Here we are, don't turn away now |&Lilium

_{Floyd liep net een winkel uit. Het kleine zakje met de steen die hij gekocht had stak hij weg in de zak van zijn jas. Wat hij net was gaan kopen was een Everstone die hij later aan Deathshot zou geven, maar dat pas wanneer die was geëvolueerd in een Braiwen. Verder dan dat moest de pokémon voor hem niet evolueren. Zoals gewoonlijk was de pokémon te vinden in zijn jas. Het beestje was nog klein genoeg om daar te blijven en daarin te passen. Zodra die groter was zou het niet meer mogelijk zijn, dan moest hij maar zien dat hij gewoon met hem mee kon wandelen. De pokémon leek wel zeer geïnteresseerd te zijn in de steen die hij net gekocht had en probeerde met één pootje naar Floyd zijn zak te grijpen. ‘Nene, dat is nog niet voor nu.’ sprak hij terwijl dat hij het pootje wegduwde. De pokémon keek enkel naar boven met een vragende blik in zijn ogen. Lang leek de pokémon zich daar enkel niet terug om te maken. Al snel ontstond er weer een vrolijke glimlach op zijn snoet terwijl hij uit de jas probeerde te klimmen in een poging op Floyd zijn schouder te liggen. Iets waar die toch net wat te groot voor was. Floyd opende even zijn mond om wat te zeggen tegen de pokémon, maar sloot die uiteindelijk gewoon weer. Het was vast omdat de pokémon nog zo jong was. De jongen liep ondertussen wel verder over de drukke hoofdbaan in Lumoise City.}

_{Terwijl dat Death zich op zijn schouder probeerde te worstelen viel iets totaal anders hem op. Iets verderop stond iemand in de drukke menigte. Een meisje met blonde haren die hem maar al te bekend voor kwam. Lilium. Natuurlijk moest ze daar ook weer zijn. Automatisch keek hij om zich heen om te zien of haar vriendje ook niet van de partij was, maar gelukkig was dat niet het geval geweest. Floyd deed in ieder geval de moeiten om niet te laten zien dat hij haar gezien had, dus hielp hij Death maar verder op zijn schouder, waar die niet al te stevig zat. Zodra het meisje ook weer de menigte in ging, draaide hij zich om zodat hij haar kon volgen. Echter wel langs de buitenkant waar het iets minder druk was, en hij haar hopelijk voorbij kon steken.}

_{Floyd was iets achter gevallen, maar dat kwam vooral door het tempo waarop dat Lilium weg ging. Dat tempo was net iets te snel naar zijn eigen goesting, dus waarschijnlijk was het niet toevallig dat ze daar was. Ze moest hem hebben geloofd toen dat hij zei waar hij was en hem zijn gaan zoeken. Vast om willen van de Fennekin. Wanneer dat het meisje de drukke menigte wat verliet greep Floyd dan ook zijn kans. Hij benaderde haar langs achter en hij liep tegen het meisje aan. Niet al te hard om zichzelf de zachte pijn te besparen. Ondertussen probeerden hij naar haar Holo Caster te grijpen, in de hoop dat die in haar zak zat. (je mag zelf kiezen of hij die gestolen heeft of nh xD) ‘Hooo sorry! Ik had je niet gezien.’ zei Floyd terwijl hij zich omdraaide naar Lilium om haar vervolgens recht aan te kijken met een kleine grijns.}

_{Floyd was tevreden toen dat hij in eerste instantie de Holo Caster had weten vast te grijpen. Hij had het ding dus normaal gezien zou ze naar niemand iets kunnen sturen. Geen hulp die dat zou afkomen om haar te redden of wat dan ook. Het nadeel was echter dat ze ervan door liep. Natuurlijk moest ze gaan lopen. Het kon niet anders. ‘Oi! Rustig aan!’ riep hij haar nog toe. De gestolen Holo Caster stak hij maar weg voordat hij de achtervolging inzetten. ‘Ik wil alleen maar praten!’ het enige wat hij dan nog kon doen was hopen dat niemand het verdacht vond. Waarschijnlijk niet. Het was er zo druk dat de meeste mensen het niet eens opmerkten. Zolang hij er ook niet uit zag als een te erge bedreiging zouden mensen vast alleen maar denken dat ze misschien een koppel waren dat uiteen was gegaan. ‘Lilium, blijf nu gewoon even staan!’ hij vreesde dat het niet zou werken maar hij moest het in ieder geval proberen.}

_{Ach, als het hem niet lukte moest hij misschien de andere mensen er ook bij betrekken. Hij had haar Holo Caster dus kon hij gerust doen alsof ze die was vergeten ergens. Misschien dat ze die wel was verloren. ‘Kan iemand dat meisje misschien tegen houden? Ze is had haar Holo Caster laten vallen!’ riep Floyd. Ondertussen weer hij naar Lilium zodat mensen zouden weten dat hij het over haar had. Hij moest daarbij ook maar hopen dat iemand wou proberen om haar tegen te houden. Voor hetzelfde geld waren het allemaal idioten die even dom zouden kijken en dan verder zouden gaan met hun nutteloze leventje. ‘Iemand! Houd haar gewoon tegen!’ als iemand het zou doen, en hij moest de Holo Caster terug geven zou hij gewoon die van hem even kunnen geven. Like hell dat hij die van haar zou geven, dan kon ze alsnog Aiden bellen. Of een berichtje sturen of wat dan ook.}

_{Ze werd tegen gehouden. Het zag er niet uit dat de man haar lang zou kunnen bezig houden maar in ieder geval was het een begin. Floyd versnelde zijn pas nog was in de hoop op tijd bij haar aan te kunnen komen. Het had geen zin om nog dingen te roepen want ze zou toch niet stoppen. Andere mensen leken haar niet eens te kunnen laten stoppen dus hij moest haar kans grijpen. Wanneer hij dacht dicht genoeg in haar buurt te zijn greep hij naar haar arm, in de hoop die nog op tijd vast te kunnen nemen. ‘Ik begrijp dat je haast hebt maar ik heb iets van je..’ zei hij nog. Natuurlijk zou hij het niet vrijwillig geven, maar de man die nog steeds in de buurt was moest geloven dat hij inderdaad de Holo Caster nog wilde terug geven. ‘Je had je Holo Caster laten vallen.’}

_{Floyd liet haar pols niet meteen los, al verzwakte zijn greep wel wat. Hij moest oppassen met wat hij deed in een drukke omgeving als die. Het was niet verstandig om teveel aandacht te trekken. ‘Kom op, blijf nou gewoon eens rustig.’ probeerde hij nogmaals. Death keek ondertussen nieuwsgierig naar het meisje. ‘Er gaat je hier niks gebeuren, zou net wat teveel aandacht trekken.’ hij hield zijn stem gewoon rustig en probeerde die ook niet bedreigend over te laten komen. Iets wat waarschijnlijk al lang was verpest. Ze zag hem al aan als een bedreiging. ‘Vergeet niet dat jij de vorige keer alles alleen maar erger had gemaakt.’ in zijn ogen was het inderdaad Lilium zijn schuld dat alles een fiasco was geworden toen met Aiden. Als die kerel er niet tussen was gekomen was het misschien gewoon geëindigd als een pokémon gevecht.[/b]}

_{Lilium wilde niet rustig worden en zei vervolgens dat ze net zo goed kon gaan roepen. Iets wat ze maar beter niet kon doen want dan kwam hij zonder twijfel in de problemen. Wanneer een meisje riep om hulp terwijl er een jongen bij was zorgde voor heel wat vragen. Meeste mensen dachten meteen het ergste. ‘Omdat je geen reden hebt om te roepen om hulp? Het is niet dat ik iets doe.’ zei hij terwijl dat hij Lilium doordringend bleef aankijken. Ze moest gewoon eens rustig gaan doen. Dan maakten ze de situatie voor zichzelf alleen maar beter en kreeg ze geen hartaanval doordat ze zichzelf opwinden. Death was zijn interesse ondertussen alweer verloren. Hij had alweer wat nieuws gevonden om zich mee bezig te houden en dat was het zwarte haar van Floyd waar hij zijn neus in duwde en er mee speelde. Floyd liet het kleine ding maar doen, Lilium kwam even voor. ‘Zoals ik zei, ik wil gewoon even rustig met je praten.’ en hij liet haar pols maar los. Misschien dat het hielp. Tenzij ze er weer vandoor zou lopen.}