Bugging the bugs

Na een tijdje met haarzelf in een 'tweestrijd' had de blondine toch besloten om de Gym te gaan uitdagen, het scheelde wel weer voor haar dat deze in Santalune  City was omdat ze haar toch al heenging, gewoon voor het Halloween Festival dat snel ging beginnen. Lilac was vergeten waneer het precies ging starten maar voor zover ze het nog wist ging het wel nog diezelfde week beginnen en ze wou het liefst de eerste badge daarvoor binnen hebben, gewoon zodat ze dan nog aan haar kostuum kon haar beginnen. Met Maya in haar armen liep ze in Santalune, op zoek naar het Pokécenter, gewoon voor een check zodat de vrouw er zeker van kon zijn dat haar Pokémon in een goede staat waren om het tegen de gym op te nemen. Maya ging ze niet inzetten, simpelweg omdat deze nog veel te jong was om mee te gaan vechten maar in plaats van dat deze in haar Pokéball bleef zitten ging zij eruit, eigenlijk wou ze ook wel Shine eruit laten maar deze, de Feebas zou een watertank of een soortgelijk iets nodig hebben om het gevecht te bezichtigen want op het land zou een vis het niet lang overleven. Misschien als het een Drafini of Dragonair was, gezien deze op het land als in het water kunnen leven maar nee, Shine was een Feebas en geen Dratini.

Na een geruime tijd rondstruinend door de stad was eindelijk het bekende rode dak te zien, waarschijnlijk was ze gewoon niet goed eerst aan het opletten want de plek waar Lilac liep had ze zeker al iets van vijf keer gezien. De blauwe Pokémon had ook weinig geholpen, gezien deze haar juist op een 'tour' had gestuurd door de gehele stad, hoe? Simpel: door uit haar armen te springen en weg te rennen, door smalle steegjes en drukke straten rennen tot de vrouw het genoeg vond en de Tiny Turtle Pokémon had laten terug keren, nu had ze haar er alleen uitgelaten om wat van de stad te kunnen zien, de Pokéball van Maya hield Lilac in gereedheid voor het geval deze weer wat flikte. De glazen deuren schoven vrijwel meteen open waneer de blondine ervoor stond, al naar de balie lopend waar een vrouw stond klikte ze de andere drie Pokéballs los, liet Maya terugkeren en gaf de vier rood witte dingen aan de vrouw, die in haar ogen veel te optimistisch leek. "Ik zal het zeggen als jouw Pokémon weer gezond als altijd zijn!" Lilac knikte enkel en ging op een verrassend comfortabele stoel zitten, kijkend, nee starend is een beter woord, naar andere mensen. Als ze moest wachten, wat zou ze anders moeten doen? Zitten en helemaal niks doen? Slapen? Als het aan de blondine zou gevraagd worden zou zij beide keuzes maar helemaal niks vinden, dus ze staarde maar, als ze iets ging doen met mensen was het meestal om ze te laten doodschrikken.

Bijna sprong ze op, mensen laten doodschrikken! Dat was het! Ineens had Lilac een geweldig idee voor haar kostuum voor bij dat feest, iets wat de meeste mensen vreselijk eng zouden vinden maar dat zou haar prijs zijn hopelijk voor haar kostuum. Nu hoopte de vrouw maar dat ze er handig genoeg voor was en niet dat het in een ramp ging veranderen, want een ander plan had ze echt niet. De stem van de zuster drong door tot haar hoofd waardoor de blondine toen pas merkte dat ze iets te letter voor haar neus stond, met een blad waar vier Pokéballs inlagen, dankbaar pakte Lilac de ronde dingen en liep het gebouw uit, welke naar haar menig veel te druk was met andere mensen. In plaats van Maya liet ze de Flame Horse Pokémon eruit, welke een luid gehinnik liet horen vlak nadat ze eruit was gelaten. Een lichte zicht ontsnapte uit de blondine's mond, nu zouden ze de gym moeten gaan zoeken en al was de vrouw er vrij zeker van dat ze deze eerder had gezien was ze het nu weer kwijt, het enige wat ze kon hopen dat Sora niet weg ging galopperen, al had Lilac zo een gevoel dat die dat niet ging doen, daarvoor kennen de twee elkaar al te lang, toch? Ze kon ook nog spullen halen voor haar kostuum, als ze toch aan het zoeken was. Dan had ze dat gedeelte ook weer namelijk gedaan, iets om van haar 'te doen' lijstje af te gaan strepen.

Eindelijk had ze de gym gevonden maar jammer genoeg nog niks wat nodig was voor haar kostuum, ach ja, dat zal later wel komen. Omdat Sora echt wel naar binnen moest voor het gevecht ging beginnen haalde Lilac de Pokéball van de Ponyta tevoorschijn, liet deze terugkeren en duwde de groenachtige deuren van het gebouw open. Wat als eerste de vrouw opviel? Insecten. Hels veel insecten. Iets waar de blondine totaal niet van hield, snel afronden die hap en weg daar, dat was letterlijk haar eerste gedachte bij het zien van de vele Insect Pokémon. Wat de vrouw ook zag was veel mensen maar welke van hun was Viola nou? Ze had werkelijk geen idee, dus om het maar kort te zeggen schalde haar stem door de gym "Viola! Ik daag je uit tot een gevecht!" iedereen keek op, behalve een vrouw met een... Eigenaardig kapsel. Deze keek pas later op met een, overduidelijk neppe, big smile op haar gezicht, of het lag aan haar en die glimlach was wel echt. Niet dat ze daarvoor kwam, ze was hier voor een gevecht! En Lilac ging die winnen ook nog, of dat Viola persoon het wou of niet! "Welkom in de Bug Gym" klonk de stem van de vrouw, dus dit zou Viola zijn? Of was ze er niet en had Lilac haarzelf voor gek gezet? "Ik ben Viola, du.." de rest hoorde Lilac al niet meer, ze had gelijk, dus ze had haarzelf niet voor gek uitgemaakt. Viola kletste nog even door, leuk, gezellig bla bla bla. Het zal wel.

Eindelijk werd ze gedirigeerd naar het strijdveld, waar de scheidsrechter de regels ging uitleggen "Beide trainer mogen al hun Pokémon gebruiken tijdens het gevecht, alleen mag de uitdager zijn Pokémon wisselen." nadat de jongen was uitgesproken verscheen van Viola's kant een blauwe Pokémon, na snel haar Pokédex erbij te hadden gehaald, welke verklaarde dat het een Surskit was knarste de vrouw met haar tanden, gezien het een water en insect soort was, iets wat ze totaal niet kon gebruiken op dat moment want haar enige Pokémon die sterk genoeg waren voor een gym waren alleen Erik en Sora. Ze moest het maar wagen, de uitkomst zal snel genoeg wel blijken. Met een simpele klik op de knop van de Pokéball die ze nog steeds in haar hand had gehouden bevrijdde de Ponyta uit het ronde ding en om geen seconde te verspillen ging Lilac meteen in actie "Flame Wheel!" al racend naar de Surskit omhulde de Flame Horse Pokémon haarzelf in vlammen en knalde volop tegen het blauwe ding aan, hij was wel snel, dat was al meteen te zien door zijn snelheid toen het de Flame Wheel probeerde te ontwijken. De aanval deed niet veel maar ook niet bepaald weinig schade, snel, vreselijk snel daarna was deze hersteld door de klap "Surskit, Quick Attack!" hier was weinig aan te doen maar toch probeerde ze het "Ontwijk met een Tackle en doe daarna je Ember!" maar helaas, de kleine Surskit was veel te snel waardoor haar ontwijk 'plan' mislukte én de Ember miste.

"Tail Whip en daarna Tackle gevolgd door een Ember." Lilac glimlachte bij het effect van de tackle, dat had de Surskit totaal niet verwacht en schoot naar achter toen de Tackle haar werking deed, om daarna nog wat loeihete bolletjes vuur te voelen. "Surskit, gebruik je Bubble!"[/b] wouw, geweldig. Dat was nou wat ze precies niet nodig had "Sora, ontwijk en dan de Growl." het ontwijken was makkelijk, veel te gemakkelijk, net zoals de eerdere aanvallen deed de Growl zijn werk want de kleine blauwe Pokémon had net minder wil om te vechten. Het was prachtig om te zien "Gebruik je Flame Wheel nog een keer." dit moest de laatste treffer zijn, of in ieder geval hoopte de vrouw dat, ze zijn nog geen een keer geraakt en zo hield Lilac het graag. Ja hoor, de Surskit leek geen plan te hebben om weer te gaan opstaan en bleef dus maar liggen, waardoor Viola deze liet terug keren in zijn, of haar, Pokéball en liet een vlinder eruit. Deze was al helemaal onbekend bij de vrouw waardoor de weer haar Pokédex erbij haalde, een Vivillon ratelde haar Pokédex deze keer, welke een vlieg en een insect soort bleek te zijn. Dit zou erg veel in haar voordeel moeten werken, want Erik en Sora trokken zich weinig aan van vliegend soorten. Maar nu was het gevecht voor de Ponyta over, het was tijd voor Erik om te schijnen in het gevecht en die vlinder zo snel mogelijk neer te halen. De rode straal zoog de Flame Horse Pokémon naar binnen en de blondine klikte de ball los van de Charmeleon, het zal een 'vurige' strijd worden.

De Pokéball van Erik werd in de lucht gegooid, klapte open en haar allereerste Pokémon waar ze ooit had geprobeerd een reis mee te maken door Kanto kwam naar buiten, een brul latend en meteen in actie te komen met een Smoke Screen gevolgd Dragon Rage, dit hadden de twee afgesproken; zodat Erik zijn bal uitkwam ging hij eerst het kijkvermogen ging afnemen van zijn vijand met een Smoke Screen en Dragon Rage erop los laten, zodat hij zeker weten de eerste klap kregen. Er was alleen een sing dat niet mee ging helpen in hun plan, de vleugels van de Vivillon. Deze begonnen erg hard de klappen om de dikke rook weg te krijgen, maar het ding zag ze blauwachtige aanval van de Charmeleon niet aankomen en werd volop geraak in een vleugel. Het probeerde op te stijgen gepaard met een Gust, het was gewoon zielig eigenlijk, de vlinder leek namelijk nog amper kracht te hebben om zelfs met zijn vleugels te kunnen slaan, dus laat staan dat deze nog sterk genoeg was voor een aanval. "Erik, Ember gecombineerd met een Dragon Rage." stilletjes kruiste Lilac haar vingers, ze hadden dit nog nooit gedaan maar als het lukte zal het een flinke klap uitdelen aan de vlinder. Deze keer was het verrassingseffect weg, waardoor de Vivillon de Dragon Rage met gemakt kon ontwijken, gelukkig was er nog de Ember, welke altijd in meerdere richtingen dan een werd opgeschoten. Een van de Bolletjes raakte de vlinder Pokémon. Nu leek Viola het klaar te zijn met de hele tijd ontwijken en riep "Vivillon, gebruik je Gust!" harde windvlagen werden op de Charmeleon afgestuurd, het leek bijna onmogelijk om deze te ontwijken maar het was het proberen waard [/b]"Ontwijk en dan weer je Smoke Screen."[/b] het scheelde letterlijk een haar of de Gust had Erik volop geraakt maar al snel werd het weer onmogelijk om te zien door de dikke rook die Erik en de Vivillon had opgeslurpt "Erik, maakt dit af met ja Growl gevolgd door een Dragon Rage." diverse flitsen waren te zien, deze waren waarschijnlijk van Erik die zijn Dragon Rage meerdere keren aan het uitvoeren was. Weer waren flitsen te zien, alleen nu van een andere plek en een iets andere kleur. Zouden ze gewonnen hebben? Lilac staarde in de rook maar gaf het al snel op, terwijl haar linkeroog gleed naar de scheidsrechter, welke ook moeite leek te hebben met ontdekken welke Pokémon nou nog overeind stond. Met haar vingers en tenen, voor zover dat mogelijk was, gekruist richtte Lilac zich weer op de vervagende rook. De twee vage vormen van Erik en de Vivillon werden langzaam zichtbaar, stiekem liet de blondine haar ogen glijden naar Viola, welke vrolijk als voor het gevecht leek, had zij de uitkomst al gezien? Nee dat kon niet, toch? De rook was naar het gevoel van de vrouw nog te dik, nog onmogelijk om de uitslag te weten van het gevecht.

Stieken was de vrouw best wel blij met haar nieuwe, glimmende Bug badge. Het was haar tweede gym gevecht maar wel de eerste die ze eerlijk had verdiend. Met de verkleinde Pokéball van Erik in haar hand liep ze door richting de deur, deze ging vanzelf open van buitenaf het enoge probleem was dat de blondine veels te laat reageerde en tegen het persoon aanknalde welke zich snel ging verontschuldigen “S-S-Sorry!” ze hoorde een hol geluid en besefde daardoor dat ze de Pokéball van Erik had laten vallen, welke ze snel opraapte en daarna de jongen bestudeerde. Een ding vond ze nogal raar, het iriteerde blondine zelfs, hij had zijn ogen dicht. Was ze zo eng? Volgens Erik, Sora en Mayain iedergeval niet. Het was duidelijk dat ze het van Shine niet kon zeggen maar toch. Nadat de jongen zijn ogen had geopend keek Lilac verward naar hem, vooral omdat hij zo.. verlegen leek. Ze hoopte maar dat niet iedereen in Kalos zo mocht zijn, anders zou haar reis nog wel eens een hel worden. “I-Ik wilde niet in de weg lopen…" het enige wat Lilac deed was zijn excuses wegzwaaien "Het kan gebeuren." De jongen leek zo.. Tja, hoe moest ze het zeggen?

Zelfs al was ze noet boos op de jongen leek hij toch nogal verdrietig, of in welk geval, Lilac probeerde het niet te laten merken dat ze het juist wel erg vond. Daarna kwamer ineens een glimlach op zijn gezicht, dit was nou een van de redenen waarom Lilac helemaal niks had met andere mensen: ze konden altijd zo snel van humeur veranderen dat het de blondine alleen maa in de war liet raken. “Heb je gewonnen?” oh? Zonder even te beseffen wat hij net zei knite ze, verdommen, wat zei hij nou? Oh ja, of ze gewonnen had! "Ja, ik heb inderdaad gewonen met deze twee." sprak ze terwijl ze Sora en Erik uit hun Pokéballs liet, het scheelde wel weer dat beide weinig tot heel weinig schade hadden opgelopen, anders zou ze dat echt niet hebben gedaan en de twee natuurlijk meteen naar het Pokécenter gebracht. "Ik ben trouwens Lilac." wauw, ze was nou netnaar een geheel nieuw level met mensen gestegen! 'Voorstellen zonder dat het gevraagd word!'

“Oh, wat zijn ze mooi!” een onwillige glimlach verscheen op haar gezicht "Ehum, dankje. Ik heb nog twee andere maar die waren te jong ommee te doen of, tja, ze leven niet op het land." er verscheen een froms op het gezicht van de jongen, wat? Echt, nu snapte de vrouw helemaal niks meer van hem. Eerst verlegen, vrolijker en nu, fronsend? Is dat een woord? Ja toch? Lilac zei er maar niks van "Aangenaam! Ik ben Samuel," nu was hij weer vrolijk, werden mensen daar nooit een keertje gek van, of was dat alleen hem? Ach, wat maakt het uit, zolang ze maar nog haar Pokémon had vond de blondine het wel prima. Helemaal niks aantrekken van andere mensen en gewoon, relaxen. Dat zou heerlijk zijn.

"Oh, wat schattig! Wat voor jonkies zijn het?" ongemakkelijk begon Lilac met haar vingers te spelen, het was tijden geleden dat iemand werkelijk aardig tegen haar had gedaan maar toch probeerde ze de Pokéball van Maya los te klikken, wat ook uiteindelijk lukte. De blondine vergrootte het ronde ding en klikte nog een keer op het knopje, waardoor het openklapte en de Squirtle eruit liet. "Dit is Maya, de jongste van de twee, de andere is Shine, een Feebas." weer fronsde hij, wauw, ook snel. "Ik wilde haar ook gaan uitdagen." tja, dat was wel te verwachten als ze tegen elkaar botsden toen zijn naar buiten liep en hij naar binnen. "Als je wilt zou ik je wat informatie kunnen geven over welke Pokémon ze gebruikt?" ach, dat was wel het minste wat ze zou kunnen doen voor iemand die ook de gym ging uitdagen. Welke Pokémon zou hij eigenlijk hebben?

“Oh wat is ze schattig!” glimlachte Samuel. “Wil je ook ooit een Bulbasaur? Zodat je alle starters uit Kanto hebt?” de vrouw schudde haar hoofd, nee, toen zij zelf de keuze had kunnen maken vond ze de Bulbasaur eigenlijk niks, Lilac had hed vooral moeilijk bij de Charmander en de Squirtle. "Nee, ik heb Bulbasaur nooit intressant gevonden." haar aanbod voor informatie van de gym sloeg hij weg, ach ja, hij zal het zelf wel zo zien dat het niet al te moeilijk was. De blondine wou letterlijk net vragen toen Samuel al zei welke Pokémon hij nog meer had “Naast Fame hier heb ik nog een Pidgey, dus qua type zit ik wel goed!” dit keer knikte de vrouw, hij zal wel goed zitten met de types. Het enige wat hem waarschijnlijk zal verrassen zou de tactiek van Viola zijn, al was Lilac er vrij zeker van dat dat hem nie zou hinderen "In welk geval dan ook, succes."

Een gras starter leek haar eigenlijk wel leuk maar dan zou ze wel er uit een andere Regio willen, al was het alleen maar om haar horizon te verbreden. "Bedankt!" was het enige wat Samuel zei, stiekem was de blondine wel geïnteresseerd in wat voor Pokémon hij later zou gaan nemen, maar de was niet belangrijk. Het eerste wat zij zo ging doen was haar Pokémon helen, in belang van haarzelf, Erik en Sora. "Nou, ik moet maar eens gaan." zei de vrouw nog als laatste, voor ze ging omdraaien. Sierlijke stappen volgden daarna richting het Pokémon center. Tijdens het lopen stopte Lilac maar de badge die ze de hele tijd nog in haar handen had in haar tas, ze kon het nier veroorloven om die te verliezen.