After the party

Het was allemaal begonnen toen ze van een random iemand een uitnodiging had ontvangen voor een leuk feestje. Of tenminste, zo'n feest zou het gaan worden volgens de uitnodiging. Normaal gesproken was ze niet zo'n feestbeest, maar met volle moed was ze er toch maar heen gegaan. Wist zij veel dat whisky een drank was voor mensen die al wat beter tegen alcohol konden, en niet voor meisjes die hun grenzen niet kende en door bleven drinken. Het aantal glaasjes wist ze niet meer, maar de manier waarop ze nu over straat liep zei genoeg. Ze droeg een veel te kort en strak jurkje, zwarte laarsjea die niet al te hoog waren en een donker vest waarvan de capuchon over haar hoofd getrokken was, maar waarvan ze de rits niet eens dicht had gekregen. Niet dat het haar iets kon schelen op dit moment. Haar haren hingen losjes langs haar gezicht en haar ijsblauwe ogen tuurde in de nacht, het was al over middernacht, of zelfs nog later. Wankelend ging ze door de straatjes heen, geen idee waar ze eigenlijk naar op weg was. Toen ze giechelend een beetje naar voren struikelde moest ze zich vasthouden aan de muur om niet plat te gaan. Hihi.

{ Eerste post voor Floyd

Plotseling hoorde ze een stem door de donkere nacht heen. Wat verbaasd keek ze over haar schouder, en keek recht in de ogen van een bekende. Ook al was ze dronken, deze persoon was ze al zo vaak tegen gekomen dat hij niet te vergeten meer viel, ook niet in een dronken bui. Dat zijn stem niet vriendelijk klonk, maar geïrriteerd, daar lette ze niet eens op. De ander ging verder, maar de woorden gingen maar een beetje langs haar heen. "Wat doe jij hier nog zo laat op straat?" ging ze toen verder terwijl ze zich nog altijd vasthield aan de muur, want anders zou ze geheid onderuit gaan.

Het meisje liet op dat moment alles maar een beetje gebeuren, al spande ze de spieren in haar lichaam wel wat aan toen de ander haar zomaar bij haar arm pakte. Dat hij haar zojuist vuil had genoemd, was totaal langs haar heengegaan. Misschien maar goed ook. "Containerpark?" klonk haar stem toen vragend. "Sinds wanneer woon jij in het containerpark? Waarom zou je mij daar nou mee naar toe willen nemen?" vroeg ze toen en keek de ander domweg vragend aan. Het was wel duidelijk dat ze véél te diep in het glaasje had gekeken. Eigenlijk was hij best wel knap, stiekem dan. Hihi.

Half struikelend liet ze zich meevoeren door de ander, die dus in een containerpark woonde sinds kort. Nou ja, iedereen zo zijn bijzondere voorkeuren natuurlijk. Wie weet had hij daar wel een hele huisraad bijeen gescharreld, je moet maar een beetje krap zitten! Het meisje giechelde eventjes bij zijn woorden, eigenlijk zonder een precieze reden. "Je hoeft je niet te schamen hoor," ging ze toen verder, met een stem die net ietsje harder dan gebruikelijk was. "Al vindt ik mensen die liegen over dat soort dingen wel aantrekkelijk."

Eventjes moest ze giechelen, want zowel haar eigen woorden als die van hem gingen door de drank een beetje langs haar heen. "Waar gaan we heen?" vroeg ze uiteindelijk, totaal van het eerdere onderwerp afwijkend. Waar ze haar kamer had wist ze niet meer, al wist ze wel dat ze dit keer niet voor het pokémon center gegaan was. Een sleutel of kaartje had ze ook niet bij zich, dus eigenlijk kon je wel stellen dat ze niet echt een plek had om heen gebracht te worden. Oepsie. Omdat ze weer een keer bijna struikelde vanwege haar wat wankele benen kelmde ze haar armen rond de arm van Floyd, waarna ze weer eventjes giechelde.

De woorden van de ander waren weer totaal langs haar heengegaan, het was weer iets met een vuilnisbak of zo. Waarschijnlijk had hij een vuilnisbak op zijn containerpark staan. Ondanks dat ze voelde dat de ander haar steviger vastpakte, moest ze zelf vreselijk veel moeite doen om te blijven staan. Het zou waarschijnlijk voor iedereen een vraag zijn hoeveel whisky er deze avond in gegaan was, maar zelf zou ze het ook niet meer weten. Veel in elk geval. Wat ook nog eens meehielp waren de redelijk hoge hakken onder haar laarsjes, waardoor ze nog wat moeilijker liep. "Kunnen we niet ergens wat drinken, of zo?" vroeg ze toen terwijl ze voor een tweede keer bijna neerging, half giechelend. Die grond zag er ook zo geweldig uit, vast net zo goed als het containerpark van Floyd.

Hij reageerde niet echt op haar vraag, maar ze liet het maar omdat ze veel te veel moeite had met het overeind blijven. Die grond zag er wel erg aantrekkelijk uit, want haar hoofd voelde plotseling nogal zwaar aan en haar benen nog wankeler dan eerst. "Kunnen we niet ergens gaan zitten of zo?" begon ze toen lichtelijk te klagen en slaakte een dramatische zucht. Wat alcohol wel niet met je kon doen. Vervolgens struikelde ze weer half voorover, dit keer kon ze zich enkel nog overeind houden omdat ze zich half aan de arm van de ander klemde. Haar knieën hingen zowat op de grond, maar haastig wist ze weer overeind te krabbelen. Al leek ze naar twee stappen alweer onderuit te gaan.

Hmm.. Hij had dus geen zin om ergens te gaan zitten, jammer. Nadat ze weer bijna op haar plaat gegaan was, voelde ze opeens hoe de ander haar stevig beetpakte, waarna haar benen loskwamen van de grond. "Wat..?" wist ze nog uit te brengen waarna ze over de schouder van de ander werd geslagen. Humpf. Ze kon echt wel zelf lopen, hoor! Het meisje probeerde te bewegen, maar de ander had haar stevig beet en ze zuchtte weer een keertje diep, luid en duidelijk. "Gaan we naar je containerpark?" ging ze vervolgens weer verder. Eigenlijk hing ze niet zo verkeerd hier, hehe.