A drink or two is appreciated +Cecille

Schoppen koning dus, kon hij weer gaan drinken. Dat ging ook lekker zeg, zijn gedachten waren ondertussen al een stuk losser geworen, geen idee meer waar hij aan dacht. Het zou wel enkel de drank zijn waar zin gedachten nu enkel om gingen. Nathan lachte even, wat ludruchtig, toen Cecille sprak dat ze het toch zei. De jongen pakte het glas, om in een teug de inhoud ervan leeg te drinken, gezien er teleurstellend weinig inzat nu. Kort seinde hij even halfdronken naar de barman dat hij een ander glas wou. Hij hoefde zijn volgende keuze niet eens te zeggen, toch..? De koning was namelijk de hoogste in het spel dus niet echt dat hij nou hoger zou gaan kiezen, tenzij hij echt nog graag een slok wou nemen. Iets wat trouwens hem niet al te verkeerd in de oren zou klinken.

Het was inderdaad lager gebleken, dus hij keek toe hoe de blondine een slok van haar drankje nam. "Hoger." Gezien het spel toch hoge kaarten hen liet zien kon hij net zo goed nog eens hoog gaan gokken ook nog, en als hij ongelijk had hiermee vond de groenharige dat ook nou niet bepaald een heel erg iets. Bij het horen van een luide klap keek hij op, om te zien dat zijn drankje klaar was. Vervolgens stond de jongen op, liep naar de bar toe en pakte zijn drankje om daarna terug te lopen naar de tafel, kijkend of Cecille al een nieuwe kaart had gelegd en of hij moest drinken of niet. Zodra hij zat had hij zijn glas niet losgelaten, gewoon omdat dat wat handiger was met dit.

Zijn blik viel op de kaart die was getrokken, om enkel te zien dat het lager was en niet hoger. Een keertje een verandering in dat verhaal, maar het was niet erg. Een harten vijf was er namelijk vertrokken dus hij moest gaan drinken. Het glas dat hij in zijn handen nog vast had werd naar zijn mond gebracht, om er een flinke slok te van nemen. Ach, de blondine had net de hele tijd wat moeten drinken, dus het was wel weer ergens wat eerlijk dat hij nu moest drinken ja. En lekker ook, maar dat was wel de bedoeling als je dit ging doen natuurlijk. Hij glimlachte bij het horen van zijn nieuwe 'bijnaam', die hij overgings niet bepaald erg vond hoor. "Ik kan je daar wel anders wat van laten zien hoor" heilige Arceus Nath, nee. Stop. Dat zouden de woorden zijn die zijn gezond verstand zouden schreeuwen naar hem als hij daar nuchter genoeg voor was. Nuchter was hij echt niet meer te noemen, duidelijk te merken was dat.

Jezus Nathan. Go home dude, you're drunk. Hij trok een toch lich geamuseerd gezicht toen ze het 'afsloeg'. Misschien was het maar goed dat een van hen nog wat normaal kon nadenken, gezien het anders nog slechter (of beter [/strike]lol[/strike]) kon aflopen dan nu. Hij fronste licht geïntresserd dat de blondine sprak dat ze al iemand had, oh? Dat had ze hem niet verteld. Ach, ze kennen elkaar voor hoelang? Niet heel lang, en de dingen die hun eerste, daarbij hun vorige waren gebeurd was nou niet bepaald geweldig. En natuurlijk zou je niet tegen elk persoon doe je tegenkomt vertellen dat je een relatie had, dat deed de groenharige in welk geval niet. "Oh? Wie is dat dan?" vroeg hij, enkel uit intresse. De kans dat hij dit persoon kon was toch wel weer heel erg klein.

Was de jongen maar ergens blij dat als hij dronken was, dat hij niet aggresief werd of zo iets. Niet dat hij er zelf heel erg veel van zou gaan merken, maar nog steeds. Zijn vraag had bij Cecille een glimlach laten komen, wat eegens wel leuk was om te zien. Ze had de holo caster van de tafel gepakt en begon er wat op te tikken, om na niet al te lange tijd een foto ta laten zien. Op de foto stobd de blondine met iemand anders, volgens haar was dat dus haar vriendin Sara. Hm, de naam zei hem helemaal niets maar dat was wel wat te verwachten geweest. Bij haar vraag grinnikte hij enkel, gezien er geen glimlach te zien was op de foto van de witharige. "Er is niet echt een glimlach te zien." sprak hij met een licht grijnsje op zijn gezicht.

Bij wat de blondine sprak schudde hij zijn hoofd, nee, hij was er zeker van dat ze niet glimlachte. If zijn ogen waren dingen aan het verbeelden, wat eigenlijk ook nog wel als een goede optie kon worden beschouwd. "Ik ben er zeker van dat ze hierop niet glimlacht." hield hij, totaal niet eigenwijs vol. Wat andere mensen hem zouden vertellen zou de groenharige bij deze mening blijven. Tenzij hem natuurlijk een foto werd gelaten zien waarop de ander wel glimlachte, maar dan ook enkel dan. Hij lachte even kort bij wat er daarna klonk van Cecille, dat haar vriendin van binnen blijkbaar straalde als je goed keek. Hij geloofde daar helemaal niets van. Tenzij dit de blik was van Sara als ze blij was, maar dat geloofde hij niet geheel dat het zo was.

Al was het duidelijk dat Cecille het nu speelde, leek zijn dronken kop het niet helemaal gaan begrijpen van een grap en dacht dus ergens dat ze het meende. Echter bij het zien van het slechte acteerwerk greens hij even, gezien Nathan het nu toch wel, al was het enkel door die pverdreven bewegingen, begreep dat het voor de grap was. Hij knikte wel bij wat het volgende dat werd gezged, he, hij had een vriendin hoor. "Ik heb een vriendin ja." had hij dat niet al eerder verteld of? Geen idee meer, als hij het goed had wel, maar dat kon natuurlijk ook nog aan hem liggen. Ach, of hij het wel of niet erder had verteld, nu wel zeker weten. Hij snapte wel wat Cecille ermee bedoelde hoor, hij had soms wel het gevoel dat het soms bij Riddle ook zo was.