A drink or two is appreciated +Cecille

Oke, blijkbaar telde het dus niet als je een halve 'ja' of 'nee' sprak, dag scheelde zeker wel een heel groot stuk voor hem. Bij haar vraag dat ze hem bijna te pakken had om het te zeggen knikte de groenharige rustig zijn hoofd, ervoor te zorgen dat hij niet teveel hoofdpijn kreeg van echt druk zijn, dus dat was ook iets. "Bijna, maar niet helemaal." en ook had de jongen 'bijna ja' willen zeggen. Dit ging echt eens automatisme worden zeg, om nu wel ja of nee te zeggen. "Ik weet niets van een middeltje, maar heb gehoord dat veel hete thee 's ochtends drinken kan helpen." het was in welk geval iets, hij had het niet echt kunnen gaan utitesten, maar hij had wel zo een gevoel dat de jongen daar echt de zin op dat moment in zou gaan hebben. Niet raar, hij zou de volgende ochtend echt een vreselijke kater hebben, gezien wat hij nu wel lalemaal niet achterover had gegooid.

Hij knikte toen ze het herhaalde, hete thee ja. "Ik heb het enkel gehoord, maar geen idee of het ook nog echt werkt." cafeïne leek hem wel apart, zou dat het juist niet erger maken? Nathan had er werkelijk geen idee van, hij zou een van die dingen ooit kunnen gaan proberen. Ooit. Maar hij had wel zo een gevoel dat die ooit neel snel zou komen, beter verstaande nog volgende ochtend. "Ik ga dat zeker uitproberen." het begon hem toch echt steeds moeilijker te worden hoor, om geen ja of nee te gaan zeggen. Een gevoel zei hem dat dit nog wel eens snel volgende post kon gaan gebeuren. Maar natuurlijk zou Nathan het nog steeds zoveel mogelijk proberen te vermijden, het was niet niks, om in een keertje heel je glas leeg te drinken.

Een kort lachje klonk zodra er werd gesproken dat ze dan wel samen zouden sterven of niet, dat werd dan maar aanzien, heh. Of ze elkaars nummer hadden? Ehm, als hij het goed had niet.. "Nee, die hebben we nooit uitgewisseld.." en op dat moment had de groenharige pas door dat hij nee had gezegd, lekker dan. Hij greep naar zijn glas, om daarna de inhoud in flinke slokken achter elkaar op te drinken. Jezus, dat was zeker niet niets hoor. Even een seconde hoofdpijn kreeg hij ervan om zoveel meteen te hebben gedronken, maar dit verminderde al vrij snel gelukkig. "Ach, later we dan nu maar even nummers wisselen, gaat wel wat makkelijker dan." tja, het was nogal moeilijk om op de magische manier iemand contact te hebben met telefoom als je het nummer niet had, en dat die met toeval werd gekregen, daar was ook een vreselijk kleine kans van.

Het had erop geleken dat de blondine al door had gekregen dat hij eerder nee had gezegd, maar tegen de tijd dat ze het wou wijzen had hij zelf al bijna het glas leeg. Phoe, dat gevoel was wel echt even heel apart hoor, met een klein seintje naar de barman had hij al besteld voor een nieuw glas van het goedje. Een grijns verscheen op zijn gezicht toen er werd gesproken dat het goed was, met een 'ja' die ook nog had geklonken. Hij lachte even kort, dat had haar nou ook snel gelukt zeg. Dan nog eens om ook te gaan bedenken dat Nathan het niet eens had bedoeld als zo een vraag, maar gezien het toen zijn beurt was geweest om de vragen te stellen telde het toch maar hoe dan ook. "Je bent er geweldig in." als hij nog nuchter was geweest had het lichte sarcasme er nog vanaf kunnen klinken, maar dan nu weer niet. Ook hij haalde even zijn holo caster erbij, om vervolgens zo een app aan te tikken die makkelijk nummers kon uitwisselen. Oh, de technologie ook van tegenwoordig kon best handig zijn, vooral als je dronken zoals nu was en er niet altijd een even verstandig woord uit kon komen.

Bij het zien dat de drankjes waren bereid wachtte hij toch wel even, eerst maar de nummers uitwisselen, en daarna- oh. Blijkbaar ging Cecille ze als halen, daarbij pakte hij haar holo caster maar en begon de nummers uit te wisselen wat binnen een klein tijdje was gelukt. Zodra hij haar Holo Caster op de tafel had neergelegd kwam de blondine aanlopen met hun drankjes, met de vraag of hij haar nummer had. "Heb ik en heb ook mijn nummer meteen bij jou gezet." dat was dan toch wel weer mooi gedaan zeg. Na even te hebben gekeken op zijn holo caster voor de tijd -niet dat hij had net had gekeken maar nu al was vergeten- ruimde de groenahrige het ding op. Het was bijna middernacht, maar ze zouden vast wel nog even door kunnen gaan.

Hij grinnikte kort toen er werd gesproken dat haar Infernape selfies naar hem kon toesturen, je zou maar zulke Pokémon hebben zeg. Was hij maar even blij dat het bij zijn eigen wel meeviel, op Deimos na, welke nogal iets had met op mensen liggen als hun gewoon rustig aan het zitten waren. Dat was niet bepaald geweldig hoor, zat je gewoon lekker rustig, komt er ineens een hond van zeker vijfendertig kilo op je liggen. En geloof hem maar, die ging daar echt niet meer gemakkelijk van af. "Dat is niet al te erg hoor." het was dat ze enkel selfies maakten, het kon ook heel erg veel erger zijn hoor. Niet dat hij er even snel op kon komen, maar er waren wel heel veel ergere dingen dan dat.

Hij knikte bij de vraag of dat dan geregeld was, nog eens haar woorden maar dan nu instemmend te herhalen wat er was gezegd "Dat is afgesproken." bij het horen van een 'oh' die had geklonken fronste hij lichtjes. Of ze al had gevraagd naar zijn 'gymcarrière'? Geen idee eigenlijk meer.. "Volgens mij niet.." wist hij veel op het moment, maar veel maakte dat hem eigenlijk nou niet echt uit nee. "Maar ik ga binnenkort de vijfde uitdagen." ja, daar moest Denise echt verder aan werken dat moest hij echt eens gaan doen. Welke Pokémon hij zou inzetten zou niet moeilijk worden om te raden, het zou gewoon Aella worden. De Vibrava was meer dan sterk genoeg, en had ook nog eens een mooi type voordeel, dus waarom ook niet.