PETS VOOR JE HOOFD || &Aiden

Raven had besloten vandaag eens de kustlijn op te zoeken. Hij was vooral niet bij de Frost Cavern of Couriway Town omdat Tutu dat wilde. Terwijl hij en Luca een beetje lui tegen het duinhek leunde, speelde Nagoya en Nanook verderop in het zand. De kip viel echter meer dan dat t overeind bleef staan door zijn onhandige kleine pootjes, en Nanook stopte dan weer met rennen om de kip weer omhoog te helpen (die Riolu was te goed voor deze wereld). Raven sloot zijn ogen. Vandaag zou een relaxed dagje worden. Tenminste. Dat was het idee.

Hij was aangekomen bij de Sea Spirit’s Den en vond daar een blinde Raven. Het leek erop dat de jongen hem niet zag. Aiden balde zijn vuist en wandelde op de jongen af, om hem vol met de platte hand tegen het achterhoofd te slaan. “Jij,” begon hij, licht geïrriteerd, “Bent echt niet de meest intelligente in Kalos.” Aan zijn voet stond de Houndour, wie zacht gromde naar de blinde Raven, terwijl de shiny Charmander zich achter Aiden’s voet verstopte. Aiden was benieuwd of Raven überhaupt zou weten waar dit over ging. Het maakte hem niet echt uit. Raven verdiende deze pets absoluut.

Toen was hij opeens in de Sea Spirit's Den.
Raven was niet eens meer verbaasd toen Aiden opeens random langs kwam. Hij had het zo langzamerhand geaccepteerd dat die nou eenmaal in zijn leven voor moest komen. De plotselinge pets tegen zijn hoofd deed hem even met een zucht zijn ogen dicht slaan. Aiden had eerder al gezegd dat hij meer klappen verdiende, maar hij had niet gedacht dat hij het zo letterlijk zou nemen. Rustig draaide hij zijn hoofd opzij, en als het kon had hij met zijn ogen gedraaid. "Waar was dat nou weer voor nodig?" vroeg hij geïrriteerd, niet echt heel erg onder de indruk. Dat kon ook haast niet meer als je met Aiden om ging.

Raven leek niet verward te zijn door de klap. Iets wat Aiden kon begrijpen, gezien het feit dat de jongen klappen verdiende en ze vast met regelmaat zou krijgen. Het zou niets nieuws in zijn leven zijn, slechts een dagelijkse bezigheid. Het ontvangen van klappen. Misschien was het een reden tot verbetering. Misschien dat hij dan ook eens het meisje zou krijgen.
“Moest je d’r nou echt nog banger maken voor die Mega’s?” vroeg hij met een snuifje. Helaas leek zo onderhand de kleine Charmander achter zijn rug vandaang ekomen te zijn. De kleine Pokémon keek omhoog naar de andere trainer en leek geen seconde te twijfelen. Ze wilde haar nieuwe aanval uitproberen. Op zijn hoofd.
Flamethrower.

Raven bracht zijn hand even naar de achterkant van zijn hoofd om die door zijn haar te halen, en fronste toen Aiden over mega's begon. Hij legde de link al snel met Lilium. "Waarom geef jij er zoveel om?" vroeg hij toen. Sinds wanneer gaf Aiden überhaupt ergens om. Niet om zijn hoofd in ieder geval, want Raven kon nog maar net op tijd wegduiken toen zijn Charmander plots een Flamethrower op hem af vuurde. Hij voelde de hitte vlak langs hem heen vliegen en vervolgens neerslaan tegen de wand. "Aiden!" siste hij boos. Ook niet echt iets nieuws, dat hij een Pokémonaanval naar zijn hoofd kreeg. Dat wilde echter nog niet zeggen dat hij er veel voor voelde om zijn haar weg te laten branden. Toen de Flamethrower gestopt was, blikte hij even naar beneden met zijn grijze legen ogen. "Nieuwe aanwinsten?" vroeg hij toen, doelend op de twee 'schatjes' bij zijn benen. Ze hadden al een even fijn karakter als hun trainer.

“Omdat-” begon Aiden, maar al snel fronste hij. “Ik heb ‘r vaak genoeg uit de problemen geholpen om d’r niet dood te willen zien. Laatste keer brak iemand bijna d’r been, dus ze kan een Mega prima gebruiken.” Het was een soort beschermend gevoel dat je had over een kleine Pokémon, of over een klein, irritant achternichtje. Zeer irritant, als dit het geval was bij een Tauros als Lilium, wie niets anders leek te doen dan in de problemen komen.
“Not so sorry,” meldde Aiden. De eerste twee woorden zacht, in de hoop dat Raven het woord sorry wel zou horen en de rest niet. “Khaleesi, je moet niet iedereen proberen te roosteren,” verzuchtte hij hierna. De Charmander scheen dit als nieuwe hobby te hebben en al maakte het niet uit als ze Raven roosterde, was het niet de bedoeling dat ze dit bij iedereen deed.
Toen hem werd gevraagd over zijn nieuwe aanwinsten, knikte Aiden. “Hele team omgegooid, het was… Niet spannend meer,” grijnsde hij. “Voor nu op fire en steel gefocust,” ging hij door. “En jij?”

Raven haalde even nonchalant zijn schouders op, maar trok toen alwetend zijn mondhoeken omhoog. "Ik heb haar alleen gewaarschuwd, jij als haar nieuwe oppas zal dat wel moeten begrijpen," sprak hij, met een hint van sarcasme. "Pas maar op, straks gaat ze je nog grote broer Aiden noemen." Het was te mooi om bij Aiden ook eens een gevoelig punt te hebben gevonden. Hij liet het misschien niet zo blijken, maar Raven had het meteen al aan de toon in zijn stem gehoord.
"Dus je gaat langzaam een Charizard leger vormen?" merkte hij toen droogjes op, met zijn grijslege ogen weer even richting de kleine hagedis die hem net in de fik wilde steken. Een tweede Charmander al. Wist hij veel dat deze een speciale kleur had. En dan hij met zijn Lucario leger. Wat een goed team. Kuch.

“Laat dat maar aan mij over,” mompelde hij na de woorden van Raven. “Dat het met Luca nog niet gelukt is, is immers iets wat maar weinig goede trainers overkomt.” Het was misschien wat gemeen en natuurlijk had hij zelf ook enige problemen ondervonden met Garrett - maar dat was snel opgelost geweest en Aiden was immers niet zo lief. Het kwam dus niet als een verrassing. “En, schijnbaar zou dat niets nieuws zijn,” verzuchtte hij nog. Die verdomde Athena…
“De rest van ‘t team is al compleet, maar ik was toch wel benieuwd naar de tweede Mega vorm van de Charizard. Schijnt nog wel wat te zijn,” merkte hij op. “Bovendien, als het zo jong al weet wie ze moet roosteren…”

Luca gromde even toen hij de woorden van Aiden hoorde, duidelijk niet blij met zijn opmerking, maar Raven had allang al verwacht dat ie die een keer naar zijn hoofd ging krijgen (net zoals vele andere dingen). Hij stopte zijn handen in zijn zakken, zijn lippen een beetje samengeperst omdat het toch wel een beetje tegen zijn trots in ging. "Hoe is het met de Banette gegaan dan?" vroeg hij afwachtend. Dat beest was volgens Lilium onhandelbaar, hij geloofde haast niet dat dat in één keer goed gegaan was. Aiden zuchtte dat het niets nieuws zou zijn als hij plotseling grote broer werd genoemd, waarop Raven fronste. "Zijn jullie al begonnen met koosnaampjes?" merkte hij op. Dat ging wel heel snel tussen die twee. Straks ging hij haar nog baby's geven.
Er was blijkbaar nog een tweede mega vorm van Charizard. Raven wist niet eens dat dat überhaupt kon. Zijn grijslege ogen gleden even naar Luca. Arceus, straks had die er ook twee. Daar ging hij niet aan beginnen hoor. Maar, een Pokémon kon waarschijnlijk maar één mega-evolutie hebben, vandaar dat Aiden een tweede exemplaar in zijn team had toegevoegd. "Hoe kom je eigenlijk aan dat ding?" vroeg hij toen. Hij dacht dat Charmanders alleen uit Kanto kwamen?

Luca gromde en Aiden hief zijn wenkbrauwen een keer geamuseerd. Luca was sterk, maar Aiden betwijfelde of de Pokémon sterker was dan Tyrion. Waarschijnlijk lagen ze rond dezelfde kracht en Tyrion luisterde wel in zijn Mega vorm, dus wat dat betrof had Aiden een voorsprong. Hah. Stomme Raven. Toen Raven dan ook vroeg om de Banette, kon Aiden een lichte glimlach niet onderdrukken. “Dat beest is sadistisch. Besloot Tyrion aan te vallen, maar hing al snel uitgeteld in zijn armen.” Tyrion had destijds een best heftige actie gemaakt, waar Aiden wel even van geschrokken was. Maar, hij hoopte dat de Banette ook onder de indruk zou zijn.
Oh, Arceus. Hij was vergeten dat Raven niet wist van Athena. Dat niemand ervan wist. Arceus, Muk. Mukkin’ Arceus. Arceus. Mukjes. “Nee, laat maar,” zei hij hoofdschuddend. Het ging Raven niets aan. Aiden hoefde die Athena niet.
“Gekregen van Lilium,” antwoordde Aiden toen hem werd gevraagd werd waar hij de Charmander vandaan had. “Want ik ben natuurlijk super lief en verdien cadeaus.”

Dus toch. Raven was niet echt het soort persoon dat zo nodig behoefte had aan zelfvoldoening via een ander, dus hij hoefde ook niet te horen dat hij gelijk had gehad, maar hij vond het wel opmerkzaam dat de Banette blijkbaar door Tyrion in bedwang gehouden moest worden. Hoe sterk was dat beest dan wel niet. Hoe had Lilium hem zo sterk kunnen trainen als hij niet luisterde? "Ik hoop voor der dat hij nu zijn lesje geleerd heeft," mompelde hij. Het was niet leuk om een Pokémon te hebben die zo deed in zijn mega-evolutie. Daar konden hij en Aiden allebei wel over meepraten. Luca keek even schuldbewust een andere kant op.
Aiden kapte het af, wat Raven toch wel enigszins verdacht vond. Bovendien begreep hij er niet echt veel meer van. Op deze manier kreeg hij helemaal de verkeerde indruk. "Waar heb je het over man?" mompelde hij verbaasd.

“Vast niet,” antwoordde Aiden toen Raven opmerkte te hopen dat de Banette zijn lesje geleerd had. “Ik heb zo mijn ervaring met eigenwijze én sadistische personen en ik denk dat er nog wel wat meer voor nodig is,” merkte hij op. Lilium was een mukeigenwijze Tauros en hijzelf kon nog wel eens redelijk sadistisch zijn. Soms. Aangezien hij niet zo behulpzaam, lief en rooskleurig was als sommigen op deze aardbol. Rare mensen dat ‘t waren.
Toen Raven hem vroeg waar hij het over had, fronste Aiden kort. “Niets belangrijks.” Het ging Raven geen ene moer aan. Immers waren ze geen vrienden of iets in die zin, dus Aiden had geen enkele reden om te vertellen over Athena. Gadverdamme. Hij wilde helemaal geen zus.

"Oh echt," merkte Raven droogjes op, toen Aiden zei dat hij ervaring had met eigenwijze en sadistische personen. Aiden was daar heus niet één van. Over sadistisch gesproken. Hij herinnerde zich weer wat Aiden had gezegd. "Maar, hoe kwam het dan dat iemand bijna der been brak?" Dat was best wel .. ziek. Hij hoorde de laatste tijd steeds meer van dat soort verhalen, mensen die verbrand werden of een oog verloren bijvoorbeeld. Was de criminaliteit in Kalos altijd zo hoog, of had dat met een zekere oorzaak te maken?
Aiden zei dat het niet belangrijk was toen Raven vroeg waar hij het over had. "Oké, best," reageerde hij toen fronsend. Het scheen verder ook niet uit te maken.

Raven vroeg weer naar het incident van Lilium en Aiden hief geamuseerd één wenkbrauw. “Wat een interesse,” merkte hij op, voor hij even een frons op zijn gelaat zette en zijn blik de grot in wierp. “Team Rocket schijnt… Nogal in de weg te kunnen lopen,” vertelde hij. Hij zuchtte een keer, terwijl hij zich bedacht dat hij eens een elite op zou moeten zoeken. De eerstvolgende die haar zou bedreigen, zou een boze Tyrion over zich heen krijgen. Immers was Tyrion gesteld op het blonde meisje.
Raven leek gelukkig wel uiteindelijk op te houden over Athena en even richtte Aiden zijn blik weer op Raven, maar al gauw keek hij de grot weer in. “Is daar binnen nog iets boeiends?” besloot hij te vragen. Misschien was Raven al binnen geweest, wie zou ‘t zeggen.

De geamuseerde opmerking van Aiden vond hij zelfs voor hem een beetje te laag. Raven trok snel zijn wenkbrauwen op. "Wat? Niet op die manier," zei hij vlug, alsof hij net iets vreselijks stoms had gezegd. Hoe oud was ze, 15, 16? Nee, Raven had in die mate absoluut geen interesse in Lilium. Hij besloot het onderwerp maar snel te laten vallen, voor Aiden nog rare conclusies ging trekken. "Die Team Rocket is nogal een groot issue he," mompelde hij. Raven had nooit gedacht dat dat zoveel invloed zou hebben op Kalos. Hij had ze nooit echt als bedreiging beschouwd toen Sycamore hem er over vertelde. Maar, het leek nu wel alsof hij continu gewaarschuwd werd ze niet te onderschatten. Hij wist niet echt wat hij daar nou van moest denken.
Aiden vroeg of er nog iets boeiends was hier binnen. "Ik heb geen idee," fronste Raven. Hij hief zijn hand en liet voor enkele seconden zijn ogen dicht vallen. "Er hangt hier een hele vreemde soort ... energie," merkte hij op. Die energie was wat hem en Luca in de eerste plaats had aangetrokken. Hij wist niet wat het te beteken had, alleen dat het van iets heel ouds of krachtig moest zijn. En of dat er überhaupt nog zat, was ook nog maar de vraag.