Attack on Connor

Ball. De Ball was weg. Wel meteen was er een draadje bij haar gesprongen. Ze liep weer rond met haar metalen stok, zoekend naar de eerste de beste gast die ze kon neerslaan, roepend om haar ball. Het was echter deze keer de ball van Steak, haar Bouffalant. Ze had niet dezelfde fout gemaakt als de vorige keer. Cassiel zat loyaal op haar sschouder, zijn erg kale staart met enkele vedertjes was rond hara nek gewikkeld en hield haar redelijk kalm. Toen ze echter een gast zag met een ball in zijn handen -wat toch echt op de ball van Steak leek- liep ze gillend op hem af en begon ze met de stuk op zijn rug te slaan. "Dief!" Krijste ze even verwoed uit. "Geef. Mijn. Steak. Terug." Klonk er, elk woord dreigend en grommend uitgespuugd. Toen ze klaar was met slaan liet ze de stok vallen en sprong de redelijk kleine vrouw op zijn rug, zodat ze bij zijn kop kon en daar begon ze op te slaan. "Waaaaah!"" Gilde ze uit. Haar Archen greep ook de kans iets te doen en sprong op diens hoofd. iep. Attack on Connor.

{Connor ofc :'D}

Enkele waterdruppeltjes gleden langs zijn voorhoofd terwijl hij uit het water kwam. Hij wilde altijd eens proberen om in dat water te zwemmen dat zich tussen Ambrette Town en Cyllage City in bevond en had dat zojuist gedaan. Het water voelde heerlijk aan. Hij had zijn knielange zwembroek aan en had een handdoek om zijn nek hangen. Zijn blik gleed een beetje gegeneerd naar een groepje meiden die naar hem wezen en begonnen te giechelen. Pikachu bewoog geamuseerd zijn oortjes. De meisjes zagen dat en begonnen te roepen dat Pikachu schattig was waardoor de gele Pokémon zich generend achter Connor’s been verborg. Deze begon te lachen. ‘Laten we hier weggaan,’ zei hij en Pikachu knikte gauw instemmend. De Pokémon keek echter gealarmeerd op en spitste zijn oortjes. Hierdoor wist Connor dat er iets aan de hand was en hij begon te rennen toen Pikachu naar voren sprong. Hij hoorde een beetje rumoer verderop en fronste zijn wenkbrauwen toen hij twee figuren verderop zag staan. Hij schrok toen hij zag dat het een man was die belaagd werd door een meisje en haar Pokémon. Hij kreeg direct door waarom en beelden schoten door zijn hoofd waarin zich duidelijk afspeelde dat zijn Pikachu gestolen werd. Hij gromde. ‘Deze keer niet,’ siste hij en hij rende naar voren. ‘Pikachu, richt je elektriciteit op zijn hand!’ zei hij kil. De Pikachu knikte en gebruikte een donderstraal op de hand van de man zodat deze gedwongen de Pokémon moest laten vallen. ‘Handen af van die Poké Ball of ik zweer je dat hij je elektrocuteert,’ zei hij en hij wees naar zijn Pikachu welke uitdagend op zijn vier pootjes viel. Zijn rode ogen gleden waarschuwend naar het meisje, haar een teken gevend dat ze beter van de rug van de man kon gaan.

Ze plaatste haar handen in zijn haren en begon als een klein kind te trekken aan diens donkere haren. Ze haatte deze dude, hij moest dood. Ze gromde lichtjes, haar blauwe ogen spuugden vuur. Ze stonden intens toen ze dan ook een stem hoorde. ‘Pikachu, richt je elektriciteit op zijn hand!’ Opeens liep de man naar achter en ze loste zijn haren. Snel en lichtjes geschrokken sprong Cassiel op haar hoofd. ‘Handen af van die Poké Ball of ik zweer je dat hij je elektrocuteert,’ Axelle nam meteen afstand van diens rug en keek even naar de dief. Wel meteen toen ze merkte dat hij de ball had laten vallen, balde ze haar handen tot vuisten en klonk er lichtelijk gegrom uit haar keel. "Ancient Power," commandeerde ze, waarbij de Archen wel meteen in actie schoot. Zijn ogen gloeiden kort, waarna stenen de lucht in werden geslingerd, recht naar zijn kop toe. Dat joeg die gast wel weg... Toch? Toen hij simpel bleef staan en zijn handen voor zich hield, kon ze het niet laten toch nog een ander commando te geven. "Dragon Breath," zei ze vervolgens. De laatste stenen kaatsten pijnlijk tegen diens armen aan, maar nog voor hij tijd had om iets te doen, had Cassiel al een blauw vuur afgevuurd op hem. Dit zorgde er wel voor dat hij zich omdraaide en wegliep. Hoe je het ook draaide of keerde, stelen van iemand die eigenlijk zelf stal, een dief dus, was geen goed idee. Ze snoof lichtjes, draaide zich om en pakte de ball van haar Steak op. Kort glimlachte ze, maar dat ebde al snel weg bij het zijn van de bruinharige, die haar hier zo vrijgevig had geholpen. Ze fronste echter even toen ze zag dat hij in feite... Een bloot bovenlijf had. Het ietwat kleine meisje fronste lichtjes, kwam wat dichter en bekeek hem even. "Ik had mijn redder minder... Uhm bloot verwacht," gaf ze eerlijk toe, daarna haalde ze haar schouders toch lichtjes op. De vogel op haar schouder leunde wat naar voren en draaide zijn kop waardoor hij met een oog naar hem kon kijken. Daarna kwam een schriel gekrijs van zijn keel. Axelle legde echter even geruststellend een hand op zijn kopje en liet haar vingers kort over zijn kop gaan. Hij sloot meteen zijn ogen en genoot van de aandacht. Maar goed, deze gast was dus haar prins met het blote bovenlijf... Uhm... Ze wist eerlijk gezegd niet goed wat ze daar van moest denken. Naja, ze konden niet allemaal een paard hebben eh.

Connor grijnsde. De bedreiging had schijnbaar geholpen, want de man had de Poké Ball op de grond laten vallen en liet het ook voor wat het was. Hij wist niet of hij de man echt had geëlektrocuteerd, maar de waarschuwing was in elk geval al genoeg geweest om hem te doen laten beseffen dat hij in de minderheid stond. En ook het meisje leek dat te willen benadrukken, want in tegenstelling tot hem droeg zij haar Pokémon wel daadwerkelijk op om een aanval te doen. Pikachu had zich inmiddels weer in zijn normale houding laten zakken terwijl beiden keken naar hoe het meisje de man de stuipen op het lijf joeg. Ze leek een goede tactiek te hebben en eentje die nog werkte ook, want na een tweede aanval draaide de man zich om en liep weg. Al die dieven hier tegenwoordig. Hij werd er gek van. Gelukkig waren zijn Pokémon nu van een level waarop ze zich konden verdedigen en had hij vorige week zijn Key Stone gehaald. Hierdoor kon hij Pidgeot in een verder stadium laten evolueren zodat de vogel nog meer intimiderend was dan dat nu al het geval was. Als Pikachu niet had geholpen – wat hij zeer betwijfelde met zijn sterke elektrische aanvallen – dan had hij zijn Pidgeot tevoorschijn gehaald. Hij keek naar het meisje toen deze iets tegen hem zei nadat de man was weggelopen en voelde blosjes op zijn wangen komen. Hij besefte nu dan ook pas dat hij nog steeds in ontbloot bovenlijf stond en wreef met zijn hand over zijn achterhoofd. ‘Dat was niet zo gepland,’ zei hij tegen haar. ‘Ik was net wezen zwemmen.’ Jeetje. Waarom moest hem dit weer overkomen? Het leek de laatste tijd steeds alsof de situatie er om vroeg. Bij Lynn had hij ook al in ontbloot bovenlijf gestaan. Het was niet dat hij het vrouwelijk volk wilde imponeren of zo, ook al kwam dat nu waarschijnlijk wel zo over. Hij ging even met de witte handdoek door zijn haren en kuchte daarna. ‘Ik ben in elk geval blij dat we je hebben kunnen helpen,’ ging hij snel over naar een ander onderwerp. ‘Kwam hij gewoon toevallig voorbij of is het een bekende?’