Send Me On My Way [+Ethan Campbell]

Met een half oog zag Ethan hoe de Growlithe terug de bal in ging. Mooi zo. Had Lasse's aanval gewerkt. Doel bereikt! Ondertussen had de Squirtle een Rapid Spin gedaan, hoewel Ethan vermoedde dat de Pokémon gevechten niet gewend was. Gelukkig voor Ethan had hij Lasse wél goed leren vechten, hoewel de Pokémon als Fight-type dat van zichzelf ook al prima kon. Lasse wist net niet op tijd af te remmen voor de tollende Squirtle, maar liep enkel minimale schade op. Pfoeh. Het bleef toch altijd nagelbijten tijdens gevechten.. "Riolu, Reversal!" riep de jongen vervolgens. De aanval zou niet zo veel effect hebben nu de Pokémon zich nog goed voelde, maar alsnog, ieder beetje telde...

Lasse's aanval raakte en de Squirtle leek moeite te hebben weer overeind te komen. Mooi zo. Dit ging goed. Verassend goed, bijna. De jongen spande zijn armspieren dan ook al aan, greep de Dark Ball in zijn zak nog steviger vast en stond zo goed als klaar om de Pokébal te gooien. Hoe lang zouden ze nog moeten vechten voordat de Squirtle verzwakt genoeg was om gevangen te worden? Ethan kon er echter niet te lang over nadenken, want de Trainer liet haar Squirtle een bite doen. Lasse wist niet op tijd weg te springen en zodra de Squirtle de kaken om de Riolu heen sloot, kromp de roodharige jongen wat in elkaar. "Las—" begon hij bezorgd, maar hij smoorde zichzelf vlug, want hij wilde niet dat Lasse's of zijn naam bekend werden... "Doe een Counter!" zei hij dus maar, want nu de Squirtle zo dichtbij was, was de kans van raken natuurlijk veel groter.

Hij kon de paniek bijna van haar gezicht aflezen. Of voorstellen. Als in Ethan in haar situatie was geweest, zou hij compleet in paniek geraakt zijn. Maar gelukkig was hij niet in haar positie, nee. Hij had hard getraind om te komen waar hij nu was en nu wierp dat dan eindelijk zijn vruchten af. De Squirtle viel tegen de grond nadat Lasse's Counter raakte, waarna ze niet meer overeind lukte te komen. De trainer riep de Squirtle's naam uit, waarvan Ethan vlug een mentale notitie maakte. Aquarius. Oké. Hij was nog wel zo beleefd de Pokémon bij haar gegeven naam te noemen, natuurlijk. Toen Ethan echter zag dat de trainster met haar Pokéballen begon te rotzooien, waarschijnlijk om de Squirtle terug te laten keren, schudde Ethan grijnzend met zijn vinger. "Dacht het niet!" sprak hij opgewekt, waarna hij eindelijk zijn Dark Ball te voorschijn haalde. Oooh, dit moment was altijd spannend. Met een mooie boog gooide hij de Pokébal richting de verslagen Squirtle. Zou hij haar vangen, en dus succesvol stelen...?

Ha ha haaaa! Succes! Gelukt! Geweldig! De adrenaline die door zijn aderen stroomden zorgden ervoor dat hij razendsnel in beweging kwam, gefocust op de donkere Pokébal maar met een half oog naar de trainster en zijn Riolu kijkend. Met een brede grijns stormde de jongen op de Pokébal af toen hij zag dat ook de trainer een sprintje begon te trekken. "Riolu, hou haar tegen!" riep hij, waarop de Riolu direct in actie kwam en tussen Ethan en de trainer in ging staan. Ondertussen had de jongen de Pokébal bereikt en griste hij het zwarte ding van de grond. De opgewekte grijns lag nog steeds om zijn lippen. "Hey, niks persoonlijks. Je kan 'm vast ooit nog, eh, terugkopen. En bedankt he!" sprak de jongen opgewekt, waarna hij de Pokébal in zijn zak stopte en heel hard weg rende. Toen er genoeg afstand tussen de twee personen zat, volgde de Riolu ook en weg waren ze. Doeidoei!

[ Ethan is uit 't topic~ ]