Long live the King

Een nieuwe opdracht voor handen, ditmaal het vangen van een Pyroar. Een vuurspuwende katachtige Pokémon, waarbij de mannetjes met hun dikke vacht imponeerde. Buiten de film 'Pyroar King' had hij gek genoeg amper interesse in ze getoond; ze waren wel Fire types, maar… Sterk was een ander verhaal. Ze konden flink bijten, maar op het gebied van vechten kon hij zelfs met een kip winnen. Dat terzijde, hij had nog steeds last van zijn brandwonden door die ene keer met de Audino en Nambu die zoals gewoonlijk door het lint gegaan was. Het moest al een week of twee geleden zijn geweest, maar elke beweging met zijn ledematen deed flink wat pijn en meer dan die keer na de gym. Ciro snoof geërgerd en sloeg zijn pijnlijke armen over elkaar heen. Als het goed is leefde er in dit deel van Kalos diverse Pyroar en Litleo. Zou hij een Watchog erbij moeten halen om de Simba te kunnen lokken? Hij had helaas de Pokémon niet op zak, maar anders speelde hij graag zelf de rol van Simba's oom, Scar. Dat wekte ook genoeg aandacht op. Roar! Pas een minuut in de regio en direct weerklonk er een krachtige brul van een Pyroar. Dat ging verbazinwekkend makkelijk. Hij grijnsde geamuseerd en keek de kant van de leeuw op die hoog boven het gras uitstak. Al leek Simba vooral geagiteerd te zijn doordat hij zijn 'koninkrijk' betreden had met de luidere grommen die zijn bek verlieten.

VS.

Met enige moeite wist hij Musket tevoorschijn te halen die vrolijk de kant van de leeuw op keek, duidelijk niet onder de indruk van de Pokémon. De Tyranitar nam zelfs de tijd om hem bezorgd aan te kijken, loerend op zijn brandwonden. “Richt je op die leeuw,” snauwde Ciro. Schijnbaar was hij kalm genoeg om over zijn staat te denken. Tsk. Gelukkig keerde de Pokémon zich tot de leeuw die op een rap tempo op ze af kwam rennen met door vuur omhulde tanden. Was dit alles waartoe de Pyroar in staat was? Hij liet de leeuw het illusie maar geven dat hij de overhand had en liet hem bijten in de voorpoot van de Tyranitar die geen krimp gaf. “Payback!” Musket brulde luid en sloeg flink met zijn vrije voorpoot tegen de wang van de Pyroar, waardoor deze door de flinke kracht zijn poot los liet. Met een pijnlijke klap knalde de leeuw tegen de grond aan, maar deze greep uit alle macht de poot vast waar de Tyranitar net mee uitgehaald had. Hij wist zich vervolgens los te wurmen en knalde volop met zijn kop tegen Musketś voorhoofd aan. De Tyranitar gromde verrast en al spoedig hing de Pyroar vlak onder zijn kop, door zijn vlijmscherpe klauwen bij zijn stenen wangen te houden. “Crunch en dan Earthquake!” Het was maar een vreemde Pyroar met zijn vreemde aanvallen die toch amper nut zouden hebben op de Tyranitar die voor een deel een Rock type was. Met alle genoegen sperde Musket zijn kaken open en greep daarmee met enige moeite door de manen, de Pyroarś nek vast en en slingerde hem met een flinke ruk van zich af. Net genoeg dat de leeuw geen vat meer op zijn kop had en wel moest loslaten. Voldaan keek hij toe hoe de leeuw over de grond heen rolde, zijn klauwen door de grod boorde en tot een stilstand kwam. Met een strijdlustige blik spande de Pyroar zijn spieren aan en liet vervolgens een flinke brul van zich horen. Deze brul had gek genoeg degelijk effect, want plotseling stapte Musket naar achteren en verdween de kalme gezichtsuitdrukking van hem. Het moest een 'Noble Roar' zijn geweest, want de brul was te krachtig voor een eenvoudige 'Growl' en een 'Roar' had ander effect. Zonder nog langer te wachten liet de Tyranitar een flinke aardbeving voortdoen en kwamen er vlak voor hem flinke scheuren in de aarde. Op tijd wist Ciro op de staart van de Pokémon te springen en zich daaraan vast te klampen, gezien hij in de wijde omtrek onmogelijk zich aan iets kon vasthouden. Die keer dat hij een shiny Rapidash had gestolen was een totaal andere zaak geweest; daar had hij een gymbordje. En… Oja, die brandwonden. Muk. Het moment dat Musket klaar was met de aanval, gleed hij van zijn staart af en knalde recht op de grond neer. “Arceusdomme, alles.. doet pijn,” De houding die hij had aangenomen om maar niet van die staart af te vliegen was verre van comfortabel geweest. Rot brandwonden, rot Blunderbuss en natuurlijk.. die nachtvlinder, die geeneens naar hem luisterde.

Toen hij moeizaam zichzelf overeind had geduwd keek hij echter recht in de ogen van de Pyroar die zijn kaken vlak voor zijn gezcht al geopend had. “HO WACHT!” Hij sprong naar achteren en spoedig zag hij tot zijn gerustelling Musket beschermd voor hem staan en een knal met zijn staart tegen het gezicht van de leeuw uit halen. Oké, dat scheelde niets. Hij wilde niet het maaltje zijn van Simba, zo ging de film niet met hem als Scar-zijnde. Hé, wacht eens even… Waarom had Musket dan niet de Pyroar net tegen gehouden?! Als het wegens bezorgdheid om zijn simpele brandwondjes was… Dat geval was te sympathiek. Voor een tweede keer mocht hij vol pijn zichzelf overeind hijsen, al voelde hij al wat warme bloed bij zijn brandwonden eruit vloeien.  Leuk, geweldig, zelfs. Niet. Ach, ondanks de pijn die flink toegenomen was na de twee uiterst comfortabele situaties keek hij weer naar Musket die uit zichzelf een Stone Edge had afgevuurd op de leeuw. Deze stond inmiddels wat wankel op zijn poten, maar vuurde vooralsnog een flinke vlammenzee op de Pokémon af. Het stelde niet veel voor in vergelijking met een Ember van Rifle, maar Simba was duidelijk nog pas volwassen geworden. Zo beschamend was het dan nog niet. “Rock Slide, en vuur deze horizontaal af!” Hij kon net zo goed een tactiek gebruiken die hij bij het stelen ook opgevolgd had en het zowel als verdediging als aanval gebruiken. Met zijn gebruikelijke brul liet de Tyranitar vlak voor de vlammenzee een verblindend licht verschijnen, waaruit een tel later een flinke hoeveelheid rotsen werden afgevuurd. Ze knalden tegen de vlammen op, schoten er dwars door hen en knalde zonder enige genade tegen de leeuw op. Met zijn laatste krachten probeerde de Pokémon zichzelf de lucht af te vuren met behulp van een Ember om de aanval te ontwijken, maar Musket's aanval was net enkele malen sneller. De leeuw werd tegen de grond aan gedrukt door een flinke hoeveelheid rotsen en enkel jammerend gekreun vulde de omgeving. Het zou vast een paar aanvallen nog schelen of hij zou vast de leeuw volledig van kant maken, maar dat was nogmaals niet zoals het in de film ging. “Stone Edge, Musket!” De Tyranitar stampte met zijn beide achterpoten en enorme rotsen schoten vlak onder de kleinere rotsen vandaan en doorbraken zelfs een paar. Het gejammer van de Pyroar was daarmee tot een einde gebracht en direct haalde Ciro een lege Pokéball tevoorschijn met binnenmonds gevloek rondom zijn inmiddels bonzende onderarmen. Terwijl hij samen met Musket op de stapel rotsen af liep viel hem iets vreemds op. Zag hij nou.. wit licht erin verschijnen? Ging de Pyroar evolueren – wat niet moelijk was- of… ? Zonder pardon werd hij voor de zoveelste keer tegen de grond aan geknald, ditmaal door de Tyranitar die vervolgens een Hyper Beam tegen het witte licht afvuurde…. Wat ook op een Hyper Beam leek? AU! Had hij niet inmiddels al genoeg te bezuren gehad, of wat? Twee pijnlijke houdingen leken hem wel genoeg! Wacht.. Hyper Beam? Deze Simba kende ook van geen ophouden en hij zag de twee aanvallen tegen elkaar opknallen, maar Musket had de overhand en deze schoot regelstreeks naar de leeuw.

Een flinke explosie volgde, terwijl Ciro zijn armen uit alle macht beschermend voor zich hield. Toen de flinke rukwinden hem gepasseerd waren keek hij weer op en zag de leeuw boven de puin gepulverde rotsen uitsteken. Het deed hem aan een dienblad denken waar een geroosterde leeuw op geseserveerd werd. Een Simba de la Special. Met een minuscule zwaai wierp hij maar de Pokéball van zich af en liet deze tegen de leeuw aan knallen, waarna deze erin opgeslurpt werd en het voorwerp heen-en weer bewoog. Scar deed dit natuurlijk niet in de film, maar die had ook geen baas die wilde dat hij de Simba levend terug bracht.

Gebruikte aanvallen:
Payback
Crunch
Earthquake
Stone Edge
Rock Slide
Stone Edge
Hyper Beam

Arceusdomme, hij was wellicht de slechtste Scar ooit, want de Pokéball klapte open en Simba verscheen weer ten tonele. De wankelend staande katachtige brulde geagiteerder dan voorheen en tikte de Pokéball met een felle uithaal weg, waaruit hij zonet ontsnapt was. De Audino had hij 'gemakkelijk' gevangen, maar een leeuw die amper effectieve aanvallen tegen de Tyranitar gebruikte leverde hen meer moeite op? Wat overkwam het nou weer? Inmiddels gebruikte de leeuw zijn Echoed Voice en had Ciro het gevoel dat zijn oren uit zijn hoofd werd gerukt. Gekrmpen greep hij naar zijn oren en kreunde door de flink echoende brul. Als het goed is werd het enkel erger, naarmate de leeuw het vaker zou gebruiken. Dan moesten ze eerst zijn bek eens gaan snoeren. De Pyroar sprong met een kreun van de stapel rotsen af met zijn bek wijd open gesperd en zijn klauwen voor zich op Ciro af. HO! Nogmaals, hij was geen leeuwenvoedsel! Weer sprong de Tyranitar voor hem en greep met zijn vlijmscherpe tanden de bek van de leeuw en wierp die weer een eindje van zich af. “Ugh, wat willen ze va-” Hij had verwacht een paar meter verderop een vermoeide leuw te zien, maar in plaats daarvan hield de Pokémon zich uit alle macht aan de kop van de Tyranitar vast. Musket was compleet verward, maar schudde verwilderd met zijn kop, echter laadde de leeuw al een Hyper Beam na met een stevige ruk zijn kop uit Musket's kaken bevrijd te hebben. “Dark Pulse, nu!” Een duistere bol verscheen tussen zijn kaken en weer knalden er twee krachtige aanvallen tegen elkaar. Weer was Musket sterker, al zorgde het voor een explosie tussen zijn kaken en hapte hij vervolgens naar lucht. De leeuw was door de klap met een gefrustreerd gegrom een flinke afstand weg geslingerd, maar terwijl hij eerder de tijd genomen had om bij te komen, remde hij af en liet weer een Noble Roar van zich horen, gevolgd door een vlammenzee, ditmaal gericht op het gras rondom de Tyranitar. Simba was dus een pyromaan, dat hadden ze niet verteld in de film. Het was niet alsof hij het erg vind, maar om nou meer brandwonden op te lopen na de vorige keer? Daar was het net té snel voor. “Musket, gebruik je Sandstorm en Scary Face!” Ciro liep dichter naar Musket toe en steunde met één hand op de Pokémon om de flinke rukwinden te trotseren. Het werd tijd om het dan strategischer aan te pakken dan in de ronte aanvallen op de leeuw uit te voeren. Het zand doofde de vlammen en een flinke hoeveelheid glasschermen verscheen om hem heen. Als het glas en zandstorm niet genoeg geweest was om de leeuw af te remmen dan was het wel de akelige gezicht die de Tyranitar trok die daarvoor kon zorgen.

Zodoende wist de leeuw hen amper te benaderen door het feit dat hij niets zag en de wind flink aan zijn lichaam trok. Gefrustreerde slaakte de leeuw een brul, voordat hij wat afstand nam en hen van buitenaf probeerde te bestuduren. Typische wilde Pokémonś jachtgedrag, maar in dit geval zou dat niets uitmaken. Met een grijns keek Ciro naar de groene Pokémon op met zijn vrije hand beschermend voor zijn gezicht. “Dark Pulse hem maar en als hij stil staat gebruik je Stone Edge,” commandeerde hij, al had hij moeite met praten, zonder een dosis zand in zijn mond te krijgen. Musket, die geen last had van het zand sperde zijn kaken op en vuurde een met duisternis gehulde straal op de Pyroar af die nog naar hen aan het loeren was. De aanval brak door de zandstorm door en razendsnel probeerde de geschrokken leeuw de aanval te stoppen met zijn Ember, maar de vlammenzee begaf het en deze raakte hem volop. De zoveelste knal volgde tegen zijn lichaam, maar hij bleef ditmaal overeind staan met zijn kop trots geheven en zijn lippen omhoog getrokken. Door milde frustraties meende Ciro de Tyranitar horen grommen, iets wat hij amper deed; zo kalm was hij eenmaal. Was dit de eerste keer dat het hem niet deerde dat iets naar wens verliep? Ciro grijnsde vermakelijk en genoot van het geluid van opstijgende rotsen die direct erna vervolgde. De Pyroar werd de lucht in geslingerd, maar ditmaal nam hij gebruik van de klap en schoot daarmee recht op ze af. Met zijn kaken wijd open en klauwen recht naar voren en de woeste blik had hij duidelijk zijn ogen naar Ciro. Geweldig. “Bekogel hem met een Rock Slide en vuur deze met je Dark Pulse af!” De Tyranitar strekte zijn nek uit richting de lucht en na een instemmend, brommend geluid liet hij weer een oogverblindend licht voor hem verschijnen waar een hele reeks rotsen uit werden geschoten. 'Roar!' brulde de Tyranitar vastberaden, terwijl er zich weer een Dark Pulse bij zijn kaken vormde en hij deze vastberaden achter de rotsen aan vuurde. De rotsen kregen een duistere gloed om hen heen e bereikten een sneller tempo. Het was amuserend om te zien hoe de Pyroar een verrast kreetje slaakte om vervolgens geraakt te worden door de gecombineerde aanval. Ciro begon zich langzamerhand af te vragen of er veel van hem zou overblijven om aan de duivelse pop later te moeten geven, maar daar had je een privé genezende Pokémon voor… ALS het nou net niet een diva was. Vrij voldaan keek Musket naar de Pyroar die richting de grond viel en vervolgens pijnlijk middenin de glasscherven belandde. De zandstorm trok weer weg en Ciro kon eindelijk de hand van zijn gezicht verwijderen en kon tevens ook iets anders zien dan zand. Veel beter. Het was echter genoeg geweest met Musket om één reden; dat geval werd nogal energiek hierdoor en om een opgewonden en energierijke Tyranitar de leeuw te doden en zowat de hele omgeving was niet de bedoeling. Met een goedkeurende knik keek hij de Pokémon aan die wat verontwaardigd reageerde, maar al weer bedaarde toen hij zijn Pokéball erbij haalde.

VS.

Na hem terug gekeerd te hebben haalde hij er zonder er lang over na te denken zijn Flygon erbij die hij toch al tijden niet meer gebruikt had. Ze was wel zeker zijn meest loyale Pokémon, al begonnen ze absoluuut niet zo vredelievend. Dit alles had wel de Pyroar tijd gegund om zijn lijf overeind te hijsen en enkele Work Up's uit te voeren om zijn aanvalskracht te verhogen. Met de enthousiaste Calliber naast hem hadden ze vast niet veel meer nodig om hem neer te halen, zelfs nu hij een dreiging kon vormen. “Calliber, tijd voor een Earth Power en daarna een combinatie met je Sonicboom en Sand Attack,” commandeerde hij en direct knikte ze, vloog de lucht in en met een flinke slag met haar vleugels liet ze de grond onder de leeuw in stukken breken. Verward vuurde hij zijn Ember op de breuken om zichzelf het veilige luchtruim in te werpen. Niet slim. Met een grijnsje keek Calliber kort de leeuw aan, waarna ze hem passeerde en richting de grond vloog. Vlak boven de grond sloeg ze krachtig met haar vleugels en wierp een hele lading zand de lucht in, recht tegen de resterende vlammen rondom de leeuw. Het zand zat in zijn snuit, bek en ogen en kreunend sloeg hij om zich heen. “Dragonbreath combineren met je Crunch!” De Flygon zette zich af en vloog regelrecht op de leeuw af en vlak voor de impact liet ze een paarskleurige straal rond haar kaken verschijnen. De Pyroar had genoeg tijd zich naar haar om te draaien en zijn Fire Fang bij haar vleugel te gebruiken. 'Fly!' kreunde Calliber en ze had er duidelijk last van, maar plantte alsnog haar tanden in de nek van de leeuw en duwde hem uit alle macht onder haar. “Maak er een einde aan met een Hyper Beam en Earthquake!” Met flink wat spierkracht wierp ze de leeuw van haar af die weer een vlammenzee had willen afvuren. Een deel raakte haar al verwondde vleugel, waardoor ze flink wat hoogte verloor en het er even op leek dat ze niet in staat was de aanvallen uit te voeren. “Kom op, je kan het, Calliber! Maak er een einde aan!” Een strijdlustige brul liet ze horen en fel sloeg ze met haar staart, waarna ze zich concentreerde op haar kaken en er een flinke bol uit liet verschijnen om vervolgens af te vuren. Een tijdje terug had hij met Tawnee nog een zekere Hyper Beam workshop met Calliber gedaan en hopelijk zou het vruchten afwerpen. De straal zag er verbazinwekkend uit en raakte het gevoelige buikje van Simba die dieper de grond in werd geduwd. Op tijd spande Ciro zijn lichaam weer aan om de explosie op te vangen, maar deze viel mee. De aardbeving? Nee, die was hij verge-Aaaaah! Zijn been zakte bijna weg in een gleuf, maar Calliber was al bezrgd naar hem toegevlogen en trok hem gemakkelijk eruit. Wauw, voor de verandering waren zelfs twee Pokémon van hem betrouwbaar. Maar goed, Simba. Deze lag weer roerloos op de grond met zijn bek open en zijn buik die zwak op-en neer ging. Het leefde nog! Moeizaam stapte hij erop af en wierp weer met zijn minst pijnlijke arm een Pokéball naar de leeuw, hopend dat Simba nu wel me zou werken.

Gebruikte aanvallen:
2x Crunch
3x Dark Pulse
1x Sandstorm
1x Scary face
1x Stone Edge
1x Rock Slide
1x Earth Power
1x Sand Attack
1x Sonicboom
1x Dragonbreath
1x Hyper Beam
1x Earthquake