{horde}[Route 11] A little rascal

“Dus zo ziet Geosenge Town eruit.” Sam keek met vrolijke twinkelende ogen rond door een stadje waar hij na de boottocht naartoe was gereisd. Het heette Geosenge Town en voor de eerste keer om hier te zijn vanwege de geruchten die hier rondgingen en hij was er best van onder de indruk dat die stenen zo groot waren. Celia was er net zo onder de indruk van als haar trainer terwijl ze op een rots stond naast Flora. De Bulbasaur was evenals nieuwsgierig als de jongen en de Pikachu maar liet dit minder lijken dan nodig was want Max daarentegen had enkel zijn armen achter zijn hoofd gevouwen en leek niet zo heel erg geïnteresseerd te zijn als de rest. Maar dat hoefde ook niet.. niet iedereen hoefde hetzelfde te delen. “Zullen we verder gaan?” stelde de jongen vervolgens voor waarop zijn Pikachu uitbundig knikte. Sam grijnsde waarna hij zijn Bulbasaur opraapte van de grond en richting een mark liep.

Terwijl Sam en zijn groepje Pokémon verder trokken werd er op de markt die daar plaatsvond, een woeste kreet geslaakt door een van de marktlui. Een kleine Pichu rende met een stuk brood tussen zijn kleine tandjes tussen de vele koopwaar door schoot, in een poging om de woeste man van zich af te schudden. Het gele wezentje versnelde zijn pas waarna hij via de grond alrennend op een vrouw met een hoed sprong en via de afgedekte kraampjes door rende. “Kom hier vuile dief!” riep de man naar het gele muisje maar de Pichu gaf er geen gehoor aan toen de man even op adem moest komen, richtte de Pichu zijn kleine zwarte oogjes op de omgeving. Die was hij voorlopig even kwijt! Hij liet een grijnsje verschijnen terwijl hij het brood nog vast hield tussen zijn tandjes waarna hij stopte met rennen en naar beneden sprong. Zoekend naar een plekje waar hij ongestoord zijn lunch kon opeten die vond hij tussen kratten waar appels in lagen. Het voelde verleidelijk om er daar ook een van te pikken maar de kans hiervoor kreeg hij niet. Een jong mens met een Pikachu en twee andere Pokémon kwamen zijn richting op gelopen waarna Pichu zich snel achter de krat met appels verstopte.

Celia trok aan de broekspijp van de jongen die omlaag keek en zag dat zijn Pikachu naar een krat met appels wees. “Pikapi,” zei Celia met grote twinkelende oogjes waarop de jongen geen nee kon zeggen. Ze had eigenlijk gewoon honger dus veel kon ze er ook niet aan doen toen ze Max zichtbaar met zijn ogen zag rollen. Sam liep naar het kraampje toe waar een vriendelijke uitziende oude man achter stond. “Kan ik je ergens mee helpen?” vroeg deze waarop Sam een appel aanreikte en zijn Pikachu al stond te watertanden. Algauw werd het gele wezentje afgeleid en spitste alert haar oortjes toen ze een kleine gedaante achter de krat zag liggen. Het houten ding kantelde waarna de appels eruit vielen en Celia kon opmerken dat het een Pichu was. Een soortgenootje. “Celia, wat doe je?” vroeg Sam waarbij de Pikachu opkeek en onder de kraam wees. De Pichu trilde van angst waarna hij op de jongen afsprong en de appel uit zijn handen griste en ervandoor. “.. Hey, kom terug! Die is van mij!” riep Sam waarna hij zich snel omdraaide maar de dief was al verdwenen. Max draaide zich ook al om maar Celia was de gene die de achtervolging inzette. De jongen keerde zijn Buizel en Bulbasaur snel terug in hun Pokéballen waarna hij zelf ook achter de twee Pokémon aanrende.

Pichu rende met de appel in zijn armpjes dat er wat lomp wat uitzag omdat hij zo klein was, werd hij al snel ingehaald door Celia en Sam. “Laat hem niet ontsnappen, Celia! Doe je Quick Attack!” riep hij naar de Pikachu die even twijfelde maar toch besloot om te doen wat Sam vroeg. Als hij gevangen zou worden dan kon zij hem misschien wat leren betreft normen en waarden. Dat stelen niet hoorde enzo. Celia zette zichzelf af tegen de grond af en beukte met een flinke kracht in op de Pichu die de appel losliet en naar achter viel op zijn achterste. Desondanks kwam hij des te sneller weer overeind en vuurde een Thundershock af op de Pikachu. Dit deed de Pikachu echter niet veel toen ze haar staart als bliksem afleider gebruikte. “Pi!” riep Pichu geschrokken uit. “Doe je Electro Ball!” riep Sam naar de gele muis die knikte en met een snelle beweging van haar staart een grote gele bal op het kleine muisje afvuurde. De Pichu was hier lichtelijk onder de indruk van waardoor hij niet de moeite nam om te ontwijken en de volle laag een stukje door de lucht vloog en tegen een rots tot stilstand kwam. “Maak het af met een Quick Attack!” weer zette de Pikachu zich af tegen de grond waar ze op de arme inbeukte. Ze had ergens medelijden met hem maar zag vanuit haar ooghoeken dat Sam een lege Pokéball tevoorschijn haalde.. zouden ze nog een aanval uit voeren?

Sam vond het moeilijk om de beslissing te moeten nemen tot nog een aanval waar de Pichu eigenlijk geen kans al had gemaakt tegen een ervaren Pikachu. Hij ging het wezentje vangen maar dan moest hij er wel zeker van zijn dat de Pokémon bleef zitten. Pichu kwam al overeind dus nog een Electro Ball zou moeten werken. “Celia, gebruik nog een keer je Electro Ball op de Pichu!” riep Sam naar de Pikachu die al knikte en de gele ball op de Pichu afvuurde. De Pichu die al moe was van de vele ontsnappingspogingen en de aanvallen van de Pikachu, deed geen moeite meer om de gele bal te ontwijken en kreeg voor een laatste keer de electro ball te verduren en stuiterde een aantal keer over de vloer heen. Sam gooide daarop snel de Pokéball die met een boogje op de Pichu afvloog en werd opgezogen door de rode straal. Net zoals in het spookhuis bleef de Pokéball in het gras heen en weer wiebelen. Nu pas merkte Sam dat hij en Celia buiten het dorp stonden maar hij was daar niet echt mee bezig.. hij hoopte dat de Pichu bleef zitten..


Celia used moves:

2x Quick Attack

2x Electro Ball

Na een aantal keer heen en weer te hebben gewiebeld klapte de Pokéball weer open en kwam de gele muis weer voor tevoorschijn uit de witte straal. In tegenstelling tot Kyran die wel meteen de eerste keer was blijven zitten. Sam bedacht zich nu pas dat elektrische aanvallen niet echt veel effect hadden op een Pichu. Hij trilde op zijn kleine pootjes want de klappen die hij had opgelopen hadden best veel schade opgebracht. Celia keek naar achter in afwachting van wat haar trainer zou doen die enkel grijnsde. De Pichu ontlaadde zijn energie die rechtop de Pikachu afging maar kalmpjes de Thunderschock wilde opvangen door haar staart de lucht in te steken. De kleine muis liep zelf ook nog eens schade op door zijn eigen aanval en wankelde even naar achteren. “Celia doe ook je Thundershock!” riep Sam naar zijn Pikachu die knikte en vervolgens naar voren sprong om de elektrische straal op de Pichu af te vuren, hij keek angstig naar de sterke straal van Celia en incasseerde de hevige klap. Voor een derde  keer op een volgende rij werd hij naar achter geslingerd maar kwam ondanks alles toch op zijn pootjes terecht. Hij zakte er even doorheen.“Electro Ball!” Celia knikte en slingerde met een ferme zwiep de gele bal op de Pichu af. Hij werd geraakt maar gooide ondanks alles toch een handje vol met zand naar de Pikachu toe. Deze verwachtte het niet en ondanks het geen officiele aanval was deed het behoorlijk veel pijn. Haar ogen begonnen te tranen van de irritatie in oogjes. De Pichu grijnsde triomfantelijk waarna Sam bezorgd op zijn Pikachu afliep.

Dit was het moment om over te gaan op een ander. “Celia, kom maar terug,” sprak hij de Pikachu toe die hij oppakte en in zijn arm vasthield. Hij gooide de Pokéball van Max tegen de grond aan die openklapte. Hij was weliswaar in het nadeel maar wel ervarende dan de Pichu. Pichu dacht hier blijkbaar ook aan en ontlaadde vervolgens opnieuw zijn Thundershock. Sam liet dit echter niet gebeuren. “Max ontwijk, en doe je Sonic Boom!” riep hij naar de Buizel die zelfverzekerd knikte en zijn staart wit op liet lichten, een paar schokgolven kwamen hiervan en doorkliefde zonder enkele moeite de Thundershock die werd afgebroken toen hij de volle lading kreeg. Max duwde trots zijn poten in zijn zij toen de Pichu met moeite overeind kwam en dreigend vonkjes uit zijn roze wangetjes liet komen. Echter was dit al teveel gevraagd voor zijn te kleine lichaampje waarop de jongen zijn beslissing moest maken om nog een aanval te laten uitvoeren. Hij wilde er alleen zeker van zijn dat hij nu bleef zitten. “Max, maak het af met nog een Sonic Boom!” riep Sam naar de Buizel die knikte, vervolgens opsprong en zijn staart wit liet oplichten, schokgolven afvurend op de kleine Pichu die tegen een rots werd geslingerd en naar de grond zakte. Sam hoopte dat als hij nu zijn Pokéball zou gebruiken dat het wezentje bleef zitten. Hij pakte de Pokéball die hij eerder had gebruikt van de grond af en gooide deze met een klein boogje op de kleine muis, die voor een tweede keer werd opgezogen door de rode straal. Gespannen keken Sam en Max toe hoe de bal in het gras heen en weer wiebelde terwijl Celia uit alle macht het zand uit haar ogen wreef.


Celia used moves:

1x Thundershock

1x Electro Ball



Max used moves:

2x Sonic Boom

 Het pling geluidje bevestigde al snel dat de jongen de Pichu gevangen had en keek grijnzend naar Max die enigzins triomfantelijk naar de Pikachu keek. Celia keek hem nijdig aan maar dat duurde echter niet lang voor dat Sam naar de bal liep en deze opraapte. Met glinsterende ogen keek hij naar de Pokéball maar werd zijn blik ietsjes serieuzer toen hij terug dacht aan de voorval op de markt. Sam zuchtte waarna hij het voorwerp aan zijn riem klikte en zich naar zijn Pikachu draaide die nog last had van tranende oogjes en moeite deed om het zand uit haar oogjes te krijgen. “Gaat het, Celia,” sprak hij bezorgd tegen de gele muis die hem met knipperende oogjes aankeek, waarna hij zich op de Buizel richtte. “Max, kan jij voorzichtig wat water in de oogjes van Celia spuiten?” vroeg hij aan de Buizel die knikte, hij blies zijn wangen bol en liet een klein straaltje water over het snoetje van de Pikachu vallen. De vuiligheid en zand spoelden er automatisch uit maar Celia kon nu wel weer wat beter zien. Sam droogde het kopje van de Pikachu af waarna hij weer opstond en zijn twee Pokémon aankeek. “Kom, we gaan.”