Not a berry good plan

Het was zo verdomd warm dat zelfs Reese zijn gewoonlijke hypere buien waren afgenomen tot vermoeide zuchtjes. Ook al was het lente, het leek wel alsof iemand de zomer had aangezet en op volle kracht gedraaid. Uitgeput liet ze zich neerzakken tegen een boom en zocht hulpeloos naar haar flesje water. Toen ze dit eindelijk te pakken uit gekregen uit de rommel genaamd haar tas, begon ze gulzig van het lauwwarme water te drinken en gaf het flesje vervolgens aan Apollo, die het weer doorgaf aan Reese. "We nemen een kleine pauze, oké?" Glimlachte ze en liet haar hoofd tegen de stam van de boom zakken, om vervolgens gelijk in een lichte slaap te zakken.
Een klein besje rolde tegen haar hand en gelijk vlogen haar oogleden open. Wat.. huh? De zon was langzaam al onder aan het gaan. Waar waren ..? Maar ze zag al snel de twee pokemon, in een wat geheimzinnig kringetje zittende. Reese was de eerste die haar opmerkte en porde Apollo, die overeind krabbelde en gelijk iets onder de struik schopte. "Wat hebben jullie daar?" Vroeg ze en kwam eigenlijk gelijk al vooruit. Apollo probeerde haar weg nog te versperren, maar Abigail was eerder bij de struik dan dat hij iets kon doen en duwde de takken opzij. Daar lagen een hele boel berries. Gestolen berries ..! Reese begon tegen haar aan te kruipen en wees beschuldigend met zijn pootje naar Apollo en trok een beteuterend gezichtje. "Ja, ja, jij bent even medeplichtig als Apollo, jongeman!" Repte ze streng en Reese liet zich met een arrogant zuchtje op de grond vallen. Toen Abigail haar blik weer wierp op de berries waren ze weg. Apollo was snel, maar zo snel ..?
De struik werd opgeduwd door een pokemon, een kleine pokemon wiens handjes onder het bessensap zaten. Nu was het geen raadsel wie de berries had opgegeten. Nieuwsgierig haalde Abigail haar pokedex erbij en kwam erachter dat deze pokemon een Munchlax was. It conceals food under the long fur on its body. It carts around this food stash and swallows it without chewing. Oké dan.. De Munchlax keek wat arrogant neer op Reese, die gelijk weer op zijn pootjes krabbelde en tegen de wilde pokemon begon te brabbelen. Hmm. Misschien ..?
"Gebruik je Bite, Reese!" Riep Abigail plots en Reese keek wat verbaasd op, helaas, want hierdoor zag de Munchlax zijn kans schoon om hem een klap uit te delen.. of meer een lik. Reese verstijfde door de plotselinge tong die over zijn kop ging en trok een vies gezicht bij het speeksel. Ieuw. Toch kwam hij in actie en zette zijn nog ronde tandjes in de Munchlax, die niet heel erg snel was. Wild begon hij met zijn kop te schudden en een paar berries vlogen onder de vacht van de Munchlax uit. De kleine pokemon slaakte een kreet toen zijn kostbare bezittingen over de grond rolden. Snel rolde de Munchlax zich op in een defensieve bol, Reese nam zijn afstand weer. "Rage!" Een aanval waarvan ze spijt kon krijgen, want Reese moest aangevallen worden. De Munchlax had hier gelukkig geen flauw benul van en gebruikte een wat matig gemikte Tackle op haar Bagon. Reese werd naar achteren geduwd, maar beukte met zijn steenharde kop tegen de Munchlax aan. Een klap was al geïncasseerd, dus ging zijn aanval omhoog. Abigail kon niet veel meer doen, aangezien ze de Rage-aanval niet kon onderbreken, maar ze wenkte Apollo dat hij stand-by moest blijven voor als het Reese te veel werd.
De kleine Bagon kreeg keer op keer een aanval te verwerken, na twee Tackles en een Lick leek Reese echter wat uitgeput te raken, maar de woede die in zijn ogen vlamde was groot. Hij was uitgeput, maar kon nog door die vlam verder. Met een luide strijdkreet zette hij zich af van de grond en ramde de Munchlax in zijn maag. De pokemon maakte een luide -oef- toen hij neerkwam en bleef even uitgeput op de grond liggen. Hierbij gaf Abigail het teken voor Apollo om in te stappen. Voor de zekerheid liet ze Reese terugkeren in zijn pokeball, Rage had hem althans nog steeds onder controle.
"Quick Attack, Apollo!" Riep ze uit. Nu de Munchlax net overeind was gekomen, haastte de Treecko zich al in zijn richting met een gigantische snelheid die hem bijna onzichtbaar maakte. Door de snelheid was de impact groot en gleed de wilde pokemon nog wat verder over de grond. "Pound!" Zei ze vervolgens en de Treecko rende weer op zijn verzwakte tegenstander af, die hij een klap gaf met zijn groene staart. Toen zag Abigail in dat de Munchlax er genoeg van had en stopte ze met het gevecht. Apollo voegde zich weer aan haar zijde en ze liet de Munchlax gaan.
Gelijk haalde ze Reese's pokeball er weer bij en zag een nog wat boze Bagon voor haar ogen verschijnen. Snel raapte ze een Oran Berry van de grond op en reikte Reese deze. De Bagon keek met een vlammende blik haar kant op, maar leek haar weer te herkennen. Langzaamaan kalmeerde hij en zijn houding meer en meer en zette hij zijn tandjes in de blauwe berry. "Goed gevochten Reese, ik zie al dat je straks een hele sterke pokemon wordt." Glimlachte ze trots en gaf hem een aai over zijn kop. Ze gaf een dankbaar knikje aan Apollo, dat hij het gevecht grotendeels aan zich voorbij had laten gaan, maar ook de Treecko leverde steeds betere prestaties.

Haar Treecko zocht weer een plekje op in de schaduw van de boom waar ze net in slaap was gevallen, maar voordat hij kon gaan zitten, werd hij bijna omver gerend door een andere vreemde pokemon. Apollo sprong nog net uit de weg en nam een offensieve houding aan. Abigail stapte nog net op tijd voor Apollo, voordat hij de aanval in ging en haalde haar pokedex er snel bij. Het bleek een Froakie te zijn. 'It protects its skin by covering its body in delicate bubbles. Beneath its happy-go-lucky air, it keeps a watchful eye on its surroundings.' Was de uitleg van de encyclopedie. Wat deed zo'n pokemon hier? Het was misschien wel veels te warm en nog nooit had ze zo'n pokemon gezien, zelfs niet in haar korte tijd in Kalos, want aan zijn nummering te zien was deze pokemon afkomstig uit deze nieuwe regio.
"Smartie!" Direct kreeg ze een antwoord. Een Trainer, een meisje misschien een paar jaar jonger dan zij was, verscheen plots, de naam roepend van de Froakie. Zwijgend liet Abigail haar blik weer naar de kikker pokemon glijden. Apollo, gerustgesteld, kwam achter haar vandaan en bekeek de pokemon goed. De Trainer koos er echter eerst voor haar pokemon te bekijken, dan iets te zeggen, maar uiteindelijk stroomden de woorden dan toch uit haar mond. "Mooie Pokémon heb je." Reese krabbelde dichterbij, gehoord hebbende dat hij een complimentje had gekregen en maakte een vrolijk geluidje. "Ik heb nog nooit een Treecko gezien, om eerlijk te zijn heb ik er nog nooit van gehoord. Hoe kom je aan die Pokemon? Ik ben Aisha, by the way en dit is Smartie."
Abigail glimlachte voorzichtig. "Ik ben Abigail en leuk je te ontmoeten. Ik dacht al dat deze pokemon zijn Trainer kwijt was." Glimlachte ze en tegelijkertijd voelde Apollo zich weer helemaal gerustgesteld. "Apollo hier is mijn starter pokemon, hij komt, net zoals ik en Reese, uit Hoenn. Daarom heb je ze niet gezien, neem ik aan, want jij komt uit deze regio, toch?"

"Aangenaam kennis te maken." Glimlachte het jongere meisje terug. Apollo bestudeerde de Froakie nog even, terwijl Reese wat om zich heen aan het kijken was, op zoek naar andere berries. "Hoewel ik niet denk dat Smartie mij kwijt was, ik denk eerder dat hij jouw Pokémon wilde bewonderen. Wij zijn namelijk nog maar beginners op het gebied van Pokémon gevechten en dat soort dingen." Abigail hief haar wenkbrauwen even wat verbaasd op. Be-bewonderen..? Nou ze ging er bijna van blozen zeg. Zelf was ze nog maar een jaartje Trainer -ja maar want ze had wel gehoord van trainers die al tien jaar in dit vak zaten-
"Ergens zou ik wel een Pokémon gevecht met je willen, maar ik denk niet dat dat goed af zal lopen voor Smartie." Zei ze plots en Abigail merkte op dat Apollo tussen versmalde oogleden naar de Froakie keek, die hem met grote ogen aankeek. "Er is geen gemaar in gevechten." Glimlachte Abigail. "Maar het hoeft niet hoor."

"Misschien kun je me wat tips geven voor Pokémon gevechten?" Daar kwam Aisha op en ondertussen was Abigail gaan zitten op de grond, waarbij Reese gelijk op haar schoot sprong. "Ja natuurlijk." Glimlachte ze. "Ik kom uit de Hoenn regio en daar was de contest rage voor het eerst. Ik denk dat ik het een beetje heb overgenomen in mijn gevechtstijl, maar ik combineer aanvallen van mijn pokemon, niet om ze mooier te maken, maar om ze sterker te maken. Zo gebruik ik een Quick Attack voor een Pound om Apollo meer impactkracht te geven voor zijn Pound. Zo kan je aanvallen ook als verdediging gebruiken." Ze keek even naar de Froakie, een water pokemon. "Zo zou je Froakie Bubble kunnen gebruiken om een tegenstander die met een grote snelheid op hem afkomt om hem af te remmen met zijn bubbels."

Aisha was zo te zien erg blij met haar willekeurige uitleg en dat bracht een glimlach op Abigail's gezicht. "Het begint al een beetje te schemeren en de nacht zal vast niet zo warm zijn als deze dag. Ik zal ergens een slaapplek moeten vinden..." Een klein fronsje verscheen op haar gelaat en ze besloot even om zich heen te kijken, waarna ze inderdaad een donkerdere hemel zag. Daarom was het plots minder warm geworden. Hm. "Waarom niet in het pokemon center in Camphrier? Of je moet van kamperen houden hier met al die Munchlax's." Grijnsde ze.