaring.
Even dacht ze terug aan wat haar opdracht was, als eerste moest ze een man vinden die voor haar een opdracht had. Van hem zou ze te horen krijgen wat ze moest doen, alleen het was nu nog een kwestie van de goede persoon vinden. Ze had wel een beschrijving en een naam gekregen, ook was de locatie gegeven, dus het zou niet heel moeilijk moeten zijn. Voor een moment liet ze haar blik naar haar Floatzel glijden. "Zie jij de persoon al die we moeten hebben?" Vroeg ze aan hem, maar de Floatzel schudde zijn kop als teken dat hij het ook niet wist. Hm, dat zou nog lastig kunnen gaan worden. Ze liepen nog een stukje verder tot ze plots iemand hoorde roepen van achter haar. Ze draaide zich om en zag een man haar kant uitkomen die de beschrijving eer aan deed. Hij leek er sprekend op en ze wist vrijwel meteen dat ze hem moest hebben.
"Bent u degene die om hulp heeft gevraagd?" Vroeg ze vrijwel meteen toen ze bij de man aangekomen was. "Ah, sorry, mijn naam is Cindy Hawk." Stelde ze haarzelf nog snel voor. Misschien was het beter geweest om dit meteen te doen. "En dit is mijn partnerpokemon Floatzel." Floatzel gaf een kort knikje aan de man, welke kort van de ene naar de andere keek. "Ik ben inderdaad degene die om hulp had gevraagd," Begon de man. "Ik heb een enorme angst voor insectpokemon, maar ik wil mijn angst graag overwinnen, de vraag is dus of jij me erbij zou kunnen helpen door me een insectpokemon te laten zien." Dat was een duidelijke opdracht en het zou hopelijk niet al te moeilijk zijn om een insectpokemon te vinden. "Natuurlijk, ik zal er één vangen en dan naar u toebrengen, zullen we hier weer afspreken?" Het leek haar het handigste om een plek te hebben waar ze zouden afspreken, anders zou ze weer naar de man moeten zoeken. "Is goed, ik zie je dan wel weer verschijnen." Stemde de man in.
Na afscheid genomen te hebben besloot ze dat ze waarschijnlijk de meeste kans zou hebben door naar route 2 te gaan. Daar zouden vast wel wat insectpokemon zitten. Ze was nog niet heel ver uit het dorpje, terwijl ze met haar ogen de struiken en bomen in de gaten hield voor een pokemon. Het was tenslotte het meest logische dat ze daar zouden zitten. Terwijl ze naar een kant zat te kijken voelde ze dat Floatzel haar aantikte om haar aandacht te krijgen. Ze keek voor een moment naar hem terwijl hij wees naar een boom. Eerst zag ze niet wat hij bedoelde, maar al snel zag ze een Scatterbug tegen de stam van de boom zitten. "Goed gezien Floatzel!" Zei ze terwijl er een glimlach op haar gezicht verscheen. Dit was nog niet eens zo'n enge insectpokemon, dus misschien zou de man hier wel helemaal niet bang voor zijn. Ze pakte haar capture styler erbij en richtte het in de richting van de Scatterbug. Voor een moment wachtte ze voor ze langzaam rondjes begon te draaien met de tol om de pokemon. Langzaam maar zeker ging ze steeds sneller tot uiteindelijk de tol weer verdween en de capture gelukt was.
Nu dat de capture gelukt was liep ze naar de Scatterbug toe en pakte de pokemon in haar armen. "Ik heb je hulp nodig." Begon ze. "Er is iemand die ik je wil laten ontmoeten." Legde ze verder uit. Dat moest toch wel duidelijk genoeg zijn? De Scatterbug leek te begrijpelijk te knikken, dus glimlachte ze lichtelijk naar de pokemon. "Zullen we dan maar gaan?" Bij een bevestigend geluidje liep ze weer terug in de richting van Aquacorde.
Eenmaal terug in het dorp liep ze met de Scatterbug in haar armen naar waar de man was. Hij leek haar nog niet in de gaten te hebben en dat was misschien maar goed ook als hij echt zo bang was voor insectpokemon. Ze kon de pokemon echter moeilijk verstoppen, dus liep ze toch maar in de richting van de man. "Ik ben weer terug!" Zei ze dan ook terwijl ze in zijn richting liep. Ze zag zijn hoofd naar haar kant draaien en voor een moment werden zijn ogen groot. Ergens wilde ze niet doorlopen, omdat het erop leek dat het niet goed zou gaan. "Je hoeft niet te stoppen."[/b] De man leek door te hebben wat ze van plan was en dus liep ze maar dichter naar hem toe. Ze merkte wel dat zijn ogen niet van haar afgingen en dat hij nog niet in de richting van de Scatterbug keek. "Zoals je vroeg heb ik een insectpokemon meegenomen." Zei ze toen ze uiteindelijk voor hem stond. De man zei voor nu niks, maar liet zijn blik voorzichtig naar de pokemon in haar armen gaan. Ze besloot voor nu zelf ook niets te zeggen, maar stak de pokemon naar hem uit met gestrekte armen. Voor een moment leek de man te twijfelen, maar toen stak hij toch een hand uit om de Scatterbug aan te raken. "Lijkt erop dat het met deze goed gaat." Zei hij en ze glimlachte zachtjes bij die woorden. "Hopelijk is de angst ook weg." Zei ze, alleen konden ze daar natuurlijk niet zeker van zijn. "Ik hoop het ook, ook al weet ik niet hoe het zal gaan bij een andere insectpokemon." Gaf de man eerlijk toe. "Dat zult u dan een keer moeten uitvinden." Zei ze terwijl ze de Scatterbug weer op de grond zette. "Bedankt voor je hulp, je bent weer vrij om te gaan." Met dat nam de Scatterbug afscheid voor de pokemon er vandoor ging. "Bedankt voor je hulp, ik zal mijn best doen om mijn angst volledig te overwinnen" Met dat nam de man afscheid voor hij ook wegging en Cindy met haar Floatzel achterliet. "Lijkt erop dat de missie geslaagd is." Zei ze tegen de pokemon welke instemde.

Althans ze dacht dat de missie geslaagd was, maar niets bleek minder waar toen ze een schreeuw van achter haar hoorde. Snel draaide ze zich om en zag een aantal weedles samen met een Beedril de man omsingelen. Leek erop dat ze wat extra pokemon had meegenomen, dat was nou net iets dat ze niet op gehoopt had. Snel pakte ze haar twee andere pokeballs erbij, gezien Quilava en Swablu nu ook wel konden helpen. Ze begon in de richting van de man te rennen terwijl ze de twee pokeballs de lucht in gooide, nu dat ze dichter bij de man was zag ze dat het vier Weedles waren en één Beedril. Oke, dat moest wel lukken, zij zou de man daar weghalen terwijl haar pokemon de insectpokemon zouden aanvallen.
"Oke, Floatzel gebruik aquajet op de Weedles!" Op die manier zou ze een opening maken waaruit ze de man tussen de pokemon uit kon halen. Floatzel deed wat ze van hem vroeg en zorgde ervoor dat twee van de Weedles naar achteren geduwd werden. Nu ze een opening had rende ze naar de man toe en pakte hem bij zijn arm voor ze hem tussen de pokemon uittrok. "Quilava, Flame Charge op Beedril en Swablu gebruik je Fury Attack op de andere twee Weedles!" Dat zou het wel moeten doen. Ze keek toe hoe de twee pokemon deden wat ze vroeg, echter sloeg de Beedril terug op Quilava, welke een stukje achteruit werd geduwd. Voor een moment wachtte ze af hoe erg de schade was, maar voor ze daarnaar kon kijken begon Quilava licht te geven en langzaam van vom te veranderen. Zodra het licht volledig verdwenen was zag ze er een Typhlosion staan. "Oke, Typhlosion maak het af met Flame Wheel!" De pokemon deed wat ze vroeg en ging in een wiel van vuur op de Beedril af. Even keek ze toe of de insectpokemon nog meer zouden doen, maar toen ze zich omdraaiden en weggingen haalde ze opgelucht adem.
Cindy keek wat verontschuldigend naar de man. "Lijkt erop dat ze mij gevolgd waren, sorry daarvoor." Verontschuldigde ze zich. De man leek voor een moment niets te kunnen zeggen en ze merkte dat hij nog steeds wat aan het rillen was, maar toch schudde hij zijn hoofd. "Dat had jij ook niet kunnen weten en als ik eerlijk ben is dit een betere confrontatie." Vertelde hij. "Ook al denk ik niet dat de angst makkelijk overwonnen wordt." Daar leek het inderdaad op. Ze had gehoopt dat hij over zijn angst heen zou komen, maar met deze ervaring was het waarschijnlijk niet gelukt. "Maar maak je geen zorgen, ik zal mijn best doen om er overheen te komen!" Dat bracht een glimlach op haar lippen. "Daar houdt ik je dan aan." Zei ze, waarna de twee afscheid namen van elkaar.

Cindy had zich net weggedraaid, maar ze had nog niet weg kunnen lopen voor de man haar weer riep. "Ik heb misschien een idee!" Vertelde hij haar. Lichtelijk trok ze haar wenkbrauw op terwijl ze de man aankeek. Wat voor een plan zou hij hebben? Ze begon langzamerhand lichtelijk te twijfelen of de man wel over zijn angst heen zou kunnen komen, maar ze kon hem niet zo achterlaten. "En wat is dat idee?" Besloot ze dan ook te vragen. "Help me een insectpokemon te vangen, dan kan ik daar elke keer mee oefenen tot ik over mijn angst heen ben!" Klonk ergens wel logisch, dus misschien was het niet zo'n erg idee om uit te proberen. "Oke, laten we er dan één gaan vangen!" Het was waarschijnlijk het beste als zij de pokemon zou verzwakken voor de man de pokemon zou proberen te vangen.
Ze besloot om hem mee te nemen naar route 2, waar ze de Scatterbug ook vandaan had gehaald, ook al hoopte ze wel dat ze niet weer een horde tegen zouden komen. "Heb je een voorkeur voor wat voor een pokemon?" Gezien de man net een slechte ervaring had gehad met een Beedril wilde ze hem niet nog zo'n ervaring bezorgen, dus misschien was een kleinere pokemon een beter idee. "Misschien degene die je me de eerste keer bracht?" Dat was misschien wel een goed idee. Hij leek namelijk normaal te reageren op de Scatterbug, dus dat zou niet verkeerd zijn. "Klinkt goed," Zei ze dan ook terwijl ze haar ogen open hield voor de pokemon. Ze wilde niet hebben dat als ze er eentje tegenkwamen ze het zou missen.
Na een stukje gelopen te hebben zag ze echter nog geen Scatterbug, maar op dat moment tikte de man haar aan. "Dat is die pokemon toch?" Hij leek voor een moment er toch wel bang voor te zijn, maar al snel veranderde dat in vastberadenheid. "Dat is inderdaad dezelfde, laten we hem gaan vangen." Zei ze en liet daarbij Typhlosion uit haar pokeball, deze zou het makkelijkst te gebruiken zijn tegen de bug-pokemon. "Ik ga de pokemon verzwakken en zodra ik het signaal geef moet je de pokeball gooien." Zei ze en focuste daarna haar aandacht op Typhlosion en de Scatterbug. "Oke, laten we beginnen met Ember!" Zei ze en al snel verschenen er kleine vlammetjes uit de bek van Typhlosion, welke de Scatterbug niet veel later raakten. De pokemon schoot echter een web terug op Typhlosion af, maar hier had ze eigenlijk al wel op gerekend. "Gebruik Flame Wheel om door het web heen te gaan en daarna de Scatterbug te raken!" Typhlosion deed wat ze van haar vroeg en ging in een wiel van vuur op de Insectpokemon af. Nu zag ze haar kans, gezien de pokemon verzwakt zou zijn. "Gooi nu de pokeball!" Zei ze en de man deed wat ze van hem vroeg, nu was het alleen nog afwachten of het hem gelukt zou zijn om de pokemon te vangen.