Lack of sleep

Soul was regelrecht langs de dame van de balie gelopen. Hij had vandaag geen zin om een Quest te gaan doen. Er waren toch genoeg Rangers die rondliepen in de Ranger Base en meestal waren het toch Quests die zelfs een Student Ranger aan kon, dus waarom zou hij de moeite nemen om te vragen of er één was? Hij zou later wel weer een hoop commentaar krijgen omdat hij niet de moeite had genomen om te luisteren of er mensen in nood waren, maar dat kon hem voor nu even niet schelen. Hij was namelijk een uur geleden langs het graf van Fever geweest. Een eindje verderop had zijn vader gelegen, maar Soul had nog steeds niet de moed gehad om dat graf ook te bezoeken. Hij wist dat het onnozel was, maar hij hield zijn vader schuldig voor het feit dat het ongeluk was gebeurd en dat zijn moeder naar Sinnoh was gereisd met een andere man. Natuurlijk moest ze weer precies haar huis hebben waar ze vroeger hun huis hadden. Wie weet woonden ze wel in hetzelfde huis. Soul rilde van afgunst bij het idee dat zij met die man in hun huis… waar hun vader ook geleefd had. Nee, dat idee wilde hij niet hebben. Hij wist dat hij een gebrek aan respect had door niet langs het graf van zijn vader te gaan, maar zijn moeder had totaal geen respect meer voor de situatie als ze met die gluiperd in hun huis ging wonen. Ze had sowieso geen respect meer omdat ze niet eens langs het graf kwam van haar dochter. Ze zei dat dat kwam omdat het reizen haar te veel kostte, maar Soul vond dat onzin. Ze had niet eens wat over voor haar overleden dochter en haar levende zoon, laat staan voor haar overleden man. Nee, met die gluiperd zat ze wel goed daar in Snowpoint City. Hij rilde weer van afgunst en stak zijn handen in zijn zakken terwijl hij door Shalour City stampte. Sinds kort was hij weer veel beginnen te roken. Zijn rookperiodes kwamen opzetten met stressmomenten. En deze keer had hij heel veel stress en maakte hij zich overal druk om. Hij blies de rook voor zich uit en struikelde vervolgens bijna over een stel voeten. Hij had niet in de gaten gehad dat hij langs een bankje gelopen was waar iemand op zat. ‘Sorry,’ zei hij kortaf.