Egg-ceptional [Open]

Met het ei in haar armen volgde Kate de rest, waarom deed ze dit ook alweer? Oh ja, omdat ze niks te doen had en het technisch gezien haar werk was. Maar erg aanlokkelijk was het donkere gat voor haar niet. Natuurlijk zou Tara haar wel redden als het instortte en zo, de draak was deels Ground, maar toch. Wie ging hier vrijwillig in? De Zubat's die naar buiten kwamen hielpen ook niet. Niks aan te doen. Kate zuchtte en liep de rest achterna, Tara leek wel in de stemming om een of andere raar gat te onderzoeken. De Flygon trippelde opgewekt voor haar trainer uit en zorgde ervoor dat ze nergens tegenaan botste. Toch handig, als je alleen door op grond te staan de hele gang kon voelen. Net sonar, maar dan.. anders?

Kate veegde wat aarde van haar schouder en liep achter haar Flygon aan. "Kate is een achttienjarige Ranger," antwoordde ze met een grijnsje op de vraag. "Met een Flygon en Scolipede. En een ei." Om daar veel dieper op in te gaan.. best goede samenvatting eigenlijk. Wat kon ze er aan toevoegen? Haar verjaardag? Haar ervaringen? Haar interesses? Nah, was goed zo. "En wat is Kenneth voor persoon," kaatste ze de vraag terug, heerlijk die derde persoon. Tara draaide kort om om afkeurend te snuiven, ze verwachtte wel een béétje volwassen gedrag van haar trainer.. als één jaar oude Flygon had ze een voorbeeld nodig om naar op te kijken!

Verbaasd kwam Kate de ruimte in. "Dit moet van een van de kastelen zijn," mompelde ze nadenkend. Kon niet anders, toch? Wat was dit anders? Bewonderend keek ze om zich heen. Dit was een.. speciale ruimte. Maar ze was niet van plan iets te stelen, want waarschijnlijk was er vast wel iemand die het hier bewaakte.. mens of pokémon.

Uit Sinnoh eh? Dat was niet dichtbij. Kate keek kort naar het ei en herinnerde zich dat hier mogelijk een van de starters in zat, of dat was haar verteld. Kenneth begon meteen met tegenwerpen dat het onmogelijk een kasteel kon zijn. "Dat bedoel ik ook niet," reageerde Kate lachend. "Ik bedoel dat deze ruimte waarschijnlijk bij het Parfum Palace hoort." Wie had andere genoeg geld om zoiets te bouwen? Het leek echter al vergeten te zijn, anders zou het wel beter zijn verzorgd. Aan de andere kant lag het wel redelijk goed verborgen, je keek er makkelijk overheen. "Ik denk niet dat we nog in de Berry Field zijn," gaf Kate als antwoord. "Als dit echt van het kasteel is zijn we waarschijnlijk in die richting gegaan." Misschien zaten ze nu ergens onder de route waar ze Bella had gevangen, dat was ook bij het paleis geweest. Het was beter dit maar te laten en Tara de geheime gang te laten bedekken, want eerlijk gezegd was dit niet iets waar mee te maken wilde hebben. Ze was geen schatzoeker!

"Ik denk dat het gewoon een verborgen ruimte is," reageerde Kate onverschillig. Want dat was wat rijke mensen deden, hun rijkdom verstoppen zodat niemand er bij kon. En het ook zo mooi mogelijk maken, want dat was de ijdelheid in de rijken. Niks voor haar tho, ze had liever haar simpele boomhuis in Fortree. Kenneth was lekker bezig en slaagde er in te vallen. Tara grinnikte bij het zien van de jongen en stampte zachtjes op de grond, misschien kon ze meer gangen ontdekken. Maar voor ze er diep op in kon gaan merkte Kenneth iets op. "Een Diglett?" herhaalde Kate verbaasd met haar blik op het plafond. "Waar?" Zo goed kon ze het ook niet zien. Haar Flygon leek het echter wel op te merken en klapperde met haar vleugels. Binnen een paar seconden was ze richting het dak gevolgen om het beter te onderzoeken, was veilig, toch?

"Mensen," reageerde Kate met haar blik op het plafond. Voor wie anders? De meeste pokémon waren niet geïnteresseerd in kostbare voorwerpen, en het was niet alsof hier een of andere groep Murkrow woonde. "De lichtjes," mompelde Kate terwijl ze de vorm probeerde te herkennen. Maar ze was niet zo bekend met Diglett's en ze zag het gewoon niet. Tara kwam ook weer naar de grond en staarde naar de muren, zij vond het een stuk interessanter dan haar trainer. "Ik heb werkelijk geen idee," reageerde Kate met een blik op de jongen. Ze vond dit allemaal maar meh, veel liever ging ze voor het ei zorgen. Want daar werd ze voor betaald..

Interesse voor dit soort dingen had ze nooit gehad, dat lag niet aan dat het niet interessant was of bijzonder. Maar doordat haar ouders archeologen waren geweest had Kate gewoon niet zo'n interesse in dit soort dingen. Zelfs niet na haar geheugenverlies. "Gaan we weer?" vroeg het meisje toen ze zag dat haar gezelschap zijn zaklamp weer aan deed. Maar voor hij dat kon doen klonk er een stem. Verbaasd keek Kate op, een bewaker? "Ik geloof het ook," mompelde ze toen Kenneth een opmerking had gemaakt. "Wat wil je?" vroeg ze aan de nieuw verschenen persoon. Was hij echt een bewaker?

Hij was ook niet de vrolijkste thuis.. Kate fronste en keek naar Tara, maar de Flygon had er ook niet zoveel van begrepen. De man droeg op zijn pokémon een aanval te doen, maar Kenneth deed net een poging de man te kalmeren. Daardoor werd hij geraakt door de aanval en moest terug stappen. Kate overwoog haar opties, wat kon ze in dit geval doen, maar voor ze een actie kon ondernemen was Tara haar al voor. Boos stapte de Flygon naar voren, met een Stone Edge probeerde ze de weg tussen de man en haar trainer te blokkeren. Maar dat was niet de slimste actie. Kate merkte hoe de muren onstabiel trilden, dit ging niet goed komen.. "Rennen?" opperde ze met een blik naar de stenen voor haar, voor alles zou instorten.