The sun has set on me +Cecille

Al werd er zeker een poging geprobeerd om de Inferno te ontwijken, lukte dat de Tyrogue half in stijl, eraakt of niet, het had er gaaf uitgezien. Al kon hij Deimos niet zien, wat hem op een manier niet geheel gerust stelde, kon hij wel weten dat de hond last had van de Toxic. Opschieten werd dat dan maar. Ja, hij wist dat hij nog meer dan genoeg aanvallen had om te gebruiken, maar het was niet dat ze allemaal even sterk waren of handig. Sivar bukte even van vermoeidheid, daarbij ook nog eens de Shadow Bal vermijdend. Een klein glimlachje speelde rond zijn lippen, dat was toch wel grappig hoor. "Kom uit die wolk." klonk Nathan's stem, waarop Deimos reageerde en de paarse gifwolk uitkwam. De hond was flink aan het hijgen, vooral door de meerdere aanvallen die hij achter elkaar had moeten uitvoeren, de vergiftiging en nog eens de eerdere klappen van de Tyrogue die raak waren. Met wat hij kon zien, waren beiden partijen er wel wat flink aan toe. "Gaat het?" Nee, natuurlijk ging het niet Nathan, zag dat er zo uit? Niet echt, maar het kon zijn dat de Houndoom zich sterker liet zien dan dat deze op het moment was, dat was hetgeen waarover hij zich zorgen maakte. Onder het gehijg van de Dark Pokémon kon hij een klein knikje onderscheiden. Dit gevecht zou waarschijnlijk niet heel erg veel langer meer gaanduren, dat was wel ondertussen duidelijk geworden. "Leer, dan Fire Fang." als eerste keek de Houndoom Sivar imiterend aan, als het goed was zou diens verdediging nu omlaag zijn gegaan, wat dus de Fire Fang wat sterker maakte tegenover de Tyrogue. Daarna rende de Houndoom diens richting op, in een poging die te pijten terwijl Deimos' tanden omhuld werden in witheet vuur.

Tenzij de Tyrogue ineens een magische manier had om de anval te vermijden, was het wel duidelijk dat de uitkomst van dit gevecht al was besloten. Maar nee, de Brick Break die wat eerder was opgedragen werd gedaan zodra de Houndoom de Fire Fang had uitgevoerd, het was te zien hke Deimos met een klap er geraakt en los liet, waarschijnlijk het moeilijk nog volhouden. Sivar viel echter op de grond en bleef daar roerloos liggen, verslagen. Hij keerde Deimos terug in diens Pokéball zonder iets te zeggen. De Houndoom had goed gevochten ja, maar was uitgeput en vergiftigt, niet echt een staat waarop hij buiten diens Pokéball kon blijven dus. Het was dat hij geen antidote of iets anders ertegen had, anders had hij dat ding wel gebruikt. De groenharige liep naar de andere kant van het veld, richting de blondine en knikte even. "Goed gevochten." sprak hij met een glimlachje. Daarna wierp hij een blik op de Tyrogue, misschien was het maar even beter om naar het Pokémon center te gaan. "Samen naar het Pokécenter gaan?"

Zodra hij was komen aanlopen en had gesproken dat ze goed had gevochten, werd gezegd dat hij dat ook had gedaan maar dat het ook wel wat was te verwachten, met dat hij zes badges had. Tja, daar had ze wel op een manier een punt. De Tyrogue werd teruggekeerd in diens Pokéball na Nathan's voorstel, waarna de blondine weer naar hem richtte, sprekend dat hij de weg moest leiden. Ehm, oke. Als hij het goed wist zou het gebouw die richting opzijn... "Oké." klonk hij, om vervolgens de -hopelijk - goed richting op te lopen. Al shet niet goed was, dan was dat zo wel te merken. Misschien dat hij zo weer een Pokémon naast zich liet lopen, het was gewoon een iets beter gevoel om er eentje naast hem te hebben lopen, geen idee waarom. Het was misschien gewoon voor een gevoel van iets van veiligheid? Ja, dat was het wel eigenlijk. Omdat het waarschijnlijk maar de rest van de weg stil zou zijn, of de blondine een gesprek ging aanknopen, vroeg hij maar wat aan haar. "En hoe is het eigenlijk afgelopen met Sara? Laatste ker dat we sproken was het niet al te best dacht ik?"

Ja, hij was maar gaan lopen, want dan waren ze er ook wel binnenkort, als hij de weg natuurlijk nog wist. Op zijn vraag had het zeker even een klein tijdje geduurd voordat er een antwoord was gekomen, vond hij eerlijk gezegd niet eens zo raar ook. Het was weer goed, was er verteld met haar, een glimlach op het gezicht van de blondine. Echter lee het niet echt een glimlach die normaal bij Cecille te zien was, wat hem even lichtjes liet fronsen. Hm, oke dan. Er werd nog vervolgd dat het bij kerst uitgepraad was en dat het goed voelde om terug te zijn. Hij knikte even. "Fijn voor je dat het zo is." antwoorde hij, verassend genoeg gemeend. Ondertussen bleef de jongen wel lopen, sloeg zo hier en dan een straat in waar dat nodig was. Was het no verder dan hij had gedacht of raakte de jongen gewoon simpelweg in de war? Gene idee meer had hij om eerlijk te zijn.

Of hij nog schade had moeten fixen? De jongen keek Cecille verward aan, waarhad ze het over? Oh, daarover. "Oh dat, ik heb er eigenlijk niets over gehoord. Dus nee." nope, hij had er echt niets over gehoord, op dat hij ook niet echt er schuldig voor was... Oh wacht, dat nam hij terug. "Weet je wat ik wel raar vind? Dat ze eigenlijk in de stad waren gekomen, immers zie je dat normaal niet." natuurlijk ging hij het niet vertellen, waarom zou de jongen? Hij wist wel nog ongeveer ja wat er was gebeurd, maar kon het einde er ook echt absoluut niet meer van herinneren, dus de groenharige was benieuwd hoe het eigenlijk verder nog was gegaan, de rangers hadden de Pokémon gekalmeerd, maar geen idee wat er verder was gebeurd.. Liet liet hem er toch wel benieuwd naar zijn. Misschien dat hij er ooit nog onderzoek naar zou doen. Hij richtte zijn ogen weer op de weg, het was er nu nog heerlijk rustig, bleef dit maar even zo.

Na zijn opmerking over de Tauros leek de blondine het ook wel wat te realiseren dat het nog apart was geweest. "Jij enig idee waarom? Ik denk omdat iemand ze misschien heeft opgejaagd ofzo." ja, heel overtuigende waarheid was dat ook nog hoor. Misschien omdat ze geen eten hadden gekregen? De jongen grinnikte lichtjes om Cecille's opmerking. "Wie weet of dat zo is." was toch best wel een grappig iets als hij er zo over na dacht. Zou de jongen zelf waarschijnlijk niet zo snel mee kunnen opkomen. Ah, kijk eens aan. Het rode dak van het Pokémon center was eindelijk in zicht. Mocht wel tijd worden werd het hem gevraagd. "Zo, zijn we 'der ook weer." sprak hij, het gebouw vervolgens inlopend. Zijn gedachten dwaalden ondertussen wel nog af naar het 'Tauros-incident' om het maar zo te noemen. Zouden er al mensen zijn die wisten wat er gaande was? Misschien niet, maar hij was er wel wat benieuwd naar.

Dat was maar ergens te hopen voor hem ja, dat mensen er niet achter zouden komen, vast niet dat het voor hem nog erger kon zijn dan het al was, maar toch. "Klopt." sprak hij wat er daarna klonk, hierna vervolgde hij "Misschien een uit de hand gelopen grapje?" klonk wel redelijk genoeg, oke, eigenlijk totaal niet zelfs. Zodra de twee het gebouw in waren gelopen, liet hij zijn blik rondgaan, enkele trainers waren hier en daar aan het praten met elkaar, andere waren via de videofoon met anderen aan het praten. Niets aan de hand, keertje prettig zeg. De groenharige wachtte rudtig af bij de balie terwijl hij Cecille aankeek die hem vroeg of ze tegelijk mochten. "Vast wel." de zuster leek ondertussen klaar te zijn met typen en keek de twee trainers aan. "Goedemiddag, zou ik jullie Pokémon mogen aannemen?" hij knikte kort, vervolgd door een "Ja hoor." pakte de Poké ball van Deimos en legde het ding op de balie. Hierna keek de zuster Cecille aan, blijkbaar kon het dus wel dat ze tegelijk konden.

Blijkbaar was zijn idee ervan nog redelijk ook, gezien er van de blondine had geklonken dat zoiets het waarschijnlijk zou zijn, met nog iets dat hij niet wou weten dat ze allemaal had uitgespookt. Eerlijk gezegd maakte dit hem er enkel maar meer geïntresserd naar, waardoor de groenharige haar al vragend had aangekeken. "Nu maak je me enkel nieuwsgieriger." sprak hij, na de capsule aan de zuster te hebben gegeven. Hm, goede vraag wat ze nu gingen doen.. Hm. Oh, wacht, hij had misschien wel iets. "Ik weer anders wel in de buurt een goed caféetje? Het is zowaar om de hoek." hij was hier niet vaak, maar als hij hier was, dan kon hij soms wel daar te vinden zijn. Hij keek de blondine verwachtend aan, of ze ermee zou instemmen of een beter idee had. Zou altijd kunnen namelijk. Ook was hij nog wel benieuwd of ze antwoord zou geven op het eerdere, was wel snel genoeg te merken waarschijnlijk.