the one that games [Ayako]

Leah was benieuwd naar de dingen waar ze het over had in haar slaap. Ayako haalde nonchalant haar schouders op en citeerde haar zusje. “‘Vandaag had je het over donuts maken en dat je de grootste, meest speciale donut wilde maken’,” begon ze, proberend Kaoru te imiteren. Het lukte haar aardig, al zei ze het zelf. Mensen imiteren was een ding dat ze wel redelijk kon. “Soms droom ik ook over dat iemand achter me aanzit, maar de uitkomst is nooit hetzelfde,” grijnsde ze. De ene keer sloeg ze haar achtervolger van zich af, de andere keer viel ze een willekeurig gat in de grond in. Ayako had echt de meest wilde nachten achter de rug.

Welke donut ze zou maken? Oh, dat was simpel! “Een regenboogdonut!” riep Ayako enthousiast, terwijl ze wild met haar armen begon te bewegen. Zo enthousiast was ze erover. “Ik weet niet of het bestaat, maar ik zou eentje maken met regenboogglazuur! Ik hou van kleurtjes!” Wel, dat, en ze was enorm gay, maar dat terzijde. Dat had er echt absoluut niks mee te maken ofzo. Kaoru had haar wel ooit geleerd dat de regenboogkleuren werd gebruikt om homo’s en lesbiennes een vlag te geven. Of iets. Wat het precies betekende en waar het voor diende... Jirachi mocht het weten. Maar het had Aya’s aandacht getrokken en nooit meer losgelaten. Ze was zelfs alleen maar meer van regenbogen gaan houden. “Zou dat lekker zijn, denk je?” vroeg ze bedachtzaam aan Leah, haar bruine ogen fixerend op het rozeharige meisje. “Welke zou jij maken?”

Leah Day schreef:

Gamers don't die they respawn Het was niet moeilijk voor de bruinharige om te bedenken welke donut ze zou gaan maken. Want het was namelijk een regenboogdonut. Haar enthousiastme was ook enorm schattig, ze vertelde dat ze regenboogglazuur zou maken, want ze hield van kleurtjes. Ze werd blij van het antwoord, want kleurtjes waren inderdaad iets wat zij ook leuk vond. "Ik denk dat het wel moet kunnen, want je hebt ook regenboogcake," reageerde de roze harige terug. "En kleurtjes zijn geweldig in de werled, waarom denk je dat ik roze haar heb," vervolgde ze verder. De volgende vraag of het lekker zou zijn en wat voor donute ze zou gaan maken, hoefde ze niet lang over na te denken. "Mij zou het echt heerlijk lijken, en dat iedere kleur een andere smaak heeft en de smaken ook enorm goed combineren," begon ze tevertellen terwijl ze van binnen begon te kwijlen. "En de donut dat ik zou maken zou zijn een chocolade donut. Met een chocolade deeg, chocolade glazeur met stukjes er op. En binnen in heb je gesmolten chocola," vertelde ze dromig. De gedachte alleen al maakte haar enorm hongerig. "De reen waarom ik voor chocola kies, is omdat het me grootste liefde is langs gamen natuurlijk," vervolgde ze verder

Leah deelde mee dat het wel moest kunnen, want er was ook regenboogcake. Dat maakte Ayako weer net wat enthousiaster, want als een meisje van Leah’s leeftijd dat zei, dan moest het wel waar zijn. Immers genoeg levenservaring om dat te hebben onderzocht en het zeker te weten. “Ja!” stemde ze enthousiast in en toen de rozeharige over haar haren begon, kreeg ze een vrolijke twinkeling in haar ogen. “Het is erg mooi!” complimenteerde ze, waarna ze zich realiseerde dat die woorden wel betekenden dat het niet haar natuurlijke haarkleur was. “Wacht, dat is niet je echte kleur?” vroeg ze verward, een beetje ontdaan door de ontrafeling. Hm... Beter opletten de volgende keer! “Mij ook!” ging de brunette even vrolijk verder, alsof er net niet een mysterieus raadsel was opgelost. “... Nu wil ik het eten...” voegde ze er met een pruillipje aan toe. Al dat gepraat over eten maakte haar best hongerig.

De keuze van haar nieuwe vriendin maakte het niet veel beter. Bij het horen van de uitleg likte Aya al haar lippen af, want dat klonk ook reuze lekker! “Ah, bestaan die al? Ik wil er eentje halen...” Een regenboog en chocoladedonut waren misschien geen goede combinatie, maar gelukkig bestond eerstgenoemde waarschijnlijk niet en hoefde haar buik niet te lijden. “Echt waar?” vroeg ze vervolgens met glunderende ogen toen Leah bekend maakte erg veel van chocola te houden. “Ik zag een chocoladewinkel even verderop liggen! Daar kunnen we wel heen gaan?” Daar had ze zelf absoluut geen problemen mee. Een zoetekauw was ze zeker.

Het was dus echt niet haar eigen haarkleur? Huh. Ayako had de leugen nog geloofd als die was verteld, maar Leah was kennelijk iemand die liever de waarheid sprak. Gelukkig maar, want Ayako vond liegen maar niks. Als het tegen haar werd gebruikt dan. Zelf kon ze wel eens een leugentje om bestwil gebruiken. “Graag gedaan!” reageerde de brunette met een vrolijke grijns. Complimentjes geven deed ze graag, zeker als diegene het oprecht waardeerde. Iets wat de rozeharige wel deed, dat was te merken aan de glimlach die ze kreeg. Op het idee om een chocolade donut te halen, had zij een betere oplossing. Ergens verderop lag een chocoladewinkel en na dat gemeld te hebben, scheen Leah het er ook mee eens te zijn. “Oké!” De weg leiden, dat kon ze wel. En dat hoefde haar ook geen tweede keer gezegd te worden! Ze sprong op van het bankje, wenkte de rest met zich mee en hupte vrolijk richting het winkeltje.