Heb je altijd al een Pokémon trainer, coördinator of breeder willen zijn? Of bewandel jij liever het gevaarlijke pad van een Team Rocket Grunt? Samen met andere leden schrijf jij het verhaal van jouw geheel eigen personage. Doorkruis regio's, vang je favoriete Pokémon en maak nieuwe vrienden onderweg. Laat het avontuur beginnen!
Onderwerp: Re: C-c-cold | Ace vr jan 02, 2015 1:19 am
You'll ever be alone
you know I am never far
Ace hield niet zo van vuur pokémon, maar in koude omgevingen kon hij ze waarderen. Er was enkel dan nog steeds maar één pokémon die hij kon waarderen en dat was zijn eigen Magmar. Het was de enige vuur pokémon die hij vertrouwde, of ooit zou kunnen vertrouwen. Het meisje begon op te sommen welke pokémon er zo al leefden in de grot. Het waren er toch een hoop, en zoals ze zelf wist op te merken waren het ook allemaal ijs pokémon. 'Hopelijk is het geen Beartic...' mompelde Ace. Die beren waren gevaarlijk en niet bepaald schatjes. Cubchoo's leefde namelijk in de grot, dus hun evolutie zal er ook vast wel ergens rond lopen, ondanks dat het niet al te best was op dat moment. Een iets zachtere grom was weer even hoorbaar. 'Misschien is het gewoon een Cubchoo met een zeer erge verkoudheid.' zei Ace om vooral zijn gezelschap wat moed in te spreken. Het was echter wel duidelijk dat het geen kleine schattige Cubchoo zou zijn.
Onderwerp: Re: C-c-cold | Ace vr jan 02, 2015 1:31 am
Lilium bleef eventjes licht huiverend zitten, dicht bij de Magmar. Ze hield haar oren gespitst. De pootstappen waren dichterbij gekomen, maar nog best ver weg. Het klonk in ieder geval niet echt klein... Ze keek eventjes op naar Ace. "Ik hoop het ook niet.." mompelde de blondine nerveus. Een Beartic? Nee bedankt. Dat beest was sowieso erg groot en ze had geen Pokémon om zichzelf mee te verdedigen. En wie weet zou Ace haar optillen en voor die beer neerzetten. Om er vervolgens zelf ervandoor te gaan. Ze zag hem er eigenlijk wel voor aan. "Geloof je het zelf?" Reageerde het meisje zachtjes. Plotseling klonk er een luide, hoge gil achter der en Lilium schoot een stukje naar voren, angstig naar adem happend. Geschrokken draaide de blondine zich om, om in het breed grijnzende gezicht van Cheshire te kijken. "Jij," gromde Lilium direct. Nu had ze er al helemaal geen zin meer in. In één vloeiende beweging pakte ze de Pokéball van de riem en liet ze de Banette terug keren. Genoeg geweest.
Member
Ace Whannel
Punten : 349
Gender : Male ♂
Age : 21
Type : Breeder
Regions : Kalos
Icon :
Onderwerp: Re: C-c-cold | Ace vr jan 02, 2015 1:40 am
You'll ever be alone
you know I am never far
Onverschillig haalde Ace zijn schouders op. Natuurlijk geloofde hij zichzelf niet. Als dat een Cubchoo was, was er iets goed mee mis. Of het was een reuze Cubchoo, met andere woorden dus een Beartic. De witte beer pokémon wou hij toch niet tegen komen. Liet staan kwaad maken. Die beesten hadden klauwen die te scherp waren naar zijn goesting. Het plan om rustig af te wachten tot het monster in de duisternis weg was konden ze vergeten. De pokémon van Lilium had zich heel de tijd niet laten zien maar juist dan. Op het slechte moment besluit die tevoorschijn te komen en niet geheel zacht. Ace had juist zijn handen nog niet tegen zijn oren gelegd om ze te beschermen tegen de gil. 'Dat was niet best...' sprak hij meer tegen zichzelf. Ondertussen ging hij recht staan. De gil moest iedereen in de grot wel hebben gehoord. Of in ieder geval het andere ding wel. Een brul was te horen, en het was één die niet al te vriendelijk klonk. 'Het is tijd dat we gaan denk ik.' met die woorden draaide hij zich snel om naar Lilium.
Onderwerp: Re: C-c-cold | Ace vr jan 02, 2015 1:44 am
Woest staarde Lilium naar de Pokéball van Cheshire die ze tussen haar vingers had geklemd. Natuurlijk had die kleine demoon gewacht tot dit moment om dit te doen. Niet toen die jongen haar zat te bedreigen, niet toen ze hulpeloos door het donker zat te vluchten. Nee, exact op dit moment moest hij tevoorschijn komen. Die Pokémon wist gewoon dat ze stil hadden moeten wezen. De luide brul liet haar huiveren en ze trok eventjes geschrokken haar armen over haar hoofd heen. Arceus nee.. Ze was te jong om Beartic voedsel te worden. Ze keek geschrokken op naar Ace en knikte zachtjes. Liet ze inderdaad maar gauw ervandoor gaan. Ze hief zichzelf overeind. "Laten we maar gaan inderdaad.." mompelde ze zachtjes, waarna ze zo snel mogelijk begon te lopen, al gleed ze nog steeds alle kanten uit. Even keek ze om naar Ace, hopend dat deze zou volgen. Het was van groter belang dat zijn Magmar volgde, want die gaf het licht, maar die zou niet komen tenzij Ace kwam.
Member
Ace Whannel
Punten : 349
Gender : Male ♂
Age : 21
Type : Breeder
Regions : Kalos
Icon :
Onderwerp: Re: C-c-cold | Ace vr jan 02, 2015 10:57 am
You'll ever be alone
you know I am never far
De gang van zaken maakten Ace op dat moment niet erg vrolijk. Als ze gewoon stil waren gebleven dan had hun eerdere plan misschien nog kunnen werken. De pokémon was hen dan misschien gewoon vergeten en was weg gegaan maar dat konden ze vergeten vanaf het moment dat de gil de grot vulde. Wat er ook in de duisternis zat leek er ook niet blij mee te zijn aan de brul te horen. 'Ik vind je Ninetales toch leuker dan dat mormel dat je nu hebt...' zei Ace terwijl dat hij Lilium volgde. Jigsaw bleef achter de twee wandelen terwijl dat Fitz meer tussen de twee in wandelde. Ach, het enige positieve was dat Lilium haar pokémon nu terug had. Het enige wat ze nu nog moesten doen was die grot ook weer verlaten. 'Dus, weet jij nog de weg naar de uitgang?' zelf had hij totaal geen idee waar ze ergens waren.
Onderwerp: Re: C-c-cold | Ace vr jan 02, 2015 11:03 am
Lilium wilde maar wat graag weg uit de grot, dat verlangen was heel, heel erg groot zelfs. Het meisje had haar armen om haar lichaam geslagen om het wat warmer te houden en wierp eventjes een licht vuile blik op Ace. Alleen zij mocht Cheshire beledigen. Maar ze kon hem geen ongelijk geven, Cheshire was niet praktisch bezig geweest en ze kon het spook zelf ook wel voor de tweede keer naar het hiernamaals brengen. "Hij is.. apart," mompelde het meisje dus maar, "geen mormel." Ze bleef zelf nog van een afstandje van Ace. Ze vertrouwde de jongen absoluut niet, psychopaat dat het was. Z'n plotselinge acties van hiervoor waren hem nog niet vergeven en dat mocht hij weten ook. "Ik heb geen idee waar de uitgang is.." mompelde Lilium zachtjes. Verdwaald in een grot, dit gebeurde haar nou echt nooit. "Ik heb m'n zaklamp ook laten vallen.. Heb jij die misschien opgepakt?" Besloot ze toch maar te proberen.
Member
Ace Whannel
Punten : 349
Gender : Male ♂
Age : 21
Type : Breeder
Regions : Kalos
Icon :
Onderwerp: Re: C-c-cold | Ace vr jan 02, 2015 11:19 am
You'll ever be alone
you know I am never far
De vuile blik die hij kreeg beantwoorde hij haast met dezelfde blik. Het was toch zeker de waarheid? Die pokémon van haar was een mormel en daar kon ze niks aan veranderen. Moest de Banette gewoon niet geschreeuwd hebben was het veel minder erg geweest. Bij de woorden van Lilium zuchten hij even en keek maar de andere kant op. Weg van haar, maar wel over zijn schouder om te zien of daar iets te zien was. 'Dat is één manier om hem te beschrijven.' zei hij dan maar. Hij had een heel arsenaal aan andere zaken die hij had kunnen zeggen, maar die hield hij maar voor zichzelf. Aangezien Ace niet wist waar de uitgang was had hij het maar aan Lilium gevraagd in de hoop dat zij het wist, maar ook dat was niet het geval. Geweldig, nu zat hij ook nog eens vast. Op haar vraag schudde hij zacht zijn hoofd. 'Nee, die heb ik niet meegenomen.' zei hij. De pootstappen achten hen werden ondertussen alleen maar duidelijker. Lang twijfelde Ace dan ook niet om de pokébal van zijn Magmar erbij te nemen en de pokémon te doen terug keren. Hij gaf licht dus dan zou het ander ding hem meteen zien. Zodra de stappen te dicht waren voor zijn geluid greep hij naar Lilium haar hand. Als hij die te pakken kreeg zou hij haar mee proberen te sleuren in een holten in de muur.
Onderwerp: Re: C-c-cold | Ace vr jan 02, 2015 11:27 am
Ze snoof eventjes toen Ace nog even doorging over haar Banette, zoals voorheen al beschreven, niemand mocht de Pokémon beledigen behalve zij. Maar haar zaklamp was ze dus kwijt. Lilium mompelde wat binnensmonds wat alleen maar als mopperig beschreven kon worden. Fantastisch. Ze zaten hier vast met een monster, maar ze had zelf geen licht. En het werd ook op het gegeven moment donker. Gealarmeerd keek Lilium om zich heen. Ace had zijn Magmar laten terug keren naar zijn Pokéball. "Waa-" begon het meisje, nerveus rakend. Ze hield sowieso niet van donker en nu haar ogen aan het zachte licht van de Magmar gewend waren geraakt zag ze sowieso niks meer. Ze maakte een geschrokken geluid toen haar hand werd beetgegrepen en probeerde deze los te trekke uit puur automatisme.
Member
Ace Whannel
Punten : 349
Gender : Male ♂
Age : 21
Type : Breeder
Regions : Kalos
Icon :
Onderwerp: Re: C-c-cold | Ace vr jan 02, 2015 11:36 am
You'll ever be alone
you know I am never far
Je zou het niet meteen verwachten, maar de Magmar gaf toch nog best veel licht, maar dat viel pas op toen die weg was. Heel de grot was donker en het duurde even voor Ace zijn ogen goed zouden wennen aan de duisternis. Natuurlijk probeerde ze zich los te trekken maar Ace zijn greep werd daardoor alleen maar vaster. 'Ik weet dat het moeilijk is, maar vertrouw me, gewoon deze ene keer.' Ace wou geen pokémon achter hem aan krijgen omdat madam zou besluiten om een verkeerde keuzen te maken. 'Gewoon even stil zijn.' dat was eigenlijk het enige wat ze moesten doen. Hoopte hij. Het was de bedoeling dat de pokémon voorbij zou wandelen en niks zou opmerken. Waar Jigsaw was, was alleen nog maar de vraag. Die had hij niet laten terug keren.
Onderwerp: Re: C-c-cold | Ace vr jan 02, 2015 11:39 am
Ze kon geen hand voor ogen zien, ze had net zo goed haar ogen kunnen sluiten want dan had ze niet veel meer kunnen aanschouwen. Dat droeg dan ook niet bij aan het gealarmeerde gevoel dat ze had bij de hele situatie. Ze kon geen kant meer uit. De greep rond haar hand werd alleen maar vaster, maar Lilium viel dood stil toen ze Ace zijn stem hoorde. Hem vertrouwen..? Hopelijk had hij een plan.. Want iets anders wist zij ook niet meer... Het meisje bleef licht bevend dan ook stil en luisterde naar de voetstappen die steeds dichterbij kwamen. Het waren zware slepende passen. Dat was geen kleine Cubchoo... Toen de voetstappen hen praktisch passeerden, kneep Lilium haar ogen dicht en begon ze lichtjes te huiveren. Oh Arceus.. Loop door... Loop door...
De pootstappen kwamen als maar dichter bij, dat was de horen aan het feit dat het steeds harder klonk. Tot dat het voorbij hen kwam. Door de duisternis kon Ace nog steeds niet zien wat het was. Meer dan een zwarte schim was voor hem niet zichtbaar, maar eerlijk gezegd wou hij niet meteen weten wat het was. De jongen had ondertussen bijna zijn hand op de mond van het meisje willen drukken, gewoon om er zeker van te zijn dat ze geen geluid zou maken. Iets dat hij uiteindelijk toch niet gedaan had. Hij dacht niet dat ze het echt zou waarderen. Het slepende geluid was hen ondertussen gepasseerd en leek de twee niet te hebben opgemerkt. 'Ik denk dat het weg is.' zei Ace. Hij bleef op zijn plek staan, liet de hand niet los maar probeerde wel te zien of hij verderop wat kon zien.
Stap..sleep..stap..sleep.. Lilium hield haar adem in. Het monster, of wat het dan ook was, kwam steeds dichterbij. Ze kroop wat verder weg tegen de muur en verstopte zich iets achter Ace. Het jonge meisje was niet goed met horror en dit viel toch echt onder horror wat haar betrof. Een donkere schim, nauwelijks te onderscheiden in het duister van de grot passeerde hen, zo te zien zonder hen op te merken. Langzaam blies Lilium haar adem dan toch weer uit. Dat was net goed gegaan.. Sterker nog, dat was heel erg close geweest. Het meisje wachtte nog heel eventjes. Ze durfde nog niet te bewegen tot het monster echt, maar dan ook echt verdwenen was. Maar uiteindelijk onderbrak Ace de stilte. "Ik geloof het ook.." mompelde Lilium zachtjes, tevergeefs toch nog wat om zich heen kijkend. "Dan kun je nu op zich m'n hand wel loslaten.." kwam er achteraan, waarna ze weer lichtjes aan haar hand begon te trekken.
De pokémon kwam voorbij, en even had Ace haast opgehouden met ademen. Hij zag het echt niet zitten om in de donkere grot gezellig een gevecht aan te gaan met het één of het andere monster. Of eigenlijk pokémon. Want het moest wel een pokémon zijn geweest. Het ding liep in ieder geval gewoon verder en leek hen niet op te merken. Voor zo ver waren ze nog steeds veilig, Ze moesten enkel maar eens de uitgang weten te vinden. Ace keek even om naar Lilium toen ze iets zei over hun handen. Oh klopt, die had hij nog vast. Hij liet haar hand dan ook weer los terwijl hij ook weer wat ruimte maakten. 'Dan moeten we nu maar eens de uitgang gaan zoeken.' ondertussen keek hij om zich heen. Misschien dat hij ergens het licht van de zon binnen kon zien komen maar niks. Enkel duisternis.
Eventjes wachtte Lilium gespannen af of de groenharige jongen haar hand zou loslaten. Wie weet sprong hij weer in psycho modes of zo.. En dat idee maakte haar absoluut niet vrolijk eigenlijk. Maar gelukkig liet hij haar hand wel los. Meteen trok Lilium haar hand tegen zich aan. Nee, ze hield niet zo van fysiek contact met anderen die ze niet goed kende, al helemaal niet met mensen die ze eng vond. Ze hief haar blik omhoog toen Ace begon over het vinden van de uitgang. "Lijkt me een goed plan," merkte Lilium op, waarna ze rondkeek. "Lijkt me dat we het beste terug kunnen lopen ofzo..?" Ze had zelf helemaal niet meer opgelet waar ze heen was gegaan toen ze weggevlucht was voor hem. Ze bleef dan ook nog steeds op haar hoede.. Enge gast.
Een zucht verliet Ace zijn mond terwijl hij om zich heen keek. Hij had echt wel genoeg gehad van die verdomde grot waar ze zich in bevonden. 'Dat is het beste.' zei hij. Als ze verder bleven wandelen zouden ze het wezen dat ze wilden mijden gewoon volgen. Daar zouden ze dan helemaal niks mee bereiken. Kort keek hij om zich heen in de hoop de Luxray te zien. 'Jig?' Ace keek snel om zich heen opzoek naar de pokémon. Eerst was er geen teken dat e pokémon er was maar uiteindelijk werden naar rode ogen toch weer zichtbaar. Zonder verder nog te wachten op Lilium wandelde hij terug. Ze zou vast wel volgen. Tenzij ze weer weg wou vluchten. 'Met wat geluk weet Jigsaw de weg wel. Of vind ze de weg...' zei Ace terwijl hij even over zijn schouder keek om te zien of ze volgde.
