Wicked Wonderland

"Nou, das dan een date." Hij knipoogde even kort naar haar. "Reken maar!" grijnsde hij naar haar. Hij kon soms wel eens pesterig overkomen, maar dat bedoelde hij toch niet zo he? Hij grinnikte even bij die gedachte, wacht dat bedoelde hij eigenlijk wel. Toen ze vantussen zijn armen kwam en hem meetrok, trok hij even hard terug. Hij was sterker, groter, naja... gewoon beter eigenlijk. "Kom mee! Dan laat ik het je zien!" Hij knikte naar haar en knikte even naar Caesar, die meteen even een oogje legde op de Umbreon, met ogen die er echt uitzagen alsof ze een slag konden verkopen.

"Oii, zo kan ik je niet meenemen he" Had ze terug geropen. Hij gniffelde daarom ook even kort naar haar en knikte even waarna hij gewoon meeliep. Caesar hopte achter het duo aan, maar hij zorgde ervoor dat hij de zwarte Pokémon nog duidelijk in de gaten kon houden, het was duidelijk dat hij niet een snelle opgever was.
Uiteindelijk kwamen ze aan bij de plek waarover Alana in geurtjes en kleurtjes -oké dus eigenlijk niet, ze had er waarschijnlijk maar een zin over verteld- had verteld. Het zag er goed uit, maar het zou er niet duur worden, dat zag ie zo al. Hij haalde de Pokéball van Caesar boven en liet de Froakie terugkeren waarna hij de bal terug aan zijn stijlvolle riem klikte. Ondertussen was de roosharige al binnen. Matthew streek even zijn haren plat en wandelde naar binnen. Ze keek net achterom. De deur klikte achter hem toe en hij grijnsde charmant naar haar. "Ziet er niet slecht uit," zei hij terwijl hij even kort rondkeek.

Gelukkig kwam hij, hij was niet weg gerend. Hij zei dat het er niet slecht uit zag, waarop ze glimlachte en weer naar het meisje keek. "Oooh, hebben jullie een relatie??" Alana keek haar verbaasd aan en zwaaide meteen met haar armen. "Nee, nee nee!" zei ze meteen, waarop het meisje moest lachen. Alana zuchtte even, ze bedoelde het niet echt. "Jullie hebben het plekje bij het raam daar achter." zei ze waarna ze naar een plek wees. Alana knikte even waarna ze weer zijn hand pakte en hem mee probeerde te trekken naar hun zit plaats. John ging al vooruit en ging op de bank zitten, Alana moest hem zo maar eens terugroepen misschien.

"Oooh, hebben jullie een relatie??" zei de bediende. Hij grijnsde en knikte naar het meisje die hen vast zou bedienen. Alana wapperde met haar armen. Maar hij grinnikte enkel zachtjes. Oh ze ging ontkennen, maar zij was degene geweest die zo snel wou gaan, moest ze maar meer nadenken voordat ze bij hem in de beurt kwam. "Nee, nee nee!" Hij sloeg zijn haren even goed met een slag van zijn hand. "Oh kom op, nee tegen dit kan je toch niet zegen," zei hij terwijl hij haar even charmant aankeek. Een grijnsje op zijn lippen maakte het tafereel gewoon compleet. "Jullie hebben het plekje bij het raam daar achter." Toen werd hij meegesleurd. Hij struikelde daardoor even, maar herstelde zijn houding al snel en volgde haar goed. Toen ze bij hun plaats kwamen, trok hij een stoel naar achter en ging zitten. Daarna keek hij even naar de Umbreon en daarna naar de roosharige. "Dus hoe lang heb je hem al?" Normaal gesprek... Toch voor nu.

"Eerlijk?" zei ze. Hij knikte even naar haar. "Een week ofzo?" Hij knikte even naat haar. En toch al zo beschermend? wat een loyaal beest zeg. Hij had vast verlatingsangst ofzoiets. "Zijn trainster wou hem niet meer en drukte zijn pokéball meteen in mijn handen." Okay, dat kon zijn theorie wel uitleggen eigenlijk, ja misschien wel. Toen het meisje van eerder verscheen, keek hij op. "Willen jullie wat te drinken?" Hij knikte even naar haar. "Cola graag," Hij lachte even. "Maak er maar 2 van," zei hij vervolgens. "Ik betaal," Hij haalde zijn hand even op en liet de ander in zijn broekzak vallen. daar viste hij een rolletje geld uit en legde deze op tafel. "Ik neem aan dat dit genoeg zal zijn voor de rest van de avond?" En hij keek al lachend naar de bediende.

Hij zuchtte even luid en duidelijk toen ze lastig begon te doen. Het was alsof hij verkeerd over haar aan het denken was. Het punt was gewoon, hij had geld teveel, kon hij dat toch maar evengoed gaan uitgeven of was hij verkeerd tegenover haar? Naja zeg, dat was ook weer eens zoiets dat hij niet zou snappen. Maar goed de roodharige wilde betalen. "Oké dan maar," zei hij terwijl hij het geld terug op opborg. Daarna leunde hij weer wat naar achter en keek hij even ontspannen naar haar met kalme ogen. "Dus is hij eigenlijk je enigste Pokémon?" zei hij kalmpjes.

Hij gaf in, há. Lekker dan. De jongen leunde naar achteren, zeer ontspannen en vroeg of ze nog meer pokémon had. Ze knikte even rustig. "Wartortle, Deerling, Charmander, Houndour en vulpix" zei ze met een lichte glimlach. "Jij had Froakie... maar welke heb je nog meer? Of is dat je enige pokémon?" vroeg ze aan hem. Zodra je der gewoon haar zin gaf, was ze niet zó gemeen meer.

"Wartortle, Deerling, Charmander, Houndour en vulpix" Hij knikte even naar haar. Dat waren een paar heel mooie Pokémon. Hij grijnsde dan ook even kort naar haar. Ze was een goede trainster, misschien kon hij haar dan maar beter te vriend nemen. "Jij had Froakie... maar welke heb je nog meer? Of is dat je enige pokémon?" Hij liet zijn blik even over het interieur van het gebouw gaan en zuchtte zachtjes. "Een Trapinch en Audino," zei hij vervolgens toen hij haar ogen ontmoette. "Dus ik neem aan dat je een trainster ben?" zei hij vervolgens terwijl hij even naar haar lachte.