Normaal koos Theodore er niet voor om samen met zijn pokemon rond te lopen, maar vandaag liep hij toevallig wel naast zijn Magby. Hij had dat gedaan omdat hij graag wilde vermijden dan mensen naar hem toe kwamen lopen of contact met hem zouden zoeken. En nu zag hij er al best intimiderend uit, dus mensen vermeden hem sowieso al vaak, maar nu dat er een klein eendachtige pokemon naast liep zorgde het contrast ervoor dat hij er nóg groter uit zag.
Na een tijdje lopen liepen ze langs een andere trainer. Eentje die veel jonger was dan Theodore. Deze liep rond met zijn Metagross. Arthur zag dit en keek direct naar de grote metalen klomp alsof hij die wel eens even te pakken zou nemen. Lekker uitroeien die hap. De enorme trainer had dit door en hief zijn wenkbrauw. "Geloof maar niet dat je die aankan." Boos keek de Magby omhoog zijn trainer aan. Wat nou? Wat moet je he? Kom dan! En spontaan evolueerde de Magby in een Magmar! En nu dan he?! Theodore rolde met zijn ogen. As if..
[Open]
