{ do you feel like a y o u n g g o d? - kate griffin }

Clint voelde zich duidelijk maar weinig op zijn gemak tussen al die Voltorbs en Magnemites daar beneden. Hazel en haar kleine vriend hadden een hogere plek opgezocht op één van de generators, waar ze stilletjes mensen zaten te kijken. Ze leken vrij onschuldig, maar voor iedereen die keek stopte ze net haar tas terug over de rand. Ze had haar favoriete prankgereedschap in haar hand. Een bakje met tandpasta vermengd met een beetje water en smerig, goedkoop kiwisap. Het was precies vogelpoep. Clinton was niet al te dol op de prank, maar daar waren ze partners in crime voor. Hij pakte haar ooit wel terug in haar slaap. Een blond hoofd liep voorbij, één die Hazel niet had opgemerkt - of nu ja, dat dacht de student ranger in ieder geval. Het was een knap meisje. Een beetje sparen? Vooruit maar weer. De roodharige liet een klein beetje uit het bakje druipen, zodat het net naast de jonge vrouw beneden neerviel. Misschien een druppel kwam op haar zelf terecht. Nu ja... Zo erg was het nu ook weer niet. Razendsnel maakte Hazel het bakje dicht. Ze stopte het in haar tas, om daarna haar handen voor haar mond te vouwen. "Clint! Daar zoek je toch even een goede plek voor? Kijk nou eens wat je doet!" Het was moeilijk haar lachen in te houden, maar ze had het zichzelf goed aangeleerd.

Kate keek rond in het gebouw, waarom was ze hier ook alweer? Zij en Tara waren inkopen gaan doen in Mauville en toen ze wouden vertrekken was de draak afgeleid geweest en was nieuwsgierig geland bij het lege gebouw. Op alle pokémon na dan, daar waren er hier genoeg van. Heel, veel elektrische pokémon.. gelukkig was Tara immuun. Samen met de Flygon was Kate naar binnen gelopen om een beetje op onderzoek uit te gaan, het zou niemand pijn doen. Zolang ze niet op pokémon stapten dan. Bovendien, wie kwam hier? Nieuwsgierig keek Kate om zich heen, ze zou hier waarschijnlijk toch niet meer komen. Achter haar humde Tara opeens iets en een kledder viel naar onder, gevolgd door een stem. Verstijfd keek Kate naar wat er vlak naast haar op de grond was gevallen. Degene boven haar zei wat tegen haar.. Staravia? Niet-geamuseerd keek de blondine naar boven. "Misschien is een bos een betere plek?" opperde ze met haar blik op het duo boven haar. Tara ging naast haar trainer staan en keek de Staravia met samen geknepen ogen aan, ze was nooit zo'n fan geweest van vogels.