Free Pickings

Haar mond opende zich wat verbaasd toen ze zag waar ze was aangekomen. "Oh.." Haar toon was verwonderd. Eindeloze rijen aan berries strekten zich uit. Waren dit de berry fields? Oz was meteen ervandoor gegaan, laaiend enthousiast door alle bloemen die tussen de berries groeiden. De Vivillon kirde vrolijk. Ook Jack ging er meteen vandoor, zijn mond volstoppend met zijn favoriete berries. "Oi Jack! Je bent een vreetzak! Rustig aan!" Riep ze haar Pokémon lachend toe. Ze wilde ook weer niet in de problemen komen. Uiteindelijk ging ook Alyss wat vooruit tussen de struiken, nieuwsgierig snuffelend. Haar negen staarten wiegden in de bries. Lilium grinnikte zachtjes. "Fijn dat jullie allemaal even op mij wachten.. Jullie zijn geweldig." Ze zuchtte alsof ze ongelukkig was, maar liep daarna lachend haar Pokémon achterna. Ze had toch een stel gekken gevangen.
Voorzichtig sloot ze haar vingers om een paar berries en trok ze los van hun takken. Ze meenemen zou zeker bevorderlijk zijn voor haar reis. Maar, ze wilde er niet zoveel meenemen. Zo lang zouden ze niet meer goed blijven. Ze stopte ze voorzichtig in haar tas, maar keek op toen Alyss voorzichtig tegen haar arm aantikte met haar neus. "Wat is er?" Vroeg Lilium, waarna Alyss haar oren wat achteruit legde. "Alyss?" Herhaalde ze, haar toon wat bezorgder. De Ninetales begon weg te lopen en na een lichte aarzeling besloot Lilium haar te volgen. Uiteindelijk kwamen ze bij de dichte struiken aan. "Wat is hiermee?" Vroeg ze, maar toen hoorde ze de klagelijke geluidjes. "Jack?" Zei ze, haar stem wat verheffend. En toen zag ze hem, helemaal verstrengeld in de struiken, nog een takje van een Berry in zijn mond hebbend. De Dewott zat helemaal klem. "Jij sukkel." Verzuchtte ze, waarna ze een poging deed om bij hem te komen. Ze fronste lichtjes. Haar armen waren te kort. Ze krabde eventjes over haar achterhoofd. Oz kon er niet bij. De takken in de hens zetten werkte ook niet... Misschien moest ze maar een Razor Shell proberen...?

Eerste post voor Alphonse~

"The hills are aliiiiiive ~" Zijn gezang was waarschijnlijk niet het beste ooit, maar in elk geval kon je horen dat hij zich ontzettend aan het vermaken was. Met verende passen liep Alphonse over het zachte gras tussen de bessenbomen door. Aan zijn arm hing een gevlochten mandje half gevuld met bessen die hij geplukt had. Hij maakte een gracieus cirkeltje in de lucht en bleef toen stilstaan bij een boom met interessante bessen. Even keek hij naar de felgekleurde bessen, voordat hij er een plukte en deze in zijn mond stopte. Hij zou er snel genoeg achter komen of deze bessen giftig waren, niet? Maar ze waren best lekker en leken niet zo giftig; Hij stond immers nog overeind. Dus plukte hij een handjevol en stopte ze bij de rijkelijk gekleurde inhoud van zijn mandje. Hij was helemaal in zijn nopjes.

Een blauwe Vivillon vloog opgewekt langs een van de bomen een paar meters van Alphonse weg en even bekeek hij het beestje. Totdat... Wacht even, er kwamen hier helemaal geen Vivillons voor... Was deze verdwaald of zo? Het beestje leek echter zeer vrolijk om hier te zijn, dus verdwaald was het waarschijnlijk niet. Hmmm. Wat nieuwsgierig liep Alphonse op het beestje af, maar toen hij dichterbij kwam, hoorde hij een vrouwelijke stem die iemand een sukkel noemde. Nou, aardig. Hé, wacht eens.. Hij kende die stem!

"Lilium!" riep Alphonse opgewekt uit toen hij de naam eenmaal met het gezicht gekoppeld had. Opgewonden liep hij de bomen door, en daar was ze dan! Met een prachtige Pokémon bij haar zijde stond ze bij een prikkelige struik, waar ze inkeek. Die Vivillon was dus de Wizard of Oz! "Heeeey ~" zei de jongen opgewekt en hij zwaaide vrolijk met zijn hand. Oh! Hij moest haar laten zien wie hij laatst gevangen had! Hij bleef stilstaan bij de struik, die tussen de Trainer en Coördinator stond en wilde net vragen wie die Pokémon bij haar was, toen hij zachte geluidjes vanuit de struik hoorde. Met een fronsje keek hij de struik in, toen hij daar een Dewott zag zitten. Was dat... Jackie Chan? "Oh! Hoe is die daar nou terecht gekomen?" vroeg Alphonse bezorgd. De Pokémon leek nogal vast te zitten... Konden zijn Pokémon hem misschien helpen?

Met een wat verwarde blik keek ze naar haar Dewott die zichzelf zo erg in de struiken verstrengeld had, dat hij helemaal vast zat. Met een onschuldige blik keek Jack terug, nog wat nakauwend op een laatste Oran bes. De Dewott zag duidelijk wel in dat hij fout zat, maar hij was niet van plan om het toe te geven en speelde dan ook wel sympathie. Helaas voelde Lilium dat op dit moment niet voor haar Pokémon en zuchtte ze alleen, waarna haar hand tegen haar voorhoofd kwam te rusten. "Waarom, Jack, waarom," zei ze alleen maar. "Hoe ga ik je hier nou weer uit vissen?" Een lichte frons verscheen op haar gezicht. "Ik kan Alyss vragen of ze de takken af kan branden, maar ik wil niet beschuldigd worden van Pyromanie." Zei ze droog tegen Jack, waarna ze op haar knieën neerzakte. De Dewott leek hoogst verontwaardigd dat Lilium niet over zijn veiligheid nadacht en plukte, na het strekken van zijn nek, nog maar een besje om weg te kauwen.

Lilium knarste eventjes wat met haar tanden en wilde juist iets vermelden over het zo rond worden als een ton, toen een bekende stem haar oren vulde. Wat verrast keek ze op van de struik. Alyss verborg zich achter haar benen en zette haar nekharen wat overeind. De Ninetales hield blijkbaar nog steeds niet van vreemde, maar een zachte aai over haar hoofd was genoeg om de Pokémon te kalmeren. "Hey Alphonse!" Begroette ze de jongen met een brede glimlach, waarna ze weer een blik wierp op de struik. "Jack besloot dat het een verstandig plan was om zichzelf zo vol te eten dat hij klem is komen te zitten in deze struik.. En ik krijg de sukkel er niet uit." Ze zuchtte eventjes toen de Dewott weer een protesterend geluidje maakte. "Je bent wel een kneus," zei ze tegen de Pokémon, niet op een zeer serieuze toon, waarna ze haar neus lichtjes optrok naar de Pokémon. De Dewott had dit duidelijk al wel eens eerder gezien, want imiteerde deze beweging feilloos, tot een doorn in zijn neus prikte. Hij maakte een klagelijk geluidje. Meteen keek Lilium weer geschrokken naar beneden. "Pas nou op!" bracht ze uit, waarna ze weer aan de takken begon te trekken, op haar beurt ook niet echt oplettend wat ze deed.

notes notes notes notes

Wat geschrokken leek de Ninetails zich achter haar eigenaar te verschuilen toen ze Alphonse's stem hoorde, maar het was voor Lilium niet moeilijk de Pokémon te kalmeren. Vervolgens vertelde de Trainer dat Jack zich volgepropt had en toen vervolgens in een struik vast kwam te zitten. Alphonse kon een grijns niet tegenhouden, en dus verscheen deze om zijn lippen. Lekker, Jack. De Pokémon leek een heel stuk vrijer en meer op zijn gemak dan de vorige keer dat Alphonse hem gezien had. De Pokémon maakte een protesterend geluidje toen Lilium hem een sukkel noemde, waarop Lilium hem verzekerde dat Jackie Chan wél een kneus was. Alphonse grinnikte even, hoewel de grinnik direct stopte toen de Dewott een doorn in zijn neus kreeg. Lilium leek het ook niet meer leuk te vinden; Ze begon aan de stekelige takken te trekken zonder echt op te letten wat ze deed. "Hey! Hey, Lilium! Stop, je doet jezelf nog pijn!" bracht Alphonse wat geschrokken uit.

Met een zucht haalde hij een van zijn Pokéballen tevoorschijn. "Ik kan helpen!" zei hij, "Deerling, ik kies jou!" De Deerling verscheen en begon te kwispelen toen ze Lilium zag. Die had ze lang niet meer gezien! "Deerling, doe Double Kick op deze doornstuik, maar zorg dat je Jack niet raakt," zei Alphonse rustig, hoewel een grijnsje op zijn gelaat verscheen. De groene Deerling knikte en schopte met haar achterpoten tegen de struik aan. Door de hoeven was ze goed beschermd tegen de stekels en kon ze dus de struik kapot trappen. Na een paar keer de aanval herhaald te hebben, was het gat groot genoeg voor Alphie om zijn handen erin te steken en voorzichtig de Dewott de struik uit te trekken. "Kijk 's aan. Hey, Jack! Wat ben je gegroeid!" zei Alphonse opgewekt en hij gaf hem een handje bessen uit zijn mandje. Vetmesten die handel! "Kijk!" zei hij vervolgens opgewonden tegen Lilum en hij wees opgewekt naar Deerling, die vrolijk kwispelde.

Met een verbeten uitdrukking op haar gezicht keek Lilium naar haar Dewott die nog steeds in de struiken lag. De doornen prikten in haar handen en ze trok ze eventjes met dichtgeknepen ogen terug. Verdomme Jack! En ook stiekem verdomme zichzelf, maar dat gaf ze liever niet toe. Dat was altijd toch wel weer wat moeilijker. Ze veegde haar handen wat schaapachtig af toen Alphonse ook riep dat ze moest ophouden en trok haar schouders iets hoger op. Het was een totaal impulsieve actie geweest toen ze aan die takken was gaan trekken en niet heel erg een goed plan. Een lichte blos van schaamte verscheen op haar wangen en ze keek weg. "Sorry," mompelde ze binnensmonds. Ze vouwde haar handen achter haar rug en keek wat ongelukkig naar de struik. Jack keek ook weg, de Dewott vond het ook niet meer zo lollig.

Lilium's ogen sperden zich wat open in verbazing toen ze de Pokémon zag verschijnen. "Deerling?" Bracht ze uit, haar toon toch wat opgewekter. "Is het..?" Begon ze, haar ogen wijd in verbazing. Het kon toch niet? Hij had haar getraded toch? Haar glimlach werd toch breder bij het zien van het hertje. Ze was altijd al dol geweest op zijn Deerling en de soort in het algemeen. En toen deze haar Dewott uit de struiken wist te helpen, was het meteen een held. Ze nam haar Dewott in een houdgreep (lees: knuffel) en liet deze weer los toen deze begon te spartelen. Bessen! Omnomnom! De Dewott nam de bessen maar wat graag aan van Alphie en maakte vrolijke geluiden toen deze de bessen mocht ontvangen. Lilium grimaste eventjes naar haar Pokémon. "Wat een omkoperij dit," zei ze op plagerige toon, waarna ze weer een doorn uit haar vingers trok. Maar vervolgens richtte ze haar blik op de Deerling, haar blik opgewekt. "Alphonse, is dit dezelfde?" Vroeg ze, de Deerling nieuwsgierig aankijkend. "Zo ja, hoe heb je dat nou weer klaar gespeeld?" Haar toon was hoogst verbaasd, maar wel enthousiast.

notes notes notes notes

Lilium leek verrast te zijn toen ze Deerling zag verschijnen, en toen de Dewott eindelijk vrij gekomen was, werd hij in een houtgreep, ehh, knuffel, genomen. Het beestje spartelde wat en begon toen de bessen die Alphonse hem gegeven had te eten. Plagerig merkte Lilium op dat het omkoperij was, waarop Alphonse met een grijns antwoordde: "Zekers, ik ga hem meenemen." Hij stak plagerig zijn tong naar haar uit, maar toen richtte zij haar blik op Deerling. Met een warme blik keek Alphonse naar de Deerling en toen Lilium vroeg of dit 'dezelfde' was, knikte hij opgewekt.

Een lachje rolde over zijn lippen toen ze vervolgens vroeg hoe hij dat dan voor elkaar gekregen had. Hij liet de bessen op de grond rollen en stond op. Alphonse liep naar zijn Deerling en aaide het beestje over haar kopppie. "Nou, ik vond een lamp, en toen ik daar over wreef verscheen er een enorm, blauw ding dat me drie wensen gaf, dus ik wenste eerst voor wereldvrede, toen voor een oneindige hoeveelheid bessen om aan Jack te voeren en vervolgens ook mijn lieve Deerling terug," zei hij met een brede grijns op zijn gezicht. De Deerling duwde haar koppie tegen zijn hand en met een lachje vertelde Alphonse toen: "Nee hoor, grapje. Nadat ze geruild was, is ze blijkbaar vrij gelaten en toen is ze op eigen houtje naar de Friend Safari in Kiloude City gegaan. Ik heb heel veel geluk gehad, want ik viel in de trein in slaap en toen werd ik er in Kiloude City uitgeschopt. En toen heb ik haar gevangen. Eind goed al goed!" Hij aaide zijn Deerling lieflijk over zijn hoofdje, maar leunde toen wat opzij om de Pokémon achter Lilium te zien. "Wie is dat daar?" vroeg hij nieuwsgierig.

Voorzichtig liet Lilium haar Dewott los en keek met een brede glimlach naar de Pokémon. De relatie tussen haar en Jack was echt zoveel keer beter dan tussen haar en Gilbert. Ze had dan ook geen spijt dat ze de ondeugende en rebelse Axew in de Wonder Trade had gegooid. Ze stak op haar beurt weer haar tong uit naar Alphonse. "Ik hou je in de gaten!" Dreigde ze, al krulden haar mondhoeken wel naar boven, "jij verrader!" Ze stak eventjes haar vinger uit om hem plagerig in zijn buik te prikken. Maar hierna plofte ze neer in een kleermakerszit en trok ze daarna toch maar een paar pleisters uit haar rugzak om haar vingers af te plakken op de plekken de doorns wat dieper binnen gedrongen waren. "Ik heb wel eens strakkere acties gehad, geloof ik," merkte ze op, waarna ze met geconcentreerde blik begon te plakken.

Ze keek alleen op toen Alphonse begon te vertellen over Deerling, kreeg hij weer haar volledige aandacht. Ze begon eventjes hardop te lachen toen hij over de geest in de lamp begon te vertellen. "Oh haha, echt waar?" Zei ze, al kon je aan haar ogen al zien dat ze er geen snars van geloofde. Pretlichtjes vonkten op in haar ogen terwijl ze erover nadacht. "Ik zal aan je wereldvrede denken hoor, heer Alphonse." Ze keek eventjes om toen Jack juichende geluidjes maakte bij het woord 'bessen'. De Dewott leerde het ook nooit. Ook Oz was maar op de commotie afgekomen en landde braafjes op haar hoofd. Eventjes dacht Lilium dat ze door het nieuwe gewicht naar achter ging vallen, maar dat viel op zich nog wel mee. Dus gaf ze de Pokémon glimlachend aan aai. "Ik ben blij dat je Deerling weer terug hebt," zei ze warm, waarna ze naar de Pokémon keek, "ze hoort echt bij je team." Ze zette eventjes een strenge blik op, al was het maar te betwijfelen hoe serieus die was. "Niet meer doen eh? Ik wil je niet meer zonder Deerling zien." Hierop knipoogde ze eventjes plagerig, waarna ze haar blik verlegde naar Alyss toen Alphonse ernaar vroeg. "Oh, dit is Alyss," zei ze met een brede glimlach. "Ik heb haar in de Friend Safari gevangen." De Ninetales hief haar kop eventjes, maar legde deze vervolgens weer op haar voorpoten neer en krulde haar dikke staarten om zich heen. "Let maar niet op haar, ze heeft wat moeite met vreemden, maar het is echt een schatje." Zei ze met een brede glimlach. De Ninetales spitste haar oren iets en keek op, maar sloot haar ogen vervolgens weer.

notes notes notes notes

Een brede grijns verscheen om zijn lippen toen Lilium hem terugplaagde, en vervolgens ook nog eens in zijn buik prikte. Lilium was een van de weinige die mee ging met zijn grapjes en dat maakte d'r toch wel drie keer zo leuk. Ze plofte neer in een driemakers zit en begon haar vingers te beplijsteren. Ze merkte op dat ze waarschijnlijk wel wat slimmere acties ondernomen had, en concentreerde zich vervolgens op het plakken. Wat onhandig stapte Alphonse over de struik en plofte naast haar neer. Hij strekte zijn benen voor zich uit, maar boog toen zijn knieën zo dat zijn gelaarsde voeten met de zool tegen elkaar aanlagen. Deerling sprong wat gracieuzer over het heggetje en ging met haar pootjes onder haar lichaampje gevouwen tegen zijn been aanliggen. Met pretlichtjes dansend in haar ogen merkte ze op dat ze aan zijn wereldvrede zou denken, en Jackie Chan juichte opgewekt toen Alphonse het woord 'bessen' had gebruikt. Wat een grappig beestje. Wizard of Oz leek ook op het geluid afgekomen te zijn, en landde netjes op Lilium's hoofd. Met een warme toon zei Lilium toen dat ze blij was dat Deerling weer terug was en dat ze vond dat ze bij zijn Team hoorde. Alphonse lachte en keek wat afgeleid naar Deerling. Hij haalde zijn handen lichtjes over haar groene vachtje met ene klein lachje om zijn lippen. Hij leek eventjes niet meer op de drukke, over-opgewekte Alphonse die iedereen kende. Toen hij haar weer aankeek had ze een strenge blik in haar ogen, hoewel Alphonse betwijfelde of die helemaal serieus was. Ze merkte op dat ze hem niet meer zonder Deerling wilde zien en knipoogde ze plagerig, waarop Alphonse schaapachtig naar haar lachte. Daar was de goeie ouwe Alphonse weer. "Nee nee, ik heb mijn lesje wel geleerd," zei hij grinnikend.

Toen ze hem over Alyss vertelde, leunde Alphonse wat naar voren om de Pokémon beter te kunnen zien. Lilium stelde het dametje voor als Alyss en zei dat ze haar in de Friend Safari gevangen had. Dezelfde plek als waar Alphonse Deerling teruggevonden had. Vervolgens zei ze dat de Ninetails wat moeite had met vreemdelingen, en dat hij maar niet op haar moest letten. Ah, jammer. Het was een prachtbeest. Hij leunde weer naar achter en keek toen naar de vlinder op Liliums hoofd. "Hallo daar, mannetje. Lang niet gezien!" zei hij opgewekt, waarna hij vervolgens weer naar Lilium keek. "Alyss? Een Ninetails, toch? Haar vacht... Dat zijn niet de gebruikelijke kleuren, toch?" vroeg hij haar geïnteresseerd. Hij had ooit iets over Shiny Pokémon gehoord; Pokémon wiens uiterlijk iets afweek van de rest van zijn soort door kleurverandering. Hij had er nog nooit een gezien...

Alphonse haalde vervolgens zijn andere Pokéballen tevoorschijn en liet eerst Khosekh en Pikachu tevoorschijn komen. Hij hield vervolgens de als laatst overgebleven Pokébal iets in de lucht. "Deerling is trouwens niet de enige die 'nieuw' is. Moet je zien," zei hij vrolijk en hij liet de verlegen Ralts tevoorschijn komen. "Tadaaa!" Enthousiast keek hij van Rayne naar Lilium, pretlichtjes dansend in zijn ogen. Wat verlegen hobbelde het dametje naar Alphonse en klom ze in het gat tussen zijn benen, waar Pikachu zich ook in opgekruld had. "Drie keer raden van wie ik haar heb gekregen!" Hij liet haar echter niet raden, want hij gaf het antwoord direct: "Therin!"

Lilium glimlachte naar de coördinator toen deze bij haar kwam zitten en keek met een vertederde blik naar de Deerling die tegen zijn been aan kwam liggen. Wat een schatje. Ze plakte de laatste pleister rond haar vinger en ging vervolgens wat gemakkelijker zitten, naar achter leunend tegen Alyss aan. De warme pels van de Ninetales lag altijd redelijk lekker, al was Alyss er niet van gediend als Lilium met haar volle gewicht op haar leunde. Maar een klein beetje leunen was prima. "Goed zo, niet meer vergeten," glimlachte Lilium als antwoord op het feit dat hij zijn lesje geleerd had. Haar ogen glommen geamuseerd. Het was helemaal niet aan haar om hem dit te zeggen, maar het was gewoon deels als grapje bedoeld. Oz knipperde wat verbaasd naar de coördinator maar kirde vervolgens wat tevreden. Vervolgens begroef hij zijn kopje wat verder in Lilium's haren en begon hij weg te soezen, af en toe afwezig met zijn heldere, blauwe vleugels slaande. "Alyss is een Ninetales ja.. Al zijn die inderdaad normaal roomboter geel, dus ik denk dat ze een shiny is inderdaad," vertelde Lilium Alphonse ondertussen. Ze had zelf zo haar vermoedens dat dat misschien de reden was dat Alyss zo gereserveerd was. Het leven moest toch anders zijn als je zo opviel.

De aanblik van een Ralts deed haar eventjes verbaasd knipperen. "Een Ralts? Gefeliciteerd!" Zei ze, nog steeds lichtelijk verbaasd. "Je team wordt steeds groter, of niet?" Vervolgde ze met een glimlach. "Hallo daar," begroette ze de Ralts vervolgens met een vriendelijke glimlach. Ze besloot niet te vragen naar een naam, gezien het feit dat Alphonse zijn Pokémon geen namen gaf. Zijn volgende opmerking kwam echter wat laat aan. "Wacht, gekregen?" Herhaalde ze, maar voordat ze kon overdenken wie dat persoon geweest kon zijn, gaf Alphonse al antwoord. "Therin? Echt waar?" Vroeg ze wat verbaasd. "Oh omdat ze een breeder wil worden?" Kwam er toen achteraan.

notes notes notes notes

Lilium maakte nog een opmerking, vertelde hem dat hij vooral niet moest vergeten wat ze had gezegd. Het werd beantwoord met een grijnzende knik. Deerling zou aan zijn zijde blijven, no matter what. Hij had nu door hoe belangrijk ze voor hem was geweest. God, hoe had hij ooit bij het idee kunnen komen haar weg te doen? Lilium vertelde vervolgens over haar Alyss. Ook Lilium vermoedde dat de Ninetails een shiny was, net zoals Alphonse, waarop hij ook knikte. Wat een prachtbeest. Om heel eerlijk te zijn kon hij niet eens een naam voor haar bedenken. Jackie Chan en Wizard of Oz waren beide gekkerds, maar deze dame, zij leek een stuk serieuzer te zijn. Hij kon het niet over zijn hartje verkrijgen haar een gek bijnaampje te geven.

Een verbaasde blik vond zijn weg op Liliums gezicht toen Alphonse zijn Ralts tevoorschijn haalde. Het vorige onderwerp leek geheel vergeten te zijn terwijl Lilium hem feliciteerde. Met een trotse glimlach op zijn gezicht keek hij naar de verlegen Ralts, die door Lilium begroet werd. Wat aarzelend hief het dametje haar armpje en zwaaide ze even, voordat ze tegen Pikachu aan ging liggen. Och, wat een droppie. Ze hadden van het moment dat Therin haar had laten zien al een soort klik gehad, en het duurde niet lang voordat de jongen aan de Pokémon gehecht was geraakt. En zij leek zich ook zeer op haar gemak te voelen bij hem, dus dat was helemaal geweldig! Wat aan de late kant reageerde ze vervolgens op zijn eedere opmerking. De grijns op zijn gezicht werd nog wat breder toen ze verbaasd leek te zijn over het feit dat Therin hem de Pokémon gegeven had. Vervolgens vroeg ze of het kwam vanwege het feit dat Therin ging Breeden. Aww, dat wist ze al? Alphonse had haar dit sappige nieuws willen brengen, maar helaas... "Yup! Ze zocht nog een plekje voor Rayne, en blijkbaar was ik een geschikte trainer, volgens haar. Dus vandaar. Nou, mij hoor je niet klagen hoor!" zei hij opgewekt.

De jongen wilde echter (verrassend genoeg) niet alleen maar over zichzelf praten, dus vroeg hij nieuwsgierig aan Lilum: "Hey, hoe gaat het met je badge-loosheid?" Hij wist nog dat ze, net als hij, een lege lintbadgecase had. Misschien dat die sinds de laatste keer dat ze gesproken hadden wat voller geworden. "Ben ik nu alleen met mijn lege lintjeshouder?" voegde hij er met een brede grijns aan toe. Ach, daar zou hij nog wel verandering in brengen. Ooit...

Afwezig straalde Lilium Alyss over haar hoofd heen, waardoor de Ninetales al snel wat rustiger werd. Ze stopte met het nerveuze zwiepen van één van haar staarten en sloot haar ogen, waarna ze alweer wat weg begon te doezelen. Hierna ging haar aandacht weer naar Alphonse, wie wat teleurgesteld leek dat ze het nieuws over Therin al wist. Een lichte grijns liet Lilium's mondhoeken omhoog krullen. "Ik spreek ook nog wel eens mensen, hoor Alphonse," zei ze lachend met pretlichtje sin haar ogen. Het was altijd leuk om met Therin te spreken, ze was altijd heel erg aardig, net zoals Alphonse. "Maar goed, wat leuk dat je Ralts in je team hebt, ik weet zeker dat je een goede eigenaar voor haar zal zijn," zei Lilium opgewekt, "ze is heel erg schattig. Ga je haar ook in contests gebruiken?" Vroeg het meisje vervolgens.

Jack waggelde, een beetje onhandig naar Alphonse toe en zakte bij hem neer. Blijkbaar was de opmerking over berries toch zeer goed gevallen bij de Dewott, ondanks dat hij er nu duidelijk heel erg vol uitzag. Toch, op de kans dat er misschien toch nog een lekkere berry hem toegestopt werd. Lilium begon zachtjes te lachen. "Overloper," sprak ze haar Dewott toe. De Pokémon grijnsde haar haar toe en maakte een onschuldig geluidje. Eventjes zette Lilium haar vingers tegen haar voorhoofd alsof ze wanhopig werd. "Wat moet ik toch met deze Pokémon," zei ze, hoofdschuddend maar wel grijnzend. Ze was dol op Jack, ze was dol op haar hele team. Ze hadden allemaal iets unieks. Haar grijns werd alleen maar breder toen Alphonse vroeg naar haar badgeloosheid. "Niet langer Badgeloos!" Vertelde ze op vrolijke toon. Ze rommelde in haar rugzak en haalde haar Badgedoos eruit, waarna ze de Bug Badge aan Alphonse liet zien. "Kijk~!"

notes notes notes notes

Lilium leek goed in staat de Ninetails te kunnen kalmeren. Wat nerveus had de Pokémon met haar staart heen en weer geslagen, maar het aaien had haar rustiger weten te krijgen. Goshie, het was ook mooi om te zien. Misschien dat haar vacht niet ideaal was om mee in het wild te leven, maar het was zeker mooi... Toen ze lachend echter zei dat ze ook nog wel mensen sprak, keek Alphonse haar met gespeelde verbaasdheid aan. "Jij? Andere mensen spreken?" zei hij lachend. Toen ze echter zei dat Rayne zeer schattig was en dat hij vast een goede trainer voor haar zou zijn, keek de jongen haar met een dankbaar glimlachje aan. Hij zette zijn handen op zijn bovenbenen en keek terug naar de Ralts, die omgevallen was toen Pikachu opgesprongen was om Oz te begroeten. Het dametje krabbelde overeind en keek op naar haar trainer. Ah goshie, wat een dropje. "Dankje, ik hoop dat ik haar een thuis gevoel kan geven..." zei hij met een glimlachje. Dat glimlachje veranderde snel naar een opgewektere lach en hij keek vrolijk op naar Lilium. "Yep! Da's wel het idee. Rayne is een natuurtalent," zei Alphonse. Ze had een soort van zijn act voor de eerste ronde gered, gewoon door er te zijn.

De jonge Coördinator moest lachen toen de Dewott naar hem toewaggelde en bij zijn been neerplofte. Lilium noemde hem lachend een overloper, waarop ze beantwoord werd met een grijns van de Pokémon. Ha! Wat een geweldig beest! Wat wanhopig drukte Lilium haar vingers tegen haar voorhoofd en vroeg ze vragend wat ze toch met die kleine vreetzak moest. "Oh, geef maar hier hoor, ik neem hem wel mee," antwoordde Alphonse lachend. Dewotts waren toch leuk! Hij had echter wel door waarom de Pokémon bij hem was gaan zitten en beloonde hem met een handje bessen. "Sorry voor het vetmesten van je Pokémon," zei hij opgewekt. Sorry? Nou, zo klonk hij anders niet!

Een verwonderde 'oooooh!' verliet vervolgens zijn mond toen ze hem haar Badgedoosje liet zien. Met een echte, heuse badge erin! Ze leek ontzettend blij met haar badge, wat Alphonse natuurlijk wel kon begrijpen! "Ooooh, gefeliciteerd!" zei hij bewonderend en hij leunde wat dichterbij om naar de badge te kijken. Wat een mooi ding. "Waaah, dat is zo gaaf!" Nu was hij de enige die lintloot was. Ach, ooit zou daar toch wel verandering in komen?

Een licht verbaasde uitdrukking maakte zich de meester van het gelaat van Lilium toen Alphonse een opmerking maakte over andere mensen spreken. Maar al snel genoeg werd deze weer vervangen door een glimlach. "Oh ha-ha," zei ze, waarna ze haar tong plagerig uitstak naar de blonde jongen. Met een geamuseerde twinkeling in haar ogen aaide ze Alyss weer over haar kop. "Pas maar op dat ik Alyss niet op je af stuur," zei ze vervolgens, zo dreigend als ze kon klinkend, maar ze zat alweer te grinniken. Zo dreigend kon ze sowieso niet zijn meestal, het lukte haar op de één of andere manier niet. Alyss opende ook alleen maar loom één van haar rode ogen toen ze haar naam hoorde, maar verder reageerde de Ninetales niet. Lilium glimlachte warm naar Alphonse toen deze opmerkte dat hij hoopte dat hij Rayne een gevoel van thuis kan geven. Lilium grinnikte eventjes zachtjes. "Vast wel, kijk hoe erg thuis je andere Pokémon zich voelen, dat lukt wel," reageerde ze opgewekt.

Jack keek toch wat geschrokken op toen de nieuwe meneer, die hem wel zo dapper bevrijd had maar dat terzijde, opmerkte dat hij hem mee ging nemen. Meteen schoot zijn blik dan ook naar zijn eigen trainer, die haar tong naar hem uitstak. "Als je hem mee wilt nemen, moet je hem uit mijn koude, dode vingers wegtrekken, Alphonse," lachte Lilium. Jack leek er opgelucht door te zijn en liet zich weer neerzakken en het handje bessen wat hij aangereikt kreeg, maakte alles ook heel erg snel goed. Dankbaar knorrend nam hij de bessen aan en stopte ze weer in zijn mond. "Ja, het klinkt echt alsof je spijt hebt," reageerde Lilium hoofdschuddend, al glimlachte ze nog steeds. Ze vond het wel best. "Moeten we maar extra hard gaan trainen eh, Jack? Al dat vet kwijt raken," zei ze plagerig tegen haar Pokémon, die wegdook achter Alphonse. Duidelijk had hij daar nog niet zoveel zin in, lui beest.

Haar ogen glommen van plezier toen ze de badge liet zijn en Alphonse zijn reactie maakte dit alleen maar beter. Ze glimlachte breed. "Dank je! Ik ben er ook heel erg blij mee," reageerde ze enthousiast. "Ik was echt bang dat ik het niet ging halen." Ze lachte eventjes wat nerveus toen ze het zei. "Maar Jack evolueerde tijdens het gevecht met de Vivillon en redde de dag," vertelde ze vervolgens. "En wanneer ga jij voor je eerste lintje?" Vroeg ze vervolgens.

notes notes notes notes

Plagerig stak Lilium haar tong naar hem uit, waardoor de jongen vrolijk grinnikte. Toen ze vervolgens dreigde dat ze Alyss op hem af zou sturen, grinnikte hij zachtjes en leunde hij wat weg van Lilium. "Oh nee, ik doe het in m'n broek!" zei hij lachend, waarna hij weer terug leunde naar zijn originele positie. Dat was wel wat beter, ja. Toen ze hem vervolgens met een warme glimlach vertelde dat het hem vast wel zou lukken zijn nieuwe Pokémon zich thuis te laten voelen, aangezien zijn andere Pokémon ook volledig op hun gemak waren bij hem. Aw.. Wat verlegen krabbelde Alphonse aan zijn kaak, waarna hij met een klein glimlachje naar de twee Pokémon in zijn schoot keek. Ah, dat was wel waar. Hij hoopte dat ze gelijk had...

De kleine Dewott keek geschrokken op toen Alphonse vervolgens zei dat hij hem mee zou nemen, maar toen Lilium hem verzekerde dat hij hem niet zou krijgen zolang zij leefde, leek de Pokémon weer te kalmeren. Alphonse kon alleen maar lachen. Wat een schatje. Toen Alphonse vervolgens opmerkte dat het hem speet dat hij de Pokémon langzaam aan het vetmesten was, reageerde Lilium hoofdschuddend en zei ze dat het inderdaad wel heel erg klonk alsof hij spijt had. Een grinnik verliet Alphonses lippen en hij klopte de Dewott lieflijk op zijn koppie. "Nee hoor, mannetje, jij mag lekker bij je baasje blijven," zei hij opgewekt. Toen de Pokémon zich vervolgens achter de Coördinator verstopte toen Lilium hem vertelde dat ze maar eens lekker zouden gaan trainen, gooide Alphonse zijn hoofd naar achter om te lachen. Wauw, wat een beestje was 't toch. Alphonse aaide het beest nog grinnikend over zijn blauwe vacht toen Lilium over haar wedstrijd vertelde.

Het klonk gaaf. Best wel gaaf. Vol spanning en intensiteit. Alphonse wilde dat ook wel, maar hij wist dat wedstrijden niks voor hem waren. Hij kon er niet tegen om te zien hoe zijn Pokémon gewond raakte, hoe onbenullig het ook was. Hij zou het niet aankunnen, zou woedend worden op de Gymleader en het persoonlijk nemen. Nope, wedstrijden waren niks voor hem, niet echt. Maar over horen was altijd leuk. Vol interesse luisterde hij naar Lilium, die vertelde dat Jackie Chan geëvolueerd was en dat Wizard of Oz uiteindelijk hen gered had. Wauw. "Nogmaals gefeliciteerd!" zei hij onder de indruk, en met bijna kinderlijke opgewektheid. Toen ze vervolgens vroeg over lintjes, verscheen een nog opgewektere glimlach om zijn lippen. "Oh! Binnenkort is er in Couriway Town een Contest! De Rain Contest! Ik ben al dagen aan het trainen! Je komt wel kijken, toch?" Lachend knipoogde hij naar haar, hoewel ze niet hoefde te komen als ze dat niet wilde. Hij had er zeker zin in!

Lilium grinnikte zachtjes toen Alphonse deed alsof hij bang was. "Ja, pas maar op hoor, ze bijt heel hard," zei Lilium, zachtjes lachend. De Ninetales spitste haar oren lichtjes en gaapte diep, waarbij ze zachtjes piepte. Lilium trok eventjes haar wenkbrauwen op. "Alyss, je helpt niet echt, dit is niet dreigend," zei ze tegen haar Ninetales, die eventjes verbaasd haar aankeek. Lilium hield haar hoofd eventjes scheef om de blik te ontmoeten. "Laat maar," glimlachte ze vervolgens tegen de Ninetales, waarna Alyss haar kop weer op haar knie neerlegde. Lilium aaide haar weer glimlachend over haar hoofdje. Alyss was altijd al rustig geweest, echt de dame van het team. Jack lag echter nog steeds vrolijk bij Alphonse, de overloper. Hij vond het wel prima dat hij geaaid werd en maakte tevreden geluidjes terwijl hij tegen de coördinator aanleunde. "Jack is echt een stuk opener geworden sinds de Wonder Trade," vertelde Lilium dan ook met een glimlach. "Ik had het idee dat hij altijd wat bang was omdat hij gewondertraded was, maar ondertussen is dat wel redelijk weg." Ze moest toegeven, ze vroeg zich ook af waarom Jack in de Wonder Trade was gestopt, het was immers zo'n schatje.

Lilium raakte meteen opgewekt toen ze hoorde dat Alphonse ook binnenkort zou gaan proberen zijn eerste lintje te bemachtigen. "Wat leuk!" Reageerde ze op vrolijke toon, "ik weet zeker dat je je lintje gaat krijgen!" Ze was best optimistisch op dat vlak, Alphonse zorgde immers prima voor zijn Pokémon. En bovenal, ze gunde hem het lintje enorm. "Ik weet niet of ik het ga redden om er te komen kijken.. Maar ik ga m'n best doen!" Zei ze vervolgens met een glimlach. "Maar.. waar ligt Couriway Town?" Ze lachte wat nerveus. Ze wist het echt eventjes niet. "Ik moet namelijk naar Cyllage City.." Vertelde ze vervolgens. Jack die hief zichzelf inmiddels overeind. De hoed van Alphonse zag er immers wel heel erg interessant uit. Voorzichtig stak hij zijn pootje ernaar uit en begon hij eraan te sjorren. "Hey, Jack laat dat," reageerde Lilium met een licht verbaasde toon.

notes notes notes notes