[route 8] OMG it is perfect!

De benauwde ochtend en wolkloze lucht verzekerde Saya dat het een warme dag zou worden. Vannacht hadt ze gelogeerd bij een aardig gezin in Camphrier town. Ze waren zelfs zo aardig om haar een ontbijt aan te bieden, zelfs voor haar pokemon. Dankbaar aten de trio het eten. Het gezin bestond uit 4 leden. 2 volwassenen en 2 kinderen De vader heette jack en de moeder lisa. Samen hadden ze 2 dochters Amy en sue. Ze hadden alle 4 rossig haar. Dedenne kon het erg goed vinden met sue. Maar kecil heeft van zichzelf niet zo veel met anderen, alleen saya kon eigenlijk goed met haar overweg. ”We moeten nu echt gaan, Het eten was heerlijk. Bedankt!” Bedankte Saya ze pakte haar tas en ging op weg. Eenmaal buiten de deur pakte ze haar town map. ”Waar zullen we heen gaan?” Vroeg ze aan haar pokemon. Maar ze wist het al, ze wou naar het strand. ”Wat dachten jullie van het strand?” De 2 keken blij, Dat was voor haar een “ja”. Als ze naar het strand wou moest ze langs Route 7, door de connecting cave En dan was ze bij route 8 en daar zou een mooi strand zijn. Daar gingen ze dan, vroeg in de ochtend opweg naar het strand. Je was het dorpje nog niet uit en je wordt overspoeld met geurige bloemen. Vooral jiggle vondt ze erg lekker, ze was niet meer te houden... Saya rende door de bloemen om de kleine electric type te vangen. Op dit moment was ze erg blij dat Jiggle nog geen electric type moves kon. Anders hadt ze er nu wel heel wat in haar gezicht gekregen. ”KOM HIER!” riep ze haar achterna. Wat waren dedenne soms net kleine kleuters! Als het niet uit eigen wil kon moest het maar gedwongen, ze pakte jiggle’s pokeball ”Jiggle kom terug!” Jiggle veranderde in een rode licht straal en werdt opgezogen. Hopelijk zou ze er niet vanzelf weer uitgaan... Maar dat gebeurde gellukkig niet. Kecil bleef wél dicht bij Saya. Ze liep wel rond te snuffelen maar bleef wel in het zicht. Hoe verder ze op de route kwam hoe mooier het was. Er was zelfs een kasteel! “Battle chateau” Stond er op een bordje. ”kecil!?” Riep saya, De vrolijke umbreon kwam aangerend en keek haar nieuwsgierig aan. ”Wat zeg je ervan? Zullen we hier later aan medoen?” Kecil knikte instemmend Kecil is van zichzelf erg stil maar haar gelaats trekken zeggen al genoeg. De zon was nog lang niet op het hoogste punt maar ze moest wel opschieten. Soms wou ze dat ze op kecil kon rijden maar dat deed ze de umbreon maar niet aan. ”Kecil? We moeten snel zijn... Dus zullen we dan maar rennen?”  Je kon gewoon aan kecil’s gezicht zien dat ze er geen zin in hadt. Hier was een oplossing voor ”Wil je dan in je pokeball? Want anders zijn we er nooit op tijd...” De umbreon stemde in en keerde uitzichelf de pokeball in. ‘Let’s go!’ Dacht ze en ze begon zo snel ze kon te rennen. Vroeger was ze de snelste van klas. Omdat ze nu niet op pokemon hoefde te letten kon ze iets meer van de omgeving zien. (Alhoewel... Het rennen nam ook een stukje af.) In de bloemen Waren erg veel Flabèbè’s. Flabèbè’s maakte haar blij ze vondt ze er schattig uitzien. Onder weg zag ze ook een day-care. ‘Ik dump jiggle hier later wel’ Was het eerste dat bij haar opkwam. Na nog 5 minuten rennen was ze buiten adem maar stond wél voor de ingang van de grot.

Ze slikte... Ze kan dus totaal niet tegen donkere ruimtes. Ze rommelde wat in haar zakken tot ze een rond vormige voorwerp hadt. Ze wist niet van wie de pokeball was maar dat maakte niet uit. ”Kom eruit!” Een blije kecil kwam eruit. Tot tegenstellig tot Saya hieldt zij wél van grotten. Maar kecil houdt ook meer van de nacht. Stap voor stap liep ze door de grot. Waarom was ze haar zaklamp vergeten!? De grot was ijskoud. En ze zag helemaal niets! ‘sjew!’ ”Kecil? Wat is dat?” Maar kecil hoefde niet te antwoorden want een enorme blauwe bal? Kwam op haar afgevuurd. Saya rolde over de grond en steentjes prikte in haar rug! ”Waar is dat voor nodig!?” Riep ze boos. Als antwoord kwam er nog een een keer blauw vuur op haar af. Waarschijnlijk was dit dragon rage. Het was gestopt... Een kleine pokemon met slagtanden stond opeens voor haar. Saya zocht haar zakken af naar haar pokédex. Het was een axew dus. ”Een Draaksoort dus... “ Saya twijfelde er wel aan of ze hem ging vangen, maar besloot dat maar niet te doen. Aangzien jiggle niet naar aar luisterde. Laat staan een woeste dragontype!De axew liep weer het duister in. ”Oy!” riep ze de axew na. Hij keek om. ”Als ik jou nou een paar berries geef, Laat je on dan met rust? De axew leek na te denken. “Ax!” Was het antwoord van de kleine. Saya gaf een paar berries en liep verder. Er waren niet echt meer problemen, alleen een paar zubat’s. Een paar 100 ofzo...

Eenmaal uit de grot was de zon op het hoogste put, lekker fijn voor je ogen dus. Ze was nu in een dorpje terecht gekomen, op een bord las ze dat het cyllage city was. Het was een klein dorpje met een gym. Ook waaide het hier lekker, vooral na die muffige grot. Saya besefde zich net dat ze iets belangerijks was vergeten te vragen aan kecil,”Ben je gewond geraakt eigenlijk?” De umbreon schudde haar hoofd. ”mooi!, dan kunnen we meteen door!” ze glimlachte. Dit keer begon kecil met rennen, was ze hyper geworden van de grot ofzo, Het rennen duurde niet eeuwig want iedereen wordt uiteindelijk moe. Op een bordje stond: “Route 8”. YES! ze zijn ein-de-lijk op het strand. Het was niet zo heel druk. Alleen het was heel raar want iedereen stond aan de kant van het water... Maar na goed kijken kwam ze erachter dat het alleen maar vissers waren. Wauw saya goed gedaan... Dit was zo’n moment dat het awkward stil was... ”Duss…” Zei ze maar om de stilte te verbreken. Dit was erg.. Ze waren de hele dag onderweg voor niks. De zon ging ook al bijna onder. Saya ging in het gras zitten. ”Dus... wat wil jij doen?” vroeg ze aan kecil, Kecil keek opeens richting de bergen, ”Wat zit daar?” Vroeg saya aan de umbreon.

Boven aan de berg stond een absol, Saya houdt van absols ze vindt ze sierlijk en krachtig, de perfecte combinatie! Maar aan de andere kant, absols zijn geen goed teken. Maar daar geloofde ze niet in. Ze wou hem vangen! ”Okay kecil! We pakken ‘m” Kecil ging klaar staan en heet eerste bevel werdt uitgesproken ”Kecil! Gebruik pursuit om hem naar beneden te lokken!” De umbreon gehoorzaamde. Een grote bal verscheen voor de mond van de umbreon, en werdt met volle kracht afgevuurd. Mensen die ook op route 8 waren keken verschrokkken om zich heen. De bal hadt de absol inderdaad naar beneden gelokt. ”Mooi zo! De absol was schrok van de plotselinge aanval, maar het zag er naar uit da tie zin hadt in een battle, end at liet hij zien met een nog sterkere pursuit! Kecil was geraakt. Maar hadt niet veel schade opgelopen, want het was dark type tegen dark. Kecil kende nog niet zo heel veel moves. Misschien sand attack? Ja dat zou goed zijn. Dan zou kecil niet veel schade oplopen. ”Kecil! Doe Sand attack!”  De dark type probeerde zo dicht mogelijk bij de absol te komen en schopte zand in zijn gezicht. Daar was de absol niet blij mee. Helemaal niet. Zijn volgende zet was Razor wind. De snijdende windvlagen kwamen overal neer. Maar ze raakte Kecil niet. Gelukkig. Ne even een snelle aanval? ”Quick attack! Mik op zijn hoofd.” Ze wist niet of het verschil maakte als zijn hoofd of lichaam werdt geraakt. Misschien wel dus dan deed ze dat maar. Kecil rende erg snel er op af maar de absol was net even sneller en rolde op zijn rug. You clever boy! De Absol was sterk én slim! Het was gewoon perfect! ”Probeer het opnieuw!” De umbreon rende er weer opaf. Maar dit keer pakte de absol de umbreon vast met zijn klauwen. ”NEE!” Absol gebruikte scratch op kecil. Dit zou veel damage doen. Dit kon niet meer langer! ”SNEL PURSUIT!” Dit was haar laatste redding. Een grote ontploffingvond plaats en beide pokemons lagen op de grond Ze waren nog niet gefaint ze moest nu een pokeball gooien!

”Nee!” De absol vloog weer uit de bal. Hier kon saya niet tegen ”Oy! Jij daar!” Ze wees naar de absol. ”Wij zijn nog niet klaar!” Ondertussen was kecil al weer opgestaan maar de absol nog niet helemaal hij keek saya maar boos aan. ”Kecil!? Kun je nog vechten?” Ze knikte ”Geweldig! Okay! Begin dan eerst met een tackle. Hou je in alsjeblieft.” Daar ging de umbreon haar potten raasden over de grond, niet zo snel als normaal en al helemaal niet zo snel als bij Quick attack. Maar het raakte wel. Absol kreunde. Eigenlijk vondt ze dit niet kunnen... Maar soms kan ze er niks aan doen het is net of iemand haar overneemt. Absol stuurde een zwakker razorwind op kecil af. De umbreon was ook niet zo fit meer. En werdt omgeblazen door de Razorwind. ”kecil! Sta op! Please!!” De umbreon probeerde maar t leukte gewoon niet. Saya kon niet opgeven dan was alles voor niets geweest. Ze dacht zo hard na dat ze niet eens merkte dat kecil ondertussen was opgestaan. “Uumbrreon!” klonk het Saya schrok even wakker uit haar gedachtes. ”hmm? Wat? Okay! We gaan verder!” Doe quick attack. En probeer zo min mogelijk te rennen daar wordt je moe van”, De umbreon raasde weer over de grond op volle snelheid maar kortere afstand. Hopelijk faint de absol niet. De aanval hadt een veel grotere impact dan verwacht. ”Hoe is het mogelijk!?”Hij is niet gefaint! Ookal was het een critical hit. Zou de impact energie hebben afgegeven ofzo? Maakt niet uit. Zolang Kecil overeind staat. ”We moeten hier een eind aanmaken! Kecil! Pursuit!” De bal kwam hard aan en de absol was zwak. ”okay nog een keer!” schreeuwde ze naar haar partner. De Absol was nog even aan het bijkomen van de vorige aanval dus dit was een goed moment voor de tweede aanval. Ook deze raakte. ”Pokéball nu!”