Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit]

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] za mei 07, 2016 9:33 pm

Ze greep zijn arm en rende er op af. Hij was zelf niet zo snel dus het kwam voor hem wel onverwacht. Maar al snel zag hij er het leuke van in. Cecille was zó lekker enthousiast altijd. Het werd echt aanstekelijk. Ze renden samen in de richting van de optocht. Nog voor ze aan kwamen kon hij al enkele ballon versies van Pokémon zien. Dit was echt een hele leuke dag.

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] za mei 07, 2016 10:17 pm

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

Het duurde niet lang of het onderwerp van de optocht werd haar al duidelijk. Ballonnen in pokémonvorm. Het bracht dat kinderlijke enthousiasme bij haar naar boven waar menig volwassenen zich voor zouden schamen, maar Cecille kende sowieso al geen schaamte en dat was nou precies waarom ze het meestal goed met kinderen kon vinden. Ze hield haar eigen innerlijke kind nog altijd zo dichtbij als ze kon. “Wow, kijk!” riep ze spontaan uit, wijzend naar een inkomende ballonpokémon. Het was geen vechtpokémon, maar dat nam niet weg dat ze het enorm schattig vond. “Een Ralts!”

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] za mei 07, 2016 10:32 pm

Wow dat kinderlijke in Cecille vond hij echt aandoenlijk. Maar ook een beetje verdrietig, want hij dacht ineens aan de jaren die hij nooit meer zal beleven. Maar nu is het geen tijd voor verdriet! Vandaag is een mooie dag! "Wauw wat mooi!" Zei hij enthousiast. "En kijk daar! Een Elekid!" Hij zag een hele hoop gezinnen langs de kant van de weg staan. Maar natuurlijk vooral kinderen die precies met dezelfde verwondering naar de optocht staarde als Cecille. Zijn glimlach en glinsterende ogen verraadde zijn geluksmomentje.

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] zo mei 08, 2016 12:59 pm

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

Jean-Pierre zag, tot haar genoegen, ook de ballon die ze aanwees en koos toen enthousiast een andere pokémon uit om te bewonderen. Cecille’s blik landde nu ook op de Elekid, waarbij haar glimlach echt haar ogen bereikte. “Wat gaaf!” Elekid waren geweldige pokémon. Als ze ooit nog een elektrisch type aan haar team wilde toevoegen, dan werd het zeker weten een Elekid of Electabuzz. De blondine keek naar de overige ballonnen om er weer eentje uit te kiezen, maar op het moment wist geen enkele op dezelfde manier haar aandacht te trekken. Hierdoor begon ze zich echter wel af te vragen of vandaag misschien een speciale dag was. “Is er hier een festival aan de gang, ofzo?” vroeg ze nieuwsgierig aan de jongeman. Als dat zo was, dan wilde ze wel een kijkje nemen. Mits ze niet hoefde betalen, that is.

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] zo mei 08, 2016 4:11 pm

Aah, ze waren net twee kinderen, maar dan.. groter.. en luider. Hij had zichzelf waarschijnlijk heel schattig gevonden als hij zichzelf nu zou kunnen bekijken. De ballonnen wekte bij de blondine een vraag op. "Hmm, dat is een goeie.." Mompelde hij. Hij kon in ieder geval niets anders significants zien. Dat kwam waarschijnlijk door de grote groepen mensen en de ballonnen. "We moeten het maar gewoon eens vragen aan iemand denk ik." Hij begon om zich heen te kijken of hij iemand kon zien die het misschien wel kon weten.

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] zo mei 08, 2016 10:03 pm

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

Jean-Pierre had ook geen idee, maar hij kwam wel met een idee om daar achter te komen. Cecille stemde daar meteen mee in door breed naar hem te glimlachen en te knikken. “Goed idee!” sprak ze tegen de jongeman, waarna ze zich omdraaide en de persoon die achter haar stond meteen in vizier kreeg. Het was een man van ongeveer haar lengte en met brede schouders. Hij keek niet zo heel vrolijk, maar de jonge knul die voor hem stond gaf meteen weg waarom hij hier was. “Pardon meneer,” begon ze, proberend om de man zijn aandacht te trekken. Ze keek even onder de indruk naar de dikke krulsnor die op zijn lippen rustte, waar omlaag getrokken mondhoeken achter verstopt gingen. “Mag ik vragen waar de optocht voor is?”

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] ma mei 09, 2016 11:41 am

Cecille was echt de definitie van actie. Zonder ook maar een moment te wachten had ze al iemand om hun vraag aan te stellen. Het was zo'n figuur die je ook vroeger op de kermis of in het circus zag. De sterkste man heette die meestal. Hij had zelfs het krulsnorretje en alles. Het jongetje dat voor hem stond deed denken dat hij een vader was. Ook was duidelijk dat hij er niet wilde zijn. Maar dat hield de krijger niet tegen om toch de vraag aan hem te stellen. Hij bleef er maar een beetje duf bij staan. De blondine zou het wel eventjes regelen.

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] di mei 10, 2016 1:18 pm

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

De man nam haar rustig van top tot teen in zich op. Cecille dacht dat dit was om iets in te schatten, maar het kon ook om een andere rede worden gedaan. Ondanks zijn ruwe uiterlijk, verscheen er een kleine, smalende glimlach op zijn gezicht. Dat was al een pak van haar hart, want wie weet was deze man juist niet gediend van sociaal contact met anderen. “Mauville heeft vandaag iets te vieren,” sprak hij. Zijn stem klonk precies zoals de blondine hem zich had voorgesteld; laag en rauw. Voor ze echter kon vragen wat er te vieren viel, had de man de vraag waarschijnlijk al van haar gezicht gelezen. “Het is de viering van de oprichting van de stad.” Ah, dat verklaarde een hoop. Cecille richtte haar blik weer even op de ballonpokémon. Waarschijnlijk was dit dan voor de jongere inwoners bedoeld. “Oh, vandaar! Bedankt,” reageerde ze grijnzend op de man. Nu was ze tenminste weer wat informatie rijker.

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] di mei 10, 2016 4:56 pm

Er speelde zich iets af wat hij enkel kon beschrijven als een rare interactie. Hij dacht dat ze nog ging vragen wat er verder nog allemaal te doen was in Mauville, maar dat vroeg ze uiteindelijk niet. Dus hij nam de taak maar op zich om dat zelf maar te vragen. "Ehm," Begon hij rustig. "Betekend dat dat er ook nog allemaal andere speciale dingen in de stad te doen zijn?" Hij zette zijn meest beleefde glimlach op. Dat had die aardige meneer wel verdient.

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] wo mei 11, 2016 10:19 am

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

Haar blonde metgezel was slim genoeg om te vragen of er nog andere dingen te doen waren hierdoor. Cecille kon zichzelf wel voor haar voorhoofd slaan. Shiftry, daar had ze echt niet aan gedacht! Het was maar goed dat ze niet alleen was. Al was ze er waarschijnlijk zelf wel achter gekomen door rond te lopen, want dat was hoe zij het nou eenmaal deed. Dingen verkennen, zonder echt te weten wat ze aan het verkennen was. De man dacht even na en gaf toen vriendelijk antwoord op Jean-Pierre. “Op de binnenplaats is een kleine markt. Daar worden heel veel spullen verkocht voor kinderen en trainers. Je kan er ook eten halen tegen een kleine prijs,” vertelde hij. “Aan de noordkant van de stadspoorten staat een klein podium opgesteld. Amateurartiesten uit heel Hoenn treden er op.” Cecille keek meteen op toen ze dat hoorde. Artiesten bekijken kostte niks en ze had zo het vermoeden dat Jean-Pierre dat wel zou willen zien.

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] wo mei 11, 2016 5:48 pm

Hij begon letterlijk te trillen toen hij hoorde over het podium aan de noordkant van de stadspoorten. Hij maakte een buiging om te laten zien dat hij de man dankbaar was. En nu was het Jean-Pierre die Cecille's arm probeerde te grijpen, om vervolgens naar de aangegeven plek te gaan. "Die móét ik horen!" Zei hij tegen zichzelf. Hij zou misschien zelfs nog geïnspireerd kunnen raken door de amateurs. Je kunt immers van iedereen wel iets leren.
Hij probeerde zich te manoeuvreren tussen alle mensen door. Vooral kinderwagens, ballonnen en ijsjes ontwijken was lastig.

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] wo mei 11, 2016 9:25 pm

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

Cecille fronste toen ze Jean-Pierre een buiging zag maken, maar ze maakte er geen opmerking over. Daar kreeg ze ook de kans niet voor, want voor ze het wist waren de rollen omgedraaid en werd zij aan haar arm meegetrokken. Verbouwereerd bleef haar blik nog even hangen op de man met zijn zoon, waarvan laatstgenoemde verlegen naar de twee weglopende figuren zwaaide en Cecille met een glimlachje terug zwaaide. Haar aandacht werd echter algauw getrokken door de jongeman zijn woorden, waardoor ze hem nu met gemak bijhield in plaats van zich mee te laten trekken. “Rustig aan tijger, het noorden is hier niet ver vandaan,” grapte ze geamuseerd. Desondanks beende zij ook wat sneller, proberend tussen alle obstakels door te lopen.

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] do mei 12, 2016 4:39 pm

Ze liet zich meetrekken. Dat ze nog even naar beide heren wuifde zag hij al niet meer. Ze noemde hem even een tijger voor de grap. Maar voor hem betekende het even iets anders. Zijn kinderlijk enthousiasme was vandaag voor honderd procent aangewakkerd. En daar was haar opmerking eigenlijk het bewijs voor, vond hij. Die realisatie was voor hem erg waardevol en hij koos er daarom ook voor om lekker door te gaan met rennen met de verplichte brede smile uiteraard. Tussen kraampjes door, over bankjes heen en af en toe springend van enthousiasme.

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] vr mei 13, 2016 2:19 pm

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

Een reactie kreeg ze niet echt, maar Cecille was er niet door beledigd. Ze begreep zijn enthousiasme wel en kon een grijns van haarzelf daarom ook niet helpen. Het was een geluk dat ze uithoudingsvermogen had door al het sporten, anders was ze allang achterop geraakt. Helaas was ze wel een kluns en daarom sprong ze wat minder makkelijk over obstakels heen. Desondanks wist ze wel haar evenwicht te vinden, dus hoefde ze zich geen zorgen te maken over achterstand of dergelijke. Free runnen was in ieder geval niet voor haar weggelegd. Niet veel later hoorde ze muziek al haar oren reiken en werd het haar duidelijk dat ze er bijna waren.

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] za mei 14, 2016 11:10 am

Hij bedacht zich nu pas hoe moeilijk hij het Cecille eigenlijk maakte. Hij draaide zijn hoofd een klein beetje om te controleren of ze er nog was. Maar gelukkig kon onze sportvrouw de smalle muzikant wel bijbenen. Logisch eigenlijk. Ook hij kon de muziek al horen en hij kreeg de poort op zijn netvlies. Hij stopte even met rennen om weer wat extra zuurstof binnen te krijgen. Zo veel rennen was hij eigenlijk niet gewend. Hij boog zich voorover en legde zijn handen op zijn knieën. "Hoor," -hijg- "jij," -hijg- "ze ook?"

Gesponsorde inhoud

» Jean-Pierre Dupuit
» Is it too late now to say sorry? [&JEAN-PIERRE DUPUIT]
» Jean-Pierre's Pokédex
» Quack me up![+Jean-Pierre]
» For Arceus shake (OPEN)