Blue seas and white beaches {Open}

And who decides from where up high

I couldn't say "I need more time"

Golven sloegen tegen de stijger toen de boot ernaast stil hield. Binnen no time stond Crowe weer op vaste grond. Ze had een aantal dagen geleden een pas gekocht waarmee ze met de boten tussen de eilanden kon reizen en waarom geen gebruik van zoiets maken als je het toch had. Er was nog genoeg van Hoenn dat ze moest ontdekken. In plaats van het stadje in te lopen, wandelde ze het strand op. De stad waar ze vroeger had gewoond had ook een strand gehad. Hoewel ze bar veel weinig waarde hechtte aan die plek en de mensen die er woonden, had ze nooit een hekel kunnen hebben aan het strand. Zeker niet als het zo tropisch was als deze. Het azuurblauwe water kroop tegen het witte zand omhoog en zakte daarna weer naar beneden, om dit proces vervolgens weer te herhalen. De zeewind was koel, wat de zon ietsje minder deed branden. Crowe zuchtte. Hoe sneller ze zich opwerkte naar graduate Ranger, hoe sneller ze Cor weer in de zee los kon laten voor een middagje.

And who decides from where up high

I couldn't say "I need more time"

So much for peace and quiet. Niet dat ze daar nu echt naar opzoek was. Er kwam een visser op haar af gewandeld. "Heey, ik vroeg me af of je misschien een pokémon trainer was? Ik zoek al eeuwen naar iemand die een keer een gevecht met me wil doen." Ze bestudeerde hem kort voor ze antwoord gaf. "Ik ben geen trainer, een Ranger om precies te zijn, maar ik heb wel pokémon waarmee ik een gevecht zou kunnen doen, dus prima," zei ze terwijl ze haar schouders ophaalde. De grijns op zijn gezicht verbreedde direct, duidelijk overenthousiast om te horen dat hij iemand gevonden had die wel een gevecht met hem zou willen doen. Hij liet er geen gras over groeien en gooide zijn pokéball om er een Magikarp uit te voorschijn te laten komen. Crowe kon haar frons niet verbergen. Oh, een Magikarp..

"Luna!" riep ze, terwijl ze haar pokéball tussen hen in gooide. De Ponyta kwam tevoorschijn en zat vol van energie. "Oké, begin maar met een Stomp, Luna." De pokémon volgde haar instructie op zonder ook maar een moment te twijfelen. Het was jammer dat ze geen vuur aanvallen kon gebruiken op de Magikarp, aangezien die minder schade deden bij hem. Aangezien de vis van hetzelfde level was als haar Ponyta was zou het nog best een aantal normale aanvallen duren voor ze hem neer zou hebben. De Stomp raakte, waardoor de vis even wat verdwaasd op de grond lag. Vervolgens kwam hij met een Tackle aanval, die Luna raakte, maar op zijn beurt ook niet gek veel schade aanrichtte. Ze had nog geluk dat hij geen water aanvallen kon gebruiken, aangezien dat de zwakte was van haar pokémon.

"Luna, Tackle!" Opnieuw schoot de Ponyta naar voren om de Magikarp te raken en weer was de aanval raak. De vis vloog iets naar achter door de klap. "Stomp!" De visser had zijn pokémon opgedragen om Splash uit te voeren, waardoor Luna de kans had om hem opnieuw te raken. Die laatste keer leek toch echter wat in hem los te brengen, aangezien hij begon te gloeien. Oh you've got to be kidding me. "Luna, neem maar wat afstand," riep ze haar pokémon toe. De Magikarp was aan het evolueren en binnen no time lag daar niet meer een zielig visje, maar een enorme vis, een Gyarados. Dat zou het gevecht zeker wat spannender maken dan het tot nu toe geweest was. Het beest sloeg zijn eigenaar bijna omver, iets dat haar al ietwat zorgen baarde, maar vervolgens zag ze zijn aanval op haar af komen. Dragon Rage, op een persoon. Lunafreya sprong voor haar om de klap op te vangen en viel daardoor naar achter. "Hou je pokémon in controle!" riep ze kwaad naar de andere kant van het strand, waar de visser stond. Toen ze echter wat beter naar hem keek leek het erop dat hij zelf ten einde raad was en niet wist wat hij ermee aan moest. Op dat moment werd er weer een aanval in Crowe's richting geslingerd, waardoor ze genoodzaakt een stuk van de Gyarados weg moest rennen om het te ontwijken. Ze was een Ranger, maar ze had maar één pokémon tot haar beschikking door haar lage rang. Shit.

And who decides from where up high

I couldn't say "I need more time"

Ze had gehoopt dat er niemand anders het strand op zou komen, maar de jongen waar ze langs was gerend was haar wel opgevallen. Ze kon er niets aan doen dat hij in deze zooi werd betrokken, aangezien het erop leek dat de Gyarados niet een persoonlijke grudge tegen haar had. Crowe blikte even snel achterom en zag dat de ongelukkige getuige van het gedoe nu ook aan het rennen was. Dit kon echt niet langer zo doorgaan. "Luna, Stomp!" beval ze haar Ponyta, die gelijk terug richting de pokémon stoof om haar aanval uit te voeren. Het was maar goed dat ze de Magikarp al behoorlijk wat schade had toegedaan, anders zou dit misschien niet werken. Ondertussen richtte ze zich kort op de vreemdeling die mee was komen rennen. Het leek erop dat hij oké was en dus viel haar blik weer op Luna. Ze had de aanval met succes weten uit te voeren. Nog een klein beetje meer.

And who decides from where up high

I couldn't say "I need more time"

Crowe's aandacht werd getrokken door de jongen die met haar mee rende, weg van de losgeslagen Gyarados. "Die man daar wilde een gevecht met me doen, zijn Magikarp evolueerde en blijkbaar kan hij die Gyarados niet aan," riep ze terug. Een kleine pokémon was nog makkelijk in de hand te houden en waarschijnlijk had de vis nooit iets van zijn felle karakter getoond voor dit was gebeurd. Nu zou ze hem uit moeten schakelen voor iedereens veiligheid. Om Luna een handje te helpen pakte ze haar styler tevoorschijn. Hiermee kon ze slechts een enkele assist gebruiken, maar dat kon al genoeg zijn. Er zwommen hier altijd Wailmers aan de kust en ze had er zo net nog eentje boven water zien komen om te zien wat er aan de gang was. Ze schoot de disk weg naar het water en maakte de al te bekende bewegingen met haar armen. De pokémon gloeide wit op waardoor ze wist dat hij nu aan haar kant stond. Het was maar een level 20, maar hij had een aanval waar ze gebruik van kon maken. "Wailmer, Rollout!" De walvis kwam uit het water en rolde met vaart op de Gyarados af om er met een enorme klap tegenaan te komen. Één hit was al genoeg door de vermoeiing van het eerdere gevecht met Luna. De pokémon zakte ineen en Wailmer rolde terug de zee in. Crowe liet hem zijn eigen gang weer gaan en haastte zich naar de visser en zijn bewusteloze Gyarados. "Als je hem in de hand wilt houden zul je een sterkere trainer moeten worden. De volgende keer dat je hem uit zijn pokéball laat zou ik dit doen in een gecontroleerde omgeving waar er mensen zijn die je onmiddellijk kunnen helpen. Met wat training zal het vast wel lukken," raadde ze de man aan. Deze knikte vlug, duidelijk beschaamd over wat er net gebeurd was. "Alles oké?" riep ze naar de jongen die het ongeluk had gehad om hier te zijn op het verkeerde moment.