Six | OPEN

In Geosenge zou een festival plaatsvinden. Zo een dezer dagen. Dus verbleef ze in het dorpje, omringd door zijn oude gesteenten en de grot waarin je jezelf kon bekijken in de wanden. Ze had toch ingestemd met het feit dat ze rustiger aan moest doen. Dus dat deed ze, na de zeven maanden die voorbij waren gegaan. De zwartharige jongedame bleef langer in steden en ging er eerder van tevoren naartoe als ze ergens naartoe moest. Zoals nu, bij het Whitsun festival. Ze wilde daar graag heen, dus was ze er nu vast. De blauwogige meid plaatste zichzelf op een steen in een veldje naast het meertje waar ze Andy had ontmoet en waar Está bijna verdronken was. Ze haalde de tas los van haar rugzak, en haalde uit het ding de zwarte gitaar. Haar vingers gingen langs de snaren en draaiknoppen tot het ding zuiver was. Toen zette ze hem wat schuin neer en tokkelde een vrolijk melodie. Haar blauwe kijkers halfopen in het proces, met een lichte glimlach om haar lippen. Ze had geen last meer van het feit dat het kind in haar buik van de laatste persoon was waarvan ze zou houden. Het was gebeurd, en ze was blij dat hij het kind niet baarde. Zij zou hem of haar wél fatsoenlijk opvoeden.