Playing in the Sunligh

"Ga maar, je mag gaan," zei de brunette, terwijl voor haar uit een Vaporeon in de richting van het water rende en al snel onder de golven verdween. Het meisje glimlachte eventjes terwijl ze tegen een laag muurtje aan bleef leunen. Ze had zichzelf wat rust gegund vandaag en twee van haar, inmiddels lievelings pokémon te voorschijn gehaald. De Vaporeon was al vrolijk, als een vis in het water, aan het spelen, terwijl naast haar een prachtige Gardevoir stond. Zelf had ze makkelijke kleding aangedaan, wat bestond uit een paar jeans met een simpel t-shirt en een te grote sweater. Vandaag even geen zin om mode bewust te doen, al deed ze sowieso niet echt veel aan mode. Haar hand bewoog in de richting van d'r mond toen ze een geeuw op voelde komen en tranen sprongen in d'r ogen. De laatste tijd waren de nachtmerries afgenomen, al werd ze er nog steeds af en toe door geplaagd. De brunette glimlachte eventjes, terwijl ze haar ellebogen op de rand van het muurtje plaatste en keek naar de spelende Vaporeon.

[First post for Judah Kana. Just Link]

Een plotselinge stem naast haar deed d'r licht schrikken en ze voelde hoe een rode blos op d'r gezicht verscheen toen ze de jongen in groen zag staan. Toch was de pokémon die naast hem stond iets wat meer haar interesse trok. Nog voordat ze met haar hand bij dr zak was om de Pokédex te pakken, begon het ding al te piepen. Gallade is a white, bipedal Pokémon. Its lower body consists of rounded hips with strong legs. It has a thin green torso with sharp, red horns sticking out of its chest and back. Its arms are shaped like tonfas with extendable blades in its elbows. It will use its arms like swords in order to protect someone. Its head resembles a gladiator's helmet with a white face and a teal head crest. It has spikes on the sides of its face. It is a master of courtesy and swordsmanship that is capable of predicting its foe’s moves.
As Mega Gallade, red plates emerge on its arms, and the helmet and cape-like protrusions on its head and back give it a knightly appearance. When the situation demands, Mega Gallade can use its psychic power to reshape both arms into blades simultaneously, and fight using a dual-wielding style. Its upper body becomes white, and the spikes on its head elongate. Oh, muk. Snel greep ze de pokédex uit haar zak en deed een poging om 't ding te doen laten stoppen met piepen. "Muk, muk, muk," mompelde ze, terwijl het apparaatje op de grond viel en open viel op de pagina van de Gallade. Snel griste ze 'm van de grond en stak 'm terug in haar zak. "Sorry," mompelde ze zachtjes. Haar blauwe ogen keken omhoog naar de jongen, waarbij ze vanuit haar ooghoek zag hoe Fiora de Gallade met een zelfde soort buiging begroette. "Oh, dank je," zei ze daarna zachtjes, toen 't tot haar doordrong wat de jongen had gezegd. "Poreoon~" hoorde ze toen opeens vrolijk naast zich en al snel werd ze onder gespetterd door de Vaporeon die naast haar was komen staan en zichzelf droog schudden.

Een lading spetters vloog over haar heen en ze wierp een kwade blik op de Vaporeon, maar het enige wat die deed was vrolijk op het muurtje springen en bijna als een kat een kopje tegen haar aan te geven. De brunette zuchtte en gaf de strijd op, waarna ze de pokémon een aai over d'r oor gaf. "Gekkie toch," mompelde ze zachtjes, voordat ze zich weer naar de jongen draaide. Hij vroeg haar of ze nog nooit eerder een Gallade was tegen gekomen en ze schudde haar hoofd. "Niet sinds ik mijn pokédex heb tenminste. Ralts en Kirlia zie je vaker en ik ben ook wel eens een Gardevoir tegengekomen naast mijn eigen, maar een Gallade was nieuw. Ik herkende de pokémon wel, maar hij stond nog niet geregistreerd," legde ze op een zachte toon uit. Vanuit haar ooghoek zag ze hoe Fiora lichtjes stond te blozen en ergens vroeg ze zich af waar het gesprek tussen haar en die Gallade over ging. Nou ja, Fiora was de aandacht wel gewend, een Shiny Gardevoir was immers iets wat je niet altijd tegen kwam. "Ik ben Vivienne trouwens en dit zijn Naida en Fiora," stelde ze zichzelf en haar pokémon daarna voor.

Een glimlach verscheen op haar gezicht, terwijl ze afwezig de Vaporeon een aai over d'r kop heen gaf. "Aangenaam kennis te maken Judah, Hector en Skia," zei ze vriendelijk, terwijl de glimlach op dr gezicht zorgde voor kleine kuiltjes. Haar blik gleed eventjes naar de Gallade en de Gardevoir en ze grinnikte zachtjes. "Daar ziet het wel naar uit ja," zei ze daarna. Ze vroeg zich af waar de twee pokémon het over hadden en ondanks dat Fiora telepathisch met haar kon praten, bleef het momenteel opvallend stil in d'r hoofd. "Zijn Hector en Skia je enige pokémons, Judah?" vroeg ze daarna nieuwsgierig aan de oudere jongeman voor haar neus. Ze moest toegeven dat het er best wel als een indrukwekkend team uit zag. De Gallade zag er sterk uit en de zwaard pokémon, vreemd genoeg wilde haar pokédex die niet scannen, zag er ook wel vet uit.

Haar blauwe ogen gleden naar de Gallade en de Gardevoir en ze glimlacht eventjes. "Je hoeft niet zo te kijken, er gebeurd hier niets," hoorde ze opeens de stem van Fiora en Vivienne kon het niet laten om in de lach te schieten. Gekke Fiora ook, dacht meteen dat ze iets verkeerds dacht over haar en die Gallade. Ze richtte zich weer op Judah toen hij begon te spreken en vertelde dat die nog een Luxio en een Pansear in bezit had. Daarna kwam de vraag welke pokémon zij nog had. "Oh, uh," stamelde ze en ze grinnikte zachtjes. "Naast Fiora en Naida heb ik nog een Absol, Charizard, Volcarona en een Houndoom bij me," zei ze met een verlegen glimlach. Veel mensen snapte niet waarom zij, als lief en onschuldig uitziend meisje, zo'n sterk team had. Maar, als ze eerlijk moest zijn, moest dat ook wel met de constante dreiging van Team Rocket over haar heen. "Oh en Fiora en Hector hebben het over niets bijzonders. Of nou ja, als ik Fiora moet geloven," grinnikte ze erachteraan.

De brunette knikte. "Zal ik d'r laten zien?" vroeg ze met een glimlach. Ze griste de pokéball van Nuria van haar riem af en riep de mot pokémon erbij. Deze draaide enkele vrolijke rondjes en goudachtig stof viel van haar vleugels af. "Dit is Nuria, mijn Volcarona. Zij heeft er voor gezorgd dat ik mn tweede lintje als Coördinator heb gewonnen hier in Kalos," zei ze, met trots in haar stem. Ze was gek op de mot pokémon, ze had haar al te vaak geholpen.
Haar mond vormde een "o" toen Judah begon over het feit dat Fiora tegen haar sprak en grinnikte wat verlegen. "Ja, af en toe," zei ze verlegen. "Een Ralts heeft de gave om te communiceren met zijn of haar trainer. Deze gave behouden ze als ze evolueren, maar ze laten hun stem niet vaak meer horen. Volgens mij is het net zo iets als met een Lucario, dat de band sterk genoeg moet zijn en de pokémon en trainer op dezelfde lijn moeten zitten, mochten ze weer gaan spreken. Fiora en ik zijn er mee aan het oefenen, maar ik dwing haar nergens toe. Ze praat tegen me als ze dat zelf wilt," legde ze daarna zachtjes uit, terwijl haar ogen naar de Gardevoir en Gallade schoten.

Vivienne glimlachte bij het compliment en Nuria verwarmde de lucht rond hen heen een beetje, waarbij het aangenaam warm werd. "Volcarona's staan erom bekend dat ze bevroren pokémons helpen in ramp gebieden, ze worden daarom ook de zonnen pokémon genoemd.," legde ze zachtjes uit, terwijl ze met een grijns naar haar pokémon keek. Ze had er lang over gedaan om Nuria te trainen, maar was er nu ontzettend blij mee. Haar Volcarona hielp haar ontzettend met alles, zowel binnen als buiten gevechten.
De brunette keek met een grinnik toe hoe de uitdrukking op Judah's gezicht veranderde toen hij zijn zin afbrak halverwege. "De meeste Ralts' vergeten dat ze deze gave hebben als ze geëvolueerd zijn, maar ze kunnen het nog wel. Fiora kwam er ook pas vrij laat achter, nadat ik in gevaar was geraakt," iets wat veel te vaak wist te gebeuren, maar dat hoefde Judah niet persé te weten, bedacht ze zich. De brunette stond op en rekte zich uit. "Zeg, Judah, vind je het erg om met me mee te wandelen? Ik begin een stenen kont te krijgen van dit muurtje," zei ze met een zacht gegiechel.

Vivienne floot zachtjes, om de Vaporeon wakker te maken en glimlachte toen die een vrolijk geluidje liet horen en zich uitrekte. "Kom je mee, Naida?" vroeg ze rustig aan de pokémon, die zich uitschudde en daarna een vrolijke "Poreoon~" liet horen. Dat zat wel goed. Ondertussen pakte ze haar pokéball en liet Nuria weer terugkeren, met zoveel pokémon op pad gaan werd haar een beetje ongemakkelijk. En Nuria was nou niet echt klein, jammer genoeg. "Dank je," zei ze gemeend, toen Judah zei dat ze op een zon leek. "Volcarona's zijn ontzettend lastig te trainen, tho. Maar het is zeker de moeite waard," glimlachte ze daarna.
Judah knikte, om aan te geven dat hij haar verhaal snapte en gaf daarna aan dat hij ook aan het wandelen was voordat ze aan de praat waren geraakt. Ze glimlachte voorzichtig. Rustig keek ze om zich heen. Het maakte niet uit welke kant ze op zouden gaan, ze zouden toch het strand wel blijven volgen. "Die kant op," zei ze daarna, alsof het wat uitmaakte welke kant ze op zouden gaan. Naida had al door welke kant Vivienne op wilde gaan en sprinten er van door. "Niet te ver, Naida!" riep ze achter haar Vaporeon aan en zuchtte daarna. Ze glimlachte wat onschuldig naar Judah en begon langzaam te lopen. "Trouwens Judah, ben jij een trainer?" vroeg ze daarna nieuwsgierig.