Berry fight[Open]

Rustig liep het meisje het dorp binnen. Het was al aardig donker aan het worden, dus waarschijnlijk zou het beter zijn om hier te blijven overnachten. Dat was ook eerlijk gezegd haar plan geweest, want ze had geen zin om weer ergens in de wildernis te moeten overnachten. Dat was haar al een aantal keer gebeurd en met deze kou was het niet echt iets prettigs om te doen. Ze was dan ook blij dat ze in Camphrier Town aangekomen was. Misschien was het wel verstandig om hier nog een paar dagen te blijven. Hierna zou ze tenslotte direct doorgaan naar Cyllage City en dat zou nog wel een stukje reizen zijn. Waarschijnlijk zou dat beter te doen zijn als het wat warmer was, maar ze was nog steeds van plan om binnenkort de gym daar uit te gaan dagen, dus zou ze waarschijnlijk niet veel keuze hebben dan om er naartoe te reizen. Een geeuw ontsnapte haar mond en even glimlachte ze naar de Braixen die naast haar liep. Ze had er een soort van gewoonte van gemaakt om de pokemon naast haar te hebben terwijl ze aan het reizen was. Dit deed ze eerder met Ruby, maar de Fletchinder was vrij groot geworden sinds ze geëvolueerd was en dat maakte het niet altijd even makkelijk.
Ze wenkte dan ook de Braixen en liep naar het pokecenter toe. Eenmaal binnen liep ze naar de balie toe en vroeg ze om een kamer, waarna de vrouw achter de balie haar een sleutel gaf voor een kamer. Ze zou morgen wel kijken wat ze zou gaan doen, maar voor nu wilde ze liever gaan slapen. Ze keek dan ook even kort naar het nummer op de sleutel en ging daarna naar de kamer toe met hetzelfde nummer en opende de deur. De Braixen liep al snel voor haar de kamer in en zij volgde voor ze de deur sloot en even de kamer rondkeek. Het was een normale kamer met de dingen die ze nodig had en daar was ze wel blij mee, want je wist nooit goed wat voor een kamer je kreeg als je er naar eentje vroeg. Hana wilde het liefst meteen het bed induiken, maar het zou waarschijnlijk verstandiger zijn om eerst even te gaan douchen en daarna in haar pyjama te gaan, want slapen in je gewone kleren was nooit een goed plan. Ze deed dan ook haar kleren uit en liep ondertussen naar de douche toe. Ze had wel behoefte aan het warme water van de douche, vooral na zo’n koude dag als vandaag. Na de douche trok ze haar pyjama aan en wenste de Braixen een goede nacht voor ze in bed kroop en daar niet veel later in slaap viel.
De volgende morgen werd ze wakker met de Braixen die half op haar lag. De pokemon was blijkbaar bij haar op bed gaan liggen, waardoor hij uiteindelijk half op haar was gaan liggen. Ze duwde de pokemon zachtjes van haar af en ging het bed uit, waarna ze zich aankleedde. Ze moest nog even gaan bedenken wat ze vandaag zou gaan doen, maar het was misschien geen slecht idee om een keer te gaan kijken bij de berry fields. Het was dan wel winter, maar het kon geen kwaad om daar even naartoe te gaan. Ze was er namelijk altijd al nieuwsgierig naar geweest, maar misschien was het toch niet zo’n goed idee sinds er waarschijnlijk niet veel te zien zou zijn. Ze schudde de gedachte alleen weer snel weg en pakte daarna een pokeball en liet er de Dewott uit. Dewott en Braixen konden niet altijd evengoed met elkaar overweg, maar ze hoopte dat het vandaag goed zou gaan. ”Oke, vandaag gaan we even bij de Berry fields kijken.” Zei ze en peilde even de reactie van de pokemon, maar gelukkig gaven ze beide enthousiaste geluiden en ze glimlachte dan ook even kort. ”Laten we dan maar gaan!”
De Berry fields waren gelukkig niet ver van Camphrier Town en het duurde dan ook niet lang voor ze er was met de twee pokemon. Zoals ze al had verwacht was er nu niet veel te zien, maar het bleef toch indrukwekkend om een plek te zien waar ze berry’s groeiden. Zelf had ze het namelijk nog nooit gedaan en kocht ze de berry’s maar gewoon bij kraampjes. Ze had er dan ook nog steeds wel een paar in haar tas zitten en misschien was het wel handig om die nu met haar pokemon te delen, gezien ze niet wist hoelang ze nog goed zouden blijven. De twee pokemon waren alleen al verdwenen van haar zijde en toen ze naar ze zocht met haar ogen waren ze aan het rondrennen. ”Braixen, Dewott, willen jullie een berry?” Vroeg ze en de twee pokemon kwamen bijna meteen op haar afstormen. Ze keek daarom ook snel in haar tas om te zoeken naar een berry en haalde er eentje uit. Ze kon er alleen niet nog eentje vinden en ze wist bijna zeker dat de pokemon geen zin hadden om te delen. ”Ehm… Blijkbaar heb ik er nog maar eentje.” Ze was nog maar nauwelijks klaar met haar woorden of de twee pokemon keken elkaar aan met een uitdagende blik. Ze waren duidelijk niet van plan om de ander de berry te gunnen. ”We kunnen hem ook eerlijk delen?” Stelde ze voor, maar de twee pokemon luisterden al niet meer naar haar en keken elkaar aan met een kwade blik. De Braixen pakte zijn stok die hij altijd in zijn staart hield en de Dewott pakte haar schelpen, waarna de twee elkaar nog even aanstaarden voor ze op elkaar af begonnen te rennen. Hana wist dat het verkeerd zou kunnen aflopen als ze de twee niet zou stoppen, maar wat zou ze moeten doen om ze te stoppen? De Dewott haalde als eerste uit naar de Braixen, waarna de vuurpokemon wat Ember uit zijn bek liet ontsnappen en het naar de Dewott afvuurde. De Dewott ontweek het en stond klaar om haar Aqua Jet te gebruiken. Hana wist nu dat ze de pokemon helemaal moest stoppen, want de Dewott zou de Braixen nog aardig wat pijn kunnen doen en dat wilde ze niet hebben. ”Stoppen nu jullie twee!” Riep ze dan ook met een kwade ondertoon in haar stem. De twee pokemon leken er alleen niet veel van aan te trekken en negeerden haar. Het leek er alleen wel op dat ze elkaar nog aan het aftasten waren, maar hoelang zou dat nog doorgaan?

Het leek er niet op dat de twee pokemon snel zouden gaan stoppen en Hana wilde al naar een pokeball pakken van een van haar andere pokemon, ook al twijfelde ze wel even voor een moment. Dit kon namelijk erger worden als ze er nog een pokemon bij zou betrekken en het leek er ook niet op dat de twee pokemon zouden luisteren als ze ze probeerde terug te doen in hun pokeballs. Plots hoorde ze iemand een commando geven achter haar en ze zag hoe er een Pidgey op de Braixen en Dewott afvloog en een wervelwind begon te creëren. De twee pokemon die elkaar tot nu toe nog aan hadden zitten staren keken verbaasd op naar de nieuwe pokemon die erbij was gekomen. Door de wind werden beide pokemon wat naar achteren geblazen en snel handelde Hana door de twee pokeballs te pakken van de pokemon en ze terug te roepen. Gelukkig lieten beide pokemon zich terughalen in de pokeball, maar dat kwam waarschijnlijk vooral omdat de pokemon verbaasd waren door de actie van de Pidgey.
Een zucht van opluchting verliet haar mond, want ze was wel blij dat het over was zonder dat er al te veel verkeerd was gegaan, ook al had het wel slecht af kunnen lopen en dan vooral voor de Braixen, gezien de Dewott in het voordeel was en ook wat sterker, maar daar hoefde ze gelukkig nu niet aan te denken. "Gaat het? Ik dacht dat je wel wat hulp kon gebruiken" Bij het horen van de stem draaide ze zich om naar het meisje waar de Pidgey van bleek te zijn. "Het gaat wel, die twee hebben elkaar nooit echt gemogen en het lijkt erop dat het deze keer verkeerd ging." Begon ze. "Maar in ieder geval bedankt voor het helpen, want ik wist even niet wat te doen." Ze moest die twee echt leren met elkaar om te gaan, maar dat zou nog niet het makkelijkste worden. Het leek er namelijk echt op dat de twee pokemon precies het tegenovergestelde van elkaar waren.

Het meisje dat haar had geholpen leek haar ongeveer even oud te zijn, ook al kon ze er ook wel naast zitten. Plots maakte het meisje een sprongetje en kwam ze op haar aflopen, waarbij Hana even afwachtte wat het meisje nou eigenlijk van plan was. Alleen toen ze iets zei over zich nog niet voorgesteld te hebben werd het ineens duidelijk. Het meisje stak haar hand uit terwijl ze zich voorstelde als Nola Skylar. "Aangenaam, mijn naam is Hana Brooke." Stelde ze haarzelf ook voor en pakte de uitgestoken hand van Nola beet een schudde hem even voor ze weer losliet en haar hand weer terugnam. Toen het meisje over haar Pidgey volgde Hana de vogel met haar ogen en hield even haar hand op een van haar pokeballs. Ze zou namelijk ook haar eigen Pidgey er nu uit laten gaan, misschien dat dat wel leuk was. "Pidgeys zijn leuke pokemon, ik heb er zelf namelijk ook eentje." Zei ze en pakte toen toch maar de pokeball om de Pidgey eruit te laten. Even keek hij kort om zich heen, maar toen hij de berries in de gaten kreeg liet hij een kort begroetend geluidje horen aan Nola voor hij net zoals Pagan wegvloog naar de berries. "Normaal zou hij zich wel beter voorstellen, maar hij houdt nogal van berries." Zei ze half verontschuldigend voor de vogel, aangezien het misschien een beetje raar was geweest dat hij ervandoor was gegaan na Nola maar kort begroet te hebben.

Hana glimlachte even bij de woorden over het brutale gedrag van de pokemon en richtte even een blik op de plek waar haar Pidgey net verdwenen was. Alleen toen Nola weer wat zei draaide ze haar blik weer terug om niet veel later een Dedenne tussen hun in te zien staan. De kleine pokemon heette dus Néné, misschien was het ook nog wel een idee om nog een van haar pokemon tevoorschijn te laten komen, maar ergens leek het haar ook weer niet zo'n goed idee na wat er net gebeurd was. Ze zou dan in ieder geval niet de Braixen en Dewott eruit laten. Nadat de Dedenne ervandoor was gegaan begon Nola over nummers uitwisselen. Dat leek haar wel een goed idee. Zelf had ze dan al wel een holo caster en het kon nooit kwaad om wat extra nummers te hebben, dan kon je in ieder geval in contact blijven met andere trainers. "Klinkt goed, ik heb wel een holo caster, dus als je er dan eentje hebt kunnen we vaker praten." Zei ze en glimlachte even. Zo kon ze ook nog contact houden met Nola, ook al waren ze niet dichtbij elkaar. Ze wachtte dan ook even tot Nola er ook klaar voor was om nummers uit te wisselen. Bij de volgende vraag liet ze haar blik even naar de berry trees gaan en knikte toen kort. "Ik ben er ook wel benieuwd naar." Zei ze en wachtte even tot Nola naar de bomen zou gaan lopen.

Ze nam het papiertje met het nummer van Nola aan en deed haar tas open om het daarin te stoppen. Ze zou het namelijk later wel in haar holo caster zetten, nu zouden ze namelijk de berries gaan proberen. Ook al was het de vraag of je de berries zo direct zou kunnen eten. Ze liep dan ook samen met Nola naar de bomen met berries toe en begon een aantal berries te bekijken. Ze hadden echt de raarste kleuren en vormen en het liet haar alleen maar meer twijfelen over of de berries te eten waren. Bij de van Nola of ze de berries zouden kunnen eten haalde ze even haar schouders op. "Ik heb geen idee, ik denk dat we het gewoon moeten proberen," na dat gezegd te hebben begon ze een aantal berries te inspecteren en plukte uiteindelijk een blauwe berry uit een boom. Ze wilde net een hap gaan nemen van de berry toen ze gehoest achter zich hoorde en iets over dat de berry die Nola had heet was. Hana hield dus totaal niet van al te heet voedsel, dus snel keek ze of ze niet dezelfde berry had als Nola, maar toen dat niet het geval was nam ze toch voorzichtig een hapje van de hare. In eerste instantie leek het mee te vallen, alleen plots kwam er een vieze bittere smaak achteraan. "Deze smaakt bitter," zei ze terwijl ze een vies gezicht trok. Ze was al geen fan van bittere dingen en dan moest deze berry er uitgerekend naar smaken. Ze hoopte eigenlijk dat er ergens een zoete was, want dat zou ze wel willen proeven. "Zou er een zoete berry zijn?" Vroeg ze dan ook en keek even vragend naar Nola.

Voor ze zelf nog op zoek had kunnen gaan naar een andere berry was Nola al naar een plek gegaan waar Hana de Dedenne van eerder kon zien zitten samen met een stapeltje van roze berries. Het leek erop dat Nola een van de berries wilde proberen die op de stapel lag en dat deed ze dan ook. Hana wachtte lichtjes gespannen af op een antwoord, want wie weet zou dit dan eindelijk een berry zijn die ze zouden kunnen eten. Ze keek toe hoe Nola een hap nam en toen zei dat het zoet smaakte. Een kleine glimlach verscheen op het gezicht van Hana en ze liep wat dichter naar het meisje toe om ook een roze berry te plukken die er precies hetzelfde uitzag. Voorzichtig nam ze er een hap van, maar toen ze merkte dat de smaak echt zoet was nam ze de hele berry in haar mond. Even kauwde ze erop voor ze nog een paar plukte en zich naar Nola richtte. "Deze smaken best goed," zei ze en nam er nog eentje. "Ik was al haast bang dat wij de berries niet konden eten," ook al zou het misschien een beetje raar zijn geweest als het echt alleen maar voor pokemon was, maar dat leek gelukkig niet zo te zijn.