Step one ..

Ze stemde in met zijn voorstel en liep alvast. Zachtjes werd hij vooruit getrokken. Het kreeg een gek gevoel toen hij haar zo voor zich zag lopen. Ze was enthousiast om iets te gaan doen. Maar dat wilde ze met hém doen. Met hém! Wie had dat gedacht? Hij vroeg zich af waar hij zoiets moois aan te danken had. Hij wist waarom zíj leuk was, maar wat maakte hem leuk? En ineens raakte hij afgeleid. De hand, waarmee hij de hare vast hield.. het voelde fijn. Zacht zelfs. De glimlach wilde niet van zijn gezicht af gaan. Maar dat vond hij niet erg. Hij was er zelfs blij om. De fotografe was net klaar met een ander koppel te fotograferen toen ze hen aan zag komen lopen.

In de tijd dat hij naar haar achterhoofd staarde met een glimlach draaide ze zich even om en een nieuwe golf van blijheid kwam over hem heen. Eigenlijk geloofde hij niet dat geluk bestond, maar hij durfde zichzelf nu best wel de gelukkigste jongen op aarde te noemen. Vervolgens vroeg Nala om de foto's. Ohja, dat was waarom ze die kant op liepen. Onze hyper-gefocuste Kenneth was het zelfs vergeten. Wat een vrouw niet allemaal kan doen met een man. De fotografe vertelde dat ze de foto's niet verkocht, omdat ze eigenlijk voor een fotowedstrijd waren vandaag. Maar ze vertelde wel dat Kenneth en Nala de foto's mochten hebben. Het was immers een foto van hen. Vervolgens vroeg de fotografe of ze de foto mocht gebruiken voor de wedstrijd. Kenneth was nog een beetje aan het dromen en kon niet echt antwoord geven.