A drink or two is appreciated +Cecille

Hij kinkte toen er werd gevraagd of hij daar zo zeker van was, maar ouch, dat was geen goede zet geweest want meteen deed zijn hoofd voor even pijn. De jongen greep even naar zijn hoofd, waarna al vrij snel de korte hoofdpijn weer weg leek te gaan, gelukkig. Ja, hij was ook wel tervreden met hoe alles leek te lopen, waarom niet namelijk. "Ik ook j-." hij kon zijn zin niet eens afmaken of er stormden twee Pokémon letterlijk door de deuren van het café, leuk. Dat waren die beesten die hij een tijdje geleden op stang had gejaagd waardoor hun uit die weide toen hadden ontsnapt. Geweldig, moesten ze nu echt hier zijn, op dit moment? Blijkbaar wel. Wat er allemaal precies gebeurde was moeilijk te zeggen, vooral omdat zijn reactievermorgen veels te sloom weers een was geweest en dus daardoor tot zeker de helft miste. Zodra hij opstond zag de jongen alles even draaien, dit ging absoluut niet goedkomen, allesbehalve zelfs. Het viel hem op dat er een joch in het café stond, vlak bij de deuren, of wat er van de deuren in ieder geval over was. Hij betwijfelde het dat die hier al was voordat de stieren hier naar binnen waren gaan stormen. "Jij daar!" riep hij, om de attentie van de blonde te trekken. "Ben je een ranger? Gebruik dan die caputre styler." Arceus dank dat hij wist hoe het ding heette en waarvoor het was, kon namelijk toch nog wel even wat handiger zijn.

Soul keek naar beneden toen hij het geschreeuw hoorde. Hij haalde zijn schouders op naar de man die luid naar hem riep dat hij onmiddellijk van dat balkon moest komen. Waar hij momenteel mee bezig was? Wel, hij zat op het uiteinde van de Tower of Mastery. Zijn benen bungelden gevaarlijk over de rand heen, maar Soul voelde geen angst. Houndoom was bij hem en zou ingrijpen als het mis zou gaan. Toen de man riep dat hij de politie ging bellen, verwijdden Soul’s pupillen zich even. Hij moest meteen denken aan de agenten die hem het tragische nieuws over zijn vader en zijn zusje waren komen vertellen. Hij schudde gauw zijn hoofd. Hij had geen zin in deze onzin. Houndoom begon te grommen, maar Soul maande hem tot stilte. Hij deed een handgebaar naar de man, zwaaide zijn benen over de rand heen en ging vervolgens weer op de grond staan. Rustig begon hij op zijn gemakje aan de afdaling van de Tower. De man stond hem beneden op te wachten. Houndoom gromde geërgerd naar de man en Soul stak zijn hand afwerend op. De man wilde iets zeggen, maar hield zijn mond. ‘De jeugd van tegenwoordig,’ bracht hij boos uit en hij gooide zijn handen in de lucht terwijl hij weg stampte. Soul en Houndoom keken elkaar even aan. Vervolgens moesten ze beiden lachen en liepen de Tower uit. Soul stak zijn handen in zijn zakken terwijl hij op zijn gemakje door het zand slofte. Houndoom spitste zijn oren echter en blafte hard. Soul draaide zijn hoofd en wilde net vragen wat er aan de hand was, maar dat was niet meer nodig. Het kabaal van een gebouw dat een harde klap moest ondervinden werd hem wel duidelijk en snel renden ze naar het café toe waar momenteel twee boze Tauros’ aan de gang waren. ‘Dit kan je niet menen,’ sprak Soul met een frons toen hij een jonge jongen voor het café naar de Tauros’ zag roepen. Hij knikte naar Houndoom. Deze rende naar voren. Dankzij zijn hoge niveau en zijn getrainde snelheid was hij eerder dan de Tauros bij de jongen. Met zijn robuuste lichaam duwde hij de jongen uit de weg zodat deze niet verpletterd zou worden door de Tauros. Soul haalde zijn Capture Styler tevoorschijn. ‘Houndoom, Ember voor de hoeven van dat beest!’ Houndoom draaide zich op zijn achterpoten om en spuwde vuur zodat de Tauros zich op zijn achterpoten verhief en wild begon te loeien. En toen zag Soul het pas: een tweede Tauros die hun woedend aankeek. Oh boy. Dit ging nog leuk worden, zeg. Snel liep hij naar de jongen toe. 'Wie denk je dat je bent? De Tauros-fluisteraar?' siste hij nijdig tegen het joch.

Eigenlijk klonk dat voorstel van Cecille best leuk om te doen, maar hij had zelf nog wel een beetje het gevoel dat dit gevaarlijk kon zijn voor de twee, dus nee, doe maar niet. "Laten we dat maar niet doen." klonk er met nog een beetje common sense van hem. Blijkbaar kende de blonde het joch al, gezien ze wat naar hem riep. En toen kwam er nog een ander persoon ten tonele, hoeveel kwamen er nog wel meer? Zo zouden nog een feestje kunnen bouwen zeg, zou lekker gezellig worden. Ineens ging de oudere jongen -want hen benoemen bij haarkleur ging het ook niet meer worden- met diens Pokémon de Tauros aanvalde met een vuur aanval, ho, oppassen hoor! Het zou immers zonde zijn als de hele plaats zou gaan afvikken hoor! De nieuwkomer, om hem maar even zo te noemen, kwam Nathan wel ergens bekend voor maar in zijn huidige situatie kon de groenharige er echt even niet op komen hoor. En al helemaal niet meer waarvan hij hem zou van kennen, misschien wel iets waarvoor hij zo in de problemen van kon gaan komen "Hai dinges~!" want ja, dat werkte natuurlijk. Hij lette maar half op de andere mensen, zijn aandacht houden op een ding was op het moment al moeilijk genoeg hoor.

Soul’s pupillen verwijdden zich ongelovig toen de jongen zijn opmerking maakte. Oké, liet hem dat even op een rijtje zetten, hoor. Hij hielp de jongen en vervolgens kreeg hij zo’n antwoord? Hij snoof geërgerd. Hij wist wel dat goede daden verrichten alleen maar ellende met zich meebracht. De volgende keer mocht de jongen het zelf oplossen, hoor! Die volgende keer bleek snel te komen, want de Tauros had zich op de Pokémon van de jongen gericht. Soul sloeg zijn armen in eerste instantie over elkaar heen om te zien hoe de jongen het zou oplossen, want deze had kennelijk toch geen hulp nodig. Hij liet zijn blik over de mensen glijden die overduidelijk dronken waren. Zijn pupillen verwijdden zich voor een tweede keer toen hij de groenharige herkende. August! ‘Jij!’ bracht hij pisnijdig uit, maar hij had niet veel tijd om zijn aandacht te richten op het feit dat hij tegenover de jongen stond die eerder zijn Capture Styler had gepikt samen met een andere jongen. Hij mocht hopen dat Houndoom’s aanval hun toen geraakt had en zo ja, dat hij er nog steeds een ernstige brandwond aan over had gehouden. ‘I’m surrounded by idiots,’ concludeerde hij toen de blondine een ‘dappere’ poging deed om de andere blonde jongen te redden. Met aanhalingstekens uiteraard. Rood was inderdaad dé manier om de aandacht van een Tauros te wekken en Soul keek geïnteresseerd zijnde toe of ze een plan B had. Toen dit niet het geval bleek te zijn, kreunde hij geërgerd en haalde hij zijn Capture Styler tevoorschijn. ‘Houndoom, we hebben geen keus,’ sprak hij. Hij keek zijn Pokémon kort aan en deze knikte begrijpend. Ze hadden geen andere keus dan geweld te gebruiken. Hij wist dat hij als Ranger niet toegestaan was om te vechten, maar dit was een levensgevaarlijke situatie. Voor één keer kon hij de regels dus wel even aan zijn laars lappen. Houndoom schoot naar voren en beukte zijn lichaam tegen die van de Tauros voordat deze bij het meisje kon komen. ‘Ember!’ riep Soul. Het vuur maakte de Tauros bang en woest tegelijkertijd. Hij draafde wel bij het meisje weg, maar had zijn aandacht nijdig op Houndoom gericht. Soul wist al gelijk dat dat de Tauros was die zij gingen kalmeren. ‘Pak jij die andere,’ zei hij. Het was bedoeld als een vraag, maar het kwam er dringend uit. Hij rende snel naar zijn Houndoom. ‘Als jullie twee iets nuttigs willen doen, houd jullie er dan buiten,’ snauwde hij. De snauw was niet direct bedoeld naar de blondine, maar zeker wel naar August. Met hem had hij nog een aardig appeltje te schillen als hij klaar was met deze ramp.

Hij zuchtte kort toen Cecille een pruillipje trok, het leek hem ook wel leuk ja om op die Taurossen te springen maar het beetje gezond, niet-dronken verstand zei hem om het niet te gaan doen. Hij snapte ook trouwens helemaal niet waarom de blonde jongen zo kwaad op hem was, wat hem ook wel even, iets te vrolijk zijn hoofd vragend opzij hield. Niet doorhebbende dat de ander wel iets tegen hem kon hebben. Er gebeurde echt veels te veel voor hem om te kunnen realiseren wat er gebeurde. Het was gewoon dat hij iets kon merken, maar dat het al veels te snel weer weg was. Hij schrok wel even wat toen een van de Taurossen op de blondine afkwam, maar blijkbaar werd deze al tegengehouden door vuur, oeh, vuur~ Hij moest zich erbuiten houden? Prima, maar dan moesten die stieren niet op hem afkomen hoor! Hij begaf zich naar Cecille "Laten we maar doen wat hij zegt~" en alles begon te draaien, oh Arceus dat kon allesbehalve goed zijn. Toch? Het voelde in iedergeval niet geweldig aan.

Soul vroeg zich niet voor de eerste keer in zijn leven af waarom hij in godsnaam Ranger was geworden. Ja, hij had het gedaan voor Fever. Hij had het gedaan zodat hij weer een glimlach op dat lieve gezichtje kon krijgen. Daarom was hij zich gaan inschrijven. Maar niemand had hem voorbereid op wat er zou komen zodra hij zich ingeschreven had. Niemand had hem verteld dat als hij Fever’s droom zou volgen, zij vervolgens dood zou gaan. Misschien was dat wel zijn straf omdat hij zo egoïstisch was en dat hij Fever’s droom voor eigen rekening had genomen. Misschien had Arceus wel gewild dat Fever Ranger zou worden en niet hij. Als het aan hem had gelegen, was hij niks geworden. Ja, misschien zou hij trainer geworden zijn met Houndoom aan zijn zijde en alle gyms uitgedaagd hebben. Hij schudde zijn hoofd. Hij had geen tijd om over dit soort emotionele ongemakken na te denken, niet nu er een boze Tauros voor hem stond. De Pokémon scheen echt kwaad op hem te zijn, want er werd naar hem gesnoven. Soul besteedde daar echter geen aandacht aan en pakte zijn Capture Styler vast. De rode kleur van zijn Styler hielp niet echt, maar hij moest het er mee doen. Bovendien was de Tauros die hij ging bemachtigen bang voor rood, want Houndoom stond nog steeds naast hem. ‘Probeer hem op zijn plaats te houden,’ sprak Soul. De Houndoom knikte en gromde terwijl hij naar voren sprong. Tauros week lichtelijk terug, maar koppig als hij was bleef hij zijn hoorns op Soul gericht houden. Soul activeerde zijn Capture Styler en zag hoe de tol naar buiten schoot. Tauros’ ogen gleden direct van het rood van zijn Styler naar de zigzaggende tol dat op hem af schoot. Soul’s pupillen verwijdden zich toen Tauros weer neerkwam en de tol van zijn Styler om de Tauros zijn voorpoot gebonden was. De Tauros trok zijn poten naar achteren en het resultaat was dat Soul op de grond viel. Hij stopte gauw met de tol te activeren en zag hoe het ding terugschoot. ‘Verdorie,’ gromde hij toen hij zag dat zijn arm terecht was gekomen in een scherf dat op de grond lag. Hij krabbelde overeind en activeerde de tol opnieuw, de pijn in zijn arm negerend. Hij wist niet eens of de scherf er nog instak, maar hij wist wel dat hij deze Tauros hier en nu wilde kalmeren. ‘Ember!’ sprak hij tegen Houndoom. Deze vulde zijn bek weer met vuur en richtte deze op de Tauros zodat de Pokémon geschrokken naar achteren week. Soul’s tol schoot naar voren en Soul voelde de scherpe pijn in zijn armen terwijl hij rondjes begon te maken, hopend dat het zou lukken deze keer.