The sun has set on me +Cecille

Met de zon in zijn rug liep de groenharige door Geosenge town, Deimos leek maar achter te hangen, waarschijnlijk dat de Dark Pokémon de plek herkende. Niet zo erg verbazend vond de jongen eigenlijk, immers had hij de Houndoom hier een tijdje geleden gevangen dus het was al helemaal geen wonder dat de hond hier herinneringen had hangen. Hij glimlachte lichtjes bij het zich van de hond welke wild aan het weer aan het racketen was, helemaal vol met energie zonder enige reden. Zag er eerlijk gezegd best leuk uit eigenlijk, het was namelijk dat de Houndoom vaker zo beommerig kom zijn, vijandig naar andere mensen, maar nu was dat geheel anders. Heerlijke veranderen al vond hij het zelf. De jongen leunde maar tegen een random muurtje terwijl zijn gouden ogen de Houndoom volgde. Blijkbaar was de energie van Deimos gewoon verdewenen, want abrupt remde de hond en ging liggen op de grond, gewoon ook midden op de weg, juist ja. Hij grinnikte kort, maar pakte daarna wel zijn holo-caster en begon er war in op te zoeken, nu hij hier toch was, kon het heus geen kwaad om er gewoon even wat werk te doen. Of het er ook was, dat zou een heel ander verhaal zijn maar het was niet echt dat de jongen het betwijfelde. Hm, niets dus, oke, dat was wel chill. Hij borg het ding weer op, om even om zoch heen te kijken, er waren wel wat mensen, maar niet echt bepaald heel druk. De mensen die er bijvoorbeeld wel waren, zaten ergens in een café ofzo, of liepen gewoon door, wist hij veel waarheen. Het weer was eignlijk nog verassend goed voor de winter, wat zachte zon, niet bepaald koud en weinig tot geen wind. Hij zette zijn vingers tegen zijn lippen, om daarna zachtjes te gaan fluiten en daarmee de Dark Pokémon wat naar hem halen, het was niet altijd handig om een hond midden op de weg te hebben, zelfs al was het er een met geen geduld en die mensen zomaar in de fik kon zetten, aardig beest he.

Hij had het nog ergens gehoopt dat er iets leuks zou gebeuren, of iets met actie, maar daar kwam maar weinig van te pas jammer genoeg. Naja, misschien dat dat ook nog wel eens zou gebeuren. Hij wou al helemaal overeind komen, gewoon verder gaan lopen tot hij zijn naam hoorde, gevold door een 'niet lang gezien'. Zijn blik keek de kant waar de stem vandaan had geklonken, om daar een bekende blondine te zien. Niet echt wat hij had verwacht, om haar hier te zien, maar dat was wel vaker met andere mensen, die konden overal wel verschijnen en dan ineens verdwijnen. Hij zwaaide kort naar haar, zette zich van de muur af en liep enkele stappen richting Cecille. Hij wist nog wel van het laatste contact dat ze hadden was van de holocaster, vlak nadat hun hadden gedronken ergens in een bar. "Hoe gaat 'ie?" vroeg hij maar, het was hem wel zeker opgevallen dat ze veolijk leek, dus dat was wel een goed teken.. Toch? Ja, natuurlijk was het dat. Het was niet namelijk dat als je helemaal down was, dat je vrolijk deed, dat leek hem in welk geval dan. Deimos had ondertussen zijn kop opgeheven en keek derp geïntreseerd naar de blondine, Nathan had eigenlijk geen idee meer of de blondine de Dark Pokémon al kon, het zal wel.

De blondine had hem een brede glimlach geschonken en knikte even, nog voordat ze antwoord had gegeven. Heel goed blijkbaar, dat was dan wel goed. Bij de teruggstelde vraag, wat hij natuurlijk had kunnen verwachten, haalde de jongen kort zijn schouders op. "Niets bijzonders, genoeg ongeluk om verwond te raken, al was dat vorig jaar alweer." goed bezig, overal verwond raken, binnenkort was er meer verwonde huid dan niet. Jeetje, dat liet hem wel denken, het was alweer kets van een jaar, misschien net iets korter, dat hij in Kalos was aangekomen. Er was wel zeker weten heel wat gebeurd in die tijd. Deimos liet zijn blik van Cecille naar de Tyrogue gaan, welke een gesprek ofzo wou beginnen, wist de groenharige veel, hij snapte natuurlijk er helemaal niets van. Echter grome de Houndoom wel even, al was het eerder iets begroetends. Het was net een Rottweiler, die waren ook zo derp. Nee Nathan, er waren geen Rottweilers in de Pokémon wereld, dat kon dus niet. "Ik heb hem al een tijdje, dit is Deimos." stelde Nathan de Dark Pokémon kort voor, welke het toch te druk leek te hebben met Sivar.

De groenharige grinnikte kort toen er hoopvol van haar klonk of het te laat van om hem nog de beste wensen te geven. "Het is nog geen 2017, dus mij part niet." sprak hij, lichtelijk glimlachend. Geen idee waar dit vandaan kwam trouwens. "Jij trouwens wel nog beste wensen." of het erg was? Tja, ligt eraan wat je erg vond. "Een vrij lelijk litteken is het geworden." voordeel, hij merkte er over het algemeen weinig van, dus dat scheelde wel wat, vond hij in welk geval. Hij vond het over het algemeen al een flinke tijd prima om gewoon over verwondingen te praten en kon er dus verassend open over zijn. Of het nou altijd even goed kon zijn was een ander verhaal, maar goed. Nadat hij de Houndoom had voorgesteld aan de blonde sprak deze grijzend dat ze kon raden dat hij de gym met de hond ging platbranden. "Dat had ik ook wel in de vierde gym gedaan ja." dit liet hem trouwens wel even denken, had de blondine eigenlijk al verder gegaan met de gyms? Geen idee, hij zou het zo wel gaan vragen. Nathan knikte bij de vraag of hij nog verder was gegaan met de gym of die pauze had gedaan. Prachtig antwoord, natuurlijk knik je bij een vraag die koos voor het een of het ander. "Ik was voor even gestopt met de gyms, maar ben nu bij de zevende." zegt iemand die er actief mee was begonnen en later pas er weinig meer begon om te geven. Hij had gewoon andere dingen aan zijn hoofd gehad, dat was wel het beste ja om het te beschrijven.

Hij knikte even toen er nog werd gesproken dat hij dat dan ook kreeg. Zodra er werd gevraagd of ze mocht vragrn knikte Nathan kort. "Er zat een kwade Braviary achter me aan en viel me aan. Mijn linkerschouder lag toen bijna geheel open." pijnloos was het toen zeker weten niet geweest, alles behalve, maar er waren nog genoeg andere dingen die meer dan genoeg pijn konden doen. Hij was er dus maar blij mee dat hij zo iets niet had. "Ook ben ik een flink tijdje geleden verbrand, al zal dat nooit meer helen." tja, dat had hij wel degelijk nog gevoeld ook. Al had hij er niet baar gekeken, wad het vast en zeker nog even erg als toen hij het had gekregen. Op zijn antwoord waar hij al bij de gyms was aangekomen, leek Cecille even wat te kuchen en ongemakkelijk over haar nek te wrijven.  Er klonk wat ongelovig of het echt de zevende was, waar hij even op grinnikte en het bevestigde "De zevende ja." het was best grappig om te bedenken dat toen de twee elkaar voor het eerst hadden ontmoet, ze konden denken dat ze even snel zouden gaan. Hij had geen idee of ze al verder was gegaan, maar te merken, geen idee eigenlijk. Een kort lachje klonk van de groenharige bij haar vraag. "Ik heb niet echt een geheim, eerder veel trainen I guess." tja, dat was het voor hem wel een beetje. Tenzij anderen vonden dat zoiets wel een geheim was.

Het was even te merken hoe de blondine wat huiverde bij zijn antwoord, tja. Zo was het gewoon gegaan... ongeveer dan, maar soms was het wek beter om gewoon niet de hele waarheid te vertellen. Voor iemand die hem niet gehaald zou kennen, zou het heel goed kunnen lijken nu dat de jongen gewoon iemand was met flink veel ongeluk. Dat was het ook.. op een bepaalde manier dan. Daar had ze wel ergens gelijk in, dat Nathan mensen onder de indruk kon laten zijn, maar zo dacht niet iedereen over littekens. Het was ook niet wcht dat hij erover zou gaan beginnen vanzelf, of in welk geval, dat was zijn huidige standpunt erover. Natuurlijk kon het in de jaren gaan veranderen. Het was wel bij hem, dat sommige al zo lang geleden dat hij in de eerste instantie niet eens meer wist hoe hij eraan kwam, goed bezig, niet. Er was een vastberaden blik verschenen in Cecille haar ogen op zijn antwoord dat het door veel trainen was. Er werd gesporken dat het dan maar weer tijd was om ertegen aan te gaan. "Succes dan." zelf.. zelf was Nathan van plan om Deimos wat bij te trainen, dan kon hij wel door gaan schuiven naar de zevende gym, was heus wel te doen. Dat was ook trouwens wat hij dat bij de zevende, maar deze was ook wel flink vervelend geweest. "Als je wilt, kunnen we een soort oefengevecht houden?" de enige Pokémon die waarschijnlijk een goede tegenstander was voor Cecille's team was Saitama, maar dat was nog wel aanzien.

Er kwam op zijn voorstel al snel een antwoord, het lag eraan om haar team in de pan werd gehakt of niet. Hij glimlachte even kort "Nee hoor, geen zorgen daarover." vast niet dat het zo erg zou zijn, betwijfelde de jongen namelijk hoor. Met natuurlijk de niet sterkere teamgenoten.. dan zou het natuurlijk een heel ander verhaal zijn. Al dacht hij wel zeker dat de blondine nou bepaald niet zwakke Pokémon had, haar deels kennende. "Wie ga jij inzetten?" vroeg hij maar, kom altijd toch hoe dan ook nog wel handig zijn, so yeah. Hij wachtte dus wel nog even met het pakken van een Pokéball, daarbij Cecille wel nog even de tijd gevend om gewoon te gaan antwoorden. Zijn blik dwaalde even wat af naar de Houndoom, welke ondertussen maar wat opgestaan en wat rondliep.

De blondine leek er nog even over na te denken voordat er een antwoord zou komen, het was niet echt dat hij ergens heen moest -anders had Nathan dit natuurlijk niet voorgesteld- maar nu kon ze gewoon rustig haar tijd nemen. Het duurde even, maar blijkbaar mocht hij dat dus van haar kiezen.. Oke dan. Ook niet echt iets dat hij vaak zag, niet dat hij nou vaak voor een reden zoals deze vocht. Ze liet een stier tervoorschijn komen, was dat soort niet vooral te zien in Unova? Hij had ze daar namelijk wel gezien in zijn tijd daar. Er werd gebaard naar de stier en Sivar, oke, dus tussen hun twee kon de jongen kiezen om te vechten. Hij liet zijn blik even gaan naar de twee Pokémon, geen idee hebbend eigenlijk welke te kiezen. "Tegen Sivar dan." sprak hij maar, al had de jongen niet echt het idee hoe sterk de Tyrogue is, maar het zag er wel naar uit date deze een stuk sterker was dan Saitama, dus dat werd hem niet. Lugus was een lui beest, dus die viel ook af en de rest was te sterk. Eigenlijk was er dan dus maar een iemand over, en al zou de Houndoom niet heel veel sterker zijn, zou de partner van de blondine nog in het voordeel zijn kua de types. Hij wenkte Deimos met een klein fluitje, welke toch al wat was afgedwaald. "Ik zou niet weten hoe sterk Sivar is, maar denk niet dat de twee zoveel verschillen." legde Nathan uit.