Let it derp

"Had je gedacht dat het al zo snel ging werekn?" ze schudde haar hoofd. "Nee, maar ik wil dat het vliegt" En wegvliegt, lol. Nee, ze wilde het houden, missschien werd het wel zo'n cool beest dat destiny bond kon en Denise kon bang maken. leuke Pokémon. Ze zuchtte even en zag hoe de bij haar oogjes sloot en haar concentreerde om omhoog te komen.

"Nee, maar ik wil dat het vliegt" oh, ja. Dat kon ook nog natuurlijk. "Juist." reageerde de groenharige enkel, niet echt zeker ervan hoe hij precies erop moest antwoorden. Hij vond het niet nodig om.. tja. om wat. Om iets te doen, laat het hem daar maar op houden.

"Juist." SHUT UP NATHAN. Dacht ze even luid. Like serieus, ze probeerde een bij te laten vliegen. Laat het kind de bij vliegen. Ze wilde het in de lucht zien, snel, zo snel als het maar kon. Sanicsnel. Even kort keek ze terug naar de kleine bij, die langzaam begon op te stijgen, nuja, het was een centimeter ofzo, maar het gebeurde wel. tawn klaarde kort op en grijnsde kort. "Zie je wel dat het lukt," HAAR WIL IS WET.

Oh, kijk eens aan. De abominatie bij steeg ietsjes op, niet veel, echt maar heel weinig. "Zie je wel dat het lukt," een kleine zucht kwam van de jongen. "En dan valt het weer." het zou nog wel eens erg ironisch zijn als het ding echt ging stoppen met vliegen.

"En dan valt het weer." SHUT UP NATHAN. Ze zuchtte even. "Wat denk jij positief zeg," grijnsde ze kort. Maar nee, het gele ding steeg nog wat, haar oogjes nog steeds wat dicht van de inspanningen en je zag duidelijk dat ze haar best deed. Jep, ze deed het goed hoor. Nathan moest zwijgen, hij had teveel weg van speler met momenten.

"Wat denk jij positief zeg," krot grinnikte de groenharige jongen, waarna hij met een klein grijnsje op zijn gelaat sprak "Ja toch." ja, hij best echt de beste in positief denken. Dus niet. "Maar wat had je anders verwacht?" vroeg hij, nogal droog.

"Ja toch." zei hij en ze keek van de Pokémon naar hem en terug. Langzaam zakte de jonge Pokémon terug en lande het terug in haar armen, zachtjes hijgend, dus ze liet het even rusten, straks zou ze werken en ze zou vliegen. Want haar wil is wet. "Maar wat had je anders verwacht?" Ze keek terug naar de jongen. "Dat je me aanmoedigde als een cheerleader,"

"Nee." ze trok even een pruillipje en keek de jongen aan, naw, kom op Nathan, wees een brave Nath en doe een dansje haha. Ze zuchtte even. "Grapje," grijnsde ze kort. "Nu!" zei ze, enthousiast. "Wil je Saiko eens zien?" stelde ze dan maar voor aan hem.

Even vernauwde hij zijn ogen, tot de onhandige blondine, want ja, dat was ze, het een grapje noemde. Hm, dat scheelde. "Wil je Saiko eens zien?" Nathan knikte kort "Ja hoor." dat ding was toch geëvolueerd had ze gezegd? Het leek hem wel leuk om dat ding weer eens te zien.

"Ja hoor." Oké dan. Ze zuchtte even en haalde de Pokéball van Saiko boven waarna ze deze opgooide en de Metagross eruit verscheen. Deze zweefde en lande al snel, waarbij de aarde kort trilde. "Dag Saiko," zei ze opgewekt. 'Dag meesteres,' zei de Pokémon. 'Oh en wie is dit?' klonk de stem, niet alleen door haar, maar ook door de kop van de groenharige.

Al snel verscheen Saiko, welke nu een Metagross was. hoe hij dat wist? magic. Ineens, vanuit het niets klonk er een stem in zijn hoofd en ietwat verschrikt sprong Nathan al "Eh?" verward keek de jongen om zich heen. Wat the hell? What was going on? Kon iemand hem dat uitleggen?

Hij was ook geschrokken, net zoals zij de eerste keer dat het gebeurde. "Hehe, hij is er nog niet aan gewend," Even keek ze al lachend naar nathan, lichtjes grijnzend. 'Het spijt me, vriend?' werd er weer hoorbaar door haar hoofd, en vast ook door die van nathan. Ze knikte. Jep, dat was hij. Blij kwam het grote monster dichter. En keek het Nath aan. 'Hallo vriend'

"Hehe, hij is er nog niet aan gewend," de jongen zelf kon echter alleen extreem verward zijn, wat? Zodra de stem weer door zijn hoofd klonk, het was echt raar zeg. "Hallo?" sprak hij maar, extreem in de war. Wat in Arceus naam was er nou aan de hand? Iemand? uitleg?

"Hallo?" Hahahaha, ok. Ze lachte even zachtjes. Anders moet je even met hem spelen. stelde ze kort voor, in haar gedachten. De metagross keek naar haar trainster en knikte waarna deze naar Nathan keek. 'Wees een Cheerleader' Wahahaha. 'Trek dat jurkje aan, dans, Nathan, dans,' ze kon niet meer hahaha.