A drink or two is appreciated +Cecille

Met zijn ogen half op het hele gedoe houden nam de groenharige plaats naast Cecille welke gehurkt stond, het was voornamelijk dat hij ging zitten omdat de jongen er vrij zeker van was dat hij anders gewoon zo zou gaan omvallen. Niet echt iets dat ze nou bepaald konden gaan gebruiken. Hij keek de blondine rustig aan, voor zover dat hem nu lukte, en luisterde naar haar woorden, om vervolgens te knikken. "Meestal wel ja." gaf hij als antwoord op die laatste vraag, misschien dat het wel niet altijd zo was, maar het was meeste keer van de tijd wel zo. Hierna keek hij even naar de Zorua, om even verbaast te zijn dat de Pokémon kon praten, maar zijn dronken kop leek het al kort daarna te accepteren. Het was niet echt de eerste keer namelijk, maar dat betekende toch niet meteen dat hij het niet even apart kon gaan vinden? Hierna keek hij naar de twee rangers, welke druk bezig leken te zijn met de Taurossen, in welk geval leek het er niet op dat hij of de blondine nou echt verder moesten helpen, echt niet dat het dan goed zou komen. "Natuurlijk niet, kom, je trainer heeft je nodog." klonk er aanmoedigend van de jongen, wauw, dat hij ooit zo kon doen zeg.

Een grom verliet Soul’s lippen toen de Tauros vrij brak. Zijn hoorn botste niet al te zacht tegen de tol en Soul moest toezien hoe het ding terugschoot. Aangezien hij een litteken aan zijn wang te danken had aan het feit dat dat ding razendsnel terug kon vliegen, waren zijn reflexen deze keer sneller dan de tol zelf. Het resultaat was dan ook dat hij het ding makkelijk opving met zijn arm. Hij zuchtte toen hij zag dat hij net op tijd had teruggetrokken. Hij schrok zich een ongeluk toen de Tauros op hem afstampte. De Tauros brulde van woede toen zijn staart tussen de krachtige kaken van Soul’s Houndoom gegrepen werd. Dankzij Houndoom’s actie had Soul echter wel de tijd om snel weg te duiken. Een geïrriteerde blik werd van zijn kant uit geworpen naar August toen deze sprak. Hij rolde met zijn ogen. Ja, want ze hadden al een boel uitgevoerd met hun tweeën, zeg. Dat hield hem er nog steeds aan dat hij August moest aanspreken op dat vervelende gedrag van laatst, het liefste met wat dreiging van zijn Houndoom. Hij merkte dat hij zijn arm had opengehaald aan wat glas, maar besteedde er niet veel aandacht aan. Houndoom had zich inmiddels weer terug naar achteren geweken door te springen toen de Tauros hem aan zijn hoorn wilde spietsen. Plotseling zakte de Tauros door zijn hoeven. Soul zag dat een simpel stoeltje dat omgevallen was de oorzaak was en besloot om geen tijd te verspillen. Hij riep Houndoom bij zich, haalde zijn Capture Styler weer tevoorschijn en activeerde de tol. Het ding schoot sneller naar buiten dan hij zich voor mogelijk had gehouden, maar Soul was ertoe bereid om de Tauros deze keer niet te laten ontsnappen. Houndoom was weer begonnen met het bijna verfikken van Tauros’ hoeven. Deze keer liet de Tauros zich een stuk makkelijker intimideren, waarschijnlijk ook omwille van het feit dat hij pijn had in zijn staart dankzij Houndoom’s eerdere actie. De tol schoot om Tauros heen. Deze keer was Soul beter voorbereid. Je zou juist denken dat de pijn in zijn arm zijn bewegingen zouden verminderen, maar het ging juist sneller. De adrenaline schoot razendsnel door hem heen en het feit dat hij de Tauros zat was zou er ook wel aan helpen. Bovendien speelde nog steeds het feit in zijn hoofd dat hij August wilde spreken en wel zodra als deze onzin voorbij was. De tol schoot meerdere rondjes om de Tauros heen. Soul sprong constant naar achteren als de hoorn van de Taurus zijn tol probeerde te raken. Tauros had echter pijn omdat hij lelijk gevallen was en omdat hij in zijn staart gebeten was. Het feit dat hij vuur voor zich zag en de hitte voelde zou er ook niet veel aan meehelpen. In elk geval gaven al die factoren Soul genoeg tijd om de Taurus uiteindelijk kalm te krijgen. De protesterende bewegingen werden minder ten teken dat Soul’s Capture Styler zijn werk begon te doen. De Tauros hield verslagen op met zijn wilde bewegingen en liet zijn kop hangen. Soul voelde dat zijn arm het werken niet meer langer kon verdragen en hij liet de tol zakken, hopende dat de Tauros niet opnieuw in woede zou uitbarsten en hopend dat de andere blonde jongen zijn werk ook goed deed.

Hm, dat was best wel waar ja, om de alcohol niet aan Pokémon aan te raden, kon maar weinigs goeds van gaan komen. Hij keek de blondine even wat verschrikt aan toen deze midden in het glas viel, daarbij haar hand leek te schaven. Het was gelukkig maar een niet al te grote wond, dus dat scheelde. Hij probeerde wat overeind te komen, maar lukte hem niet volledig en zodra hij dus op zijn benen weer rechtop stond, verloor de jongen vrijwel meteen zijn evenwicht, goed bezig. Hij knikte toen er werd gesproken dat hun hun werk gedaan hadden, niet dat ze veel nuttig eigenlijk hadden gedaan. "Jammer genoeg wel ja." klonk er toen er was gesptoken dat jammer was dat de avond zo had moeten verlopen, ja dat was het zeker. Terugkijkend naar de twee stieren en de rangers, leek het erop dat de stieren wat leken te kalmeren, het waren toch wel rare dingen, die capture stylers maar hij hoefde er niet meer over te weten. Niet zijn taak inmers. De stieren leken echt gekalmeerd te zijn ja, wow, had hij niet zo snel verwacht. Hij wou wel even wat zeggen, maar het hielp niet echt dat hij niet even meer normaal leek te kunnen denken, lang leve dronken zijn?

Soul slaakte een zucht toen hij zag dat de Tauros kalmeerde. Zijn blauwe ogen gleden naar de blonde jongen. Hij zag dat de blonde jongen op zijn eigen manier de Tauros ook wist te kalmeren. Mooi zo. Hij liet de tol terugkomen en keek naar de Tauros die hem afwachtend aankeek. Soul maakte een wegwerpgebaar. ‘Ga terug naar waar jullie thuishoren,’ sprak hij luid tegen de Tauros’. En alsof ze zich plotseling leken te beseffen wat voor een ravage ze hadden aangericht, keken ze een tikkeltje schuldbewust om zich heen. Het was pas toen Houndoom begon te grommen dat ze zich omdraaiden en wegrennen. Soul vermoedde dat de Pokémon afkomstig waren uit een Route hier nabij. Hij had geen idee wie ze tot deze waanzin had gedwongen, maar met die persoon zou hij graag eens een appeltje willen schillen. Net zoals hij dat met August zou doen. Zijn woede werd echter aangewakkerd bij de opmerking van de blondine. ‘Daar kom je nu wel érg laat mee,’ sprak hij geërgerd tegen haar. Waarom waren ze hier eigenlijk nog en gingen ze niet naar een ander café? Hij was ze nu al beu. Hij wist dat hij eigenlijk weg moest gaan als hij zich zo aan hun ergerde, maar nu had hij eindelijk eens de kans om die groenharige komkommer aan te spreken over wat hij had gedaan in de Ranger Base. En als hij die andere jongen nog eens tegen zou komen, die Guillermo, zou die ook op zijn kop krijgen. Hij had zijn Houndoom tot een sterker niveau getraind. Het zou vast niet meer lang duren tot zijn Houndoom het hoogste niveau zou bereiken als ze op dit tempo doorgingen. Dankzij de Quests werden zowel Soul als Houndoom steeds vaardiger in wat ze deden. Hij wist trouwens toch dat Komkommer niks zou kunnen aanrichten met die dronken kop van hem. ‘En nu jij,’ sprak hij tegen de groenharige. Je kon de haat gewoon in zijn stem horen. Nee, dit soort types beschouwde hij niet gauw meer als vrienden. Hij kon ook wel raden van waar de groenharige afkomstig moest zijn als hij zoiets lafs deed. Hij was heus niet dom. Hij had gezien dat er mensen in uniformen rondliepen ’s avonds in Lumiose City, de zogenoemde Team Rocket. ‘We gaan het eens een keertje hebben over die keer dat jij het leuk vond om mijn Styler te stelen,’ sprak hij bot. ‘Want dat ben ik niet vergeten, August. Als dat je échte naam is.’ Hij trok een stoel uit het puin, schoof deze richting August en ging vervolgens zitten, zijn blauwe ogen dwingend naar Komkommer richtend.