Tell me a story

Was het hem gelukt? Het leek er echt wel in de eerste instantie op, tot ze waarschijnlijk de grijns zag en hem weer begon te slaan. Verdomme Tawnee! Stop daar nou eens mee. Dat zij hem sloeg waar ze nu deed, deerde hem weinig, het was gewoon vreselijk vervelend wat ze deed. Dat moest gewoon stoppen om deze reden. Toen ze ineens uithaalde naar zijn gezicht greep hij deze hand stevig vast, misschien iets te maar wel zeker sterk genoeg om haar tegen te houden. Hij probeerde het nu weer de blondine van Nathan af te krijgen, misschien dat het makkelijker zou gaan nu hij een van haar handen vasthoud. Het was hem niet eens opgevallen dat ze wat probeerde te zeggen.

En boem, hij had haar hand vast. Als een wilde begon ze hevig tegen te stribbelen en sloeg ze hem nog harder met haar vrije hand. Het duurde nog geen hele seconde of ze trok hevig haar hand terug en opende haar mond, om snel haar tanden in zijn hand te planten. Vervolgens klemde ze har kiezen op elkaar. Echter loste ze wat en schoot ze naar voren, lichtjes opspringend om hem een kopstoot te geven. Deze kwam echter voor het blondje zelf te hard aan en kort voelde ze alles draaien en verslapten haar acties wat, een pijnlijke steek in haar kop gaf aan dat ze even te geweldig was geweest.

Ineens trok ze haar hand los, wat nog niet eens zo raar was ook. Echter toen ze ineens in zijn hand beet en hard ook nog, schreeuwde hij even. Godverdomme! Net toen hij haar een klap wou verkopen loste ze alweer. Hij keek voor een seconde naar zijn hand, waar tandafdrukken in te zien waren. Ineens voelde hij een klap tegen zijn hoofd, waar het voor even bonsde. Auw. Hij wreef even over zijn pijnlijke hoofd, al ging het gevoel wel weg. Niet volledig maar grotendeels wel. Waarom had ze dat gedaan. Bij het zien van dat Tawn er ook last van had greens hij wel even. "Krijg je ervan." au au au. In welk geval zat ze niet meer op hem.

Haar zicht was redelijk onzuiver en werd eigenlijk met de seconde slechter. Ze nam even een stapje terug, een hand op haar hoofd legend. Maar toen struikelde ze en viel ze achterover, waarna ze even neerviel op de grond. Aj, dat deed nog meer pijn aan haar kopje. Ze klemde haar tanden op elkaar en bleef even stil liggen, waarna ze zichzelf lichtjes recht duwde en zo bleef zitten op de grond. Haaf hoofs bonkte echt pijnlijk en ze zag bijna geen steek, dat allemaal door vlekken die voor haar ogen zaten...

Hij keek even naar de blondine toen er ineens iets klonk dat leek op vallen, om deze met hand op haar hoofd op de vloer aan te treffen. Hij deed er niets aan om haar te gaan helpen, maar dan ook echt helemaal niets. Zelf deed zijn hoofd ook lichtjes pijn, maar dat kwam dus door de blondine. Ah. Waarom had het haar zo een geweldig idee geleken om het te gaan doen. In welk geval had hij er niet in tot zover last van dat de jongen er echt super veel last van had en dus niet met kon gaan doorgaan. Een giftige blik werd geworpen naar Tawnee wat erg in haar hoofd was omgegaan, het was duidelijk dat het geen goed idee was.

Ze keek lichtjes op en zag zijn giftige blik, waardoor ze snel haar ogen van hem afsloeg. Het was niet am te duidelijk tho, maar toch geen aangenaam zicht. Godver. Het duurde echter veel langer voor een reactie van haar kwam. Een minuut... twee minuten... vijf... geen idee of hij er nog was. Opeens duwde ze zichzelf overeind op haar knieën en handen, zocht ze zijn been en klemde ze zich vasf rond diens scheenbeen. "Arceus," was het enigste dat ze even zachtjes kon brommen. Maar zijn been loslaten was ze niet van plan

Het duurde een flink tijdje, enkele minuten die voorbij gingen. Ineens kwam Tawn dichterbij, wat ging ze doen. Ze was ineens aan zijn been gaan hangen, ksst, nee. Weg jij. Hij begon dat been te bewegen, ksst, laat los jij. "Laat los." klonk zijn stem kil. Pft. Net wou ze hem nog gaan slaan en nu dit. Dat was niet de bedoeling! Laat staan dat het zelfs gewoon was dat hij ineens werd geslagen. Oké, hij had het misschien verdient, maar dat had ze wel toen kunnen doen en niet nu. Nu het al een flinke tijd geleden was geweest.

Fuuuuu. "Laat los." "Nee," zei ze even terwijl ze ook haar benen erond sloeg en haar armen steviger om het ding sloeg. Het was duidelijk dat het blondje niet zou loslaten. Ook toen hij het begon te bewegen. Nee, ksst. Haar been was dit nu. Haar mondhoeken waren ongeamuseerd naar beneden getrokken. Na enkele tellen opende ze echter haar mond weer. "Waarom haat je hem?" klonk er even van haar af... Zachtjes en licht moeizaam.

Zowel de woorden al daden van de blondine lieten niet blijken dat ze zou gaan loslaten. "Nee," ughhhh. Nu zat er zo een Tawngeval om zijn been, great. Dus niet. Hij anoof kort, geweldig. Hoe kreeg hij het in godsnaam voor elkaar om zijn been weer te 'bevrijden'? "Waarom haat je hem?" Arceus, bleven ze echt bij dat onderwerp hangen? Blijkbaar wel. Ondertussen was hij maar naar de bank gesloft, wat een beetje moeilijk ging door een Tawnee die aan zijn benen hing maar toch. "Daarom." het was duidelijk dat hij niet van plan was om verdwr antwoord te geven, of gewoon antwoord op vragen die verder hierover zouden gaan.

Hij begon te wandelen, niet handig lol. Ze snoof lichtjes ongeamusseerd en verstevigde haar grip even op zijn been. Muk Nath, echt gewoon Muk. Dit was niet aangenaam, vast ook niet voor hem, mooi zo. Kort snoof ze dan ook lichtjes, stomme alghaar. Like agh, just gimme an answer. De daarom die kwam nadat hij tot stilstand kwam bevredigde het blondje al helemaal niet. Kort snoof ze nijdig, duidelijk niet blij met de situatie. "Dat is geen antwoord," bromde ze even zacht. Ze verstevigde de grip op het been wat en liet duidelijk merken dat zijn antwoord het enkel erger had gemaakt.

Zodra hij voelde dat de blondine enkel nog steviger vasthield kwam er een overdreven zucht van hem, moest dit echt zo gaan? Blijkbaar wel. "Dat is geen antwoord." hij rolde kort met zijn ogen, had ze lekker pech. "Dan heb je mooi pech, want dat is het enige dat je krijgt." deed hij het alsnog, ach. Echt een verder, duidelijk antwoord waar Tawnee wat aan zou gaan hebben kreeg ze toch niet.Dat ze haar grip verstevigde, was al te duidelijk te merken maar Nathan negeerde het gewoon.

Ze slikte even... godverdome... Nathan negeerbeer!!! Arceus kind... ze snoof lichtjes beledigd over het feit dat ze hier gewoon lekker werd genegeerd... joy man, fucking alghaar... hij zuchtte zachtkes en luisterde naar wat hij zei. Ze hed mooi pech, want dat was het enigste dat hij zou zeggen en heg enigste wat ze kreeg... godver man. Ze verstrekte haar grip nog wat. "ZEG DAN OP!" Gilde ze even. "ZEG HET DAN!" Zei ze waarna ze een gilletje uitsloeg en haar ogen sloot. Ze wilde een antwoord zn nog snel ook please.

Hij rolde enkel zijn ogen toen er een licht beledigde zucht klonk. Arceus, hij ging echt geen verder antwoord meer erover geven hoor. Ze kon hem wat. Ineens verstrakte hart grip nog meer, godverdomme Tawn. Ze begon ook nog eens te gillen, ja geweldig dat dan weer. Nadat ze uitgegild leek te zijn zuchtte hij weer, ging met zijn hand over zijn oor. "Meteen doof.." mompelde Nathan. Het leek er niet op dat ze snel ging stoppen. Geweldig dus niet.

Natuurlijk had ze geen oneindige voorraad met zuurstof in haar longetjes, dus ze stopte even en haalde diep adem, om even te snuiven. "Meteen doof.." Arceus hij was weer lekker droog. Ze snoof nogmaals en duwde haar face tegen zijn been aan, de zijkant van haar face. "Das geen antwoord," mompelde nijdig. Als het moest bleef ze hier heel de avond hangen... misschien zelfs heel de nacht. En dat kon ze, dat kon ze maar al te goed. Kijk maar uit nathan...

Zodra hij voelde dat de blondine enkel nog steviger vasthield kwam er een overdreven zucht van hem, moest dit echt zo gaan? Blijkbaar wel. "Dat is geen antwoord." hij rolde kort met zijn ogen, had ze lekker pech. "Dan heb je mooi pech, want dat is het enige dat je krijgt." deed hij het alsnog, ach. Echt een verder, duidelijk antwoord waar Tawnee wat aan zou gaan hebben kreeg ze toch niet.Dat ze haar grip verstevigde, was al te duidelijk te merken maar Nathan negeerde het gewoon