Member Cayla RussPunten : 455
Gender : Female ♀
Age : 16 years
Type : Trainer
Icon : | Onderwerp: Leg attack. & Abigail. zo nov 23, 2014 1:49 pm | |
| Okay, Cayla had werkelijk geen idee meer. Waar was ze nou? Hoe heette deze stad? Of in elk geval, de stad waar ze doorheen gelopen was, de stad die misschien vijf minuten van de plek lag waar ze zich bevond. Ze zuchtte eventjes. Naja, dan moest ze hier maar blijven, want echt een doel had ze niet, dus kon ze haar dag prima in dit bos verbrengen, vond ze. Het meisje pakte allebei haar pokéballen en drukte op het witte knopje. Doormiddel van een rode straal kwamen er twee pokémon voor haar te staan, een Cyndaquil en een Trapinch. Ze keek met een brede glimlach naar de pokémon. “Hey!” sprak ze vrolijk, maar enkel van de Cyndaquil kreeg ze response, doormiddel van een vrolijk geluid. De Trapinch keek stilletjes naar een plukje gras. Het meisje haalde haar rugtas van haar rug en zette deze op de grond, om er zo een klein zakje brokjes uit te halen die haar moeder gemaakt had. “Hier hebben jullie wat,” sprak ze vrolijk en ze keek naar de Cyndaquil. Deze had al netjes haar plek aangenomen, de Trapinch keek haar enkel aan. “Eet niet elkaars eten op, dan pak ik het af en ga je de bal in,” sprak ze vervolgens iets strenger, maar nog altijd met een glimlach en ze legde het voedsel verdeeld voor de twee pokémon neer. Toen het op was, keek ze naar de Cyndaquil, die haar stilletjes aankeek. De Trapinch was er vandoor gekropen, maar die ging niet zo snel, dus Cayla gaf hem zijn moment en liet hem nog een beetje kruipen. Vond die vast en zeker leuk. Het meisje richtte zich toen op de Cyndaquil, die vrolijk ‘Cyndaquil!’ riep en op haar achterpootjes ging staan. Het meisje glimlachte vrolijk en aaide de pokémon eventjes over zijn kop. Deze strekte haar pootjes uit naar het meisje, maar moest niezen, waardoor er vuur uit de gaten op haar rug schoot. Dat gebeurde nou zo vaak. “Net alsof je het expres doet..” mompelde ze, maar de glimlach was niet van haar gelaat vertrokken. Toen het meisje weer opkeek, was het oranje beest verdwenen. “Dan meen je niet,” sprak ze toen, haar ogen werden wat groter uit schrik. Was Fang er nou gewoon vandoor gegaan? “Laya, help met zoeken!” riep ze toen, waarna ze meteen naar de eerstvolgende struik liep. De Cyndaquil keek fronsend om zich heen, haar neus bewoog wat. Cayla zuchtte. “Fang!” riep ze, toen ze de eerste struik onderzocht had, maar haar pokémon niet gevonden had. De Cyndaquil stormde er echter ook vandoor, waardoor het zwartharige meisje achter de vuurpokémon aan moest rennen. Ze zag dan de pokémon eventjes om zich heen keek, maar algauw haar blik vasthield op een oranje pokémon, met een andere pokémon in de buurt. Haar ogen schoten open toen ze zag dat de poot van de pokémon op een magische manier vast zat in de bek van de pokémon. “Fang, los!” riep ze luid en ze liep richting de pokémon. Deze keek omhoog. Het was een Bidoof, wist het zwartharige meisje. “Los..” sprak ze toen dreigend. De Bidoof maakte vreemde geluiden. Langzaam verzwakte de beet van de Trapinch. Cayla pakte de pokémon beet en keek boos naar de Trapinch. De Bidoof keek wat verbaast om zich heen, maar kreeg algauw een vijandelijke uitdrukking. De Bidoof begon ineens de Cyndaquil aan te vallen met Tackle. Deze keek verbaast naar de Bidoof, die haar hard in haar zij raakte. Oh. Dit werd vast en zeker een gevecht. Ze keek naar de Cyndaquil. Wat vuur schoot uit de gaten van haar rug. Ze keek woedend naar de Bidoof. “Okay, Laya, maak je klaar,” sprak Cayla toen, zuchtend. De Cyndaquil sprong naar voren, opnieuw schoot er vuur uit de gaten. Ze keek naar de vuurpokémon. “Begin maar met een Quick attack!” beval het meisje haar pokémon. Deze keek onderzoekend naar de Bidoof, die woedend naar de Cyndaquil keek. Deze sprong naar voren, duidelijk weer een tackle aan het doen. “Spring opzij en doe de Quick attack in haar zij!” riep ze luid. De Cyndaquil was dat echter al van plan, want ze sprong opzij en gooide zichzelf hard in de zij van de Bidoof. “Dit is allemaal jou schuld, Fang,” mompelde het meisje tegen haar pokémon, maar algauw richtte ze zich weer op het kleine gevecht. De Bidoof keek met nieuwe energie naar de Cyndaquil en draaide zich razendsnel om, om opnieuw een Tackle toe te passen. Kon die pokémon niets anders? “Spring opzij!” riep het meisje, maar de Bidoof had de vuurpokémon al geraakt, half. Deze was al opzij aan het springen, wat ervoor zorgde dat deze half omviel. “Laya, lukt het nog?” vroeg ze, maar het was een domme vraag, want opnieuw schoot er vuur uit de gaten van de Cyndaquil. “Ember!” sprak het meisje. De Cyndaquil opende haar bek en schoot kleine, rode balletjes tegen de Bidoof aan. Deze schoot opzij, maar de balletjes raakten de pokémon alsnog tegen de achterpoten. De Bidoof kwam in een of andere aparte houding terecht. “Doe nu Tackle!” riep het meisje en de Cyndaquil stormde op de Bidoof af, om deze hard in zijn zij te raken. Hij viel een beetje vreemd om, waardoor Laya over hem heen struikelde en op haar neus belandde. Eventjes keek Cayla fronsend naar de twee pokémon, die verward op de grond lagen. Ook een manier, om iemand knock out te maken. De Bidoof stond op en verdween in de struiken. De Cyndaquil lag nog eventjes knock out op de grond. “Laya?” vroeg het meisje toen, maar toen de pokémon haar hoofd omhoog hief, glimlachte het meisje weer. Ze keek naar de Trapinch, die stilletjes voor zich uit staarde. Allemaal zijn schuld. Alles. De Cyndaquil hees zichzelf omhoog en keek trots naar de twee, maar echt trots hoefde ze niet te zijn. Gelukkig was er niemand om hen heen die haar gezien zou kunnen hebben. En zowel, dan moest Cayla zich ook schamen voor haar pokémon, want welke pokémon kon nou over een andere pokémon struikelen en zo half knock out raken. Niemand right?
+ Abigail Page
JACKLES ♥ |
|
Member Abigail PagePunten : 353
Gender : Female ♀
Age : 17 years
Type : Trainer
Icon : | Onderwerp: Re: Leg attack. & Abigail. ma nov 24, 2014 3:48 pm | |
| Vol blijdschap had ze naar het pamflet gekeken dat op de grond voor haar voeten neer was gekomen. Een Hoenn toernooi?! Haar ogen begonnen te schitteren en ze sprong een paar keer op en neer, terwijl Phoebe, haar Donphan vrolijk mee begon te toeteren. "Kom Phoebs, laten we verder trekken richting Lumiose dan." Grijnsde ze breed en de Donphan rolde zichzelf op en begonnen met een grote vaart verder te rollen. Ach, een beetje tijd rekken voordat ze de volgende gym zou aannemen kon toch geen kwaad? D'r was geen haast bij! Onderweg kwam ze allerlei bekende paadjes tegen, want de wegen tussen Cyllage en Lumiose had ze zo vaak belopen, dat ze die nu wel uit haar hoofd kende. Maar toen ze aangekomen was bij Lumiose leek de dag nog lang niet over te zijn. Verder getrokken richting het al dan rustige Santalune merkte Phoebe als eerste een beweging en geluiden op. Nieuwsgierig dook de Donphan door de struiken en trok zo ook haar trainer mee. "Oh." Murmelde ze toen ze een Cyndaquil half op de grond zag met zijn trainer erbij. "Hebben wij een trainingssessie verstoord?" Murmelde ze half schuldbewust.
|
|