{ Playing with the big boys

Ragya had een ehem -gevonden- rugzak volgepropt met de benodigdheden van vandaag. Want hoewel stelen en zakkenrollen zeker een makkelijke manier was om de kost te verdienen had je wat meer nodig om je bezig te houden. En ze had hier het juiste idee voor. Ze had alcohol moeten stelen aangezien niemand haar met haar indrukwekkende 1.60 alcohol verkocht. Maar de andere spullen had ze braafjes gekocht. Aldrei, haar gouden Ninetales, was niet zo dol geweest op haar nieuwe plan. En zo liep de firetype met genegen kop en een bittere blik naast haar te sjokken. Refur, haar pluizebol op pootjes, vond het idee van hem in de spotlight helemaal niet slecht. Al voelde hij weinig voor het gevolg van luisteren. De roodharige had alles op orde gemaakt en liep naar een druk punt van de stad. Hier zette ze haar rugzak der wonderen weg en liet haar team zitten. Zonder ook maar te letten of er mensen wachten begon ze met haar show. Ze gooide met vuur, ving het moeiteloos op en spuugde vuur dankzij de alcohol. De vrouwelijke Stofvinger maakte vuur terwijl haar Ninetales deze vervormde tot pokémon beelden en weer liet verdwijnen. Ondertussen liep Refur rond met een bakje voor fooi. Even snel als ze waren gekomen ruimde Ragya casual haar spullen weer op, maakte een sierlijke buiging en knikte waarop Refur op haar schouder sprong en zo mannelijk mogelijk probeerde te kijken. Ondertussen pakte Aldrei haar rugzak op en keek kil en ongeamuseerd naar Rag. Charmant lachend maakte ze aanstalte weer op pad te gaan. Hopend op een redelijk bedrag voor haar inkomen.

{ Eerste post Nathan c:

Hoewel ze vermoord zou worden door Aldrei als ze het hardop zei vond ze haar showtje best leuk. Natuurlijk zou ze pas zien hoe leuk hij werkelijk was zodra ze de opbrengt had geteld. Voor nu kon ze het wat uit gaan werken tot een vastere straatact en zo wat minder gaan zakkenrollen. Zakkenrollen was easy cash, vooral als je er beter in werd, maar de politie begon het te merken als je het teveel deed. Net zoals brand stichten, heel leuk, minder goede vaste baan. Stiekem begon ze ook te twijfelen om langs de gyms te gaan en haar krachten te versterken. Wie weet wat een echte toekomst als trainer haar kon brengen. Maar ze hielt niet van dat brave imago, ze was immers geen kind van 10 meer. Misschien dat er haar later iets zou treffen. Maar tot dan konden zulke showtjes een goed tijdverdrijf zijn, ze duurde immers niet ontzettend lang. Een intro met stokken werpen en die in de fik zetten, vuur aaien en inslikken, daarna de act met Aldrei en klaar. Eenmaal uit haar gedachten pakte ze tas van haar partner aan en gooide hem weer op haar rug. Ze was klaar te vertrekken tot Refur ineens begon te grommen, zover je het zo mocht noemen. De roodharige draaide zich om en liet haar warmkleurige ogen die van de vreemde ontmoeten. Aldrei plaatste zich aan haar voeten, een kille blik werpend op diens pokémon, om daarna haar kop te heffen in afgunt. Drama queen. 'Hea' sprak ze met haar diepere accent. 'Dankje, we werken eraan' Om deze woorden tegen te werken keek Aldrei haar dodelijk aan, snoof spottend en keek weg. Met een kleine lachje gaf ze deze een aai terwijl de gouden vos duidelijk probeerde te maken dat er in deze act geen 'we' was.

Waarom haar team bestond uit gekken wist ze niet. Want zodra Aldrei zich enigzins gedroeg sprong Refur van haar schouder af. De Eevee uitte een 'grom' gooide zijn achterwerk in de lucht en begon te kwispelen met zijn poeffy staart. Om hierna doodleuk de broekspijpen van de ander aan te vallen. Zichtbaar gefrustreerd keek ze hulpzoekend naar Aldrei, deze begreep de hint en pakte Refur op. Eenmaal klaar van deze kleine crisis keek ze weer op naar de ander, een klein sarcastisch lachje op haar gelaat terwijl haar ogen brutaal glommen. Ze duwde haar rode haren weg en gaf antwoord. 'Ongeveer een kwartier geleden ben ik begonnen.' sprekend naar de waarheid. Hierna maakte ze een begroetend gebaar 'De naam is Ragya, trouwens. En dit Aldrei, de pluizige Refur' Wat moest ze toch met dat beest aan? Ze zuchtte zachtjes.

{ Okey, sorry, flut :c

Natuurlijk was haar antwoord niet geheel waar. Het optreden, dat was een impuls van een kwartier geleden geweest. Het vuur, nee, daar had ze altijd mee gewerkt. Met een glans in haar ogen gaf ze een klein teken richting Aldrei, deze drukte haar oren naar achteren en ging sierlijk zitten. Refur daarintegen was minder.. Slim.. Als Aldrei en begreep het punt niet helemaal. Hij sprong dus ook speels op de charmeleon af, die blijkbaar de naam Abby droeg. Ze richtte haar aandacht weer op Nathan. "Ik ben echter al langer met vuur bezig" verklaarde ze nader. Het was duidelijk aan haar uitrusting. Haar leren jack, vlammenproof, lucifers in haar kontzak. En dan een natuurlijke vlammenwerper naast haar, klein detail. Ze grijnsde kort "En ik durf te wedden dat Abby er ook wat van af weet." Ragya richtte haar roodgetinte blik op de pokémon naast hem.

De roodharige keek schuin naar Refur die na een speelse kef nog steeds niet door leek te hebben dat zijn aanwezigheid niet gewenst was. Onverstoord zwiepte hij met zijn staartje en porde speels met zijn pootje richting de charmeleon. Ragya hielt het er maar op dat als hij zichzelf brandde het zijn eigen schuld was. Om diens woorden moest ze zacht lachen. 'Ze is nog niet volgroeid, wie weet' opperde ze vragend. Wie weet wat de vuur pokémon nog zou worden. Aldrei was ook veel veranderd na haar evolutie, ze was rustiger en wijzer geworden. Het was grappig hoe een simpele groei dat kon laten doen. Maar was dat bij mensen niet ook zo? Ze veranderde immers ook zodra ze hun kindertijd uit waren.

Toen Abby snoof leek haar, redelijk domme, Eevee de hint nog niet te snappen. Refur vond het echter alleen maar leuker worden, vlammetjes waren voor hem helemaal niet vreemd of gevaarlijk. Hij snapte zo ook niet dat ander mans vuur wél pijn deed als je niet oplette. Maar nog voor Ragya wat kon doen sprong Aldrei al naar voren en griste Refur van de grond af. Na een dodelijke blik richting Abby en Nathan ging ze weer op haar plaats zitten. Madame was nooit echt een warmhart geweest maar het werd ondertussen wel heel erg. Met een dreigende grom richting Refur liet ze de pluizebol los. Deze piepte bozig en zette zijn pels op, al bleef hij nu braafjes zitten. Wat had ze toch aan dit team zeg.. 'Sorry van.. hun, mijn partners hebben een nogal vrije mening' sprak ze verontschuldigend tegen zowel Nathan als Abby. Na een zijdelingse blik op de Ninetales en Eevee te hebben gelegd wist ze dat deze zich alles behalve schuldig voelde. Maar goed, ze had haar best gedaan.

Het zou haar verwonderen als ze ooit een sociaal fatsoenlijke pokemon zou krijgen. En ook nu weer. Refur had het allemaal niet zo door en geeuwde nu breed. Lui knipperend met zijn oogjes deed hij zijn best wakker te blijven. Het was ook druk geweest en hij was nog niet zo oud.. Ze pakte het beestje op en legde hem in haar armen. Na een klagelijk geluidje gaf hij zich over aan de slaap en begon zacht te snurken. Maar ondertussen begon Aldrei zacht te grommen, beschermend over Refur en haarzelf. Ragya fronste en sprak met haar ferm accent 'Aldrei, klaar' Niet onder de indruk bleef deze echter strak kijken. Bijna hulpzoekend keek ze omhoog naar de lucht. 'Heb je ook ervaring met moeilijke pokémon?' vroeg ze toen maar om de stilte van het gesprek dragelijker te maken. Wie weet had de ander nog tips, want hoe lang ze dit duo nog volhielt..